ป่วนหัวใจนายสุดซ่า

session2
ความรัก
จะมีใครบ้างไหม โคจรมารักกัน
คอยอยู่เคียงข้างฉัน ในวันที่เหลือน้อยลง
หรือว่าต้องรอ หรือว่าต้องปลงจนโลกสลายไป
จะมีใครบ้างไหม เข้าใจและรักจริง
คอยอยู่และไม่ทิ้งไม่ทำให้ต้องเสียใจ
ก่อนโลกมลาย ก่อนวันสุดท้าย ก่อนตายจะมีไหม มีไหมคนที่รักกัน
************************************************************************
ห้องสมุด
สามลมพัดผ่านสายล่มอ่อนๆที่เงียบเหงาเหมือนตัวตนของฉันที่ตอนนี้เงียบเหงาวังเวงเหมือนอยู่ตัว
คนเดียวมาตลอดเวลา
"นี่รันเป็นไรเห็นนั่งอ่านอยู่แต่หน้าเดิมเป็นไรเปล่า?"โรสเพื่อนสนิทขงอฉันและเป็นเพื่อนสนิทคนเดียว
ที่ฉันมี
"ไม่มีไรหรอกโรสแล้วเจอหนังสือที่อยากได้หรือเปล่า"
"เจอสิแต่..."แต่? แต่อะไร
"อะไรเหรอ? ฉันทำหน้างงและถามยัยโรสไปเพราะไม่เคยเห็นยัยโรสหน้าบึงอย่างนี้เลย
"ก็แันเห็นหนังสือแล้วแล้วหยิบมาอ่านแค่เเปปกะว่าจะยืมแต่พอจะไปยืมก็มีผู้ชายคนหนึ่งหน้าตา
หล่อ่
ะน่ะแต่สายตาโครตเย็นชาเลยขี้เก๊กมาก "
"แล้วผู้ชายคนนั้นเกี่ยวอะไรอ่ะ" มันน่าแปลกนี่น่าก็ไม่มีผู้ชายที่ไหนเลยในโรงเรียนนี่ที่จะกล้ามาคุ
ยกับยัยโรสเพราะทุกคนนั้นกลัวมันหมดเลย
"ก็อยู่ๆผู้ชายคนนั้นแย่งหนังสือฉันไปเฉยเลยและเอาไปยืมแล้วด้วยอ่ะ เจ็บใจที่สุด ><" 
มีงี้ด้วยแต่ท่าทางผู้ชายคนนั้นคงจะเป็นเด็กใหม่หรือยังไงนี่แหละเพราะผู้ชายในโรงเรียนเราไม่มี
ใครกล้ามาคุยหรืออะไรกับยัยโรสเลยมันน่ากลัวจะตายเวลาผู้ชายเข้าใกล้ัมัน
"ท่าทางเด็กหนุ่มคนนั้นต้องมีดีอะไรแน่นอน" เพราะยัยโรสไม่เคยบ่นเรื่องผู้ชายให้ฟังเลยและจะมี
บ้างเป็นบ้างครั้งแต่เเค้แปปเดียวแต่นี่ มันนานมามากแล้ว
"ไม่เห็นจะมีไรแปลกเลยนี่น่า ก็แค่ขี้เก๊กก็แค่นั้น" นี่ไงพูดอีกแล้วอยากเจอหน้าดูซักครั้งจังเลย
"นี้ท่าทางแกจะเจอคนที่ชอบซะแล้ว" 
"ฮะ! อะไรน่ะ"ยัยโรสพูดเสียงดังจนลืมไปว่าตอนนี้เราอยู่ที่ห้องสมุดทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นี้หันมามองมันแล้วพอเห็นสายตามันก็รีบหันไปอ่านหนังสือตัวเองเหมือน เดิม
"นี่ยัยโรสเงียบๆหน่อยห้องสมุดน่ะห้องสมุด" ฉันเอ็ดยัยโรสเพื่อให้มันรู้ว่าที่ไหนควรทำอย่างไงถึง
ฉันกับมันจะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่นสัยต่างกันสุดขั้วฉันมันเป็นพวกอ่อนแอ่โดนรังแกเป็นประจำส่วน
ยัยโรสก็ค่อยช่วยฉันเสมอจึงทำให้เราสองคนสนิทกันจนอยู่ม.ปลายกันแล้ว
"จะทำใหมเหล่า"เราโรสเบ่รปากทำเป็นไม่พอใจเพราตัวเองทำไรไม่ได้ดั่งใจ
"ไม่ไรหรอกน่ะแต่ตอนนี้ออกกันเหอะแล้วไปเล่าเรื่องผู้ชายคนนั้นที่อื่นก็ได้นี่มันได้เวลาเรียนแล้ว"
ฉันกับยัยโรสเดินออกจากห้องสมุดและตอนนี้เดินกันไปเพื่อที่จะได้ไปเรียนวิชาคาบสุดท้ายและจะ
ได้กลับบ้านที่แสนจะวุ่นวายหลังนั้นกัน
กิร๊งงงงงงง  กริ๊งงงงง ออดเลิกเรียนคาบสุดท้ายดังขึ้นเพื่อที่จะได้ให้นักเรียนทุกคนกลับบ้านกันได้
"โรสวันนี้พ่อแม่กับแม่โรสกลับบ้านหรือ" ฉันถามยัยโรสหลังจากที่ออกจากโรงเรียนแล้วและตอนนี้
ยัยโรสก็กำลังไปส่งฉันเพราะยัยโรสต้องไปส่งฉันทุกวันเพราะเดี่ยวพวกรุ่นพี่เจอเข้าอาจจะทำร้าย
เอาก็ได้ แต่ที่ฉันถามยัยโรสเรื่องพ่อแม่เพราะ ยัยโรสยังไม่ได้มอบใบอนุญาติการเข้าร่วมงานโรง
เรียนที่จะเกิดขึ้นในเดือนหน้าแล้วเพราะใบนี้ต้องให้ผู้ปกครองเซ็ตให้ก่อนถึงจะเข้าร่มได้แต่ในห้อง
เหลือแค่โรสคนเดียว
"ยังเลยพ่อไม่มีเวลาน่ะ" ยัยโรงพูดเศร้าๆเพราะแม่ยัยโรสไม่ได้อยู่กับยัยโรสตั้งแต่เด็กเพราะแม่ของ
โรสคลอดโรสแล้วทิ้งให้พ่อดูแลแต่เพราะพ่อโรสไม่ได้รักโรสจริงเลยเลี้ยงโราแบบทิ้งขว้างบ้างครั้ง
ฉันยังเคยเห็นโรสมันสูบบุหรี่ด้วยเพราะพี่เเถวบ้านมันสอนอย่างนี้แต่เพราะถ้าพี่รินหรือรินรินพี่สาว
ของฉันไปห้ามไว้ตอนนี้ยัยโรสคงอยู่ที่คุกแล้วมั้ง
"งั้นเหรองั้นวันนี้ไปบ้านฉันใหม"ฉันเอ่ยเพื่อที่จะได้ให้ยัยโรสอารมณ์ดีบ้างจะได้ไม่เครียด
"อืมไปสิแต่ครั้งนี้คงต้อวค้างอ่ะน่ะจะได้ซิมฝีมือคุณน้าสุดสวยได้สบายใจ"ยัยโรสเอ่ยเสียงอย่างอารมณ์ดีทำให้รันอารมณ์ดีที่ทำให้เพื่อนตัวเองนั้นอารมณ์ดีขึ้นมาได้
"อืมได้ส"
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
*
นิยายเปนไงบ้างเอ่ย?