[fic] U r my drawing.....จะแก้ไม่แก้...จะเอาไงห๊ะ!

ตอนที่ 22 : ต้องพิสูจน์
 
“อยากรู้หรอ” ผมถามมัน มันก็พยักหน้าตอบผมแบบซื่อๆ ผมนี่กัดฟันเลยครับ น่ากัดให้ตัวลายเชียว มาถามผมได้ยังไงว่าเป็นเอดส์รึป่าว งี้ต้องจัดสักดอก ปล่อยไว้ไม่ได้แล้ว
 
“อยากรู้ก็ต้องพิสูจน์สิ” ผมเลิกเสื้อนักศึกษามันขึ้น แต่มันยังทำหน้างงใส่ผม คงยังจะไม่รู้ชะตากรรมตัวเองละสิ
 
"แล้วคิดว่าพี่เป็นมากมั้ย?" ผมจ้องตามันในระยะประชิด ปลายจมูกของผมและน้องมันแตะกันผิวเผิน คราวนี้ผมแกะซิปกางเกงมันออกอย่างเบาๆ มันจ้องหน้าผมนิ่งเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร
 
ผมเริ่มไล้ปลายจมูกผมกับผิวลื่นๆนั่นไปมา กลิ่นหอมอ่อนๆโชยเข้าจมูกผมเรื่อยๆ มันไม่ทีท่าว่าจะหยุดหอมเลย น้องมันหัวเราะคิกคักอย่างกับจักกะจี้ที่ผมทำแบบนี้ คราวนี้ตัวมันเริ่มจะอมชมพูหน่อยๆแล้วระเรื่อด้วยสีแดงทั้งตัวเมื่อผมเม้มที่หัวไหล่มัน สภาพตัวมันนี่ปรับเปลี่ยนได้ตามอารมณ์จริงๆ ถ้าผมแค่ไซร้มันจะแค่ชมพู แต่ถ้าผมดูดหรือกัดนะ หือ..แดงเชียว มันคงจะเขินผมแล้วอย่างนี้คืนนี้ผมจะปล่อยไปได้ไง มันต้องสักสามสี่ห้าหก...อืมไม่บอกดีกว่า รอสรุปยอดทีเดียวเลยแล้วกันว่ากี่รอบ ห้าๆ
 
ผมอุ้มน้องมันมานั่งตักที่ผมนั่งอยู่ที่้ก้าอี้ทำงาน ตัวน้องมันอ่อนเปี้ยเพลียแรงมาก มันซบลงที่ไหล่ผมแล้วกอดคอผมไว้แน่น แล้วอย่างนี้ผมจะเล็มมันอย่างไงเนี่ย มือของผมที่ลูบๆอยู่ที่หลังน้องมันเปลี่ยนไปที่บั้นท้ายกลมกลึงนั่น ข้างหนึ่งขยำอย่างหมันเขี้ยวส่วนอีกข้างล้วงเข้าไปเค้นจนน้องมันครางเสียงหวาน ผมก้มลงไปซุกไซร้ที่ลำคอระหงขาวนั้นทันที มันหอมจริงๆให้ตายสิ มันรีบเอามือเล็กมาดันไหล่ผมออก ผมเลยรีบเลียที่หูมันทันที จุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญ เลียทีไรเป็นเรื่องทุกที
 
"อะ...อ๊า...พี่ทราย..อ๊ะ...อย่าเลีย..ตรงนั้น....ฮะ" เรื่องอะไร จะเลียแล้วจะทำไม ผมรีบดูดเม้นเป็นจังหวะ ทั้งหนักบ้างเบาบ้างมันเลยทำได้แค่เอียงคอตามผม มือเล็กๆของมันก็จิกไหล่ผมสะแรงเหมือนกัน
 
"พี่ทราย...ผม..ผมไม่..อยากทำ" ผมชะงักเลยครับ มองมองตามันที่หวานเชื่อม ปากแดงๆมันสั่นระริก
 
"ทำไมละครับ...แต่พี่อยากนี่" ผมจูบมันอีกที มันเปิดปากออกอย่างเคยชินผมเลยรีบดันลิ้นร้อนเข้าไป ลิ้นผมกับมันพันกันนัวเนียจนน้องชายผมดันที่ร่องก้นน้องมัน
 
"อ่าพี่ทราย...มันดันก้นผม" ตาน้องเยิ้มหนักเข้าไปอีก ผมจับก้นมันให้ถูน้องผมขึ้นลงไปมา อ่า...มันเสียวจริง
 
"น้ำมนต์ครับ...ขยับก้นหน่อย..อ่า...อย่างนั้นแหละครับ...ซี๊ดดดด" ผมเริ่มปล่อยมือจากบั้นท้ายมันออกแล้วน้องมันขยับก้นเอง ของน้องมันกับผมสัมผัสกันไปมาเบาๆ ทำเอาผมขนลุกตามไปด้วย แล้วน้ำมนต์น้อยก็เริ่มขยายตามผม
 
เราสองคนแลกจูบกันไม่ยอมถอนออกจากกัน เดี๋ยวนี้น้องมันเก่งขึ้นครับอาจจะเป็นเพราะว่าผมชอบที่จะจูบมันบ่อยๆ ปากเล็กๆที่อ้าออกรับสัมผัสจากผม มันนุ่มนวลขึ้นและร้อนแรงมากขึ้น จนมันทำให้ผมลุ่มหลงและไม่ไหวแล้ว
 
ผมรีบจัดการถอดเสื้อกับกางเกงมันออกทันที เวลามันเคลิ้มนี่ถอดง่ายชะมัด ผมไล้มือไปทั้วแผงอกเนียนพร้อมกับลูบบั้นท้ายมันไปด้วย มันหายใจหอบแรง ตามันปรือมองผมเหมือนจะพูดอะไรแต่ผมไม่ปล่อยให้มันพูดหรอกเดี๋ยวจะอด 
 
 "อ๊าก...น้ำมนต์กัดพี่ทำไม่เนี่ย" อยู่ๆก็กัดผมเฉยเลย กัดแดงเลยด้วย มันน่ากัดคืนมั้ยเนี่ย แต่บอกให้รู้ไว้ก่อนนะ กรุไม่กัดที่ไหล่นะจะกัดที่อื่นที่มันน่าฟัดอะ
 
"พี่ทรายจะทำอะไร...ผมยังไม่หายเจ็บเลยนะ" อ่าว ทำไมยังไม่หายอีกละ มันหลายวันแล้วนา แล้วผมก็ทำหน้างงใส่มัน
 
"ไม่ต้องมามองผมแบบนั้นเลย...แล้วใครใช้ให้พี่ใหญ่ขนาดนั้นเล่า" มันพูดเองก็หน้าแดงเองแถมยังมาทุบไหล่ผมดังอักอีก แต่ผมนี่ยิ้มเลยครับ ภูมิใจครับ ก็มันช่วยไม่ได้นี่ครับ คนมันมีบุญ ใหญ่ได้ใหญ่ดี ห้าๆ
 
"แล้วชอบมั้ย" ผมขยำบั้นท้ายมันอีกครั้ง
 
"พี่ทราย!!" ทุบอีกและ ไม่เห็นจะเจ็บแต่ชอบทุบดีจัง
 
"แล้วจะให้พี่ทำยังไงละ มันขึ้นแล้วอะ...ลงยากด้วยสิเนี่ย" หน้ามันขึ้นสีลามไปถึงหูเลยครับ มันจิกไหล่ผมแน่นเลย 
 
"ผมไม่รู้...น้องชายพี่นี่" ตอบซื่อมากเมิง
 
"งั้นทำให้พี่หน่อยสิครับ...ด้วยปาก" หน้าด้านมากเมิงเอ๊ยไอ้ทราย น้องมันหน้าแดงกว่าเดิมแล้ว มันรีบลุกจากตักผมแต่มีหรือผมจะยอม  
 
"อย่าใจร้ายกับพี่สิ..นะๆ...นะครับ" ผมหอมแก้มมันสลับไปสลับมาสองข้างอยู่อย่างนั้น แต่มันก็ยังจ้องหน้าผมนิ่งๆ
 
"ผมทำไม่เป็นนี่" 
 
"ของแบบนี้มันต้องฝึกครับ" ผมว่ามันกำลังด่าผมในใจอยู่แน่นอน มันเม้มปากเน้นเหมือนคิดอะไรอยู่ คงกำลังจะตัดสินใจอยู่ ตัดสินใจยังไงผมก็ได้กับได้ครับ สุดท้ายมันก็พยักหน้าให้ผมแบบอายๆ ผมเลยจุ๊บปากมันเบาๆแล้วยกมันลงจากตักผม ส่วนน้องมันก็คลานเข้ามาอยู่ระหว่างขาผม
 
"เอาน้องชายพี่ออกมาสิครับ" มันเอื้อมมือมาปลดซิปผมลงช้าๆ เก้ๆกังๆมากครับ แต่ผมนี่สิ อมยิ้มแก้มปริอยู่ หน้ามันเดี๋ยวกลัวเดี๋ยวอาย น่ารักมาก แถมตอนที่ผมมองมันจากด้านบนนี่ยิ่งสวยเข้าไปอีก มันไม่หันมามองน้องชายผมเลย จนมือนี่คลำอยู่แถวๆต้นขาผมไม่ไปไหน
 
"ไม่มองแล้วเมื่อไหร่จะเจอผืนทรายน้อยละครับน้ำมนต์" มันจ้องผมควับก่อนทุบหน้าขาผมอีกแล้ว ทำไมชอบทุบจัง ไม่ทุบก็กัดมีอยู่สองอย่าง
 
ผมเลยจัดการจับมือมันมาโป๊ะที่น้องชายผม มันสะดุ้งจะชักมือออกแต่ผมกดมือมันไว้ทัน
 
"พี่ทรายฮะ..ผมหิวข้าวอีกแล้ว..ผมว่าไปหาอะไรกินกันอีกดีกว่า" มันทำท่าจะลุกขึ้นแต่ผมกดไหล่มันไหว
 
"น้ำมนต์...น้ำมนต์จนทรมานพี่หรอครับ...พี่ต้องคลั่งตายตอนนี้แน่" ให้กรุกราบก็ได้นะแต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้ว
 
"แต่ว่า..." มันคิดสักพักหนึ่งก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆสองสามทีก่อนคว้าน้องชายผมออกมา 
 
อ่า...เสียวดีจริงเมื่อมือเล็กๆนั้นจับที่แท่งร้อนของผม ขาผมเริ่มสั่นทันทีที่มืออุ่นกำของผม มันทำหน้าเหยเกเมื่อมันกำไม่รอบ แล้วมันก็เงยหน้ามาถามผม
 
"ทำไงต่อฮะ" ใสซื่อมากเมิง นี่เคยช่วยตัวเองบ้างมั้ยเนี่ย
 
"อืมก็...ดึงขึ้นดึงลง...แล้วก็อืม...แบบที่น้ำมนต์กินไอติมนั่นแหละครับ" พอเอาเข้าจริงเวลาสอนนี่ยากจังแหะ
 
มันสาวแท่งร้อนผมเบาๆแล้วจ้องหน้าผม มันเอาปลายลิ้นสีแดงมาแตะที่หัวบานๆนั้น
 
อ่า...เสียวสุดๆ มันเลียเบาๆก่อนจะเม้มที่หัวผมนี่ขนลุกเลยครับ 
 
มือเล็กๆขยำที่โคนแท่งแล้วรูดขึ้นลงช้าๆ แต่มันทำเอาสยิวทันที มันเริ่มดูดที่ปลายหนักขึ้นจนผมต้องกดหัวมันลงให้ลึกเข้าไปอีก
 
"ลึกๆครับน้ำมนต์ อย่างนั้นและครับ....อ่า...ใช่...ลึกๆ...ซี๊ดดดดด" ปากเล็กๆนั้นอมของผมลึกเข้าไปเรื่อยจนหัวบานๆนั้นร้อนอยู่ในโพรงปาก มันแน่นสะผมอึดอัดทั้งแท่ง ฟันมันยังขูดน้องชายผมเบาๆทำเอาผมเผลอครางออกมาไม่เป็นภาษา โพรงปากเล็กนั้นช่ำน้ำรูดเข้าออกเริ่มเร็วขึ้น เร็วขึ้นจนผมเผลอสวนสะโพกเข้าหามันเอง น้ำตามันเริ่มคลอเบ้า มือเล็กของน้องมันดันเอวผมไว้แต่ผมกลับสวนมันเข้าไปอย่างจัง หน้ามันแดงกล่ำเหมือนจะอ้วกออกมาแต่ผมก็ยังกดหัวมันไว้ไม่ปล่อยจนผมทนไม่ไหวปล่อยออกมาใส่ในโพรงปากเล็กนั้น มันสำลักทันทีก่อนจะคลายน้ำผมออก ผมรีบช้อนหน้ามันขึ้นประกบจูบอีกครั้งจนมันกลืนเข้าไปหมดพร้อมกับชักของตัวเองรีดน้ำออกไปด้วย ผมถอนปากออกอย่างอ่อยอิงก่อนจะอุ่มมันขึ้นโต๊ะแล้วแหวกขามันออกทันทีที่มันไม่ทันตั้งตัว หน้าน้องตกใจมากที่ผมทำแบบนี้ ผมไม่พูดอะไร แต่กลับถอดกางเกงในตัวจิ๊วสีขาวออก มันหุบขาแน่นแต่ผมล็อคขาไว้แล้วเอามาพลาดบ่าผม ผมก้มจูบมันอีกรอบพร้อมกับปรนเปรอน้องชายมันจนครางเสียงหวาน 
 
"อ๊า....อ๋าๆๆๆๆ..พะ..พี่ทราย..อะอ๊าาา". เสียงมันทำให้ผมมีอารมณ์อีกรอบ ผมนำนิ้วยาวของผมเข้าไปทีเดียวสองนิ้วอย่างรวดเร็วจนน้องมันร้องเสียงดัง แต่ไม่หยุดแค่นั้น ผมชักของน้องมันเข้าออกอย่างรวดเร็วพร้อมกับข้างหน้าจนตัวมันสั่น มือไม้มันปัดของบนโต๊ะผมกระจายเต็มไปหมด ผมไซร้ซอกคอหอมกรุ่นนั้นและเม้มที่เนินอกเล็กจนแดงเถือก สุดท้ายมันก็ปล่อยออกมาเต็มมือผม 
 
ผมใช้น้ำรักมันป้ายที่หัวน้องชายผมก่อนจะจอที่รูคับแคบนั้น ตามันหวานเยิ้มจนผมอดทนไม่ไหวแล้ว ผมกดน้องชายผมเข้ารูนั้นอย่างรวดเร็ว น้องมันร้องเสียงหลงอย่างเจ็บปวด แต่ภายในโพรงร้อนนั้นกลัยตอดรับผมอย่างดี ผมนี่แถบจะปล่อยออกมารอบสอง อะไรมันจะแน่นได้ใจขนาดนั้น
 
"น้ำมนต์อย่างเกร็งสิครับ...อ๊าาา...พะ..พี่ขยับ..อึก...ไม่ได้แล้า..ซี๊ดดดดด...อ๊าาา" ผมคว้าแท่งเล็กของมันชักขึ้นนชักลงจนมันเริ่มกลับมาแข็งเหมือนเดิม พร้อมกับช่องทางคับแคบนั้นขยายตัวเปิดทางให้ผมเข้าได้ลึกสุด ผมเริ่มขยับเบาๆทีนะนิดจนน้องมันครางฮือแล้วค่อยระรัวเร็วยิ่งขึ้น
 
"อ๊ะๆๆ..พี่...สะ..ทราย..อ๋าๆ...อ๊ะๆๆๆ" ผมกระแทกรัวไม่พักยิ่งได้ยินเสียงเรียกหวานนั้นยิ่งทำให้ผมรัวหนักเข้าไปอีก ถึงมันจะแน่นแต่คล่องขึ้นกว่าเดิมเยอะ
 
"ซี๊ดดดด..อะ..อ๋าาาา...อืมมมมมม..น้ำมนต์..แน่นจังครับ...อ่า..ดีๆ..สุดยอด...อ๊่าา" 
 
"ชะ..ช้า..พะพี่ทรายช้า..ช้าหน่อย..ตรงนั้น ..ตะตรง...นั้น...ผมไม่ไหว...แล้ว" ผมไม่สนคำมันยิ่งมันห้ามผมยิ่งสวนกลัยแรงๆ ผมกระแทกไม่ยั้งตรงจุดเน้นๆ
 
"อ๊า...อ๊ะๆ..ซี๊ดด"
 
"ช้า...ผะ..ผมไม่ไหวแล้ว...อ่าาาาา" มันกระตุกสองสามทีแล้วปล่อยน้ำขาวขุ่นเต็มมือผมแถมช่องทางนั้นบีบรัดแน่นจนผมเผลอครางยาว ให้ตายสิ จะไม่ไหวแล้ว
 
"อ๊ะ...อ่าาาาาา" สุดท้ายผมก็ปล่อยตามน้องมันอย่างหมดแรง ผมซบลงบนแผงอกเล็กที่หายใจหอบไม่ต่างจากผม จนผมได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงนั้น
 
"เอาออกไปฮะ...ผมอึดอัด" มันดันผมออกแต่ผมก็ยังขืนตัวอยู่อย่างนั้น เรื่องอะไร เข้ายากก็ออกยากด้วยสิ กว่าจะเข้าได้ตั้งอาทิตย์กว่าแหนะ
 
"อีกรอบไม่ได้หรอ...นะครับ" ผมอ้อนมันพรางหอมที่แก้มขาวๆนั้น
 
"พอเลยฮะ...ไหนบอกให้ผมทำให้แค่นั้นไง..นี่มันเกินที่บอกแล้วนะ" มันค้อนผมควับใหญ่เลยฮะ น่ารักดีครับ
 
"พี่ไม่ได้บอกสะหน่อยว่าให้ทำแค่นั้น...น้ำมนต์มั่ว" เอาสิเมิง กรุไม่ยอมรับอะ จะทำไม
 
"พี่ทราย!!" ทุบผมอีกแล้ว
 
"อ๊ะ..." ทุบกรุก็เสยเอาสิ กรุสู้นะ
 
"พี่ทราย..เอาออกไปนะ...อ๊ะๆๆ..อ๊า" เรื่องอะไรละ ตอดขนาดนี้มันต้องเอาอีกรอบ
 
"อ๋าๆๆๆ...อ๊ะ..อ่าาา" ผมขอตัวก่อนนะครับ เจอกันพรุ่งนี้เช้า อ๊ะ!..ไม่เอาดีกว่า...เย็นเลยแล้วก่อน แล้วเจอกันครับ..ผมขอจัดการเด็กดื้อสะหน่อย
 
 
::: ::: ::: ::: :::