Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก

By nooonaa

ไทยแลนด์ XXVIII : งอลแล้วง้อ

"ไว้ไปดื่มกันนะเว้ยมึง แจ่มๆเยอะ"

"เออ เจอกัน ชวนไอ้วุทธด้วยละกัน"

"มันจะว่างหรอวะ เรื่องให้มันว่าก็เยอะ"

"จะไปรู้มันรึไง ได้เรื่องไงก็บอกกูด้วย"

"แล้วนาชาจะไปด้วยกันมั้ยครับ" อืม...พวกมึงเพิ่งนึกออกรึไงว่ามีกูยืนอยู่ด้วย เล่นหาสาวให้ผัวกูอีกไอ้พี่เปา มึงนี่มันยิ่งกว่ามารผจญชีวิตพวกกูอีก

"ไม่ไป!!! ถามทำไม !!!"

"เห้ย! ไอ้เงิน หวงเมียไปป่าววะ กูแค่ถามเป็นพิธีเอง" พี่เปารีบแก้ตัวใหญ่เลยครับพอมาเจอเฮียทำหน้าดุใส่ แถมยังมาสะกิดไหล่ผมยิกๆให้ดูเฮียด้วย ผมนี่กลั้นขำจนปวดกรามเลยครับ

"นั่นแหละ!! ไม่ต้องมายุ่งกับเมียกูมาก" กูจะคิดว่ามึงหวงกูมากๆเลยละกันนะเฮียเงิน

"ถ้าเฮียเงินไป ผมก็จะไปครับ" ยังไงผมก็ไม่ปล่อยหมาไปกินไก่หรอก ผมไม่รู้ว่าเฮียจะซื่อสัตย์กับผมมากเท่าไหร่ แต่ที่รู้ๆมึงไม่ได้แอ้มกูหรอก

"ใครให้มึงไป!!" แหนะ!!! มาดุผมอีก เอ่อ...กูกลัว จบมะ!!

"ก็ถ้าเฮียไปผมก็ต้องไปด้วย หรือจะให้ผมไปเอง" เอาสิมึง กูสู้นะเว้ย

"มึงอะเฝ้าบ้าน ดื้อกับกูอีกแล้วนะ" อีกและ ว่าผมอย่างนี้ตลอด ขัดใจเฮียนิดๆหน่อยก็หาว่าดื้อ ทีมึงทำนี่ไม่ดื้อใช่มั้ย

"เออ กูว่ามึงกลับไปเคลียร์กันเองเถอะ เดี๋ยวชาวบ้านเค้ามาด่ากู" เอ่อ โชคดีของมึงนะเฮียไม่งั้นตายแน่(ผมนี่แหละตาย ไม่ยอมผมเลยอะ)

"งั้นกูกลับละ เจอกัน" เฮียพูดแค่นั้นก่อนจะเดินไปขึ้นรถที่จอดอยู่ ผมเลยไหว้พี่เค้าแล้วเดินตามเฮียไป พอขึ้นรถได้หน้านี่หงิกเลยครับ งอลผมอีกและ เรื่องแรกยังไม่เคลียร์เลยมีเรื่องสองอีกแล้วหรอวะ สรรหาเรื่องให้กูจริงๆ

"เฮียเงินงอลอะไรผมเนี่ย" แค่นี้มันเหมือนง้อมั้ยวะ กระดากปากว่ะ

"........."

เงียบ

เออ งอลหนักสะด้วย

"ไม่เอาหน่าเฮียเงิน เลิกงอลผมเถอะ" ผมขยับตัวให้หันไปหาเฮียดีๆแล้วเขย่าแขนล่ำนั้นเล็กน้อย

แต่ก็ยังเงียบ....เงียบ....และเงียบ

เอ่อ!! กูได้วะ จะงอลก็งอลไปกูไม่ง้อหรอก ไอ้นาชาคนนี้ไม่เคยง้อใครเว้ย รู้ไว้ด้วย

"เฮียเงิน หายงอลผมเถอะ" แล้วทำไมกูยังมานั่งง้อมึงอยู่วะ ไม่เอาดินาชา อย่าไปยอม

"เฮียเงิน..." อีกและ!!! ปากมึงนี่มันเนรคุณจริงๆ

"เอ้อ! แล้วป๊ากับแม่ว่าไงบ้างอะ"

"......" เงียบ

ไอ้เฮียเงิน!!! กูชักไม่ไหวแล้วนะ

"อยากทะเลาะกันใช่มั้ย" ผมพูดเสียงเรียบแต่เน้นหนักทุกคำ ซึ่งมันก็พอดีกับรถมาจอดที่บ้านเฮียพอดี ผมเลยรีบเปิดรถลงเข้าบ้านไม่สนใจเฮียอีก ชักจะงอลไม่เข้าเรื่องแล้ว

"นาชา!!" นี่ตกลงจะหาเรื่องกันใช่มั้ย

"มีไร"

"มึงกล้าพูดกับกูอย่างนี้รึไง"

"แล้วจะทำไม เฮียนั่นแหละหาเรื่องผมก่อนนะ แล้วก็ไม่ต้องมาบอกว่าผมดื้อด้วย ผมง้อแล้วแต่เฮียไม่สนใจเอง งั้นผมก็จะไม่สนใจเฮียอีก!!" คราวนี้หน้าเฮียเหวอไปเลยครับ สมน้ำหน้า อยากจะหาเรื่องกันตลอด ผมเลยได้จังหวะเดินหนี่ขึ้นห้องเฮียเงินไปเลย เฮียแกเองก็เดินตามผมมาก่อนจะปิดประตูห้องลง

"นี่มึงงอลกูแทนหรอวะ" ยังจะถามอีก กูขี้อยู่มั้ง

"........." เงียบใส่มั่ง เป็นไงละมึง เข้าใจความรู้สึกกูมั้ย

"นี่มึงกำลังเล่นกูอยู่ใช่มั้ย"

"เฮียทำตัวเองเองนะ" ผมมองหน้าเฮียตรงๆอีกครั้งก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาอีกฝั่งของห้อง ผมทำเป็นนั่งเล่นโทรศัพท์ไปเรื่อยไม่สนใจอีกคน เฮียดูอารมณ์เสียเลยครับ แต่ผมไม่ผิดนี่ ถึงผมผิดก็ควรจะบอก ไม่ใช่มางอลเป็นเด็กขนาดนี้

"กูแค่น้อยใจเอง" น้อยใจ น้อยใจไรวะ

"มันมีเรื่องอะไรที่มันน่าน้อยใจ ผมไปทำอะไรให้"

"ก็มึงบอกว่าอายที่เป็นเมียกู" ห๊า....ผมพูดงั้นหรอ หรือตอนที่หน้าร้านอาหาร สรุปผมผิดใช่มั้ย "กูรู้สึกแย่จริงๆ"

อ่าว...ซวยและ ปากผมนี่มันแย่จริงๆ ผมคงผิดจริงๆนั่นแหละ

ผมเลยตัดสินใจเดินไปหาเฮียเงินที่นั่งอยู่ปลายเตียงก่อนจะเชยคางแหลมสวยนั้นขึ้นมา นัยตาเฮียดูเหนื่อยล้ายังไงชอบกล

"ผมขอโทษที่พูดแบบนั้น แล้วผมก็ไม่ได้อายด้วย ผมดีใจจะตายที่เป็นเมียเฮียเงินนะ" ไม่นานริมฝีปากบางนั้นก็คลี่ยิ้มออกมาก่อนแขนหนาจะยกขึ้นมากอดผมแล้วดึงเข้าไปใกล้ตัวมากขึ้น

เฮียรู้สึกดีรึยัง...

"มึงพูดจริงหรอ" เฮียถามผมย้ำอีกครั้งก่ินจะรั้งเอวผมลงนั่งตักหนานั่น

"จริงสิ แต่ตอนนั้นผมก็อายจริงๆนั่นแหละ ก็เฮียพูดเสียงดังขนาดนั้น"

"ตกลงมึงอายหรือไม่อายวะ"

"อาย แต่ครั้งหน้าจะไม่อายแน่นอน" วกวนวะกู แต่ช่างมันเถอะ สรุปไงกูก็อาย

"เห้อ...ตกลงแล้วมึงก็อาย" เอาอีกและ ทำหน้าเศร้าอีกแล้ว

"อะๆ พอเถอะๆ ผมขอโทษ ต่อไปผมจะไม่ทำอีกนะ" ผมกดจมูกลงไปที่ซอกคอหอมนั้นซ้ำๆหลายทีจนเฮียขำออกมาเล็ก

"มึงนี่น่ารักวะ" ชะงักเลยครับนี้อีกและ ต้องชิ่งแล้ว

"แล้วเฮียเงินหายโกรธผมรึยัง"

"หายตั้งแต่มึงง้อครั้งแรกแล้ว" อ่าว นี่มึงแกล้งกูหรอวะ มึงชักจะเอาใหญ่แล้วนะ

"แล้วมาทำเป็นงอลผมอีกทำไมเนี่ย ใจผมไม่ดีนะ"

"ก็กูชอบนี่" เอ่อ มึงชอบแต่ลำบากกูอีก เห้อ...เฮียเงินชักจะแก่กะโหลกกะลาสะแล้ว ชอบให้เด็กๆเอาใจ แต่ก็โอเค ผมทำให้ก็ได้ ถือว่าผมรักเฮียมากๆละกันเนอะ

"เอ้อเฮียเงิน ตกลงว่าเข้าไปคุยกับป๊าป่าว เห็นเข้าไปแป๊ปเดียวเอง"

"ก็เข้าไปคุยนิดๆหน่อยๆแล้วก็ออกมา" นิดๆหน่อยๆนี่มันอะไรวะ

"แล้วป๊าว่าไงมั้งอะ"

"ก็.....นั่นแหละ" แล้วมันอะไรวะ นั่นแหละของเฮียเนี่ย

"อะไรละเฮีย"

"อืม ก็...แม่มึงช็อคไปคาโต๊ะไปเลย พ่อเสือเลยไล่กูออกมา"

ว่าอะไรนะ!!! แม่ช็อค!!

"แล้วทำไมไม่บอกผมเล่า แล้วท่านจะเป็นไงบ้างเนี่ย" ผมรีบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาวานายกใหญ่ แต่น้องมันดันไม่รับสายผมสะงั้น แล้วผมจะทำไงดีเนี่ย

"ไม่เป็นไรหรอกมึง พ่อเสือเอาอยู่" พ่อมึงอะเอาอยู่ แต่กูเนี่ยจะเอาแม่กูอยู่มั้ย

"ตายแน่ๆ ตายๆ ผมตายแน่!"

"ไม่เอาหน่านาชา มานี่มากูนวดให้" ดูเฮียจะไม่แคร์อะไรเลย แถมยังมาดึงผมไปนั่งตักใหม่อีกครั้ง แต่ที่มึงนวดนี่ผิดที่ป่าวะ

"ดีขึ้นมั้ย"

"เฮียเงิน นั่นมันหน้าอกผม!!" ให้ตายเถอะ มันใช่เวลามั้ย

"เอ้าหรอ กูก็ว่าไมมันรู้สึกดีจัง" หึมๆ ไอ้แก่!

"จะมากไปแล้วนะเฮียเงิน!!!!"

ให้มันรูเวลาบ้างได้มั้ยเนี่ย!!!

++++++++++++++++++++++++++++++++++++

130527

เฮียเงินเริ่มกลัวนาชาแล้ว ดีใจด้วยลูก ถึงวันของหนูสักทีนะนาชา