รักริมรั้ว.......
10.0
เขียนโดย จูน_คิคิ
วันที่ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 15.38 น.
3 session
1 วิจารณ์
6,108 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2556 15.39 น. โดย เจ้าของนิยาย
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ที่บ้านรัดเกล้า
"เหนื่อโว้ยยยยยยย......" รัดเกล้ากล่าวก่อนล้มตัวลงบนโซฟาต่อหน้าแม่บ้านเจ้าระเบียบที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็ก
"คุณหนูคะ...ทำแบบนี้มัน...." แม่บ้านที่กำลังสั่งสอนก็ถูกรัดเกล้าขัดขึ้นมาก่อน
"ไม่ดีนะคะ.คุณหนูไม่ควรจะล้มตัวลงนอน............แบบนี้มันไม่ใช่กุลสตรีนะคะ.......ป้าพินขา....หนูโตแล้วนะ.....ป้าน่ะเคร่งเกินไปหรือเปล่าคะ"
"คุณหนูคะ.....แล้วอย่างนี้จะให้คุณท่านไม่ห่วงได้ไงล่ะคะ...........โทรมาทุกเดือนก็ต้องฟังสวีรกรรมแปลกๆของคุณหนูเนี่ย.......เฮ้อ....ป้าล่ะเหนื่อยใจ"
"ป้าก็ไปพักสิคะ............เอาตั๋วไปเที่ยวอเมริกาเลยก็ได้นะคะ"
"คุณหนูคะ....." ป้าพูดพร้อมทำหน้าดุใส่
"ยังไงป้าก็อยูกับหนูไปตลอดไม่ได้หรออกค่ะ........สักวันหนูก็ต้องแต่งงานนะคะ"
"จะได้แต่งหรอคะแบบนี้เนี่ย"
"ป้าอ่ะ" รัดเกล่าพูดพร้อมทำหน้าค้อนใส่
"ก็มันจริงนี่คะ.......ความเป็นหญิงไม่มี.......ทำตัวอย่างกับผู้ชาย.....เล่นอะไรแผลงๆ"
"คอยดูนะคะ...หนูจะเอาผู้ชายที่ดีๆมาเป็นของหนูให้ได้......ไม่เชื่อก็คอยดู" รัดเกล้าพูดพร้อมกับทำหน้ามั่นใจแล้วก็เดินขึ้นห้องไป
บนห้องรัดเกล้า
"รักคราวนี้....หวังว่าคงจะไม่.....อกหักอีกนะ" รัดเกล้าพูดหลังจากที่เงยหน้าดูรูบของแดน เธอและมินที่ถ่ายด้วยกันตอนรับปริญญา
ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที-เสียงโทรศัพท์รัดเกลล้า ติ้ด
["สวัสดีค่ะ......."]
["เกล้า....พรุ่งนี้ว่างมั้ย" เสียงของคนที่เธอคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินมาจากที่ๆหนึ่งแต่ก็ไม่แน่ใจ]
["ใครคะ....."]
["อ้อ.....ลืมไป................นี่พี่วินเองครับ"]
["อ๋อ....พี่วิน"]
["ว่าไงพรุ่งนี้ว่างมั้ย"]
["ว่างค่ะ....มีอะไรหรอคะ"]
[พี่จะนัดไปกินข้าว]
[เอ่อ.......ก็ได้ค่ะ]
[งั้นพุ่งนี้พี่ไปรับนะ.........เจอกันตอน 2 ทุ่มจ้า....บาย]
[เดี๋ยวค่ะ.....]
[อะไรครับ]
[เอ่อ....คือว่า....พี่ช่วงนี้พี่โสดอยู่หรือเปล่าคะ]
[โสดสิ.......ไม่งั้นพี่จะชวนเกล้าไปกินข้าวได้ไง]
[งั้นโอเคนะคะบาย] ติ๊ด..........ตู๊ดๆๆๆๆ
ที่ห้องวิน
"หึ......"
"พี่วินคะ...............ไปกินข้าวค่ะ" เสียงของน้องสาวสุดแสบ(มิน) ขึ้นมาเรียก
"จ้า...เดี๋ยวพี่ลงไปนะ"
"ค่ะ........." มินรับคำก่อนเดินลงไป
"พี่.....อยากให้รู้ไว้นะเกล้า....ว่าพี่คนนี้จะทำไม่ให้เกล้าน่ะ............เสียใจ" วินพูดกับ...ภาพของรัดเกล้าที่เขาถ่ายเอาไว้ได้
"เกล้าก็รักพี่ค่ะ" จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงของรัดเกล้าเข้ามาในหู
"หูฝาดอีกแล้วเราเนีย" วินพูดแล้วค่อยเดินลงไปกินข้าว
"เหนื่อโว้ยยยยยยย......" รัดเกล้ากล่าวก่อนล้มตัวลงบนโซฟาต่อหน้าแม่บ้านเจ้าระเบียบที่เลี้ยงเธอมาตั้งแต่เล็ก
"คุณหนูคะ...ทำแบบนี้มัน...." แม่บ้านที่กำลังสั่งสอนก็ถูกรัดเกล้าขัดขึ้นมาก่อน
"ไม่ดีนะคะ.คุณหนูไม่ควรจะล้มตัวลงนอน............แบบนี้มันไม่ใช่กุลสตรีนะคะ.......ป้าพินขา....หนูโตแล้วนะ.....ป้าน่ะเคร่งเกินไปหรือเปล่าคะ"
"คุณหนูคะ.....แล้วอย่างนี้จะให้คุณท่านไม่ห่วงได้ไงล่ะคะ...........โทรมาทุกเดือนก็ต้องฟังสวีรกรรมแปลกๆของคุณหนูเนี่ย.......เฮ้อ....ป้าล่ะเหนื่อยใจ"
"ป้าก็ไปพักสิคะ............เอาตั๋วไปเที่ยวอเมริกาเลยก็ได้นะคะ"
"คุณหนูคะ....." ป้าพูดพร้อมทำหน้าดุใส่
"ยังไงป้าก็อยูกับหนูไปตลอดไม่ได้หรออกค่ะ........สักวันหนูก็ต้องแต่งงานนะคะ"
"จะได้แต่งหรอคะแบบนี้เนี่ย"
"ป้าอ่ะ" รัดเกล่าพูดพร้อมทำหน้าค้อนใส่
"ก็มันจริงนี่คะ.......ความเป็นหญิงไม่มี.......ทำตัวอย่างกับผู้ชาย.....เล่นอะไรแผลงๆ"
"คอยดูนะคะ...หนูจะเอาผู้ชายที่ดีๆมาเป็นของหนูให้ได้......ไม่เชื่อก็คอยดู" รัดเกล้าพูดพร้อมกับทำหน้ามั่นใจแล้วก็เดินขึ้นห้องไป
บนห้องรัดเกล้า
"รักคราวนี้....หวังว่าคงจะไม่.....อกหักอีกนะ" รัดเกล้าพูดหลังจากที่เงยหน้าดูรูบของแดน เธอและมินที่ถ่ายด้วยกันตอนรับปริญญา
ได้เกิดมาเจอเธอทั้งที-เสียงโทรศัพท์รัดเกลล้า ติ้ด
["สวัสดีค่ะ......."]
["เกล้า....พรุ่งนี้ว่างมั้ย" เสียงของคนที่เธอคุ้นหูเหมือนเคยได้ยินมาจากที่ๆหนึ่งแต่ก็ไม่แน่ใจ]
["ใครคะ....."]
["อ้อ.....ลืมไป................นี่พี่วินเองครับ"]
["อ๋อ....พี่วิน"]
["ว่าไงพรุ่งนี้ว่างมั้ย"]
["ว่างค่ะ....มีอะไรหรอคะ"]
[พี่จะนัดไปกินข้าว]
[เอ่อ.......ก็ได้ค่ะ]
[งั้นพุ่งนี้พี่ไปรับนะ.........เจอกันตอน 2 ทุ่มจ้า....บาย]
[เดี๋ยวค่ะ.....]
[อะไรครับ]
[เอ่อ....คือว่า....พี่ช่วงนี้พี่โสดอยู่หรือเปล่าคะ]
[โสดสิ.......ไม่งั้นพี่จะชวนเกล้าไปกินข้าวได้ไง]
[งั้นโอเคนะคะบาย] ติ๊ด..........ตู๊ดๆๆๆๆ
ที่ห้องวิน
"หึ......"
"พี่วินคะ...............ไปกินข้าวค่ะ" เสียงของน้องสาวสุดแสบ(มิน) ขึ้นมาเรียก
"จ้า...เดี๋ยวพี่ลงไปนะ"
"ค่ะ........." มินรับคำก่อนเดินลงไป
"พี่.....อยากให้รู้ไว้นะเกล้า....ว่าพี่คนนี้จะทำไม่ให้เกล้าน่ะ............เสียใจ" วินพูดกับ...ภาพของรัดเกล้าที่เขาถ่ายเอาไว้ได้
"เกล้าก็รักพี่ค่ะ" จู่ๆเขาก็ได้ยินเสียงของรัดเกล้าเข้ามาในหู
"หูฝาดอีกแล้วเราเนีย" วินพูดแล้วค่อยเดินลงไปกินข้าว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ