My honey by รุ่นพี่ค่ะ หนูชอบพี่ค่ะ
9.2
เขียนโดย Tellthemeet
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.43 น.
23 chapter
5 วิจารณ์
28.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) รักเธอเเล้วหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความBass Say :
"คริสเราไม่ได้เป็นเเฟนกันนะครับที่ผมมาก็เพราะงานเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันนะครับ"นี่ผมกล้าพูดไปได้ไงจากที่ไม่เคยพูดกับผู้หญิงตรงๆขนาดนี้
"เเหม่ๆบาสก็เเล้วเรื่องเมื่อนตอนนั้นล่ะค่ะ"ผมเพิ่งนึกออก
"อันนั้นผมทำไปอย่างงั้นเเต่ตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับผมขอตัวกลับก่อนนะครับนึกออกว่ามีงาน"ถึงผมจะรู้ก็เหอะว่าไม่เหมาะที่จะคุยกับผู้หญิงอย่างนี้เเต่ผมจำเป็น
ผมค่อยๆนั่งบนรถตอนนี้ใจผมรู้สึกเเปลกๆเป็นห่วงยัยตัวเล็กที่หน้าซีดเป็นอะไรนะผมคงทำอะไรไม่ดีหรือป่าว ความรู้สึกผมตอนนี้เป็นห่วงเเละหวงมากที่จะปล่อยยัยนั้นไปตามไปดูบ้านยัยตัวเล็กดีกว่า
"สวัสดีครับ"นี้หรอบ้านยัยตัวเล็กมาครั้งล่าสุดเมื่ออายุ5ขวบเองนะเนี่ย
" อ้าว บาสเองหรอลูกเม่หนูเป็นไงบ้างล่ะไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะเนี่ย"บ้านนี้ก็ดูอบอุ่นเหมือนเดิม
"ก็ดีครับ เเล้วตัวเล็กอยู่ไม่ครับ"ทำไมผมถึงถามหายัยตัวเล็กนะ ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
"เเม่ค่ะ หนูไปเดินเล่นสวนหลังบ้านนะค่ะ"เมื่อเธอไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนะที่จะอยู่หน้าบ้าน
"อ้าวพูดถึงก็มาพอดี จ๊ะลูกเดินเล่นระวังนะ"ยังจะพยักหน้าอีกยัยบ้าเอย
"เเล้วบาสจะถามหาน้อวงทำไมหรอลูก"คงได้เป็นลูกเขยไม่นานหรอเนี่ย
"เปล่าครับคุณน้า"ไปหายัยตัวเล็กดีกว่า
"คุณนงคุณน้าอะไร เรียกคุณเเม่สิจ๊ะ"ผมพยักหน้าตามมารยาท
"ครับคุณเเม่"ผมรู้ตอนนี้โครตดีใจเเต่ไม่สุดนะ
"ไปเดินเล่นกับน้องไปเดี๋ยวเเม่เอาขนมไปให้นะ"ผมรีบเดินออกไปทางหลังบ้านทันทีสิที่ผมเห็นคนตัวเล็กกำลังยิ้ม
ยิ้มได้น่ารักจนผมหวงเลยทีเดียวอยูในชุดเดสสิขาวกระโปรงสั้นเเขนกุดน่ารักมากผมยาวปล่อยกำลังนั่งเก็บดอกไม้ มีสายลมผัดผมของเธอจนสยาดออกได้เหมือนเจ้าหญิงในเทพนิยาย
"ทำไรอยู่ครับตัวเล็ก"ผมเดินไปนั่งข้างยัยตัวเล็กที่กำลังอ่านหนังสืิอ
"อ้าว หลับหรอเนี่ย"ผมจับยัยตัวเล็กนอนลงบนพื้นหญ้าไว้บนเเขนผม ผมหันไปมองหน้ายัยตัวเล็กที่กำลังนอนอยู่
หน้าตายัยตัวเล็กหน้ารักมากเวลาหลับ เวลาตื่นก็น่ารักอีก หน้าเธอเรียวสวย ขนตายาวเป็นเเพ ผิวขาว จมูดนิด ปากหน่อย เเก้มป่อง ปากอมชมพู่ละลื่น หน้าจูบ เฮ้ยผมคิดอะไรเนี่ย ผมคงบ้าไปเเล้วเเน่ผมหลงรักยัยนี้หรอ ไม่หน้าเชื่อ
ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปยัยตัวเล็กที่กำลังหลับตาพริ้มๆได้น่ารักขยี้ใจผมมากๆ ตอนนี้ผมคงยอมรับเเล้วว่ารักยัยตัวเล็กเข้าให้เเล้วผมจะปกป้องยัยตัวเล็กไม่ให้ใครทำลายตุ๊กตาของผมเเน่ๆ ผมรักเธอนะยัยตัวเล็ก
ฟอด
ผมหอมเเก้มยัยตัวเล็กที่หนึ่งเเล้วเดินออกจากตรงนั้นไปบอกเลิกกับผู้หญิงที่ผมมีอะไรด้วยกันผมเป็นห่วงความรู้สึกของยัยตัวเล็กมากกว่าความรู้สึกของผู้หญิงพวกนั้น ผมเท่ไหมล่ะ 555 พอก่อนเข้าเรื่อง
ครืน ครืน ครืน (ปิ่น)
"ฮัลโล"คนนี้เเหละที่ขัดความสุขผมกับตัวเล็ก
(ฮัลโลพี่บาสทำอย่างนี้กับฉันได้ไงพี่บอกเลิกฉันทั้งที่ฉันรักพี่ พี่รักยัยการ์ตูนใช่ไหมที่บอกเลิกฉันพี่ตอบฉันสิ)
"ใช่ ฉันรักการ์ตูนมีอะไรไหม"ผมไมรู้หรอที่ผมตอบไปดีหรือไม่
(ได้ถ้าพี่รักมันเดี๋ยวพี่คอยดู)ผมรู้สึกเป็นห่วงยัยตัวเล็กอีกเเล้วยัยปิ่น
เอยทำไมต้องให้เป็นเรื่องยากว่ะผมต้องเคียร์ให้หมดซะก่อนเเล้วค่อยไปบอกรักยัยตัวเล็กนั้น
ขอโทษทีนะค่ะอัพช้าไปนิด ติดงานที่โรงเรียนนิดหน่อยไม่ค่อยมีเวลาต้องไปโรงเรียนเตรียมนู้นเตียมนี้ตอนนี้เเทบบ้าตายเเล้วต้องขอโทษจริงๆนะค่ะถ้าว่างมากๆเดี๋ยวมาอัพให้ค่ะบายๆๆๆๆ
"คริสเราไม่ได้เป็นเเฟนกันนะครับที่ผมมาก็เพราะงานเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันนะครับ"นี่ผมกล้าพูดไปได้ไงจากที่ไม่เคยพูดกับผู้หญิงตรงๆขนาดนี้
"เเหม่ๆบาสก็เเล้วเรื่องเมื่อนตอนนั้นล่ะค่ะ"ผมเพิ่งนึกออก
"อันนั้นผมทำไปอย่างงั้นเเต่ตอนนี้เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับผมขอตัวกลับก่อนนะครับนึกออกว่ามีงาน"ถึงผมจะรู้ก็เหอะว่าไม่เหมาะที่จะคุยกับผู้หญิงอย่างนี้เเต่ผมจำเป็น
ผมค่อยๆนั่งบนรถตอนนี้ใจผมรู้สึกเเปลกๆเป็นห่วงยัยตัวเล็กที่หน้าซีดเป็นอะไรนะผมคงทำอะไรไม่ดีหรือป่าว ความรู้สึกผมตอนนี้เป็นห่วงเเละหวงมากที่จะปล่อยยัยนั้นไปตามไปดูบ้านยัยตัวเล็กดีกว่า
"สวัสดีครับ"นี้หรอบ้านยัยตัวเล็กมาครั้งล่าสุดเมื่ออายุ5ขวบเองนะเนี่ย
" อ้าว บาสเองหรอลูกเม่หนูเป็นไงบ้างล่ะไม่ได้เจอกันซะนานเลยนะเนี่ย"บ้านนี้ก็ดูอบอุ่นเหมือนเดิม
"ก็ดีครับ เเล้วตัวเล็กอยู่ไม่ครับ"ทำไมผมถึงถามหายัยตัวเล็กนะ ทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไรกันเลย
"เเม่ค่ะ หนูไปเดินเล่นสวนหลังบ้านนะค่ะ"เมื่อเธอไม่ค่อยเต็มใจเท่าไรนะที่จะอยู่หน้าบ้าน
"อ้าวพูดถึงก็มาพอดี จ๊ะลูกเดินเล่นระวังนะ"ยังจะพยักหน้าอีกยัยบ้าเอย
"เเล้วบาสจะถามหาน้อวงทำไมหรอลูก"คงได้เป็นลูกเขยไม่นานหรอเนี่ย
"เปล่าครับคุณน้า"ไปหายัยตัวเล็กดีกว่า
"คุณนงคุณน้าอะไร เรียกคุณเเม่สิจ๊ะ"ผมพยักหน้าตามมารยาท
"ครับคุณเเม่"ผมรู้ตอนนี้โครตดีใจเเต่ไม่สุดนะ
"ไปเดินเล่นกับน้องไปเดี๋ยวเเม่เอาขนมไปให้นะ"ผมรีบเดินออกไปทางหลังบ้านทันทีสิที่ผมเห็นคนตัวเล็กกำลังยิ้ม
ยิ้มได้น่ารักจนผมหวงเลยทีเดียวอยูในชุดเดสสิขาวกระโปรงสั้นเเขนกุดน่ารักมากผมยาวปล่อยกำลังนั่งเก็บดอกไม้ มีสายลมผัดผมของเธอจนสยาดออกได้เหมือนเจ้าหญิงในเทพนิยาย
"ทำไรอยู่ครับตัวเล็ก"ผมเดินไปนั่งข้างยัยตัวเล็กที่กำลังอ่านหนังสืิอ
"อ้าว หลับหรอเนี่ย"ผมจับยัยตัวเล็กนอนลงบนพื้นหญ้าไว้บนเเขนผม ผมหันไปมองหน้ายัยตัวเล็กที่กำลังนอนอยู่
หน้าตายัยตัวเล็กหน้ารักมากเวลาหลับ เวลาตื่นก็น่ารักอีก หน้าเธอเรียวสวย ขนตายาวเป็นเเพ ผิวขาว จมูดนิด ปากหน่อย เเก้มป่อง ปากอมชมพู่ละลื่น หน้าจูบ เฮ้ยผมคิดอะไรเนี่ย ผมคงบ้าไปเเล้วเเน่ผมหลงรักยัยนี้หรอ ไม่หน้าเชื่อ
ผมยกโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปยัยตัวเล็กที่กำลังหลับตาพริ้มๆได้น่ารักขยี้ใจผมมากๆ ตอนนี้ผมคงยอมรับเเล้วว่ารักยัยตัวเล็กเข้าให้เเล้วผมจะปกป้องยัยตัวเล็กไม่ให้ใครทำลายตุ๊กตาของผมเเน่ๆ ผมรักเธอนะยัยตัวเล็ก
ฟอด
ผมหอมเเก้มยัยตัวเล็กที่หนึ่งเเล้วเดินออกจากตรงนั้นไปบอกเลิกกับผู้หญิงที่ผมมีอะไรด้วยกันผมเป็นห่วงความรู้สึกของยัยตัวเล็กมากกว่าความรู้สึกของผู้หญิงพวกนั้น ผมเท่ไหมล่ะ 555 พอก่อนเข้าเรื่อง
ครืน ครืน ครืน (ปิ่น)
"ฮัลโล"คนนี้เเหละที่ขัดความสุขผมกับตัวเล็ก
(ฮัลโลพี่บาสทำอย่างนี้กับฉันได้ไงพี่บอกเลิกฉันทั้งที่ฉันรักพี่ พี่รักยัยการ์ตูนใช่ไหมที่บอกเลิกฉันพี่ตอบฉันสิ)
"ใช่ ฉันรักการ์ตูนมีอะไรไหม"ผมไมรู้หรอที่ผมตอบไปดีหรือไม่
(ได้ถ้าพี่รักมันเดี๋ยวพี่คอยดู)ผมรู้สึกเป็นห่วงยัยตัวเล็กอีกเเล้วยัยปิ่น
เอยทำไมต้องให้เป็นเรื่องยากว่ะผมต้องเคียร์ให้หมดซะก่อนเเล้วค่อยไปบอกรักยัยตัวเล็กนั้น
ขอโทษทีนะค่ะอัพช้าไปนิด ติดงานที่โรงเรียนนิดหน่อยไม่ค่อยมีเวลาต้องไปโรงเรียนเตรียมนู้นเตียมนี้ตอนนี้เเทบบ้าตายเเล้วต้องขอโทษจริงๆนะค่ะถ้าว่างมากๆเดี๋ยวมาอัพให้ค่ะบายๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ