คาสโนวี่น่าใส่เดิมพันหัวใจนายเพลย์บอย

9.2

เขียนโดย PPreaw

วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.52 น.

10 ตอน

1 วิจารณ์

17.83K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2556 20.01 น. โดย เจ้าของนิยาย

5) ออกัส

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ตอนที่ 5

ออกัส

"นี่นายจะพาฉันไปไหน"

"ไปถึงเดียวก็รู้เองแหละหน่า"

".....?"ระหว่างที่นั่งรถมากับนายนี้ ฉันก็ต้องถามตลอดเวลาจะไป เพราะทางที่ไปฉันรู้สึกคุ้นทางมาก เเต่ไม่ทันได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น รถก็จอดลงที่หน้าบ้านหลังหนึ่งซึ่งยิ่งทำให้ฉันสงสัยเข้าไปใหญ่เพราะบ้านหลังนี้เป็นบ้านของเพื่อนแม่ฉันและฉันพอรู้จักกับเพื่อนแม่คนนี้เป็นอย่างดีเพราะถัดไปอีกซอยก็เป็นบ้านของฉัน บ้านฉันอยู่ซอย4 แต่บ้านของคุณน้า(เพื่อนแม่)อยู่ซอย 5 หมู่บ้านนี้ค่อยข้างมีฐานะ และที่สำคัญนั้นบ้านหลังๆบ้านคุณน้านี้แหละสำคัญที่สุดเพราะเป็นบ้านของแฟนเก่าฉัน และที่สำคัญไปกว่านั้นฉันโดนทิ้ง

"ลงมาได้แล้วนั่งเมออะไรอยู่"

"นายพาฉันมาที่นี้ทำไม"

"ฉันพาเธอมาแนะนำตัวให้แม่ฉันรู้จัก"

"ห๊ะ!! บ้านหลังนี้เนี่ยนะ"อย่างบอกนะว่าบ้านหลังนี้คือบ้านเขา

"ใช่ เธอเข้าใจถูกแล้ว "

"แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน"ใช่เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วทำไม หมอนี้คิดอะไรของเขาอยู่

"ก็เป็นซะตอนนี้ซิ"

"นี้นาย นายบอกฉํนแค่ว่าให้หลอกแฟนายไม่ใช่หรอ แล้วทำไมต้องแนะนำตัวให้แม่นายรู้จักด้วย"

"ไปเถอะหน่าาาา"โอ๊ย!!! แล้วฉันก็ต้องโดนลากเข้าไปในบ้านจนได้

"แม่ครับ หวัดดีครับ"

"อ้าวทำไมถึงกลับเร็วล่ะวันนี้ไม่เที่ยวที่ไหนหรอ พักนี้แปลกๆนะลูกชายแม่อกหักรึไง"สิ่งที่ฉันคิดไว้มันคือความจริงเมื่อแม่ของนายเพ้นบอยหันหน้ามาและก็ 0_o นี้คุณน้าเป็นแม่ของนายนี้จริงๆหรอนี่ย นี้ฉันฝันไปใช่ไหม

"แม่ครับนี้แฟนผมครับ ชื่อ....."

"หนูอิน "เพ้นต์บอลพูดยังไม่จบทันทีที่คุณ้าหันมาก็ตกใจแบบที่ฉันเป็นเมื่อกี้ เมื่อรู้ว่าเป็นฉัน

"แอะๆ หวัดดีค่ะคุณน้า สบายดีหรอค่ะ พักหลังๆอินไม่ค่อยเห็นคุณน้าไปหาแม่เลยนะค่ะ"

"สบายดีจร้ แล้วหนูอินล่ะลูกเป็นไงถึงได้มาเป็นแฟนกับลูกชายน้าได้"

"ก็......."

"น้าดีใจมากเลยนะที่เป็นอินเนี่ย"

"อ้าวแม่รู้จักอินด้วยหรอครับ"เพ้นต์ที่กำลังงง ว่าทำไมฉันกับคุณน้าถึงสนิทสนมกัน

"รู้จักดีเลยแหละคนเนี่ย แกนี้ตาถึงนะ "

"แอะๆ ครับแม่งั้นเดียวเพ้นต์ขอเอากระไปเก็บก่อน นะครับแม่ก็คุยกับอินไปก่อน"

"มานี้เลยหนูอิน มาช่วยน้าทำกับข้าวแล้วก็เล่ามาเรื่องมันเป็นยังไง "

"ก็ไม่มีอะไรมากหรอค่ะ ก็แค่เจอกันแล้วก็ชอบ แล้วก็คบแค่นั้นค่ะ"

"ไม่ๆ น้ารู้จักอินดี อินไม่ใช่คนแบบนั้น และที่สำคัญที่สำคัญลูกชายน้าไม่ได้สนใจใครง่ายอย่างนั้น"

"ค่ะอินเล่าความจริงให้ฟังก็ได้ แต่คุณน้าห้ามบอกเพ้นต์บอลนะค่ะ"และฉันต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณน้าฟัง

"แสดงว่าลูกชายน้าก็มีใจให้หนูอิน"

"อินว่าไม่ใช่หรอค่ะ เพราะ......."

"ทำอะไรกันอยู่ครับ"เพ้นต์ที่เพิ่งลงมาก็โดนคุณน้าใช่ให้ไปซื้อของ แต่ที่จริงฉันว่าคุณน้าอยากจะคุยกับฉันเรื่องเพ้นต์บอลมากกว่า

"ลงมาพอดี ไปซื้อของในรายการนี้มาให้แม่หน่อย"

"อ้าวแม่ ของในครัวก็เยอะแยะออก"

"แม่จะทำของโปรดหนูอินนะ จะไปซื้อให้แม่หน่อยได้ไหม "

"คุณน้าไม่ต้องก็ได้ค่ะ"

"ได้ครับ "ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับคุณน้าอยู่กันสองคน

"อิน"

"ค่ะ"

"อินรู้ไหม อินเป็นคนแรกเลยนะที่เจ้าลูกน้าพามาแนะนำตัว และพามาบ้าน"

"ฮ่า ฮ่า น้าล่ออินเล่นป่ะค่ะ ฮ่า ฮ่า"ฉันไม่รู้จะพูดอะไรได้แค่หัวเราะ เพราดูเหมือนคุณน้าเริ่มพูดจริง

"อินน้านะ ไม่เคยเห็นเพ้นต์เป็นแบบนี้เลยนะ"

"คุณน้าค่ะ นํ้าซุปเสร็จแล้วนะค่ะ ให้อินทำอะไรอีกค่ะ"ฉันพยายามจะขัดไม่ให้คุณน้าพูดถึงเรื่องนั้น แต่ฉันไม่คิดว่าคุณน้าจะจริงจังขนาดนี้

"อิน น้า ไม่รู้หรอกนะว่าอินคิดยังไมลงกับลูกชายน้า แต่ตั้งแต่ที่อินเข้ามาในชีวิตของเขาอินรู้ไหมลูก ทุกวันนี้เพ้นต์ไม่เที่ยว กลับบ้านเร็ว และพูดถึงอินให้น้าฟังทุกวัน แต่น้าไม่รู้แค่นั้นว่าคนที่เพ้นต์พูดถึงทุกวัน เป็นอินคนเดียวกับที่น้ารัก น้าอยากจะให้อิน ศึกษากันไปก่อน น้าไม่รู้หรอว่าอินรักลูกชายน้าจริงๆหรือเปล่า แต่น้าอยากบอกกับอินว่าเพ้นต์บอล ลูกชายน้ารักอินไปแล้ว"

"คุณน้า...."

"อิน อินช่วยทำให้เพ้นต์มีความสุขได้ไหมลูก "

"........."

"แต่ต่อไปก็แล้วแต่อินแล้วล่ะ เพราะ น้าก็คงไปบังคับอินไม่ได้ แต่น้ายังอยากได้อินมาเป็นลูกสาวน้าอีกคนนะ"

พอททานข้าวเสร็จก็ขอตัวกลับบ้าน

"คุณน้าค่ะอินกลับนะค่ะ"

"เดียวซิ!! อินให้เพ้นต์ไปส่งดีกว่ามันอันตราย"

"ไม่เป็นไรหรอค่ะ บ้านอินอยู่แค่นี้เอง"

"ไม่ได้เดียวฉันไปสงเธอเอง"เพ้นต์บอล

"ไปเถอะหนูอิน แล้วก็ฝากนี้ให้แม่หนูด้วยนะ"

"ค่ะคุณน้า"พอคุณน้าเดินเข้าไปในบ้านเพ้นต์บอลก็ขับรถออกมา แต่อยู่ๆฉันก็ได้ยินเสียงเรียกมาจากหน้าบ้าน

"อิน อิน!!นั้นอินใช่ไหม พินอิน!!"