ซีรีย์ชุดมัถยมวัยใสหัวใจว้าวุ่น รัก....ข้ามชั้น!
10.0
เขียนโดย ปากกาสีคราม
วันที่ 5 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 เวลา 17.55 น.
19 ตอน
15 วิจารณ์
24.10K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 มกราคม พ.ศ. 2557 17.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความแม้บางครั้งรักจะทำให้เจ็บใจแต่ในใจหนู......พี่ยังเป็นคนที่หนูรักอยู่เสมอนะคะ....
พิมคิดในใจอยู่บ่อยครั้งเพราะเธอมักจะเห็นโบนัสทำดีกับทุกคนและเขาก็จะดูชอบทำดีกับ ซันนี่ เสียด้วยซ้ำไปเพราะเธอเป็นคนสวย ยังไงซันนี่ก็คงได้โบนัสไปครองเป็นแน่....เธอทั้งสวย เก่ง เหมาะกับโบนัสเป็นที่สุด แต่เธอ...ไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาสักอย่าง.....
"พิม.....มานี่มีอะไรหรือเปล่า" เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เดินมาถามเธอเพราะเห็นเธอยืนอยู่นานมากแล้ว
"แค่มาดูพี่ๆวาดรูปเฉยๆ หนูจะกลับแล้วล่ะค่ะ" พิมตอบ
"งั้นก็กลับดีๆนะ อย่าหกล้มล่ะ เดินดีๆนะ" รุ่นพี่กล่าวพลางโบกมือบ๊ายบาย
"ค่ะ..."
ตึกๆๆๆๆ กึก พรวด พรืดดดด
"โอ๊ย!..............." พิมร้องเสียงหลงเพราะตนก้าวขาพลาดจนทำให้ลืนไถลลงไป
"พิม.........เป็นอะไรมากหรือเปล่า" เสียงของโบนัสที่กำลังจะเดินกลับห้องแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงพิม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..................โอ๊ย!" พิมลุกขึ้นแต่ก็ต้องล้มลงมาอีกครั้งเพราะเจ็บข้อเท้ามาก
"มานี่เลย.....เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลเอง ไม่ระวังเลยเรานี่" โบนัสเอ่ยก่อนที่จะก้มลงไปอุ้มร่างบางขึ้นมาแล้วก็พาไปห้องพยาบาล
"ความจริงพี่ไม่น่าะพาหนูมาส่งเลยนะ พี่ไปเรียนสายเลย" พิมบอกเมื่อได้ยินเสียงออดหลังจากที่เธอเข้ามาทำแผลได้ไม่นาน
"ไม่เป็นไรหรอก แล้วเย็นนี้จะกลับรถหรือเปล่าหรือว่าจะให้แม่มารับ"
"กลับรถดีกว่าอ่ะ...."
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปเรียนก่อนนะ อยู่ในนี้ก่อน เดี๋ยวพักพี่มารับ"
"ค่ะ"
พิมคิดในใจอยู่บ่อยครั้งเพราะเธอมักจะเห็นโบนัสทำดีกับทุกคนและเขาก็จะดูชอบทำดีกับ ซันนี่ เสียด้วยซ้ำไปเพราะเธอเป็นคนสวย ยังไงซันนี่ก็คงได้โบนัสไปครองเป็นแน่....เธอทั้งสวย เก่ง เหมาะกับโบนัสเป็นที่สุด แต่เธอ...ไม่มีอะไรคู่ควรกับเขาสักอย่าง.....
"พิม.....มานี่มีอะไรหรือเปล่า" เสียงของรุ่นพี่คนหนึ่งที่เดินมาถามเธอเพราะเห็นเธอยืนอยู่นานมากแล้ว
"แค่มาดูพี่ๆวาดรูปเฉยๆ หนูจะกลับแล้วล่ะค่ะ" พิมตอบ
"งั้นก็กลับดีๆนะ อย่าหกล้มล่ะ เดินดีๆนะ" รุ่นพี่กล่าวพลางโบกมือบ๊ายบาย
"ค่ะ..."
ตึกๆๆๆๆ กึก พรวด พรืดดดด
"โอ๊ย!..............." พิมร้องเสียงหลงเพราะตนก้าวขาพลาดจนทำให้ลืนไถลลงไป
"พิม.........เป็นอะไรมากหรือเปล่า" เสียงของโบนัสที่กำลังจะเดินกลับห้องแต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงพิม
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ..................โอ๊ย!" พิมลุกขึ้นแต่ก็ต้องล้มลงมาอีกครั้งเพราะเจ็บข้อเท้ามาก
"มานี่เลย.....เดี๋ยวพี่พาไปห้องพยาบาลเอง ไม่ระวังเลยเรานี่" โบนัสเอ่ยก่อนที่จะก้มลงไปอุ้มร่างบางขึ้นมาแล้วก็พาไปห้องพยาบาล
"ความจริงพี่ไม่น่าะพาหนูมาส่งเลยนะ พี่ไปเรียนสายเลย" พิมบอกเมื่อได้ยินเสียงออดหลังจากที่เธอเข้ามาทำแผลได้ไม่นาน
"ไม่เป็นไรหรอก แล้วเย็นนี้จะกลับรถหรือเปล่าหรือว่าจะให้แม่มารับ"
"กลับรถดีกว่าอ่ะ...."
"งั้นเดี๋ยวพี่ไปเรียนก่อนนะ อยู่ในนี้ก่อน เดี๋ยวพักพี่มารับ"
"ค่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ