My boy แอบรักนาย ไอ้หน้าหล่อ

10

15:00 p.m

ไอ้ไทล์ออกไปรับแคทที่โรงเรียนแล้ว และมันบอกกับผมอีกว่าเดี๋ยว 4 โมง จะกลับมาหาผม ผมลุกขึ้นจากเตียงนอนอย่างเหนื่อยๆ เพราะก่อนที่ไอ้ไทล์มันจะไปรับแคท มันเล่นกะผมก็หลายรอบอยู่ -_- พรุ่งนี้กูหยุดเรียนได้ป่าว่ะ แต่ว่า...ไปอาบน้ำก่อนดีกว่า พอคิดกับตัวเองเสร็จสรรพก็เดินเข้าห้องน้ำด้วยสภาพเหมือนศพเดินได้ =_=* เฮ้อ~

( ไทล์ )

ผมจำเป็นต้องแยกกับทิม ทั้งที่ไม่อยากแยกเลย T^T แคทขอให้ผมมารับเธอที่โรงเรียน ซึ่งผมก็ไม่ได้ปฏิเสธเธอ ผมแอบเห็นแววตาไอ้ทิมที่เศร้าไปถนัดตา เมื่อมันรู้ว่าผมต้องออกไปรับแคท และผมยังบอกมันอีกว่า 4 โมงเย็นจะกลับไปหา เพราะผมคาดไว้แล้วหล่ะว่าแคทต้องชวนผมไปเที่ยวหลังเลิกเรียนอย่างแน่นอน

" ไทล์ รอนานมั้ย ^^ "

ร่างบางของเเคทเดินริ้วๆมาควงแขนผม พร้อมส่งกับยิ้มกว้างๆสดใสมาให้ผม ดูกี่ทีก็น่ารักนะ ( เมื่อกี้มันยังบ่นถึงทิมอยู่เลยไม่ใช่เหรอ -_- : hoshiki ) ผมส่งยิ้มกลับไปให้แคทเล็กน้อย หลังจากที่ผมกับแคทนั่งมอไซค์และขับออกไปนั้นผมก็เอ่ยถามแคทที่นั่งอยู่ตอนหลัง

" แคทอยากไปไหนรึป่าว "

" อิอิ...แคทอยากไปถนนนิมานเหมินทร์ "

" ไปไกลจัง " ทำไมพวกผู้หญิงถึงชอบไปเที่ยวไกลๆจังว่ะ -_-;

" น่านะ แคทอยากไป "

15:30 p.m @ ถนนนิมานเหมินทร์

ถนนนิมานเหมินทร์ก็เหมือนตลาดทั่วไปแค่มีของขายเยอะกว่าก็แค่นั้น -_- แคทเดินนำผมไปที่ร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่ง บอกจริงนะ...ผมเบื่อ...ผมอยากลับไปหาทิม รึว่าผมจะใช้โอกาสนี้บอกเลิกแคทดี เอิ่ม...มันไม่ใช่หล่ะ =_=

" ไทล์ตัวนี้โอเคไหม "

ผมหันไปมองแคทที่โชวเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสี้น้ำตาล เอ่อ...นี่มันเสื้อผู้ชายไม่ใช่เหรอ =_= รึว่าแคทอยากหันมาแต่งชาย

" แคทจะใส่เหรอ " ผมถามออกไปด้วยความสงสัย

" จะบ้าเหรอไทล์ แคทจะซื้อให้ไทล์ต่างหาก ^^ "

ผมถึงกับสะอึก...เป็นเพราะแบบนี้ไงผมถึงทิ้งแคทไม่ได้...คนที่ผิดมันคือผมเอง...ผมมันเลว

" ไม่เอาอ่ะ แคทซื้อให้ตัวเองเถอะ "

" ก็แคทอยากซื้อให้ไทล์นิ พรุ่งนี้วันเกิดไทล์ไม่ใช่เหรอ "

เออเนอะ! พรุ่งนี้วันเกิดตูนี่หว่า แคทจดจำเรื่องผมได้มากขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย ถึงจะดีใจแค่ไหน แต่ผมอยากให้ทิมจำได้มากกว่า สรุปคือแคทซื้อเสื้อเชิ้ตตัวนั้นห่อกล่องของขวัญให้เรียบร้อย และคุณเธอก็ลากผมไปซื้อนู่นซื้อนี่ต่ออีกมากมาย จนเวลาล่วงเลยมาถึง 6 โมลเย็น ผมขับรถมาส่งถึงบ้านแคทประมาณ 6 โมงกว่าๆ แต่ก่อนที่แคทจะเข้าบ้าน คุณเธอตรงเข้ามาประทับริมฝีปากที่ริมฝีปากผมอย่างแผ่วเบา

" ไทล์ ฝันดีนะ แคทรักไทล์นะ >///< "

" ครับฝันดี ไทล์ก็...รักแคทครับ "

จูบเมื่อกี้เล่นเอาผมผงะเล็กน้อย เหมือนผมกำลังทำผิดต่อทิมยังไงก็ไม่รู้....แถมผมยังกลับบ้านไม่ตรงเวลาที่บอกมันเอาไว้อีกด้วย มันจะงอนผมไหมเนี่ย

18:15 p.m

ผมเดินเข้าไปในบ้านไอ้ทิมอย่างเงียบๆ ก็เห็นเจ้อั้มพี่ไอ้ทิมกำลังล้างจานอยู่ในครัว เจ้แกหันมามองผมนิดนึงก่อนจะชี้นิ้วไปข้างบน บ่งบอกว่าไปอ้ทิมอยู่บนห้อง ผมก้าวขึ้นบันไดอย่างรวดเร็วและเปิดประตูห้องไอ้ทิมจนประตูมันไปกระแทกกับผนังห้อง เสียงอย่างดัง

ปัง!

" ทิม! "

ผมตะโกนเรียกเจ้าของชื่อ ไอ้ทิมหันมามองผมตาขวางเลย ว่าแล้ว ต้องงอนแน่ๆ

" ไปเที่ยวกับแคทหนุกไหม -_-^ " ไอ้ทิมพูดกับผมในระดับเสียงที่เย็นสุดๆ

มาเต็ม อารมณ์ล้วนๆ U_U

" เฮ้ย! กูขอโทษ "

ผมตรงเข้าไปกอดมัน แต่มันกลับเบี่ยงตัวหลบผมซะงั้น อ้าว...งอนเป็นผู้หญิงเลยนะมึง

" ทิมๆ กูขอโทษ ยกโทษให้ไทล์นะ นะๆ " ผมว่าพลางยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้ามัน แต่มันกลับสะบัดหน้าหนีผมเฉยเลย ง้อแล้วนะเนี่ย T^T ผมส่งสายตาเป็นหมาน้อยผู้ไร้เจ้าของไปให้ไอ้ทิม แต่มันกลับไม่มองผมซะงั้น -_-;

" มึงจะหายงอนกูป่ะ " ผมถามมันพลางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ไอ้ทิมผงะเล็กน้อย

" มะ...ไม่ >///<!! "

" ไม่หายงอน กูปล้ำ "

" โอเคหายงอนก็ได้ ( _ _ ) "

มันต้องเล่นมุกนี้ถึงจะหาย แอบได้ยินใครว่าผมหื่น ผมไม่ได้หื่นนะ ผมเลยหอมแก้มให้มันหนึ่งทีเป็นรางวัล หน้าไอ้ทิมขึ้นสีแดงระเรื่อเลยว่ะ น่ารักชิบ ^^

" ไทล์.... "

ผมหันไปตามเสียงเรียกของไอ้ทิม ไอ้ทิมหลบสายตาผมพลางเกาแก้มตัวเองไปด้วย ยิ่งเห็นแบบนี้ยิ่งน่าฟัด!

" มีไรครับที่รัก " ผมเอ่ยตอบมันแล้วดึงมันเข้ามากอด

" พรุ่งนี้วันเกิดมึง กูไปนอนบ้านมึงนะ "

" ฮ่าๆๆ ได้อยู่แล้ว ^^ "

ถึงมึงไม่ไป กูก็จะลากมึงมานอนด้วยอยู่ดี