รักนะ ไอ้ขี้เก๊ก

จูน // นี่พวกแก ช่วงนี้ยัยเรนมันมีความสุขกับความรักดีเนอะ ?

ออย // ช่ายเลยแก คู่นี้น่าอิจฉามากเลยยย "

ฟีน // พูดอีกก็ถูกอีก

แพร // นั้นไง ยัยเรนเดินมาพอดีเลยยยย

จูน // เป็นไงบ้างแก ?

เรน // ก็โอนะ :)

จูน // หวานไป ไม่ไหวนะแก

แพร // จูน แกก็ไปแซวมัน 555

ฟีน // นั้นไง พูดไม่ทันขาดคำ แบงค์มาแล้ว

แบงค์ // หวัดดีทุกคนน ^^

ทุกคน // ค้าาา " หวัดดี

แบงค์ เราขอพาเรนไปทำธุระหน่อยนะ "

จูน // ตามสบายเลยแก <3

#หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป

เรน // ฉันมีเรื่องจะปรึกษาหน่อย

จูน // ว่ามาเลยแก

เรน // คือว่าาาา ตอนนี้ฉันกับแบงค์ ห่างกันแล้วหว่ะ

แพร // ทำไมว๊า ?

เรน // เหมือนว่า เวลาของฉันกับแบงค์ไม่ตรงกันอ้ะ

จูน // แกอย่าคิดมากเลย ><

เรน // จ้า รักนะ

เช้าวันรุ่งขึ้น

แบงค์มาหาเรนที่บ้านนน

เรน // อ้าว แบงค์ จะมาทำไมไม่บอกกันก่อนอ้ะ

แบงค์ // แบงค์มีเรื่องสำคัญ จะคุยกับเรน

เรน // ว่ามาสิ

แบงค์ // เราเลิกกันเหอะ "

เรน // เหตุผลล้ะแบงค์ ?

แบงค์ // แบงค์มีคนอื่น "

เรน // อืม รักกันนานๆนะ

หลังจากที่แบงค์ กลับไป   เรนก็ร้องไห้3วัน3คืน สภาพของเธอโทรมมาก 

เรนโทหาจูนและแพร

เรน // ฮัลโหลลล

จูน // แกร้องไห้ทำไม ??

เรน // ฉันเลิกกับแบงค์ " ครั้งนี้คงไม่เหมือนเดิมแล้วล้ะ "

แพร // เดี๋ยวฉันกับจูนจะไปหาเดี๋ยวนี้แหละ 

15 นาทีผ่านไป จูนและแพรก็มาถึงหน้าบ้านของเรน

จูน // แกอย่าร้องดิว๊าาาา

แพร // อย่าร้อง อย่างแกเดี๋ยวก็หาใหม่ได้ ไม่นานหรอก "

เรน // ขอบคุณพวกแกมากนะ ที่เข้าใจชั้น

ความรักของเรนครั้งที่4ได้จบลงแล้ว

แต่มันยังฝังอยู่ในใจของเธอถึงปัจจุบัน (ปี1)