My boy แอบรักนาย ไอ้หน้าหล่อ

 
10
15:00 p.m
ไอ้ไทล์ออกไปรับแคทที่โรงเรียนแล้ว และมันบอกกับผมอีกว่าเดี๋ยว 4 โมง จะกลับมาหาผม ผมลุกขึ้นจากเตียงนอนอย่างเหนื่อยๆ เพราะก่อนที่ไอ้ไทล์มันจะไปรับแคท มันเล่นกะผมก็หลายรอบอยู่ -_- พรุ่งนี้กูหยุดเรียนได้ป่าว่ะ แต่ว่า...ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พอคิดกับตัวเองเสร็จสรรพก็เดินเข้าห้องน้ำด้วยสภาพเหมือนศพเดินได้ =_=* เฮ้อ~
( ไทล์ )
ผมจำเป็นต้องแยกกับทิม ทั้งที่ไม่อยากแยกเลย T^T แคทขอให้ผมมารับเธอที่โรงเรียน ซึ่งผมก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอ ผมแอบเห็นแววตาไอ้ทิมที่เศร้าไปถนัดตา เมื่อมันรู้ว่าผมต้องออกไปรับแคท และผมยังบอกมันอีกว่า 4 โมงเย็นจะกลับไปหา เพราะผมคาดไว้แล้วหล่ะว่าแคทต้องชวนผมไปเที่ยวหลังเลิกเรียนอย่างแน่นอน
" ไทล์ รอนานมั้ย ^^ "
ร่างบางของเเคทเดินริ้วๆมาควงแขนผม พร้อมส่งกับยิ้มกว้างๆสดใสมาให้ผม ดูกี่ทีก็น่ารักนะ ( เมื่อกี้มันยังบ่นถึงทิมอยู่เลยไม่ใช่เหรอ -_- : hoshiki ) ผมส่งยิ้มกลับไปให้แคทเล็กน้อย หลังจากที่ผมกับแคทนั่งมอไซค์และขับออกไปนั้นผมก็เอ่ยถามแคทที่นั่งอยู่ตอนหลัง
" แคทอยากไปไหนรึป่าว "
" อิอิ...แคทอยากไปถนนนิมานเหมินทร์ "
" ไปไกลจัง " ทำไมพวกผู้หญิงถึงชอบไปเที่ยวไกลๆจังว่ะ -_-;
" น่านะ แคทอยากไป "
15:30 p.m @ ถนนนิมานเหมินทร์
ถนนนิมานเหมินทร์ก็เหมือนตลาดทั่วไปแค่มีของขายเยอะกว่าก็แค่นั้น -_- แคทเดินนำผมไปที่ร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่ง บอกจริงนะ...ผมเบื่อ...ผมอยากลับไปหาทิม รึว่าผมจะใช้โอกาสนี้บอกเลิกแคทดี เอิ่ม...มันไม่ใช่หล่ะ =_=
" ไทล์ตัวนี้โอเคไหม "
ผมหันไปมองแคทที่โชวเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสี้น้ำตาล เอ่อ...นี่มันเสื้อผู้ชายไม่ใช่เหรอ =_= รึว่าแคทอยากหันมาแต่งชาย
" แคทจะใส่เหรอ " ผมถามออกไปด้วยความสงสัย
" จะบ้าเหรอไทล์ แคทจะซื้อให้ไทล์ต่างหาก ^^ "
ผมถึงกับสะอึก...เป็นเพราะแบบนี้ไงผมถึงทิ้งแคทไม่ได้...คนที่ผิดมันคือผมเอง...ผมมันเลว
" ไม่เอาอ่ะ แคทซื้อให้ตัวเองเถอะ "
" ก็แคทอยากซื้อให้ไทล์นิ พรุ่งนี้วันเกิดไทล์ไม่ใช่เหรอ "
เออเนอะ! พรุ่งนี้วันเกิดตูนี่หว่า แคทจดจำเรื่องผมได้มากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ถึงจะดีใจแค่ไหน แต่ผมอยากให้ทิมจำได้มากกว่า สรุปคือแคทซื้อเสื้อเชิ้ตตัวนั้นห่อกล่องของขวัญให้เรียบร้อย และคุณเธอก็ลากผมไปซื้อนู่นซื้อนี่ต่ออีกมากมาย จนเวลาล่วงเลยมาถึง 6 โมลเย็น ผมขับรถมาส่งถึงบ้านแคทประมาณ 6 โมงกว่าๆ แต่ก่อนที่แคทจะเข้าบ้าน คุณเธอตรงเข้ามาประทับริมฝีปากที่ริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา
" ไทล์ ฝันดีนะ แคทรักไทล์นะ >///< "
" ครับฝันดี ไทล์ก็...รักแคทครับ "
จูบเมื่อกี้เล่นเอาผมผงะเล็กน้อย เหมือนผมกำลังทำผิดต่อทิมยังไงก็ไม่รู้....แถมผมยังกลับบ้านไม่ตรงเวลาที่บอกมันเอาไว้อีกด้วย มันจะงอนผมไหมเนี่ย
18:15 p.m
ผมเดินเข้าไปในบ้านไอ้ทิมอย่างเงียบๆ ก็เห็นเจ้อั้มพี่ไอ้ทิมกำลังล้างจานอยู่ในครัว เจ้แกหันมามองผมนิดนึงก่อนจะชี้นิ้วไปข้างบน บ่งบอกว่าไปอ้ทิมอยู่บนห้อง ผมก้าวขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วและเปิดประตูห้องไอ้ทิมจนประตูมันไปกระแทกกับผนังห้อง เสียงอย่างดัง
ปัง!
" ทิม! "
ผมตะโกนเรียกเจ้าของชื่อ ไอ้ทิมหันมามองผมตาขวางเลย ว่าแล้ว ต้องงอนแน่ๆ
" ไปเที่ยวกับแคทหนุกไหม -_-^ " ไอ้ทิมพูดกับผมในระดับเสียงที่เย็นสุดๆ
มาเต็ม อารมณ์ล้วนๆ U_U
" เฮ้ย! กูขอโทษ "
ผมตรงเข้าไปกอดมัน แต่มันกลับเบี่ยงตัวหลบผมซะงั้น อ้าว...งอนเป็นผู้หญิงเลยนะมึง
" ทิมๆ กูขอโทษ ยกโทษให้ไทล์นะ นะๆ " ผมว่าพลางยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้ามัน แต่มันกลับสะบัดหน้าหนีผมเฉยเลย ง้อแล้วนะเนี่ย T^T ผมส่งสายตาเป็นหมาน้อยผู้ไร้เจ้าของไปให้ไอ้ทิม แต่มันกลับไม่มองผมซะงั้น -_-;
" มึงจะหายงอนกูป่ะ " ผมถามมันพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ไอ้ทิมผงะเล็กน้อย
" มะ...ไม่ >///<!! "
" ไม่หายงอน กูปล้ำ "
" โอเคหายงอนก็ได้ ( _ _ ) "
มันต้องเล่นมุกนี้ถึงจะหาย แอบได้ยินใครว่าผมหื่น ผมไม่ได้หื่นนะ ผมเลยหอมแก้มให้มันหนึ่งทีเป็นรางวัล หน้าไอ้ทิมขึ้นสีแดงระเรื่อเลยว่ะ น่ารักชิบ ^^
" ไทล์.... "
ผมหันไปตามเสียงเรียกของไอ้ทิม ไอ้ทิมหลบสายตาผมพลางเกาแก้มตัวเองไปด้วย ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งน่าฟัด!
" มีไรครับที่รัก " ผมเอ่ยตอบมันแล้วดึงมันเข้ามากอด
" พรุ่งนี้วันเกิดมึง กูไปนอนบ้านมึงนะ "
" ฮ่าๆๆ ได้อยู่แล้ว ^^ "
ถึงมึงไม่ไป กูก็จะลากมึงมานอนด้วยอยู่ดี