=School of Magic=

 =ทางด้านของเฮดิน=

  "ผมไม่อยากฝึก!>[]<"

 ผมพูดพลางดิ้นท่าเหมือนไส้เดือน ในขณะที่มือก็พยายามงัดมือของรุ่นพี่ ผู้มีชื่อเสียงเรียงนามว่า

จิลทำไมผมถึงไม่อยากฝึกนะเหรอ.... คำตอบก็คือ เมื่อวานผมคิดว่ารุ่นพี่จิลผู้มีรู้ร่างไม่ให่ญเกินไป

หรือเล็กเกินไป จะไม่ใช่ผู้ที่โหดที่สุดเวลาเลือกรุ่นน้องที่เป็นเหมือนบัดดี้เวลาออกคีต ถามว่าคีตคือ

อะไรก็เหมือนกับสอบเก็บคะแนนของแต่ระสายที่เราถนัด=[]= แต่พอเอาเข้าจริงๆรุ่นพี่จิลจะโหด

มากในตอนฝึก 

"จะฝึกดีๆหรือ อยากไปนอนในห้องพยาบาล!"

  "โถ่ รุ่นพี่ เมื่อวานก็ฝึกเเล้วนี่ แถมหลังผมก็เกือบจะหักด้วยนะ!"เฮดินเงยหน้าไปมองรุ่นพี่จิล พลาง

ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ 

"เอาน่าๆ วันนี้ซ้อมแค่นิดเดียวเอง"

   "......"เฮดินลองคิดตามอยู่ซักพักจึกหันไปตอบ"จริงนะ!"

   "อือ!"

   "งั้นก็ปล่อยผมได้เเล้ว เดี๋ยวผมเดินเอง"

  พูดจบ จิลจึงปล่อยร่างของเฮดินลง เฮดินที่ยังไม่รู้ว่าจิลจะปล่อยในตอนไหน หัวจึงลงไปกระแทก

กับพื้น

 ตุบ !

  "เจ็บบบบบบบบ จะปล่อยก็บอกกันบ้างเซ่!"

  "ก็บอกให้ปล่อยเอง เอาละตามาได้แล้ว"

 เฮดินลูบหัวตัวเอง แล้วจึงเดินตามรุ่นพี่เข้าไปในห้องฝึกเขามองไปยังพื้นที่ของห้อง  แล้วจึงเดิน

สํารวจรอบๆ แต่สำรวจได้ไม่เท่าไหร ก็มีลูกธนูลอยผ่านหน้าไปยังต้นไม่ที่อยู่ใก้ลๆ เข้ารีบหันไปมอง

ทิศทางที่ธนูยิงออกมา และรู้สึกเสียใจที่เชื่อคำพูดรุ่นพี่เพราะการฝึกวันนี้ เขาต้องสู้กับเฟอริส สัตว์

อสุรที่เก่งด้านการพรางตัวเเละอาวุธจำพวกธนู

"=[]="

 "สู้เร็วๆสิ ถ้าวันนี้ล้มเจ้านั่นไม่ได้อย่าหวังจะได้ออกมาเลย"เสียงของรุ่นที่ตะโกนออกมาจากนอกเขตการฝึก

  "รุ่นพี่! ล้มเจ้านี่มันไม่ยากไปหน่อยหรอ!"เฮดินรีบกระชับดาบในมือ แล้วหันไปมองคู่ต่อสู้ ซึ่งตอน

นี้มันหายไปแล้ว!

  "แย่จริง!"เฮดินขมวดคิ้วแทบชนกันเหมือนมีลมลอยผ่านไปเขาจึงก้มหัวลงใป

 ฟิ้ว!

 ลูกธนูลอยเฉียดหน้าเขาไปอย่างหวุดหวิด แทนทีมันจะปักตรงหัวของเฮดิน เขาจึงรีบดีดตัวกลับไป

ตั้งหลักให่ม

 แล้วร่างของทั้งคู่ก็กลับมายืนประจันหน้ากันอีกครั้ง มันแสยะยิ้มให้เฮดินก่อนจะหยิบดาบชี้มาทาง

เฮดิน

================================================