My honey by รุ่นพี่ค่ะ หนูชอบพี่ค่ะ
9.2
เขียนโดย Tellthemeet
วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 08.43 น.
23 chapter
5 วิจารณ์
29.48K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 19.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) ฉันรู้ว่าเธอ...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันรู้ว่าเธอ...
" ป่ะๆ น้องเดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงข้าวจร้า " ทุกคนต่างปรบมือราวกับได้ทองก็เเน่เเหละไม่เคยชนะการร้องเพลงเลยนิ เเต่ก็ดีทุกคนมีความสุข
" พี่ค่ะตูนขอกลับก่อนได้ไหมค่ะ " ฉันนึกถึงเเววตาคู่นั้น
" เป็นอะไรหรือป่าว " ฉันส่ายหัวให้กับน้ำ
" กลับก่อนนะค่ะ " ฉันโบกมือเเล้วเดินเเยกออกมาจากวง
" จะกลับเเล้วหรอ " เสียงนี้พะ พี่บาส
" ค่ะ " ฉันไม่หันหลังกลับเพราะตตอนที่ฉํนลงจากเวทีพี่เขากับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกอดกัน
" พี่ไปส่งนะ " ฉันเเทบลั้นน้ำตาไม่อยู่
" ไม่เป็นไรค่ะพี่บาสเดี๋ยวฉันกลับเอง " ฉันเดินไปเลยๆพร้อมน้ำตา
หมับ
" บอกพี่ได้ไหมว่าเป็นอะไร " เสียงพี่บาสอ่อนลง
" ป่าวค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ " ฉันหลบสายตาทันที
" รู้ป่าวครับ คนที่หลบหน้าเเบบนี่เเปลว่ากำลังลังมีความรับบอกพี่ได้ไหม " เขาทำบ้าอะไรพี่ทำให้ฉันต้องบ้า
" ฉันผิดเองที่รักพี่ข้างเดียว รักจนต้องช้ำเเล้วช้ำอีก ฉันกับเหนื่อยกับการเเอบรักพี่เเล้ว ฉันขอให้พี่มีเเต่ความสุขกับคนที่พี่รักนะค่ะ " ฉันหันไปยิ้มทั้งน้ำตา เเล้วเดินจากมา
หมับ
" พี่รู้ว่าตูนเหนื่อย พี่ก็เหนื่อยที่ต้องทำเป็นไม่เห็นทั้งที่ตูนมายืนรอพี่ทุกเช้าที่โรงเรียน เปลี่ยนเเปลงตัวเองเพื่อให้พี่สนใจ ตูนรู้ไหมพี่รักการ์ตูนตั้งเเต่ตูนขึ้น ม.4เเล้ว เเต่พี่ก็รู้ว่าไม่เหมาะสมกัน " พี่บาสได้เเต่กอดฉันหลวมๆ
"......" ฉันยืนเงียบๆให้พี่บาสได้พูดต่อ
" ตูนรู้ไหมที่พ่อเเม่พี่ไปขอหมั้นนั้นไม่เกิดจากความไม่รู้ขอทั้งสองฝ่ายเเต่พี่เป็นคนของพ่อกับเเม่ไปขอเอง" ฉันยิ้มทั้งน้ำตา
" ฉันรู้ว่า... " ฉันเว้นวรรค " ฉันไม่ได้มั่วไปคนเดียว " ฉันหันมากอดตอบพี่บาส
" ยัยตัวเเสบ " เเล้วเราก็กอดกัน อ่าความฝันหรือป่าว
ถึงจะเป็นความฝันหรือป่าวฉันก็ชอบทั้งนั้น ^^
" ป่ะๆ น้องเดี๋ยวพี่พาไปเลี้ยงข้าวจร้า " ทุกคนต่างปรบมือราวกับได้ทองก็เเน่เเหละไม่เคยชนะการร้องเพลงเลยนิ เเต่ก็ดีทุกคนมีความสุข
" พี่ค่ะตูนขอกลับก่อนได้ไหมค่ะ " ฉันนึกถึงเเววตาคู่นั้น
" เป็นอะไรหรือป่าว " ฉันส่ายหัวให้กับน้ำ
" กลับก่อนนะค่ะ " ฉันโบกมือเเล้วเดินเเยกออกมาจากวง
" จะกลับเเล้วหรอ " เสียงนี้พะ พี่บาส
" ค่ะ " ฉันไม่หันหลังกลับเพราะตตอนที่ฉํนลงจากเวทีพี่เขากับผู้หญิงคนหนึ่งกำลังกอดกัน
" พี่ไปส่งนะ " ฉันเเทบลั้นน้ำตาไม่อยู่
" ไม่เป็นไรค่ะพี่บาสเดี๋ยวฉันกลับเอง " ฉันเดินไปเลยๆพร้อมน้ำตา
หมับ
" บอกพี่ได้ไหมว่าเป็นอะไร " เสียงพี่บาสอ่อนลง
" ป่าวค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ " ฉันหลบสายตาทันที
" รู้ป่าวครับ คนที่หลบหน้าเเบบนี่เเปลว่ากำลังลังมีความรับบอกพี่ได้ไหม " เขาทำบ้าอะไรพี่ทำให้ฉันต้องบ้า
" ฉันผิดเองที่รักพี่ข้างเดียว รักจนต้องช้ำเเล้วช้ำอีก ฉันกับเหนื่อยกับการเเอบรักพี่เเล้ว ฉันขอให้พี่มีเเต่ความสุขกับคนที่พี่รักนะค่ะ " ฉันหันไปยิ้มทั้งน้ำตา เเล้วเดินจากมา
หมับ
" พี่รู้ว่าตูนเหนื่อย พี่ก็เหนื่อยที่ต้องทำเป็นไม่เห็นทั้งที่ตูนมายืนรอพี่ทุกเช้าที่โรงเรียน เปลี่ยนเเปลงตัวเองเพื่อให้พี่สนใจ ตูนรู้ไหมพี่รักการ์ตูนตั้งเเต่ตูนขึ้น ม.4เเล้ว เเต่พี่ก็รู้ว่าไม่เหมาะสมกัน " พี่บาสได้เเต่กอดฉันหลวมๆ
"......" ฉันยืนเงียบๆให้พี่บาสได้พูดต่อ
" ตูนรู้ไหมที่พ่อเเม่พี่ไปขอหมั้นนั้นไม่เกิดจากความไม่รู้ขอทั้งสองฝ่ายเเต่พี่เป็นคนของพ่อกับเเม่ไปขอเอง" ฉันยิ้มทั้งน้ำตา
" ฉันรู้ว่า... " ฉันเว้นวรรค " ฉันไม่ได้มั่วไปคนเดียว " ฉันหันมากอดตอบพี่บาส
" ยัยตัวเเสบ " เเล้วเราก็กอดกัน อ่าความฝันหรือป่าว
ถึงจะเป็นความฝันหรือป่าวฉันก็ชอบทั้งนั้น ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ