วัยหวาน

ณบ้านต้นไม้
"เฮ้ยไอ้วิวมึงเอาเค้กมาพร้อมยัง"  "กูเอามาพร้อมแล้วไอ้เป๋าตังค์"  "แล้วไฟเช๊กละไอ้วิว" "อยู่นี่ไง" "แล้วเทียนละ "กูลืมเอามาว๊"   "อ้าวมึงจะให้มันเป่าไรว๊ะไอ่วิว"  "ไม่เห็นเป็นไรเลยตอนวันเกิดกูขอนแก่นมันยังเอาธูปมาจุดให้กูเป่าเลย นี่กูเอาไฟเช็กให้มันเป่าก้อได้ไอ้ตัวออ"   "เออกูเห็นด้วยกับไอ่วิวนะมึงเท่ห์ดีนะมึง"   "เห็นไหมขอนแก่นยังเห็นด้วยกับกูเลย"  "พอเลยเถียงกันยุนั้นแหละมึงพร้อมยัง"  "พร้อม(พูดพร้อมกัน)"  "ปะ  1 2 ซั่ม แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู  แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู แฮปปี้เบิร์ดเดย์ แฮปปี้เบิร์ดเดย์  แฮปปี้เบิร์ดเดย์ทูยู  หมาจะเกิดชิงหมาเกิด หมาจะเกิดชิงหมาเกิด หมาจะเกิดดด  หมาเลยไม่ได้เกิด.....(มีเสียงเปิดประตู) อ้าวแม่(ต้นไม้อยู้หลังแม่)  "ฮ้า จ๊ะเอ๋"  "สุขสันต์วันเกิดต้นไม้"  "เฮ้ยขอบใจนะมึงกูได้ยินหมดแล้วมึงเอานี้เทียนใส่เลยมึง(วิวเอาเทียนมาปัก)  ของขวัญกูละมึง"  "ไอ้ต้นไม้มึงนี่เห็นแก่ของนะมึง"   "เอ้านี้"  "เฮ้ยขอบใจขอนแก่นปะเข้าบ้านไปแม่กูทำข้าวมันไก่กับหมูย่างรอแล้วมึง"  "เฮ้ยเจ๋งเลยไอ้ต้นไม้กูชอบ"   "ไอ่ออมึงนี่เห็นแก่กินว๊ะ"  "กูแค่พูดขอนแก่นมึงดูไอ่วิวกับไอ้เป๋าตังค์ไปตักกินแล้ว"  "เออปะไปเถอะมึง"  "เฮ้ยอย่ากินหมดสิมึงเหลือไว้ให้กูบ้างสิกูอุสาห์เสือกเค้กตั้งนานนะไอ้วิว"  "เออกูเหลือหมีพูไว้ให้ตั้งตัวหนึ่งนะมึง"  "ไอ่ห๋าวิวนี่มันน้ำตาลปั้นนะมึงใจคอมึงจะให้กูกินแต่น้ำตาลปั้นหรอวันเกิดไอ้เป๋าตังค์กูก้อได้กินแต่น้ำตาลปั้น"   "โอ๊ยขอนแก่นมึงยังดีได้น้ำตาลปั้นกูเจ้าของวันเกิดได้กินครีมรูปใบไม้กะติดเดียว"  "ไอ้ต้นมึงยังดีได้กินกูออกตังค์แม่งไม่เหลือไรไว้ให้กูเลยสัด"  "หยุดเลยไอ่ออเมื่อวานกูซื้อขนมมากูไปเข้าห้องน้ำแป๊บเดี๋ยวแม่งมึงกินหมดเลย"   "แหม๋ไอ่วิวทีมึงละกูซื้อน้ำมาแม่งกินของกูหมดเลย"  "ว่าแต่ไอ่วิวนะมึงไอ้เป๋าตังค์มึงก้อกินของกูทุกวันไม่ใช่หรอมึง"   "เออก้อไอ่วิวมึนกินของกูหมดเนอะมึง"   "เออพวกมึงนอนไหนนิคืนนี้"  "  นอนนี่สิ (นอนนี่สิมึง) "  "เฮ้ยได้ไงว๊ะแล้วกูจะนอนไหนว๊ะพวกมึงนอนก้อเต็มแล้ว"  "มึงนอนนอกห้องไง"  "เออว๊ะไอ่ออมึงพูดถูก"   "เออเฮ้ยมึงจำได้ไหมว๊ะครั้งที่แล้วที่เรามานอนบ้านไอ้ต้นไม้นะแล้วเจ้หมีแกว่าเรามา.......กันนะ"  "อ๋อที่แกว่ากูเป็นผู้หญิงที่หนีตามพวกมึงมานะหรอ"    "เออใช่ไอ่ขอนแก่น"   "เออขอนแก่นแกเตรียมแบบจับผ้ายังว๊ะ" "กูเตรียมไว้แล้วต้นไม้"  "เออขอนแก่นมึง