BangGang หลงรักนายสายลับ

   "นี้นาย หิวน้ำป่ะ กินน้ำมั้ย เห็นหัวเราะตั้งนานล่ะ"

    "เอาดิ ดีเหมือนกันกำลังหิวน้ำพอดี" ฉันเปิดฝาขวาดน้ำตรงปลาวาฬบินให้เขาดื่ม ฉันเพลอมองเขาตอนกินน้ำมันน่ารักดีนะ>_<

    "มองอะไร"ขัดฟิวอีกล่ะ

    "ไม่มีอะไร" จากนั้นก็แกล้งกันต่องจนถึงทะเลตอนหกโมงเย็นพอดี ทะเลตรงนี้เงียบเหมือนเป็ยหาดส่วนตัวเลยง่า

    "นั้น!!ฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว จอดๆๆๆเดี๋ยวนี้"ฉันพูดพร้อมบอกให้นายนั้นจอดรถ นายนั้นทำตามคำสั่งฉันจอดรถทันทีที่ฉันพูด ฉันเปิดประตูลงจากรถแล้ววิ่งไปริมทะเล เขาก็วิ่งตามมาด้วย

    "นายฉันเห็นพระอาทิตย์ตกดินแล้ว"ฉันพูดแล้วกระโดดกอดคอเขาอย่างไม่ได้ตั้งไจ  พอรู้ตัวก็พลักตัวเองออกจากนายนั้น

    "ฉันดีใจนะที่เธอชอบ"เขาพูดแล้วนอนลงตรงทายข้างลางโดยไม่กลัวเปลื่อนเลย เมื่อนายนั้นกล้าทำฉันก็กล้าทำ ฉันนอนลงไปข้างเขาโดนไม่กลัวว่าผมของตัวเองจะเปลื่อนก็ไม่เป็นรัย

    "นายมาที่นี้บ่อยเหรอ"

    "ก็ไม่หรอก แต่นี้มันหาดส่วนตัวฉัน"

    "นี้นายซื่อหาดส่วนตัวไว้เลยเหรอเนี้ย"

    "ใช่ ฉันซื่อไว้ ไว้เป็นที่แรกที่พาคนที่รักมา แล้วคนๆนั้นก็คือเธอนะ"เขาพูดแล้วหันมาทางฉัน มันทำให้หัวฉันฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะสามช่าเลย เขาเริ่มเลือนริมฝีปากมาใกล้ แล้วก็กดริมฝีปากของเขาลง นี้มัรจูบครั้งแรกของฉันเลยนะเนี้ย แต่ทำไมมันหวานล่ะ จนทำให้ฉันจูบตอบเขาไป ฉันว่านี้มันคืออะไร ทำไมความรู้สึกเหมือนโลดนี้เป็นสีชมพูล่ะ มันแตกต่างจากที่ฉันเจอนายท๊อป เวลาฉันเจอเขามีแต่ความรู้สึกเขินเท่านั้น แต่เวลาฉันอยู่กับนายนี้ มันรู้สึกสนุก และรู้สึกใจเต้นรัวจนฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร ฉันรู้สึกตัวเมื่ออากาศเย็นขึ้น ฉันพลักเขาออกไปแล้วลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว นี้ฉันทำอะไรลงไปเนี้ย

    "ไปที่พักกันเถอะ"ฉันพูดแล้วรีบเดินไปที่รถด้วยความเขินแล้วหันกลับมาหาเขา เขายังยิ่มอยู่ตรงนั้น แต่ฉันเขินจนหน้าแดงแล้วนะ>_<

    "จะไปมั้ยที่พักง่า จะนอนตรงนี้เหรออ่ะ"ฉันพูดแล้วรีบเข้าไปในรถด้วยความเขิน >.<

    "ค่าบ ที่รัก" ที่รัก ใครที่รักของนายย่ะ เขาพูดแล้วรีบเดินมาที่รถอย่างรวดเร็วโรงแรมที่เราพักอยูไม่ไกลจาดหาดเมื่อกี้มากหรอก

    "เดี๋ยวผมจะลงไปถามห้องนะ จะลงไปป่ะ"

    "ไปสิ ฉันไม่กกล้าอยู่ในรถคนเดี๋ยวหรอก"

   "ไปสิ!!!"เขาเดินมาเปิดประตูรถแล้วเดินนำไปในโรงแรม    "เหลือห้องว่างไมครับ"

    "เหลือห้องเดียวครับ จะเข้าพักเลนมั้นครับจะได้เตรียมอาหารเย็นให้ครับ"

    "พักเลยครับ:)"

    "แต่...."ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนายนั้นเอามือมาปิดปากฉันแล้ว

    "งั้นเชิญห้อง 15599 ครับ"

    "ไปกันเถอะที่รัก"ใครที่รักนาย เอามือออกจากปาดฉันได้แล้ว ฉันจะหานใจไม่ออกแล้วนะ

    "ขอบคุณมากครับ:)"เขาพูดขอบคุณคนที่เอากระเป๋ามาให้ (ไม่รู้ว่าเขาเรียกอะไร)จากที่นายนั้นขอบคุณแล้วคนที่เอากระเป๋ามาออกจากห้องไปเขาก็ปล่อยมือออกจากปากฉัน