Net Idol ก็กูดัง!

NET IDOL Ep.0

“นี่จะเดินตามกันอีกนานป้ะ ?”ร่างโปรงบางเจ้าของนัยต์ตาสีน้ำตาลอ่อนหันมามองร่างสูงกว่าที่เดินตามมาสักพักจนเขารู้สึกรำคาญ

"ก็ไม่เห็นมีใครบอกสักคนว่าห้ามเดิมตาม" ร่างสูงกว่าตอบกับหน้าตาย ยิ้มมุมปากเมื่อกวนประสาทร่างเล็กกว่าได้สำเร็จ คนอะไรก็ไม่รู้ยิ่งโกรธยิ่งน่ารัก เพราะงี้ไงเขาถึงต้องการจะแกล้งไปนานๆ

“ก็ผมกำลังบอกอยู่นี่ไง”ร่างเล็กตอบกับใบหน้าเริ่มขึ้นสีด้วยความโกรธ

“เอ่า ! โรลเป็นคนด้วยหรอ” ยัง ยัง ยังไม่พออีกหรอทั้งๆที่เห็นว่าเค้ากำลังโกรธยังจะมากวนประสาทอีก 

“-_-* หมายความว่าไง?”

“เปล๊า~ พี่แค่คิดว่าโรลไม่ใช่คน”คนสูงกว่ารากเสียงตอบกับยิ่งเพิ่มอารมณ์ให้กับโรลได้อย่างดี

“ถ้าไม่ใช่คนแล้วเป็นอะไร หรือพี่จะบอกว่าผมเป็น..” 

“นางฟ้าไง” พูดไม่ทันจบคำโซลก็พูดแทรกขึ้นมา เล่นทำให้โรลทั้งอายทั้งโกรธก็รู้ว่าตัวเองหน้าหวาน แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นผู้ชายแท้ 100 % พอมีผู้ชายด้วยกันมาจีบก็ทำตัวให้ชินไม่ได้สักที โดยเฉพาะคนที่กำลังตามจีบเขาอยู่ตอนนี้เป็นถึงเน็ตไอดอลทำให้เป็นที่สนใจของคนที่ผ่านไปมา เขาถึงต้องทำตัวออกห่างยิ่งไม่ชอบเป็นเป้าสายตาใครอยู่ 

“=[]= นางฟ้าพร่องกูผู้ชายสัส!เลิกตามกูสักที โมโหแล้วนะโว้ย!!!!”ว่าจบก็ชูนิ้วกลางให้ แล้วเดินหนีไป ปล่อยให้คนถูกด่ายืนยิ้ม ไม่ใช่ว่าโรคจิตชอบโดนด่าหรอกนะ แต่เพราะว่ากำลังตั้งคำถามกับตัวเอง ..คนอะไรโกรธได้น่ารักชะมัด..

Roll Part 

ชิ น่ารำคาญชะมัด เสียอารมณ์หมด วันนั้นไม่น่าไปตามที่ไอ้เชี่ยออมไอ้เชี่ยอาร์มบอกเลยสมกับเป็นฝาแฝดกันจริงๆ ต้มเค้าซะเปลื่อยเลย บอกว่าจะมีโปรเจคให้ทำ มีรุ่นพี่ที่แสนดีมาช่วยเสนอ พอเจอกันจริงเค้าถึงมาลำบากอยู่นี่ไง ทำไมนะเหรอ ก็รุ่นพี่ที่มันพูดก็คือ พี่โซล เดือนวิศวะ/เน็ตไอดอล สุดฮอตที่ตามจีบเค้าตั้งแต่เค้าเข้าปี 1ใหม่ๆ หนีได้ไม่ทันไรก็ดันมาเจอกันอีกเพราะเค้าตกลงทำโปรเจคร่วมกับ ไอ้แฝดนรก2ตัวนั้น อ่อลืมแนะนำตัวไปผมชื่อโรล วรัญยู เทวราช เป็นนักศึกษาปี 1 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ว่าที่วิศวกร ในอนาคต และเป็นหนุ่มฮอตในหมู่สาวๆที่เรียกตัวเองว่าสาววาย ตอนนี้กำลังเจอเรื่องน่าปวดหัว พวกคุณน่าจะรู้นะว่าเรื่องอะไร เรื่องพี่โซล ปี 2 ไง

ย้อนความกันหน่อย

“พี่โรล มึงจะทำโปรเจคร่วมกับพวกกูเปล่า รุ่นพี่ที่รู้จักเค้าแนะนำมารับรองเรื่องนี้ผ่านชัว” ออมสินเพื่อนสนิทที่เหมือนน้องชายแท้ๆของผมถาม ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมมันใช้สรรพนามแบบนั้น ก็เพราะ พวกเราอายุเท่ากัน แต่ผมเกิดก่อนมัน และเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆไอ้ออมสินมีพี่น้องฝาแฝดชื่ออาร์ม มันเป็นเพื่อนสนิทผมอีกนั่นแหละ ผมหันไปหามันยิ้มๆก่อนตอบ

“อื้ม ๆ ก็ได้ว่ะ กูก็คิดโปรเจคใหม่ไม่ออกด้วย เอ่าเป็นว่าตกลง ว่าแต่รุ่นพี่มึงไว้ใจได้เปล่าวะ แล้วกูรู้จักเปล่า”

“รู้จักดีแหละพี่ เดี๋ยวเจอก็รู้”อาร์มพูดแทรกขึ้นมา และเขียนรายชื่อส่งให้อาจารย์ ตกเย็นจึงพาผมไปเจอรุ่นพี่ มันควรจะดีกว่านี้ ถ้าคนที่ผมรู้จักดีไม่ใช่มัน

Roll Part End 

โซลยิ้มน้อยๆให้คนที่กำลังทำหน้าเหวอเมื่อรู้ว่ารุ่นพี่ที่จะมาช่วยงานเป็นใคร ใบหน้าขาวอมชมพูซีดลงเมื่อร่างสูงคำกล่าวทักทาย

“สวัสดีครับน้องโรลดีใจที่ได้ทำงานร่วมกันนะ หวังว่าเราจะร่วมงานกันได้นะครับ”

 รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าขาวตี๋สไตล์เกาหลี ออร่าที่แผ่ออกมาจากร่างสูงทำให้คนตัวเล็กกว่าหน้าซีดลงถนัดก่อนจะขอตัวกลับหอก่อนเพราะไม่อาจทนอยู่หน้าสายตาหวานหยาดเยิ้มที่ส่งมาให้ตัวเองได้แต่คนจอมตื้อก็ยังคงเดินตามติดๆจนเค้าต้องโวยวายวีนแตก ที่จริงเขาก็ไม่ได้สนหรอกว่าใครเป็นผู้ชาย ใครเป็นผู้หญิง ถ้าคบด้วยแล้วมีความสุขมันก็ดีหมดแหละ โดนจีบมาก็เยอะ   ทั้งชายทั้งหญิง แต่ก็ยังไม่เคยเจอคนที่มันจะตามจีบจนน่ารำคาญขนาดนี้ ตามไปทุกที่ เจอแม่งทุกที่ ไม่รู้มันจะอะไรกันนักกันหนา

พอเดินมาถึงหน้าหอพักเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

Rrrrrrrrrrr

Mum’ โรลก้มมองไอโฟน 5 ที่ปรากฏเบอร์ที่คุ้นเคยตั้งแต่เค้าย้ายมาเรียนกรุงเทพ ตอน ม.ปลาย นี่ก็เข้าปีที่ 4 ที่เค้าใช้ชีวิตเป็นเด็กกรุงเทพ เหนื่อยบ้างไรบ้างแต่ก็มีกำลังใจดีๆที่โทรมาทุกวันอย่างมัมของเขา โรลยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าเป็นใครก่อนจะกรอกเสียงลงไป

“สวั๋สดีเจ้า”

(เป๋นจะใด๋พ่อง สบายดีบ๋อ)

“บ่เป๋นหยังเจ้า สบายดีเจ้า แม่สบายดีบ๋อ”

(เออแม่สบายดี โรลกิ๋นเข้าแล้วกา)

“กิ๋นแล้วเจ้า” ที่จริงยังไม่กิน

(อ่อๆ ฮักษาเนื้อ ฮักษาตั๋วเน้อ  แม่เป๋นห่วงเน่อ ตั๋งใจ้เฮียนเน้อ)

“เจ้า~~~”   โรลกดวางสายเดินเข้าร้านอาหารหน้าหอที่ทานประจำ

“เหมือนเดิมครับ”ยื่นเงินไปให้เจ้าของร้านก่อนไปนั่งที่โต๊ะที่ว่างอยู่ วันนี้คนเยอะกว่าปกติทำให้โต๊ะเหลือโต๊ะเดียว เขานั่งรอข้าวผัดกะเพรากุ้งที่ทานทุกวันและเสียงหนึ่งที่เหมือนได้ยินตอนไหนมาก่อนก็ดังขึ้น

“ขอนั่งด้วยได้ไหมครับ โต๊ะเต็มหมดแล้ว”โรลพยักหน้าไม่ใส่ใจก่อนจะเงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยยิ้มมาให้จึงได้รู้ว่าคิดผิด

“ไอ้ พะ พี่โซล” =[]=’

“ครับผมเอง” ซวยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เพิ่งหนีมาจากมหาลัยทำไมถึงยังต้องมานั่งร่วมโต๊ะทานข้าวด้วยนะ ซวยจริงๆ นั่งไปไม่มีใครพูดอะไร เป็นพี่โซลที่พูดขึ้น

             "มากินข้าวหรอ?"

“อะ เอ่อ ครับ”โรลตอบรับเสียงสั่น

“อะไร นี่คิดว่าพี่ตามมาจีบรึไง ? ตอนนี้พี่ไม่มีมุกมาหยอดหรอกนะ แค่มาหาอะไรกินแล้วโต๊ะเต็มจริงๆสบายใจได้ ”

พี่โซลยิ้ม ผมยิ้มแหยๆตอบกับไป สักพักกะเพรากุ้ง กับ ข้าวผัดปู ก็ถูกเสริฟ

“เอ่อคือ พี่โซล ผมถามอะไรหน่อยได้ไหม”ร่างสูงที่มัวแต่ทานข้าวผัดปูเงยหน้าขึ้น ยกคิ้วเป็นเชิงเปิดให้ถาม

“ทำไมหรอ?”พี่โซลพูดแล้วก้มหน้าทานข้าวต่อ

“ทำไมถึงจีบผมอะ ? ดาวคณะสวยๆตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องตามจีบผม พี่ดังพอจะจีบพวกนั้นไม่ใช่หรอ?พี่น่าจะรู้นะว่าผมเป็นผู้ชายแท้ๆแล้วผมก็ไม่คิดจะชอบพี่ด้วย ”

โรลพูดเสียงนิ่ง พยายามไม่ใส่อารมณ์โกรธที่ก่อขึ้นตอนนี้ ถ้าโดนคนที่เราไม่ได้รักมาตามจีบเป็นใครก็ต้องรำคาญป้ะ ?

เค้าเลยอยากรู้ว่าทำไมถึงต้องจีบเค้าไงชอบจริงๆหรือแค่เล่นสนุกก็ไม่รู้

พี่โซลเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและตอบหน้าตายตามสไตล์ ทว่าคำพูดนั้นกับทำให้คนโกรธง่ายหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง

โกรธ เราโกรธอยู่สินะ หน้าถึงร้อนขนาดนี้ ต้องใช่แน่ เพราะคำพูดกวนประสาทแบบนั้นไงเราถึงโกรธ เป็นใครก็ต้องโกรธทั้งนั้น  ไอ้คำพูดที่ไม่สนว่าอีกคนจะรู้สึกยังไง..

“ถ้าชอบใครแล้วมันจำเป็นด้วยหรอที่จะต้องสนว่าเค้ารักเราหรือเปล่า ต้องสนด้วยหรอว่าเค้าจะรับรักเราไหม?  จะใจอ่อนหรือเปล่า จะรังเกียจเราหรือเปล่า  ถึงอย่างนั้นสำหรับพี่ ถ้าคิดจะชอบก็ไม่เปลี่ยนใจง่ายๆหรอก ไม่ถอดใจง่ายๆหรอก  ต้องลองดูสักครั้งทำให้เต็มที่ที่สุดจนกว่าเค้าจะรักพี่

จนกว่า ‘โรล’ จะรักพี่ พี่จะไม่ถอดใจเด็ดขาด ใครจะมองยังไงก็ชั่ง แค่พี่ได้ทำเต็มที่ที่สุด เท่านั้นก็พอ ว่าแต่ไปไม่เป็นเลยดิ ”-_-*

ความเงียบเข้าปกคลุม โรลไม่รู้จะพูดอะไรต่อ ทุกอย่างที่เค้าอยากรู้ เค้าได้คำตอบแล้ว ถึงตอนนี้จะรู้สึกหน้าร้อนๆขึ้นมา แต่ก็เก็บอาการไว้  เค้าไม่ใช่คนใจร้าย ที่จะตัดขาดจนไม่เหลือเยื่อใยเลย อย่างที่บอก เค้าไม่สนว่าชายหรือหญิง ขอแค่อยู่ด้วยแล้วมีความสุข แค่นั้นก็พอ แต่ถึงอย่างนั้นเค้าก็ยังไม่อยากตัดสินอะไร อยากให้ทุกอย่างเป็นเครื่องพิสูตร อาจจะดูเร็วไปหน่อยที่จะคบกัน แต่ไม่เร็วไปหรอกที่เค้าจะเปิดใจให้ใครเข้ามา  ตั้งแต่วันแรกที่โดนจีบ จนถึงตอนนี้ก็นานพอสมควร น่าจะลองสักหน่อย

“หึ ก็ลองดู”ว่าจบก็วิ่งขึ้นหอไปเลย ปล่อยให้คนพึ่งบอกความในใจนั่งอึ้ง เมื่อกี้มันบอกว่าอะไรนะ ก็ลองดูงั้นหรอ หึถ้างั้นเค้าจะรุกเต็มที่เลยแล้วกัน

“แล้วเจอกันครับ น้องโรล”