นิยายเรื่องรักใสๆฉบับโจ้กรรณ

----------------กรรณลงไปข้างล่าง---------------------
กรรณ-ก๊องไหนอ่ะ คนที่เรียกฉัน
ก๊อง-รออยู่ข้างนอกพี่กรรณ
กรรณ-เออ โอเคๆ
---------------ข้างนอก----------------------
กรรณ-ไม่ทราบว่าคุณเป็นใครมีเรื่องอะไรกับฉันคะ
โจ้หันมา
กรรณ-ไอ้โจ้!!!!
โจ้-น้องกรรณแว่วเสียงผีเป็นไงบ้างจ๊ะ
กรรณ-นี่นายมาได้ยังไงกัน
โจ้-ก็ผมเป็นน้องชายพี่พิมน่ัะสิ
กรรณ-น้องชายคุณพิมอรเหรอ
กรรณรีบเอาสมุดมาจด
โจ้-นี่นายจดอะไรของเธออ่ะ
กรรณ-ก็จดข้อมูลอะดิ่
โจ้-ข้อมูลอะไร
กรรณ-ฉันว่าคุยตรงนี้ไม่ปลอดภัยไปคุยที่อื่นดีกว่า แล้วนายรู้ที่ที่ปลอดภัยมั๊ยหะ
โจ้-รู้ตายผมมาดิ่
-----------------บ้านพงอินทร์----------
กรรณ-บ้านใครอ่ะนาย
โจ้-บ้านผมเอง
กรรณ-บ้านนายเนี่ยนะ แล้วฉันจะรู้ได้ไงว่ามันปลอดภัย
โจ้-ปลอดภัยสุดๆเลยล่ะ ดาร์ลิ้ง
กรรณ-ถือวิสาสะมาเรียกฉันอย่างนี้ได้ไงแล้วไปเรียกฉันแบบนี่ในที่อื่นนะยะ
โจ้-โอเคครับ ว่าแต่ที่คุณจดข้อมูลคุณจดมาทำไมอ่ะ
กรรณ-ก็ฉันกำลังหาว่าใครที่เป็นคนฆ่าคุณพิมอรอยู่อ่ะ
โจ้-จริงเหรอแต่ว่าคุณเป็นพวกของไอ้แผนนะ
กรรณ-ฉันแอบมาสืบต่างหาก
โจ้-จริงเหรอ
กรรณ-จริงสิ
โจ้-งั้นเราร่วมมือกันได้จ่ะ น้องกรรณ
กรรณ-ค่าาา คุณพี่โจ้ แหวะ
โจ้-เออนี่คุณหายได้ยินเสียงผีรึยัง กุ๊กกุ๊กกู๋ๆ
กรรณ-นายแถมยังงี้แสดงว่านายไม่เชื่อใช่ป่ะว่าฉันได้ยินเสียงผี
โจ้-เปล๊า
กรรณ-ก็นี่ไงฉันถึงไม่อยากบอกนายว่าฉันได้ยินเสียงผีถ้านายรู้ไปนายก็คิดว่าฉันบ้าแล้วแถมนายก็จะเอาเรื่ิองนี้ไปหลอกเด็กคนอื่นอีก
โจ้-ผมสัญญาว่าจะไม่เอาไปบอกแค่คุณให้โอกาสผมได้พิสูจน์ให้คุณดูว่าผมเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
กรรณ-แต่นายเคยทำแบบที่ฉันพูดไปแล้วตอน ป.4
โจ้-นี่คุณจะแค้นฝังหุ่นอะไรนักหนาเนี่ย
กรรณ-พอแล้วฉันไม่อยากคุย
โจ้-เดี่ยวก่อน
กรรณ-พอแล้วฉันจะกลับไปทำงานต่อ
โจ้-ตกลงว่าคุณจะร่วมมือกับผมแล้วใช่มั๊ย
กรรณ-อืม
โจ้-งั้นคุณคือส่วนหนึ่งของชีวิตผมแล้วนะ
กรรณ-ก็ได้
โจ้-งั้นพรุ่งนี้ผมจะไปรับนะไม่ต้องปฏิเสธด้วย
กรรณ-เออๆ ฉันไปแล้วนะ
โจ้-บ๊ายบายจ่ะดาร์ลิ้ง
-------------------------------------------------------------------------------
จบตอนที่3