คาสโนวี่น่าใส่เดิมพันหัวใจนายเพลย์บอย

9.2

เขียนโดย PPreaw

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.52 น.

  10 ตอน
  1 วิจารณ์
  17.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

9) ไม่รักคงไม่ทำแบบนี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
                                                   ตอนที่ 9
                                             ไม่รักคงไม่ทำแบบนี้
 
ก๊อก ก๊อกๆ
"ประตูไม่ล็อกครับแม่!!"  ฉันเปิดประตูเข้าไปเจอเพ้นต์บอลนอนหลับอยู่บนเตียง ห้องรกขนาดนี้เลยหรอเนี่ย 
"แม่วางไว้ตรงนั้นแหละครับเดียวเพ้นต์ไปกิน"ร่างสูงที่นอนอยู่บนเตียง ตอบโดยที่ไม่ลืมตา และฉันก็ว่างข้าวต้มไว้ที่โต๊ะ  และก็เก็บกวาดห้อง ทำความสะอาดไม่นานแต่ร่างสูงยังไม่ตื่นนี้มัน6โมงแล้วนะนายนอนตั้งแต่ 4 โมง นี้มัน3  ชั่วโมงแล้วนะ ทำไมยังไม่ตื่นอีก 
"เพ้นต์บอล ตื่นได้แล้ว  ตื่นมากินข้าวได้แล้ว"
".......zzz"
"นี่นายขี้เชาขนาดนี้เลยหรอ  ตื่นได้แล้ว"
"อืม ตื่นแล้วzzz"
ฉันเขย่าทำทุกวิถิทางเพื่อให้หมอนี้ตื่นขึ้นมากินข้าว  และวิธีสุดท้ายที่ฉันทำคือกระโดดทับและก็5  4  3  2.....ตุบ 
"โอ๊ย!!!"ร่างสูงที่โดนทับลืมตาขึ้นมาและจังหวะนั้นที่ร่างสูงผลิกตัวทำให้ฉันที่ทับกำลังยืนขึ้นผลิกกลับแล้วก็ ตุบ!!!  โอ๊ะ หน้าฉันกับเพ้นต์บอลเหลืออยู่ไม่กี่เซนก็จะโดนกันอยู่แล้ว ฉันที่ตั้งสติได้ก่อนก็รีบลุกขึ้นมานั่งข้างๆเขา แต่รู้สึกว่าตอนนี้น่าร้อนไปหมด
"เธอเข้ามาได้ไง!!!"
"เปิดประตูเข้ามา"
"ไม่ใช่ฉันหมายถึง โอ๊ยๆ ช่างมันเถอะ"
"อ่ะ กินข้าวหน่อย คุณน้าบอกว่านายไม่ค่อยกินข้าว"
"ออกไป!!"
"กินข้าวก่อนแล้วฉันจะออกไป"
"ออกไป"
"กินข้าว...."เพล้ง!!!!  ถ้วยข้าวต้มหลุดออกจากมือฉันเมื่อเพ้นต์บอลปัดออก
"....."เพ้นต์บอลดูชะงัดนิดนึ่งแล้วก็นอนลงแล้วหันหน้าไปทางอื่น
"นายโกรธฉันหรอ"
"......"
"ฉันขอโทษ"
"......."นายนี่คงไม่ยอมง่ายๆฉันเลยขึ้นไปนั่งบนเตียงนั่งข้างๆเขาแต่เขากลับหันน่าหนี
"ฉันขอโทษ..."
"ออกไป"
"ถ้านายไม่ยอมคุยกับฉัน  ฉันก็ไม่ไป"
"ฉันไม่มีอะไรจะคุยกับเธอ"
"นาย.....ชอบ....ฉันใช่ไหม?"
"ใครบอกเธอ ฉันไม่เคยชอบเธอ"
"อย่าโกหก หันน่ามามองฉันสิ เพ้นต์บอล อึก อึก อึก "  ไม่รู้ทำไมอยู่ดีๆนํ้าตาบ้าก็ไหลออกมาซะงั้น   ฉันทุกคนรู้ว่าฉันรู้สึกยังไงกับนายแต่ฉันเพิ่งรู้ตัวว่าฉันห่วงนายเวลาที่ฉันไม่เห็นนายฉันคิดถึงนาย เพราะฉันรักนาย
"เธอ ร้องไห้ทำไม"เพ้นต์บอลดูตกใจเล็กน้อยที่เห็นฉันร้องไห้
"ฉันขอโทษ อึก อึก"เพ้นต์บอลลุกขึ้นมารวบตัวฉันเข้าไปกอดแต่ฉันกลับไม่ดิ้นปล่อยให้เขากอดปลอบ
"ยัยบ้า!!  ร้องทำไมเนี่ย ฉันต่างห่างที่ควรร้องไห้ "
"อึก อึก"
"ยัยบ้า  หยุดร้องนะ"
"นายกอดฉันทำไม  นายไม่ได้รักฉัน นายกอดฉันทำ...... "คำพูดของฉันถูกกลืนไปเมื่อริมฝีปากของเพ้นต์บอลประกบลงบนปากของฉันและจูบซับนํ้าตาให้อย่างอ่อนโยน  และกระซิบที่ข้างหู
"ไม่รักคงไม่ทำแบบนี้หรอ ยัยบ้า"
 
 
 
 
 
               

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา