เจ้าชายของฉัน และเจ้าหญิงของเธอ

ความเดิมตอนที่แล้ว

     วันเวลาผ่านไป...ผ่านไป เค้าก็ไม่ทำตามสัญญาที่เคยให้ไว ตอนนี้ประมาณ 3 เดือนแล้วและต่อนี้ ฉันอยู่ม.6 แล้ว แต่เขาก็ไม่มา ฉันนั่งอยู่หน้าบ้าน เฮ้ย เย็นจัง เอ๋อ เรื่องที่โรงเรียนยังไม่จบนะ จนกระทั้ง

" เสียงรถ " รถใครมา

" คุณหนู " อาว แม่บ้านนิ 

" มีอะไรเหรอค่า " 

" พระราชาให้ไปค่า คุณหนู "

" ไม่ต้องพูดว่าคุณหนูหรอกค่าแค่บอกว่า ฮาริก็พอแล้ว ^^"

" เป็นคนที่ดีจริงๆเลยนะค่า "

 "ขอบคุณค่า " และฉันก็ไปกับแม่บ้าน

   พระราชาวัง

 " ลูกแม่ " แม่ฉันพาไปหาพระราชาแต่ก็ได้เจอเคจิแล้ว

 " พ่อครับ นั้นใครเหรอ " เขา...เขาลืมฉันและมีผู้หญิงข้างๆด้วยหรือว่า...

 " ใครเหรอลูก"

 " นี้ ยานิ แฟนผมเอง "ฟะ..แฟนเหรอ แล้วฉันละ 

 " ยินดีที่ได้รู้จักค่า " 

 " จ้า " พระองค์ดูไม่ยินดีเลย

 " นี้ฮารินะ " หน้าของตานั้นดูไม่เหมือนเดิม เหมือนเข้าพึ่งรู้ว่าเป็นฉัน

 " เดี๋ยว ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวเจอกัน ดีต้องไปร้านหนังสือ ไปก่อนนะค่า " ฉันสวัสดีอะไรเรียบร้อย แต่เขากับนาริดูมีความสุขมากๆเลย

    ห้างสรรพสินค้า

 "เหยย!! เบื่อจังเลยไปเดินเที่ยวคงจะดีนะ " ฉันลุกจะที่นั่งที่นุ่มสุดๆ สีชมพู่ น่ารักๆ อยากเอากลับไปบ้านจัง ฉันเดินออกไปจากร้านหนังสือที่อ่านประจำ และก็ไม่ทันไรที่จะเดินออกจากร้าน แต่มันก็เจอที่ฉันไม่อยากจะเจอ ฉันเห็นเคจิกับยารินั้นไปทานไอติมเขาป้อนไอ้ติมอย่างมีความสุข และน้ำตาย หยดแรกมันก็ลงจากตามาทางตาอย่างเร็วมาก น้ำตาหยดต่อไปมาพอความสุขที่เขามีให้ฉันแต่ตอนนี้เค้าลืมฉัน ฉันเดินออกไปด้วยน้ำตาหลายหยด จนเขาหันมามองฉัน แต่เขาไม่ได้ถักท้ายอะไรกันเลย เค้าคงมีความสุข

 " ฮาริเธอเป็นอะไร " เพื่อนที่เรียนพิเศษด้วยกันผ่านมาพอดี

 " ป่าวๆ ไม่มีอะไร...หือ..." ฉันรีบเช็คน้ำตาออกอย่างเร็วจี๊ด

 " เธอร้องไห้นะ เป็นไรหรือป่าว ปะไปบ้านฉันกันดิกว่า

 " อืมๆ เธอคงรู้นะว่าฉันเป็นอะไร " ฉันเลยรีบเดินไปอย่างเร็ว

   เคจิภาค

 ผมก็ไม่อยากให้เธอรู้ว่าผมกำลังหลอกเธออยู่เพราะยาริ เป็นเพื่อนของผมสนิดมาก(หรอก) 

ผมเลยไม่อยากนำใครเข้ามาเพราะเธอปิดความลับได้สุดยอด พ่อแม่ และแม่ของฮาริเขาก็ทำตามเพื่อน ขนาดเพื่อนของเธอที่เดินไปกับเธอยังช่วยอีกด้วย 555+ ผมจะได้รู้ว่า พริกขี้หนูมันจะน่ารักหรือป่าวที่เขาบอกมากับผม

   22.00น ฮาริภาค

" โอ็ย " ฉันไปดื่นวายกับเพื่อนฉันและลืมทุกอย่างที่เขามีให้ฉัน ฉันจะปล่อยหมดเลย555 

" โอ็ย ไม่ดูทีไม่ดูทางบ้างเลยนะ " ใครไม่รู้พูดกับฉัน เสียงขุ้นๆ นะ ใครว่ะ

" ใครนะ บอกมาซิ "

" ใครก็ได้ เธอไปอะไรมาห่ะ "

"เรื่องของฉันถอยไป " ฉันพลักตัวของใครไม่รู้ แต่เขาคนนั้นจับแขนฉัน และเขาก็ไม่ใช่ใครเพราะการทำแบบนี้อยู่แล้วต้องเป็นไอ้ตาบ้านั้นเอง

" เธอต้องไปวังของฉัน "

"ไปม่ะ เธออยู่กับเขามีความสุขมากไม่ใช่เหรอแล้วเธอจะให้ฉันเป็นก้านขว้างคอเธอทำไหมละ "

" ใช่สิ "

" ถูกไหมละ " ฉันตอบไปอย่างงันและ

" ไม่เพราะเธอหึงฉันอะดิ บอกมาเหอะ "

" จะบ้าเหรอฉันไม่ได้ชอบ แต่เกลียด(ในลึกๆ) " ในลึกๆ ฉันพูดเบาๆ

" ปะกลับบ้าน " เขาเอาฉันขีคอของเขา (เหมือนหน้าบกเลย ช่ายม่ะ ) แล้วระว่างทางเขาเทศอย่างแรงมาก จนฉันลำคัญ มากก จนนอนไป

   เคจิ ภาค

ผมพูดกับเค้าทุกอย่าง แต่เค้ากลับ ไม่ใส่ใจ เธอนี้มันซึอเลียงสมชื่อ==

 จนถึงห้องนอนผมเอาเธอลงบนที่นอน ส่วย นาริเหรอ เธอกลับบ้านของเธอเพราะบ้านเธออยู่ที่ ใกล้ ที่โรงเรียนของเธอ เธอมาเพื่อช่วยผมด้วยและไม่ได้นอนนี้อีกด้วย อิอิ หลังจากที่ผมว่างเธอลงเตียง ผมไม่ได้สังเกตุว่า เวลานอนเธอน่ารักอย่างผมยัง ชอบเธอเลย ผมลูบผมเธออกและมองชัดๆ ผมรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้เป็นที่ผมคิด ว่า เธอเป็นตัวปวน ตัวทำลายความสุข แต่เธอทำห้ผมสนุกไปพอกับเธอ เวลาผมอยู่กับคนอื่นผมไม่เคยเป็นแบบนี้เลย อยู่กลับผู้หญิงคนอื่นผมยังไม่เป็นขนานนี้เลยแต่ผมรักเธอตั้งแต่ จูบแรกแล้ว

 "ฮาริตื่นๆ " ผมปลุกเธอคือไปอาบน้ำแต่เธอไม่ตื่นสักที่ เวลานี้ก็ประมาณ เที่ยงคือแล้วสินะ แม่บ้านคงนอนแล้วมั่งเนี่ย== เซง ต้องจัดการเองแล้วละเรา

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

ดีจ้าๆ พอดีต้องพักไว้เท่านี้นะ