รักนะ ไอ้ขี้เก๊ก

จูน // นี่พวกแก ช่วงนี้ยัยเรนมันมีความสุขกับความรักดีเนอะ ?
ออย // ช่ายเลยแก คู่นี้น่าอิจฉามากเลยยย "
ฟีน // พูดอีกก็ถูกอีก
แพร // นั้นไง ยัยเรนเดินมาพอดีเลยยยย
จูน // เป็นไงบ้างแก ?
เรน // ก็โอนะ :)
จูน // หวานไป ไม่ไหวนะแก
แพร // จูน แกก็ไปแซวมัน 555
ฟีน // นั้นไง พูดไม่ทันขาดคำ แบงค์มาแล้ว
แบงค์ // หวัดดีทุกคนน ^^
ทุกคน // ค้าาา " หวัดดี
แบงค์ เราขอพาเรนไปทำธุระหน่อยนะ "
จูน // ตามสบายเลยแก <3
 
 
 
#หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป
เรน // ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย
จูน // ว่ามาเลยแก
เรน // คือว่าาาา ตอนนี้ฉันกับแบงค์ ห่างกันแล้วหว่ะ
แพร // ทำไมว๊า ?
เรน // เหมือนว่า เวลาของฉันกับแบงค์ไม่ตรงกันอ้ะ
จูน // แกอย่าคิดมากเลย ><
เรน // จ้า รักนะ
 
เช้าวันรุ่งขึ้น
แบงค์มาหาเรนที่บ้านนน
เรน // อ้าว แบงค์ จะมาทำไมไม่บอกกันก่อนอ้ะ
แบงค์ // แบงค์มีเรื่องสำคัญ จะคุยกับเรน
เรน // ว่ามาสิ
แบงค์ // เราเลิกกันเหอะ "
เรน // เหตุผลล้ะแบงค์ ?
แบงค์ // แบงค์มีคนอื่น "
เรน // อืม รักกันนานๆนะ
 
หลังจากที่แบงค์ กลับไป   เรนก็ร้องไห้3วัน3คืน สภาพของเธอโทรมมาก 
เรนโทหาจูนและแพร
เรน // ฮัลโหลลล
จูน // แกร้องไห้ทำไม ??
เรน // ฉันเลิกกับแบงค์ " ครั้งนี้คงไม่เหมือนเดิมแล้วล้ะ "
แพร // เดี๋ยวฉันกับจูนจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ 
 
15 นาทีผ่านไป จูนและแพรก็มาถึงหน้าบ้านของเรน
 
จูน // แกอย่าร้องดิว๊าาาา
แพร // อย่าร้อง อย่างแกเดี๋ยวก็หาใหม่ได้ ไม่นานหรอก "
เรน // ขอบคุณพวกแกมากนะ ที่เข้าใจชั้น
 
 
ความรักของเรนครั้งที่4ได้จบลงแล้ว
แต่มันยังฝังอยู่ในใจของเธอถึงปัจจุบัน (ปี1)