ตกหลุมรักเธอจนได้ ยัยตัวร้ายจอมแสบ!!![Yuri]
9.7
เขียนโดย ToxicEvil
วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 22.12 น.
1 chapter
2 วิจารณ์
5,979 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 22.51 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) -Intro-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"โอยยยย เมื่อยแล้วนะเมื่อไหร่จะมาซักทีเนี่ย!!!"เสียงเล็กของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดท่ามกลางผู้คนที่สัญจรไปมาในคืนวันศุกร์ ก็ทำไมน่ะเหรอ เธอกำลังรอเพื่อนของเธอที่ทำงานเป็นเด็กเสิร์ฟในผับย่านพัทยาอยู่ยังไงล่ะแถมนัดเธอเอาไว้2ทุ่ม ป่านนี้ยังไม่โผล่มาให้เห็นเลย
"ยัยเอยยย มาแล้วเจ้าค่า แหม โทรตามทุกๆลมหายใจเข้าออกเลยนะยะ" “ซี”เพื่อนสุดสนิทปานตัวจะติดกันของ”เอย”โพล่งขึ้นมาจากข้างหลัง
“โถ่ แกจะไม่ให้ฉันโทรจิกงี้ได้ไง เล่นเลทไปเกือบชั่วโมง ที่นั่งก็ไม่มี มันเมื่อยอ่ะ!!”หญิงสาวร่างบางบ่นเสียงแหลมก่อนจะยกขาไปมาให้รู้ว่าเมื่อยแล้วนะ
“ก็บอกให้ไปนั่งรอแถวๆร้านดริ๊งค์ไง กลัวคนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง’อย่างนั้น’หรอจ๊ะ”ซีพูดพร้อมกับส่งยิ้มยียวนไปให้เพื่อนสนิทที่หน้ามุ่ยอยู่
“เออสิ รู้ไว้ก็ดี แล้วร้านที่จะไปทำงานอยู่ไหนอะ ไปกันเหอะ”ซีพยักหน้ารับก่อนจะเดินผ่านผู้คนนำไปยังร้านที่สมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟไว้แล้ว เอยผู้ขาสั้นก็รีบเดินตามแต่ดันชนกับฝรั่งคนหนึ่ง
“อุ๊ย ซอรี่”เอยพูดขึ้นโดยที่ฝรั่งคนนั้นก็พยักหน้าเชิงบอกว่าไม่เป็นไร พอหันมาก็พบว่าซีเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“เฮ้ยยย ซีแม่งเดินเร็วไม่สนใจฉันเล้ยยยยยย””น้องซีวาร์ปได้”นับเป็นฉายาของซีเลย เพราะเพื่อนๆก็มักจะบอกว่าเธอเดินเร็วราวกับว่าหายตัวได้ ก็เลยโดนครูใช้งานให้ไปนู่นนี่บ่อยๆ
“โทรหาก็ได้ย่ะ เปลืองตังค์อีกแล้ว เซ็ง!”ว่าแล้วก็หยิบมือถือกดโทรหาซีเพื่อนรัก(หักเหลื่ยมโหด)แต่ก็พบกับคำว่า’ขอโทษค่ะ จำนวนเงินของคุณหมดแล้ว กรุณาเติมเงินด้วยค่ะ...’
“ฮึ้ยยย คราวซวยอะไรแบบนี้เี่นี่ยฮะ”เสียงเล็กเอ่ยขึ้นแล้วเดินดุ่มไปยังตู้โทรศัพท์ แต่กลับเจอผู้หญิงคนหนึ่งยืนขวางอยู่ หน้าตาดูดีเลยทีเดียว ผมสีดำสนิทถูกซอยไล่ลงไประต้นคอ ดวงตาคมสีเทา ใบหน้าคมกับจมูกเรียวโด่งส่งผลให้เอยยืนนิ่งอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนเจ้าของตาคมจะเดินเข้ามาใกล้ แล้วเอ่ยด้วยเสียงนุ่มแต่ทำให้เอยแทบจะทุบเขาในทันที
“คืนนี้ไปกับฉันคิดเท่าไหร่ หืม?”
"ยัยเอยยย มาแล้วเจ้าค่า แหม โทรตามทุกๆลมหายใจเข้าออกเลยนะยะ" “ซี”เพื่อนสุดสนิทปานตัวจะติดกันของ”เอย”โพล่งขึ้นมาจากข้างหลัง
“โถ่ แกจะไม่ให้ฉันโทรจิกงี้ได้ไง เล่นเลทไปเกือบชั่วโมง ที่นั่งก็ไม่มี มันเมื่อยอ่ะ!!”หญิงสาวร่างบางบ่นเสียงแหลมก่อนจะยกขาไปมาให้รู้ว่าเมื่อยแล้วนะ
“ก็บอกให้ไปนั่งรอแถวๆร้านดริ๊งค์ไง กลัวคนเข้าใจผิดว่าเป็นผู้หญิง’อย่างนั้น’หรอจ๊ะ”ซีพูดพร้อมกับส่งยิ้มยียวนไปให้เพื่อนสนิทที่หน้ามุ่ยอยู่
“เออสิ รู้ไว้ก็ดี แล้วร้านที่จะไปทำงานอยู่ไหนอะ ไปกันเหอะ”ซีพยักหน้ารับก่อนจะเดินผ่านผู้คนนำไปยังร้านที่สมัครงานเป็นเด็กเสิร์ฟไว้แล้ว เอยผู้ขาสั้นก็รีบเดินตามแต่ดันชนกับฝรั่งคนหนึ่ง
“อุ๊ย ซอรี่”เอยพูดขึ้นโดยที่ฝรั่งคนนั้นก็พยักหน้าเชิงบอกว่าไม่เป็นไร พอหันมาก็พบว่าซีเดินหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“เฮ้ยยย ซีแม่งเดินเร็วไม่สนใจฉันเล้ยยยยยย””น้องซีวาร์ปได้”นับเป็นฉายาของซีเลย เพราะเพื่อนๆก็มักจะบอกว่าเธอเดินเร็วราวกับว่าหายตัวได้ ก็เลยโดนครูใช้งานให้ไปนู่นนี่บ่อยๆ
“โทรหาก็ได้ย่ะ เปลืองตังค์อีกแล้ว เซ็ง!”ว่าแล้วก็หยิบมือถือกดโทรหาซีเพื่อนรัก(หักเหลื่ยมโหด)แต่ก็พบกับคำว่า’ขอโทษค่ะ จำนวนเงินของคุณหมดแล้ว กรุณาเติมเงินด้วยค่ะ...’
“ฮึ้ยยย คราวซวยอะไรแบบนี้เี่นี่ยฮะ”เสียงเล็กเอ่ยขึ้นแล้วเดินดุ่มไปยังตู้โทรศัพท์ แต่กลับเจอผู้หญิงคนหนึ่งยืนขวางอยู่ หน้าตาดูดีเลยทีเดียว ผมสีดำสนิทถูกซอยไล่ลงไประต้นคอ ดวงตาคมสีเทา ใบหน้าคมกับจมูกเรียวโด่งส่งผลให้เอยยืนนิ่งอย่างห้ามไม่ได้ ก่อนเจ้าของตาคมจะเดินเข้ามาใกล้ แล้วเอ่ยด้วยเสียงนุ่มแต่ทำให้เอยแทบจะทุบเขาในทันที
“คืนนี้ไปกับฉันคิดเท่าไหร่ หืม?”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ