ป่วนหัวใจนายสุดซ่า

session2

ความรัก

จะมีใครบ้างไหม โคจรมารักกัน

คอยอยู่เคียงข้างฉัน ในวันที่เหลือน้อยลง

หรือว่าต้องรอ หรือว่าต้องปลงจนโลกสลายไป

จะมีใครบ้างไหม เข้าใจและรักจริง

คอยอยู่และไม่ทิ้งไม่ทำให้ต้องเสียใจ

ก่อนโลกมลาย ก่อนวันสุดท้าย ก่อนตายจะมีไหม มีไหมคนที่รักกัน

************************************************************************

ห้องสมุด

สามลมพัดผ่านสายล่มอ่อนๆที่เงียบเหงาเหมือนตัวตนของฉันที่ตอนนี้เงียบเหงาวังเวงเหมือนอยู่ตัว

คนเดียวมาตลอดเวลา

"นี่รันเป็นไรเห็นนั่งอ่านอยู่แต่หน้าเดิมเป็นไรเปล่า?"โรสเพื่อนสนิทขงอฉันและเป็นเพื่อนสนิทคนเดียว

ที่ฉันมี

"ไม่มีไรหรอกโรสแล้วเจอหนังสือที่อยากได้หรือเปล่า"

"เจอสิแต่..."แต่? แต่อะไร

"อะไรเหรอ? ฉันทำหน้างงและถามยัยโรสไปเพราะไม่เคยเห็นยัยโรสหน้าบึงอย่างนี้เลย

"ก็แันเห็นหนังสือแล้วแล้วหยิบมาอ่านแค่เเปปกะว่าจะยืมแต่พอจะไปยืมก็มีผู้ชายคนหนึ่งหน้าตา

หล่อ่

ะน่ะแต่สายตาโครตเย็นชาเลยขี้เก๊กมาก "

"แล้วผู้ชายคนนั้นเกี่ยวอะไรอ่ะ" มันน่าแปลกนี่น่าก็ไม่มีผู้ชายที่ไหนเลยในโรงเรียนนี่ที่จะกล้ามาคุ

ยกับยัยโรสเพราะทุกคนนั้นกลัวมันหมดเลย

"ก็อยู่ๆผู้ชายคนนั้นแย่งหนังสือฉันไปเฉยเลยและเอาไปยืมแล้วด้วยอ่ะ เจ็บใจที่สุด ><" 

มีงี้ด้วยแต่ท่าทางผู้ชายคนนั้นคงจะเป็นเด็กใหม่หรือยังไงนี่แหละเพราะผู้ชายในโรงเรียนเราไม่มี

ใครกล้ามาคุยหรืออะไรกับยัยโรสเลยมันน่ากลัวจะตายเวลาผู้ชายเข้าใกล้ัมัน

"ท่าทางเด็กหนุ่มคนนั้นต้องมีดีอะไรแน่นอน" เพราะยัยโรสไม่เคยบ่นเรื่องผู้ชายให้ฟังเลยและจะมี

บ้างเป็นบ้างครั้งแต่เเค้แปปเดียวแต่นี่ มันนานมามากแล้ว

"ไม่เห็นจะมีไรแปลกเลยนี่น่า ก็แค่ขี้เก๊กก็แค่นั้น" นี่ไงพูดอีกแล้วอยากเจอหน้าดูซักครั้งจังเลย

"นี้ท่าทางแกจะเจอคนที่ชอบซะแล้ว" 

"ฮะ! อะไรน่ะ"ยัยโรสพูดเสียงดังจนลืมไปว่าตอนนี้เราอยู่ที่ห้องสมุดทำให้ทุกคนที่อยู่ในที่นี้หันมามองมันแล้วพอเห็นสายตามันก็รีบหันไปอ่านหนังสือตัวเองเหมือน เดิม

"นี่ยัยโรสเงียบๆหน่อยห้องสมุดน่ะห้องสมุด" ฉันเอ็ดยัยโรสเพื่อให้มันรู้ว่าที่ไหนควรทำอย่างไงถึง

ฉันกับมันจะเป็นเพื่อนสนิทกันแต่นสัยต่างกันสุดขั้วฉันมันเป็นพวกอ่อนแอ่โดนรังแกเป็นประจำส่วน

ยัยโรสก็ค่อยช่วยฉันเสมอจึงทำให้เราสองคนสนิทกันจนอยู่ม.ปลายกันแล้ว

"จะทำใหมเหล่า"เราโรสเบ่รปากทำเป็นไม่พอใจเพราตัวเองทำไรไม่ได้ดั่งใจ

"ไม่ไรหรอกน่ะแต่ตอนนี้ออกกันเหอะแล้วไปเล่าเรื่องผู้ชายคนนั้นที่อื่นก็ได้นี่มันได้เวลาเรียนแล้ว"

ฉันกับยัยโรสเดินออกจากห้องสมุดและตอนนี้เดินกันไปเพื่อที่จะได้ไปเรียนวิชาคาบสุดท้ายและจะ

ได้กลับบ้านที่แสนจะวุ่นวายหลังนั้นกัน

กิร๊งงงงงงง  กริ๊งงงงง ออดเลิกเรียนคาบสุดท้ายดังขึ้นเพื่อที่จะได้ให้นักเรียนทุกคนกลับบ้านกันได้

"โรสวันนี้พ่อแม่กับแม่โรสกลับบ้านหรือ" ฉันถามยัยโรสหลังจากที่ออกจากโรงเรียนแล้วและตอนนี้

ยัยโรสก็กำลังไปส่งฉันเพราะยัยโรสต้องไปส่งฉันทุกวันเพราะเดี่ยวพวกรุ่นพี่เจอเข้าอาจจะทำร้าย

เอาก็ได้ แต่ที่ฉันถามยัยโรสเรื่องพ่อแม่เพราะ ยัยโรสยังไม่ได้มอบใบอนุญาติการเข้าร่วมงานโรง

เรียนที่จะเกิดขึ้นในเดือนหน้าแล้วเพราะใบนี้ต้องให้ผู้ปกครองเซ็ตให้ก่อนถึงจะเข้าร่มได้แต่ในห้อง

เหลือแค่โรสคนเดียว

"ยังเลยพ่อไม่มีเวลาน่ะ" ยัยโรงพูดเศร้าๆเพราะแม่ยัยโรสไม่ได้อยู่กับยัยโรสตั้งแต่เด็กเพราะแม่ของ

โรสคลอดโรสแล้วทิ้งให้พ่อดูแลแต่เพราะพ่อโรสไม่ได้รักโรสจริงเลยเลี้ยงโราแบบทิ้งขว้างบ้างครั้ง

ฉันยังเคยเห็นโรสมันสูบบุหรี่ด้วยเพราะพี่เเถวบ้านมันสอนอย่างนี้แต่เพราะถ้าพี่รินหรือรินรินพี่สาว

ของฉันไปห้ามไว้ตอนนี้ยัยโรสคงอยู่ที่คุกแล้วมั้ง

"งั้นเหรองั้นวันนี้ไปบ้านฉันใหม"ฉันเอ่ยเพื่อที่จะได้ให้ยัยโรสอารมณ์ดีบ้างจะได้ไม่เครียด

"อืมไปสิแต่ครั้งนี้คงต้อวค้างอ่ะน่ะจะได้ซิมฝีมือคุณน้าสุดสวยได้สบายใจ"ยัยโรสเอ่ยเสียงอย่างอารมณ์ดีทำให้รันอารมณ์ดีที่ทำให้เพื่อนตัวเองนั้นอารมณ์ดีขึ้นมาได้

"อืมได้ส"

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

*

นิยายเปนไงบ้างเอ่ย?