Net Idol ก็กูดัง!

 
NET IDOL Ep.1
 

น. วันเสาร์

Rrrrrrrrrrrrrr
“ใครแม่งโทรมาว่ะคนจะหลับจะนอน ฮาโหยวว”โรลกดรับสายทำหน้าสะลึมสะลือมองไปยังนาฬิกาข้างห้องก่อนจะพบว่ามันเป็นเวลา 11 โมงกว่าแล้ว
 
“น้องโรล พี่เองนะครับ” ใครว้ะ เสียงคุ้นๆ
 
“ใครครับ ?”โรลถามไปอีกครั้ง
 
“พี่โซลเองครับ” ห้ะเมื่อกี้เค้าได้ยินว่าอะไรนะ พะ พี่โซลหรอเป็นไปไม่ได้ มันจะไปเอาเบอร์เค้ามาจากไหน สงสัยเพราะพึ่งตื่นเค้าเลยเบลอได้ยินผิดไป เพื่อความแน่ใจถามอีกครั้งดีกว่า
 
“ใครนะครับ ?”
 
“พี่โซลเอง ว่าที่แฟนน้องโรลไงครับทำเป็นจำไม่ได้ เอ่ะ หรือว่าน้องโรลพึ่งตื่นหรอครับ พี่โทรมารบกวนหรือเปล่า”เสียบตอบกับจากปลายสายทำให้โรลรู้ว่าเขาไม่ได้เบลอถ้างั้น
 
“เห้ย ! พี่โทรมาได้ไงเนี่ย เอาเบอร์ผมมาจากไหนเนี่ย”
 
“ก็น้องออมไงครับแค่พี่บอกว่าอยากได้เบอร์น้องโรลเขาก็รีบบอกเลย”ไอ้เชี่ยออม มึงตาย!!!!!!!!
 
“…….”โรลไม่พูดอะไรพี่โซลเรยพูดต่อ
 
“ว่าแต่น้องโรลคุยได้ใช่มั้ยครับ แค่5 นาทีก็ดี”
 
“จะพูดอะไร รีบๆพูดผมง่วง”โรลตอบกลับไปก่อนล้มตัวลงนอนต่อ
 
“พี่จะชวนไปทานข้าวนะครับเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง ถือว่าเป็นเดทแรกเป็นไง”ปลายสายชวน โรลที่ชอบของฟรีมีหรือที่จะปฏิเสธแต่ว่าต้องเล่นตัวหน่อย อีกอย่างจะเดทได้ไงเค้ายังไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
 
“ไม่ไป”โซลเงียบไปหลังจากคำปฏิเสธของคนที่เค้าอยากเจอหน้ามาตลอด โดยเฉพาะวันนี้ วันเกิดครบรอบ 20 ปีของเขา เขายิ้มออกมาก่อนจะเอ่ยปากชวนปลายสายอีกครั้ง
 
“งั้นโรลอยากไปที่ไหน ที่ไหนก็ได้นะ นะๆครับ”
“ไม่ไป” ต้องเล่นตัวกันสักหน่อย ถ้าคิดจะจีบเค้าแค่ของฟรีไม่พอหรอกนะ ฮ่าๆ
“พี่จ้างพันนึง”โซลตอบกลับ ยิ้มมุมปาก พันนึงถึงจะไม่ได้เยอะอะไรแต่สำหรับนักศึกษาอย่างพวกเค้ามันก็มีค่านะ คงจะไม่ปฏิเสธแต่
 
“หึ ไม่ไป”
 
“สองพัน”
 
“ไม่ไปจะนอน”
 
“สามพัน”
 
“ไม่ไปยังไงก็ไม่ไป”
 
“สี่พัน”
 
“… ไม่ไป บอกว่าไม่ไปก็ไม่ไป”โซลยิ้มมุมปาก เค้ารู้ว่าเสียงที่ขาดหายไปคงเพราะร่างเล็กกำลังคิดอยู่แต่เค้าต้องเผด็จศึกละ ถ้าปล่อยให้ต่อลองราคามากกว่านี้ เค้าคงเจ๊งแหงๆ
 
“ห้าพัน ถ้าไม่ไปพี่จะขึ้นไปหาบนห้อง แค่บอกว่าโรลไม่สบายผู้ดูแลก็เปิดห้องให้เข้าไปละ หรือจะเถียง”=[]=”
 
“พี่โซลรู้จักหอกับห้องโรลแงะ พูดอย่างกับว่ารู้เหอๆ”โรลตอบกลับทันควัน จนลืมคิดไปว่า
 
“เมื่อวานยังนั่งกินข้าวผัดหน้าหอโรลอยู่เลย ทำไมจะไม่รู้ ? ถามเค้าสักหน่อยเดี๋ยวก็รู้แล้วว่าอยู่ห้องไหนตกลงเอาไงจะยอมไปด้วยดีๆหรือให้พี่ขึ้นไปรับ” เผด็จการสุดๆ นี่แค่เค้าเปิดโอกาสให้จีบนะ ไม่ได้เป็นแฟนกันสักหน่อย  ถ้าเป็นแฟนกันเค้าคงต้องกลายเป็นลูกแทนแฟนแน่ๆคิดแล้วก็ปวดหัวจี๊ดๆขึ้นมาทันที เค้าไม่น่าอนุญาตให้พี่โซลจีบเลยให้ตายเถอะโรลลี่ (เคยได้ยินแต่ให้ตายเถอะโรบิ้น)
 
“เออๆ รอแปปนึงไปนั่งรอที่ร้านกาแฟก่อนก็ได้เดี๋ยวลงไปหา แล้วก็นะที่บอกว่าจะเลี้ยงผมไม่กินหรอกนะแถวนี้อะ พาไปเลี้ยงที่แพงๆด้วย มีเงินนี่”ในขณะที่โรลจำใจลุกจากเตียงหยิบผ้าขนหนูก่อนจะเข้าห้องน้ำโซลก็ยิ้มอย่างพอใจในฝีมือการบังคับทางอ้อม อย่างว่าหล่ะนะ โบราณเค้าว่า หนามยอกต้องเอาหนามบ่ง คนฉลาดอย่างเค้าแค่นี้ง่ายอย่างกับปอกกล้วย
 
เวลาผ่านไปกว่า 45 นาที ร่างบางก็เดินลงมาจากหอตรงเข้ามาในร้านกาแฟถึงจะอยู่ในชุดธรรมดาแต่ก็มีอธิพลต่อสายตาคนรอบข้างให้หันไปมอง โรลมองซ้ายมองขวาก่อนจะพบร่างสูงเจ้าของเรือนผมสีดำ-น้ำตาล โซลหันมามองก่อนจะยิ้มและลุกขึ้นจับมือร่างบางแล้วจูงตามไปยังรถ Ferrari 599 GTB Fiorano สีขาวโดยไม่พูดอะไร
 
...เห้ยมันรวยนี่หว่าดูขับรถเฟอร์รารี่เชียวนะโว้ย!
 
“เห้ยพี่รถโคตรเจ๋งอะ นี่รู้มั้ยผมอยากได้โคตรๆอะ ยิ่งถ้าแต่งเป็นสีขาด-ดำคงสวยมากๆอ้ะ พี่นี่ดูไปก็เหมือนคุณชายนะเนี่ย”โรลพูดด้วยสายตาแวววาวด้วยความตื่นเต้นนี่เป็นครั้งแรกที่ เค้าได้นั่งรถหรูขนาดนี้
“พ่อพี่เค้าซื้อให้อะเป็นของขวัญวันเกิด โรลอยากได้อ่อ เอางี้มะ พี่จะรับส่งโรลไปไหนมาไหนด้วยกัน จะได้เหมือนเจ้าหญิงกับคนขับรถไง”โซลพูดยิ้ม เค้าหันมาหาร่างเล็กที่นั่งหน้าแดงอยู่ข้างๆไม่รู้ว่าโกรธที่เค้ากวนประสาทหรือเขินกันแน่
 
“ไอ้พี่โซลบ้า ผมเป็นผู้ชายนะถ้าบอกว่าคนขับรถกับคุณชายจะไม่ว่าเลยสักนิด ชิส์”
 
“คิๆ”
 
โรลหันกลับไปมองทางข้างหน้า รถเลี้ยวเข้าสู่ซอยที่ไม่คุ้นเคยก่อนจะหยุดที่หน้าคฤหาสน์หลังใหญ่ประตูคฤหาสน์ถูกเปิดออกทางเห็นเข้าที่ทอดยาวเป็นกิโลแล้วรถก็ถูกเคลื่อนที่ช้าๆไปเป็นจังหวะเดียวกับที่ร่างเล็กหันมาถามเขาด้วยความสงสัย
 
“พี่พาผมมาที่นี่ทำไมเนี่ย ไหนบอกจะพาไปกินข้าวไง หรือว่า”โรลหน้าซีดหันมามองร่างสูง ก่อนจะตะโกนออกมาลั่นรถจนร่างสูงต้องหยุดรถกะทันหัน แล้วกลับไปขับต่อ
 
“พี่โซลจะพาผมมาปล้ำหรอ โนนนนนนนนนนนนนน !”
 
“นี่ เราถ้าจะคิดเยอะไปนะ พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก แค่จะพาโรลมากินข้าวที่บ้าน วันนี้เค้าจัดงานวันเกิดครบรอบ 20 ปีให้พี่กัน เรื่องอาหารหน่ะราคาแพงแน่นอนเพราะคนทำคือเชฟจากต่างประเทศเชียวนะวางใจเถอะ”โซลจอดรถก่อนเดินอ้อมมาเปิดประตูให้ร่างเล็กที่ยังคงตะลึงกับความใหญ่อลังการของคฤหาสน์ ตอนมองแรกๆก็ว่าใหญ่แล้วนะพอมาอยู่หน้าคฤหาสน์รู้สึกเหมือนเป็นมดเลยว่าแต่วันนี้วันเกิดพี่โซลหรอเนี่ยไม่เห็นรู้มาก่อนแต่ก็คงไม่แปลกก็เค้าไม่ได้สนใจนี่
 
“เชิญครับเจ้าหญิง”
 
“ก็บอกว่าไม่ใช่เจ้าหญิง ว่าแต่พี่จะดึงมือผมไปไหนเนี่ย”โซลเดินจูงมือโรลขึ้นไปยังชั้น 2 ของบ้าน (ขอเขียนว่าบ้านแทนคฤหาสน์แล้วกันขี้เกียจเขียนยาวๆ) เดินมาหยุดที่ห้องสุดท้ายที่มีคนรับใช้ 3-4คนยืนยิ้มอยู่ แล้วเปิดประตูห้องให้
 
“พี่รอข้างนอกนะ ฝากด้วยนะครับป้าติ๋ม”ประโยคแรกคุยกับโรล และประโยคถัดมาหันไปคุยกับป้าติ๋มหัวหน้าคนใช้
 
โรลที่เข้ามาในห้องถูกยื่นสูทมาให้แล้วป้าติ๋มก็บอกให้ไปเปลี่ยน พอจะอ้าปากถามก็ถูกขัดขึ้น จึงจำใจไปเปลี่ยนสูทขนาดพอดีตัวสีขาวถูกสวมอยู่บนร่างบางโรลพึมพรำก่อนจะเห็นตัวเองในกระจกจึงเอ่ยปากชมตัวเอง
 
“ตามน้ำไปก่อนแล้วกัน แต่จะว่าไปพอใส่สูทแล้วเราหล่อขึ้นเยอะเลยแฮะ”
 
“คุณโรลค่ะ เปลี่ยนชุดเสร็จยังค่ะงานจะเริ่มแล้วนะคะ”เสียงขัดจังหวะของป้าติ๋มดังขึ้นโรลเดินออกไปนั่งหน้ากระจกเพราะถูกป้าติ้มสั่ง แล้วคนใช้อีก 3 คนก็ทั้งแต่งหน้าและทำผมให้
 
“โห โรลอยากกับเจ้าหญิงแหนะ”หลังจากเดินออกมาจากห้องแต่งตัวพี่โซลก็เดินมาหาพร้อมกับคำชมที่แบบให้กูหล่อสักวันก็ไม่ได้สุดท้ายก็เจ้าหญิง
 
“พอเลย โรลหิวแล้วพอไปหาอะไรกินหน่อย อย่าลืมว่ามากินข้าวนะ ไม่ใช่มาแต่งตัว”คนตัวเล็กเบ้หน้าเดินนำไปโซลก็เดินตามมาติดๆ
 
“คร๊าบบบ ที่รัก”-_-*
 
สระว่ายน้ำที่บ้านของโซลถูกปรับเปลี่ยนให้เป็นงานปาร์ตี้เล็กๆ มีผู้ร่วมงานอยู่มากพอสมควร หลายต่อหลายคนเดินเข้ามาแสดงความยินดีที่โซลอายุ 20 ปี รวมถึงแฟนคลับของโซลกลุ่มนี้ด้วย
 
“พะ พะ พี่โซลค่ะ เป็นเกียรติมากๆเลยค่ะที่ได้รับเชิญมา   แฮปปี้เบิร์ดเดย์นะคะ ขอให้มีความสุขมากๆ พวกหนูแต่งตัวไม่ค่อยสวยไม่เข้ากับงานหวังว่าคงไม่เป็นอะไรนะคะ”เด็กสาวน่าจะอยู่ม.ปลายพูดท่าทางดีใจแต่ปนกังวลโซลจึงตอบกลับทำให้เด็กสาวคลายความเครียด
 
“เอ่ย ไม่เป็นไรแค่นี้เอง เต็มที่เลยน้องคิดซะว่าตัวเองเป็นเจ้าของวันเกิดเลยเต็มที่”พี่โซลพูดยิ้มๆและเด็กอีกคนก็พูดขึ้น
 
“พี่โซลค่ะนี่ของขวัญ”
 
“ขอบคุณครับ กล่องใหญ่จัง มีอะไรอยู่นะแกะเลยได้ไหมครับ ? ” โซลพูดต่อ
 
“ยังไม่ได้ค่ะ ว่าแต่พี่สุดสวยคนนั้นแฟนหรอค่ะออกจะเหมือนผู้ชายจัง”แป่ก!
 
“เอ่อ ไม่ใช่ครับ”โรลตอบกลับทันควัน
 
“เอ่าผู้ชายหรอค่ะ สวยจังสวยกว่าหนูอีก”
 
“แหะๆ”โรลเกาหัวแก่กๆ แล้วเด็กผู้หญิงอีกคนก็พูดขึ้น
 
“แต่ถ้าเป็นแฟนกันจริงๆพี่โซลก็ต้องเมะสิคะ ผู่ส่าจิ้นเคะตั้งนาน”เห้ยๆเดี๋ยวๆสาววายหรอกเรอะ
 
“ก็เคะทั้ง2คนนี่ที่จิ้นไม่เห็นผิดตรงไหนเพราะถ้าเคะทั้ง2คน เค้าดูที่ใครเคะกว่ากันหย่ะ”โรลขอตัวออกมาหาอะไรกินก่อน ส่วนโซลก็ขอตามมาด้วยพลางยิ้มน้อยๆให้กับคนตัวเล็กกว่าที่หน้าแดงเป็นลูกตำลึง อะไรจะน่ารักขนาดนี้ ฮ่าๆๆๆๆๆ
 
“ไงเราเขินจนหน้าแดงเลยดิ”น้ำเสียงปนกวนประสาททำให้โรลตวัดสายตาไปมอง
 
“ไม่ต้องเลยเพราะพี่โซลอะพาผมมาที่นี่แล้วดู..”พูดไม่ทันจบก็โดนคนฉวยโอกาสจูงมือไปหาหญิงสาววัยกลางคน เธอหันมายิ้มให้ลูกชายของเธอ เธอทำหน้าสงสัยแล้วถามออกมา
 
“ตาโซลนี่ลูกสาวใครหรอลูกน่ารักเชียว”แป่ก อะ อีกแล้วผมเป็นผู้ชาย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
 
“อ่อนี่โรลครับ โรลนี่คุณหญิงสิริการณ์ แม่พี่นะ”โซลทำหน้าที่แนะนำตัวให้ คุณหญิงสิริการณ์ก็ยิ้มให้โรลอย่างเป็นมิตร
 
“สวัสดีครับ”โรลไหว้คุณหญิงเธอรับไหว้ก่อนพูดด้วยท่าทางตกใจนิดๆ
 
“เอ่า ตาโซลนี่ผู้ชายหรอลูก นึกว่าผู้หญิงไม่งั้นแม่ขอหมั้นเลยนะนี่ หนู2คนเหมาะกันมาก”เธอพูดกับลูกชายและหันไปหาโรล โรลยิ้มแหยๆไปให้ ทำไมฟ้ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆหน้าหวานแล้วผิดตรงไหน
 
“ไม่เป็นไรหรอกครับแม่ ยังไงโรลก็คือว่าที่สะใภ้บ้านเราอยู่ดี”โรลเงียบติดสตั้นกับคำพูดชวนโมโหของร่างสูงนี่ขนาดต่อหน้าแม่ตัวเองยังออกตัวแรงขนาดนี้เห็นทีสงสัยคงคิดผิดจริงๆ
 
“ถ้างั้นแม่ขอจองตัวหนูโรลไว้เลยนะลูก”
 
“อะจ่ะอะ”
 
..................................4 ทุ่มกว่าๆ
 
โซลขับรถมาส่งโรลที่หอพักเมื่อรถจอดหน้าหอมือเล็กก็เอื้อมไปเปิดประตูรถแต่ก็เปิดไม่ออก จึงหันไปมองร่างสูงข้างๆที่ทำหน้านิ่ง แล้วพูดชวนโมโหมาอีกครั้ง
 
“ไม่ให้ลง จนกว่าจะได้ของขวัญวันเกิด”
 
“ไม่มี- _ -*”
 
“ทำไมจะไม่มี”คุณมึงต้องการอะไรจากสังคมผมจะช่วยอะไรได้บ้าง
 
“อะไร ?” มือหนาใช้นิ้วชี้แตะบนปากบางก่อนพูดเสียงเบาแต่กับดังก้องในหูคนตัวเล็กกว่า
 
“จูบไง จูบที่แผ่วเบาจากน้องโรลคนสวย”บ้าบอ บ้าบอ บ้าบอ บ้าบอที่สุดดดดดด
 
“ไม่ให้”
 
“ต้องให้ ไม่งั้นไม่ต้องกลับห้องแล้วไปนอนกับพี่ที่คอนโด”สีหน้าจริงจังที่ส่งมาทำให้คนเสียเปรียบเบ้หน้า เอาว่ะ ๆ ไม่ต้องมีแม่งล้ะบรรยากาศโรแมนติก ก่อนจะตัดสินใจทำบางอย่าง
 
จุ๊บ !
 
ริมฝีกปากแผ่วเบาอ่อนโยนของคนตัวเล็กสัมผัสลงบนริมฝีปากของเขาก่อนที่มือจะเอื้อมไปปลดล็อคประตูรถแล้ววิ่งขึ้นห้องไป
 
ปล่อยให้เจ้าของวันเกิดวันนี้สติไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
 
รอยยิ้มบางปรากฏบนใบหน้าใส
 
ไม่ใช่รอยยิ้มที่เห็นเวลาได้แกล้งร่างเล็ก
 
ไม่ใช่รอยยิ้มที่ยิ้มเวลามีแผนสนุกๆ
ไม่ใช่รอยยิ้มที่จริงใจแบบคนทั่วไปเวลาได้ของขวัญวันเกิด
 
แต่เป็นรอยยิ้มที่โคตรจริงในจากคนที่เพิ่งได้ของขวัญวันเกิดที่ดีที่สุดมา
 
ของขวัญวันเกิดที่แม้ว่ารถของพ่อ บ้านของแม่ ของขวัญวันเกิดจากแฟนคลับ ก็เทียบไม่ได้
 
ของขวัญที่มีค่ากับจิตใจมากที่สุด
 
ของขวัญของโรล  
 
จูบของ.. “โรล”
 
 ...หวานจัง.........................