My honey by รุ่นพี่ค่ะ หนูชอบพี่ค่ะ

Bass Say :
     " ตามมาตาลเรามีเรื่องจะต้องคุยกัน " ผมดึงมือคนที่ทำให้คนรักผมต้องเจ็บตัว ผมอยากจะบ้าตาย
     " ปล่อยนะบาสตาลเจ็บ ฮึก " คิดว่าน้ำตาคงช่วยได้สินะ เธอคิดผิดเเล้ว
     " เจ็บหรอ เเล้วสิ่งที่เธอทำล่ะมันหมายความว่าอะไร เธอทำเเบบดีไ้ด้ไงกับคนที่ฉันรักฮ่ะ ตอบมาสิ!!! " ผมตะคอกเสียงใส่หล่อน เเต่หล่อนกลับยิ้มกลับมา
     " คนรักหรอ นายรู้จักคำว่ารักด้วยหรอ " 
                   เพี๊ยะ
     " โอ้ย " ตอนนี้ผมจะไม่ให้เกียติเธอเเล้วมันจบ
     " ฮึ เเค่นี้ยังน้อยไปสำหรับเธอ " ผมเดินี้ออกไปตามหาหัวใจของผมที่กำลังร้องไห้อยู่ ทำต้องทำเธอร้องไห้อีกเเล้ว ผมรีบบึ่งรถออกจากห้างเเล้วผมขับรถไปทั่ว ตอนนี้ผมโครตห่วงเธอเลย
     " ช่วยด้วย ช่วยด้วย " เสียงนี้การ์ตูน ผมรีบจอดเเล้วรีบลงไปดู
       ตุ๊บ อั๊ก โอ้ย ผัวะ
     " พวกมึงรีบไปเลยโว้ย " ผมตะโกนด่าไอ้พวกเลวที่ทำกับคนที่ผมรักจนนี้ไปไกลผมมองร่างเล็กที่สลบไป
     " เธอเจ็บขนาดนี้เลยหรอ ฉันขอโทษ " ผมก้มลงไปจุมพิษที่หน้าผากของเธอ เบาเเล้วอุ้มเธอขึ้นรถ ผมเพิ่งสังเกตเห็นหน้าเธอชัดๆถึงหน้าเธอจะมีคราบน้ำตา ดวงตากลมโต ขนตายาวเป็นเเพ ผิวขาวโอโม่  ปากอมชมพู่หน้าจุ๊บ 
     " อ้าวคุณชายกลับมาเเล้วหรอค่ะ นี่คุณการ์ตูนนี้ค่ะคุณชาย คุณหนูเป็นอะไรค่ะ " ป้าเเจ่มถามในขณะที่ดวงตากลมโตขยับเล็กน้อย
    " ป้าครับ ช่วยทำข้าวต้มให้ด้วยเเล้วไปเช็ดตัวเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยนะครับ " ป้าเเจ่มพยักหน้าเเล้วขึ้นห้องไปก่อนผม
    " เสร็จเเล้วค่ะ เเล้วสรุปเป็นไงมาไงค่ะคุณชาย " ผมเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ป้าเเจ่มฟัง ป้าเเจ่มตกใจมากที่เดียว
    " เรื่องทั้งหมดก็อย่างที่บอกมาครับ " เฮ้ย ซวยเเล้วเเม่
    " จริงหรอ บาส นี่ๆ "
    " เจ็บนะครับเเม่ " ทั้งที่ไม่เจ็บสักนิด
    " เเม่ไปก่อนนะ นัดกับพ่่อเราไว้ไปล่ะ " ผมพยักหน้า จะไปฮ้นนี่มูกันอีกเเล้วล่ะสิ
    " อื่อออออออ " สาวร่างเล็กขยับตัวไปมาเเล้วลืมตาปรือขึ้นมาจากเตียง
    " ตื่นเเล้วหรอ " สาวร่างเล็กพยักหน้าเเล้วนอนอีกรอบ
    " ............... " เธอคงโกธรผมสินะ
    " พี่ขอโทษนะ " เธอก็ยังไม่คุยกับผม " พี่รู้ว่าตัวเล็กโกธรพี่ที่พี่ไม่ห้ามเเต่ตอนนี้พี่เลิกกับทุกคนเเล้ว เเละพี่มีอะไรจะบอก พี่รักยัยตัวเล็กนะ " ได้ผล ตัวเล็กลุกขึ้นจากเตียง
    " เมื่อกี้พี่พูดอะไรนะ " อายเป็นเหมือนกันนะ
    " พี่ รัก การ์ตูน " ผมตะโกนดังลั่นบ้าน
    " เเน่ใจหรอพี่ " ผมพยักหน้า ตัวเล็กยิ้มเเล้วพุ่งมากอดผม ผมกอดตอบเธอ
    " ตัวเล็กตอบพี่ด้วยว่ารักพี่ไหม "
    " ไม่บอก เเบร่ " ผมวิ่งเล่นกลับยัยตัวเล็กจนเที่ยง
    " หิวข้าวยัง ไปอาบน้ำ " ผมสั่งยัยตัวเล็ก
    " หิวเเล้ว " ยัยตัวเล็กวิ่งเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำเเล้วไปกินข้าวกัน
    " เจอกันพรุ่งนี้นะตัวเล็ก " ยัยตัวเล็กโค้งตัวพูดกระซิบกับผม
    " ฉัน ก็ รัก พี่ " เเล้วยัยตัวเล็กก็วิ่งเข้าบ้าน
    " ยัยตัวเเสบ " ผมได้เเต่ยิ้มกับตัวเองทั้งที่เป็นเเค่คำเดียวจากตัวเล็ก รักพี่  เธอทำให้ผมรักเธอมากยิ่งขึ้นจนเเทบบ้าจนผมไม่อยากให้ใครเพราะ
                                                ผมก็รักเธอ