รักนะ ไอ้ขี้เก๊ก

จูน // นี่ไอ้แบงค์ ฉันรอเพื่อนแกมา2ชาติแล้วนะยะ
แพร // เว่อร์ไปปป *-*
จูน // ให้ดูนานไว้ก่อนไง
แบงค์ // นั้นไง มาแล้วววววววว / ไอ้บิ๊ก ไอ้กิด ทางนี้เว้ยยยยย .**.
กิด // โทษทีช้าหน่อยย รอไอ้บิ๊ก มันตื่นสายยย
บิ๊ก // กูชิวว
แบงค์ // เออๆ ไปเล่นเครื่องเล่นกันเหอะะะ  ไปเรน
 
แล้วแบงค์ก็จับมือเรนไปทางเครื่องเล่น
ทั้งหมดไปเล่นเครื่องเล่นกันจนเย็น พวกเขาก็นั่งรถกลับบ้านมาด้วยกัน โดยที่บิ๊กกับกิดกลับไปก่อนแล้ว
 
#บนรถ
จูนพูดคุยกับแพร "
จูน // นี่แพร แกเห็นคนที่ชื่อกิดป้ะ ? ฉันจองนะยะ ชอบมากกก
แพร // ไม่แย่งค่ะไม่แย่ง แล้วจำคนที่ชื่อบิ๊กได้ป้ะ ? ฉันขอ
จูน // เคเลยแก ฟินแปป
เรน // น้อยๆหน่อย พูดเหมือนเพื่อนของ2คนนั้น ไม่ได้ยินเลยเนอะ ^^
แบงค์ // ไม่ๆ
จูน // ไม่ได้ยินใช่มั้ย
แบงค์ // ไม่มีคำไหน ที่ไม่ได้ยิน ^^
จูน // เหมือนจะเขินนน ชอบเฟร่ออ อิอิซ่าาา
แพร // ฉัน ใสใส ห้าห้าห้าบวกกก
จูน // นี่แบงค์ว่างๆก็พามาอีกนะ ฉันชอบ เห็นครั้งแรกน้ำลายไหลเลยยย 555
 
 
ทั้งหมดคุยกันจนมาถึงบ้าของเรน"
จูนแพรแยกย้ายกันกลับบ้าน 
จูน // ฉันกับแพรกลับก่อนนะแก จุ้บๆ
เรน // บ๊ายยยยย 
แบงค์ // งั้นแบงค์กลับก่อนนะ
เรน // ขับรถดีๆนะ
แบงค์ // ครัชชช