BangGang หลงรักนายสายลับ
9.0
เขียนโดย MintChocolate
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 20.05 น.
9 ตอน
2 วิจารณ์
13.34K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.47 น. โดย เจ้าของนิยาย
8) เรื่องที่เกิดขึ้น!!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "นี้นาย หิวน้ำป่ะ กินน้ำมั้ย เห็นหัวเราะตั้งนานล่ะ"
"เอาดิ ดีเหมือนกันกำลังหิวน้ำพอดี" ฉันเปิดฝาขวาดน้ำตรงปลาวาฬบินให้เขาดื่ม ฉันเพลอมองเขาตอนกินน้ำมันน่ารักดีนะ>_<
"มองอะไร"ขัดฟิวอีกล่ะ
"ไม่มีอะไร" จากนั้นก็แกล้งกันต่องจนถึงทะเลตอนหกโมงเย็นพอดี ทะเลตรงนี้เงียบเหมือนเป็ยหาดส่วนตัวเลยง่า
"นั้น!!ฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จอดๆๆๆเดี๋ยวนี้"ฉันพูดพร้อมบอกให้นายนั้นจอดรถ นายนั้นทำตามคำสั่งฉันจอดรถทันทีที่ฉันพูด ฉันเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งไปริมทะเล เขาก็วิ่งตามมาด้วย
"นายฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว"ฉันพูดแล้วกระโดดกอดคอเขาอย่างไม่ได้ตั้งไจ พอรู้ตัวก็พลักตัวเองออกจากนายนั้น
"ฉันดีใจนะที่เธอชอบ"เขาพูดแล้วนอนลงตรงทายข้างลางโดยไม่กลัวเปลื่อนเลย เมื่อนายนั้นกล้าทำฉันก็กล้าทำ ฉันนอนลงไปข้างเขาโดนไม่กลัวว่าผมของตัวเองจะเปลื่อนก็ไม่เป็นรัย
"นายมาที่นี้บ่อยเหรอ"
"ก็ไม่หรอก แต่นี้มันหาดส่วนตัวฉัน"
"นี้นายซื่อหาดส่วนตัวไว้เลยเหรอเนี้ย"
"ใช่ ฉันซื่อไว้ ไว้เป็นที่แรกที่พาคนที่รักมา แล้วคนๆนั้นก็คือเธอนะ"เขาพูดแล้วหันมาทางฉัน มันทำให้หัวฉันฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะสามช่าเลย เขาเริ่มเลือนริมฝีปากมาใกล้ แล้วก็กดริมฝีปากของเขาลง นี้มัรจูบครั้งแรกของฉันเลยนะเนี้ย แต่ทำไมมันหวานล่ะ จนทำให้ฉันจูบตอบเขาไป ฉันว่านี้มันคืออะไร ทำไมความรู้สึกเหมือนโลดนี้เป็นสีชมพูล่ะ มันแตกต่างจากที่ฉันเจอนายท๊อป เวลาฉันเจอเขามีแต่ความรู้สึกเขินเท่านั้น แต่เวลาฉันอยู่กับนายนี้ มันรู้สึกสนุก และรู้สึกใจเต้นรัวจนฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ฉันรู้สึกตัวเมื่ออากาศเย็นขึ้น ฉันพลักเขาออกไปแล้วลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว นี้ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย
"ไปที่พักกันเถอะ"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่รถด้วยความเขินแล้วหันกลับมาหาเขา เขายังยิ่มอยู่ตรงนั้น แต่ฉันเขินจนหน้าแดงแล้วนะ>_<
"จะไปมั้ยที่พักง่า จะนอนตรงนี้เหรออ่ะ"ฉันพูดแล้วรีบเข้าไปในรถด้วยความเขิน >.<
"ค่าบ ที่รัก" ที่รัก ใครที่รักของนายย่ะ เขาพูดแล้วรีบเดินมาที่รถอย่างรวดเร็วโรงแรมที่เราพักอยูไม่ไกลจาดหาดเมื่อกี้มากหรอก
"เดี๋ยวผมจะลงไปถามห้องนะ จะลงไปป่ะ"
"ไปสิ ฉันไม่กกล้าอยู่ในรถคนเดี๋ยวหรอก"
"ไปสิ!!!"เขาเดินมาเปิดประตูรถแล้วเดินนำไปในโรงแรม "เหลือห้องว่างไมครับ"
"เหลือห้องเดียวครับ จะเข้าพักเลนมั้นครับจะได้เตรียมอาหารเย็นให้ครับ"
"พักเลยครับ:)"
"แต่...."ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนายนั้นเอามือมาปิดปากฉันแล้ว
"งั้นเชิญห้อง 15599 ครับ"
"ไปกันเถอะที่รัก"ใครที่รักนาย เอามือออกจากปาดฉันได้แล้ว ฉันจะหานใจไม่ออกแล้วนะ
"ขอบคุณมากครับ:)"เขาพูดขอบคุณคนที่เอากระเป๋ามาให้ (ไม่รู้ว่าเขาเรียกอะไร)จากที่นายนั้นขอบคุณแล้วคนที่เอากระเป๋ามาออกจากห้องไปเขาก็ปล่อยมือออกจากปากฉัน
"เอาดิ ดีเหมือนกันกำลังหิวน้ำพอดี" ฉันเปิดฝาขวาดน้ำตรงปลาวาฬบินให้เขาดื่ม ฉันเพลอมองเขาตอนกินน้ำมันน่ารักดีนะ>_<
"มองอะไร"ขัดฟิวอีกล่ะ
"ไม่มีอะไร" จากนั้นก็แกล้งกันต่องจนถึงทะเลตอนหกโมงเย็นพอดี ทะเลตรงนี้เงียบเหมือนเป็ยหาดส่วนตัวเลยง่า
"นั้น!!ฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จอดๆๆๆเดี๋ยวนี้"ฉันพูดพร้อมบอกให้นายนั้นจอดรถ นายนั้นทำตามคำสั่งฉันจอดรถทันทีที่ฉันพูด ฉันเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งไปริมทะเล เขาก็วิ่งตามมาด้วย
"นายฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว"ฉันพูดแล้วกระโดดกอดคอเขาอย่างไม่ได้ตั้งไจ พอรู้ตัวก็พลักตัวเองออกจากนายนั้น
"ฉันดีใจนะที่เธอชอบ"เขาพูดแล้วนอนลงตรงทายข้างลางโดยไม่กลัวเปลื่อนเลย เมื่อนายนั้นกล้าทำฉันก็กล้าทำ ฉันนอนลงไปข้างเขาโดนไม่กลัวว่าผมของตัวเองจะเปลื่อนก็ไม่เป็นรัย
"นายมาที่นี้บ่อยเหรอ"
"ก็ไม่หรอก แต่นี้มันหาดส่วนตัวฉัน"
"นี้นายซื่อหาดส่วนตัวไว้เลยเหรอเนี้ย"
"ใช่ ฉันซื่อไว้ ไว้เป็นที่แรกที่พาคนที่รักมา แล้วคนๆนั้นก็คือเธอนะ"เขาพูดแล้วหันมาทางฉัน มันทำให้หัวฉันฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะสามช่าเลย เขาเริ่มเลือนริมฝีปากมาใกล้ แล้วก็กดริมฝีปากของเขาลง นี้มัรจูบครั้งแรกของฉันเลยนะเนี้ย แต่ทำไมมันหวานล่ะ จนทำให้ฉันจูบตอบเขาไป ฉันว่านี้มันคืออะไร ทำไมความรู้สึกเหมือนโลดนี้เป็นสีชมพูล่ะ มันแตกต่างจากที่ฉันเจอนายท๊อป เวลาฉันเจอเขามีแต่ความรู้สึกเขินเท่านั้น แต่เวลาฉันอยู่กับนายนี้ มันรู้สึกสนุก และรู้สึกใจเต้นรัวจนฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ฉันรู้สึกตัวเมื่ออากาศเย็นขึ้น ฉันพลักเขาออกไปแล้วลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว นี้ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย
"ไปที่พักกันเถอะ"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่รถด้วยความเขินแล้วหันกลับมาหาเขา เขายังยิ่มอยู่ตรงนั้น แต่ฉันเขินจนหน้าแดงแล้วนะ>_<
"จะไปมั้ยที่พักง่า จะนอนตรงนี้เหรออ่ะ"ฉันพูดแล้วรีบเข้าไปในรถด้วยความเขิน >.<
"ค่าบ ที่รัก" ที่รัก ใครที่รักของนายย่ะ เขาพูดแล้วรีบเดินมาที่รถอย่างรวดเร็วโรงแรมที่เราพักอยูไม่ไกลจาดหาดเมื่อกี้มากหรอก
"เดี๋ยวผมจะลงไปถามห้องนะ จะลงไปป่ะ"
"ไปสิ ฉันไม่กกล้าอยู่ในรถคนเดี๋ยวหรอก"
"ไปสิ!!!"เขาเดินมาเปิดประตูรถแล้วเดินนำไปในโรงแรม "เหลือห้องว่างไมครับ"
"เหลือห้องเดียวครับ จะเข้าพักเลนมั้นครับจะได้เตรียมอาหารเย็นให้ครับ"
"พักเลยครับ:)"
"แต่...."ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนายนั้นเอามือมาปิดปากฉันแล้ว
"งั้นเชิญห้อง 15599 ครับ"
"ไปกันเถอะที่รัก"ใครที่รักนาย เอามือออกจากปาดฉันได้แล้ว ฉันจะหานใจไม่ออกแล้วนะ
"ขอบคุณมากครับ:)"เขาพูดขอบคุณคนที่เอากระเป๋ามาให้ (ไม่รู้ว่าเขาเรียกอะไร)จากที่นายนั้นขอบคุณแล้วคนที่เอากระเป๋ามาออกจากห้องไปเขาก็ปล่อยมือออกจากปากฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ