Immortal LoVe, oR sEx... "ได้ผมแล้ว...เฮียต้องรัก

9.6

เขียนโดย nooonaa

วันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 12.44 น.

  36 ตอน
  25 วิจารณ์
  64.78K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2557 23.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

24) ไทยแลนด์ XXIII : อยากหอมทั่วตัว

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

by nooonaa

 

 

ไทยแลนด์ XXIII : อยากหอมทั่วตัว

 

 

 

"อีกข้อนะเฮีย อันนี้เป็นข้อสุดท้ายแล้ว แต่ผมอยากให้เฮียทำมันให้ผมให้ได้"

 

 "อะไร"

 

"เฮียเงินต้องรักนาชาคนนี้บ้าง...ได้มั้ย" พอผมพูดจบ  ใบหน้าหล่อเหลานั้นหันมาจ้องผมเต็มตา  ผมเองก็จ้องเฮียเพื่อรอคำตอบ แต่สายตาเฮียมันดูแปลกๆชอบกล เหมือนกำลังคิดหนักอยู่

 

อะไรกัน  นี่ผมเป็นเมียของฮียนะ ทำไมถึงทำหน้าแบบนั้น

 

"ลำบากใจมากหรอครับ ที่จะรักผมบ้าง"  ผมถามเฮียด้วยหัวใจที่บีบรัดกันแน่นจนแทบจะหายใจไม่ออก

 

มันเหมือนกับสิ่งที่เฮียทำมาทั้งหมดเหมือนมีใจให้ผม แต่พอผมบอกแค่ให้รักผมบ้างกลับนิ่งเงียบแบบนี้

 

มันหมายความว่ายังไงกัน ตกลงเฮียรู้สึกยังไงบ้าง

 

"เฮียรู้สึกกับผมยังไงกันแน่ ผมเป็นแค่เมียที่จำยอมรับงั้นหรอ

 

“............”

 

“แล้วจะมาช่วยผมจากการแต่งงานทำไม จะมาจดทะเบียนกับผมทำไม!!"  คราวนี้ผมขึ้นเสียงดังก่อนจะทุบลงที่ไหล่หนา  เฮียแกก็ยังคงนิ่งให้ผมทำแล้วตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงที่เหมือนกับไม่รู้สึกอะไร

 

"นาชา...เมิงก็รู้ว่ากรุเป็นคนยังไง แล้วจะมาถามอะไรกรุแแบบนี้วะ"

 

ถามอะไรแบบนี้งั้นหรอ แล้วเมิงเคยคิดถึงความรู้สึกกรุบ้างมั้ย ว่าตอนนี้กรุรู้สึกยังไงบ้าง

 

มันเจ็บจนอยากจะตายเลยนะเว้ย  ไอ้เฮียเงินบ้า!!  ไอ้ผัวเฮ็งซวย!!

 

“เฮียเคยรักผมบ้างมั้ย?...เหมือนที่ผมกำลังจะเป็นบ้าอยู่ตอนนี้!!”

 

สุดท้ายผมก็อดกลั้นไว้ต่อไปไม่ได้ ผมตวาดใส่เฮียอย่างแรงก่อนจะทำท่าจะลุกขึ้นจากตัก

 

งั้นก็ปล่อยให้ผมเป็นบ้าคนเดียวต่อไปเถอะ  อย่ามาทำให้ผมรู้สึกเจ็บไปมากกว่านี้

 

"ถ้าเฮียไม่เคยรู้สึกกับผมเลยแล้วจะมาให้ความหวังกับผมแบบนี้ทำไม รู้มั้ยว่ามันเจ็บ!!"

 

"กรุไม่ได้ให้ความหวังกับเมิง"  ว่าอะไรนะ จะมากเกินไปแล้ว  เมิงกล้าพูดคำนั้นออกมาได้ยังไง 

 

"มันจะมากเกินไปแล้วนะ!!!"

 

"ก็แล้วแต่เมิงจะคิด " นี่ไม่คิดจะพูดแก้ตัวกับผมเลยรึไงกัน

 

จะปล่อยให้มันค้างคาแบบนี้นะหรอ

 

"ก็ได้!!" ผมผลักเฮียออกจากตัวก่อนจะเดินออกจะห้อง แล้วตอนแรกนี่ผมจะดีใจทำไม ในเมื่อสุดท้ายแล้วก็มาทิ้งกันแบบนี้

 

ตกลงผมมีความสำคัญเฉพาะเรื่องบนเตียงใช่มั้ย  แล้วความรักของผมล่ะ  มันไม่มีความสำคัญเลยงั้นหรอ

 

ถ้ายังไงเฮียก็พูดได้เจ็บแสบขนาดนี้

 

"เมิงจะไปไหน"  แต่แล้วมือหน้าก้รั้งผมไว้ไม่ให้หนีออกไปก่อนจะลุกตามขึ้นมา

 

"ยังจะสนใจผมรึไง ในเมื่อเฮียก็ไม่ได้รักผมเลย"

 

"แล้วใครบอกว่ากรุไม่ได้รักเมิง"  ก็คงจะเป็นอย่างนั้นอยู่แล้วนิ  ก็คนมันไม่สำคัญ

 

แต่เห้ย! เมื่อกี้เมิงบอกว่าอะไรนะ

 

"เฮียพูดว่าอะไรนะ"

 

"กรุพูดครั้งเดียว แต่ตอนนี้กรุอยากหอมเมิงให้ทั่วตัวจนจะคลั่งตายอยู่แล้ว"

 

นี่กรุยังงงกับเมิงอยู่นะเว้ย ตกลงเมิงรักกรุป่าวะเนี่ย แต่พอผมทำท่าจะดันเฮียออกเฮียก็ดันผมจนล้มลงไปบนเตียงหนานุ่มก่อนที่มือใหญ่จะเริ่มเชยคางผมให้รับจูบที่แสนหวานนั้น

 

“ผมยังไม่รู้เรื่องเลยนะ”

 

“เอาไว้คุยหลังจากกรุกินมึงเสร็จละกัน”  โหย  เมิงส่ออาการหื่นมาก

 

แล้วริมฝีปากสวยเก็เริ่มล็มริมฝีปากผมจนทั่วก่อนจะเริ่มเปลี่ยนทิศไปที่ซอกคอผมก่อนที่มือหนาจะเริ่มถอดเสื้อผ้าผมออกจนหมด แต่ตอนนี้ผมยอมรับเลยว่าผมใจเต้นแรงมาก  มากกว่าที่เคยเป็น...เหมือนเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้มันจะเกิดขึ้นจากความรักของผมกับเฮียเงิน

 

"นาชา กรุคิดถึงเมิงมากจริงๆ" เฮียกระซิบที่ข้างหูผมอย่างแผ่วเบาเล่นเอาจนผมขนลุกหือไปทั้งตัว  ก่อนเฮียจะเริ่มแหวกขาผมออกกว้าง แล้วแทรกเข้ามาระหว่างขาผม

 

จมูกโด่งคมสันไล่กดหอมตั้งแต่แก้มลงที่ต้นหอขาวก่อนมทอหนาจะเริ่มนวดคลึงที่สะโพกของผม  ริมฝีปากสวยเองก็กดจูบผิวเนื้อขาวจนมันแดงไปทั่วก่อนก้มลงมาเล็มยอดอกผมใหม่

 

ลิ้นร้อนนั้นตวัดยอดอกเล็กจนมันเริ่มแข็งแล้วใช้ฟันขาวนั้นขบมันเบาๆยิ่งขบมันก็ยิ่งสยิวจนผมต้องดันหัวเฮียออก แต่เฮียก็ยังขืนตัวไว้ก่อนจะเริ่มสาวแท่งร้อนของผมเร็วระรัวจนผมต้องจิกผ้าปูที่นอนไว้แน่นอย่างเหลืออดพร้อมกับครางอย่างห้ามไม่อยู่

 

"ช้าๆ อ๊ะ เฮียเงิน มันสะ อ๊ะ เสียว!!" ผมเชิดหน้าขึ้นแล้วกัดริมฝีปากไว้แน่น

 

 

 

"อย่าเสียงดังสิ บ้านกรุเป็นบ้านไม้ ข้างนอกจะได้ยิน" อะไรนะ แล้วทำไมเมิงไม่บอกกรุ!!!

 

กรุครางจนเรียกทั้งหมู่บ้านแล้วมั้ง ไอ้เฮียบ้า!

 

ตอนนี้ผมเลยต้องเอามือปิดปากไว้แน่นอย่างอดกลั้น แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเลยเมื่อเฮียเริ่มแทรกแก่นร้อนขนาดใหญ่เต็มที่นั้นที่ช่องทางของผมแถมยังดันเข้ามาสะหมดด้ามแบบที่เฮียชอบทำ ผมนี่เจ็บซี๊ดจนเผลอกัดปากตัวเองจนเลือดออก

 

"เจ็บ!! เฮียเงินผมเจ็บ!" ผมพยามดันตัวเฮียออกอย่างเร็วเมื่อผมรู้สึกว่าช่องทางมันเริ่มฉีกขาด มันก็ต้องขาดอยู่แล้วละ ห่างหายมาเป็นเดือน แถมของเฮียยังใหญ่เบ้อเริ้มขนาดนั้น

 

"เมิงก็อย่ารัดแน่นสิวะ กรุขยับไม่ได้"

 

"อ๊ะ เฮีย....อย่าเพิ่ง อ๊าาา มันเจ็บ!" มือเรียวของผมรีบคว้าเอวสอบที่เริ่มถอยออกช้าๆแล้วทำท่าจะเสยกลับเข้ามาใหม่นั้น เฮียเริ่มขัดใจนิดหน่อยเมื่อผมห้ามแต่ผมเองก็เจ็บไม่ไหวเหมือนกัน

 

"เมิงก็อ้ากว้างๆสิวะ กรุจะไม่ไหวแล้วนะเว้ย" โอ๊ย!! กรุก็แทบจะขาดใจตายแล้วเนี่ย  เมิงนี่อดอยากมาจากไหนวะ ให้กรุทำความคุ้นเคยหน่อยไม่ได้รึไงกัน ไอ้เฮียเงิน!!!

 

"ก็ผมเจ็บ...อ๊ะ นี่ ให้ผมปรับสภาพก่อนสิเฮีย อืมมม ดันมาขนาดนี้"

 

ผมขอเฮียเสียงเบาแต่เฮียกลับดันหัวเข่าผมออกกว้าง

 

 "กรุรอไม่ไหวแล้ว กรุอยาก"

 

"อ๊ะๆๆๆ เฮีย เฮีย อ๊ะ เงิน อ๊าาา " คราวนี้เฮียดึงแท่งร้อนออกมาแล้วกระแทกกลับไม่ยั้งจนตัวผมสั่นคลอน ยิ่งกระแทกผมยิ่งเสียว ผมเลยดึงหน้าหล่อนั้นลงมาจูบเพื่อให้ลืมความเจ็บช่วงล่าง เฮียเองก็ทำงานต่อเนื่องดี บนนัวเนีย ล่างก็เสยเข้าไป เก่งจริงเว้ย! ผัวใครวะ

 

"อืมมมม นาชา"

 

"อ๊ะ เฮียเงิน จะ จูบผมอีก"  ผมกับเฮียจูบกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้เบื่อแต่แล้วเราสองคนก็กลับชะงักกิจกรรมที่ทำอยู่กระทันหันเมื่อมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

ก๊อกๆๆๆ

 

"น้ำเงินลูก ทำอะไรน้องรึป่าว เสียงน้องร้องดังไปถึงด้านล่างแหนะ"

 

เสียงแม่หญิงที่ตะโกนถามมาอีกฝั่งนี่เล่นเอาผมปิดปากแถบไม่ทัน แต่ไอ้คนที่คร่อมผมอยู่กลับเสยแท่งร้อนกลับเข้ามาอีกครั้ง

 

"อ๊ะ เฮีย!!" ผมเผลอปล่อยเสียงออกมาก่อนจะหันไปดุคนข้างบนแต่เฮียเงินกลับยิ้มเหมือนชอบใจอยู่

 

"นาชา เป็นอะไรรึป่าวลูก เฮียเค้าแกล้งเรารึป่าว.." อ่า...แม่หญิงครับ ช่วยผมด้วย เฮียเริ่มซาดิสแล้ว

 

"บอกแม่ไปสิ ว่ากรุกำลังทำอะไรเมิงอยู่" ไอ้เฮียบ้า!! แล้วกรูจะบอกยังไงวะ

 

บอกว่าเมิงกำลังควบกรุอยู่รึไง ได้โดนกันเละแน่

 

"ตอบแม่หน่อย แม่เป็นห่วงนะ"  แม่หญิงยังคงถามเมื่อผมเอาแต่ปิดปากเงียบ  แล้วดูท่าแม่หญิงจะไม่ยอมไปง่ายได้วย  ถ้ายังไม่ได้รับคำตอบ

 

"ไม่ครับแม่ อ๊ะ อย่าเพิ่งสิเฮียเงิน... คือผมดูทีวีกับเฮียอยู่ครับ" ผมดุเฮียไปทีเมื่อเฮียดันมาสวนแท่งร้อนเข้าแล้วออกตอนที่ผมคุยกับแม่หญิงอยู่

 

"หึ!! กรุคาขนาดนี้ยังบอกว่าดูทีวีอยู่หรอวะ" อ๊าก แล้วเมิงจะให้กรุตอบยังไงเล่า  กรุไม่ได้ด้านแบบเมิงนะ

 

"งั้นหรอจ๊ะ ถ้างั้นก็เบาเสียงหน่อยละกัน แม่ตกใจแทบแย่"

 

อ่า...ผมจะพยายามเบาๆละกันนะครับ แม่หญิง

 

"ครับแม่" ผมตอบกลับก่อนจะมาเจอหน้าเฮียที่จ้องผมอยู่

 

"ทำเบาๆนะเฮีย"

 

"กรุไม่รับปากวะ"

 

"เห้ยๆ อ๊ะๆๆๆ เฮียเงิน ชะช้าาาาาาาา อ๊ะ" มันเร็วเกินไปแล้ว

 

มันเหมือนจะขาดใจยังไงไม่รู้

 

"อืมมมม นาชา" เฮียแกก็ครางเสียงดังไม่แพ้กันพร้อมกับสวนแท่งร้อนนั้นลงมาไม่ยั้ง  ผมจับไหล่หนาไว้เป็นที่ยึดก่อนจะอ้าขาให้กว้างขึ้นเมื่อเฮียไม่ยอมลดกำลังลง

 

"เฮีย อ๊ะ ผมจะไม่ไหวแล้ว อ๊าๆๆ. อ๊าาาาาา" ผมปล่อยออกมาก่อนจะกระตุกสองสามที  แต่เฮียยังคงนิ่งอยู่ พอผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นกรามที่ขบกันแน่นจนเส้นเลือดปูดออกมา  เฮียเลยคว้าแท่งของผมก่อนรีดน้ำออกให้แล้วเริ่มเพลงบทใหม่อีกครั้ง

 

"เมิงทนก่อนนะ กรุยังไม่เสร็จ" แล้วมาพูดแบบนี้แล้วผมจะขัดได้มั้ยเนี่ย  ผมเองก็ทำได้แค่คอยกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ดังตามจังหวะกระแทกนั้น  แต่กรุถามจริง เมิงอยากขนาดกรุสองรอบแล้วเมิงยังไม่เสร็จอีกหรอวะเนี่ย

 

แม่.ง! รูกรุแหกไปหมดแล้วมั้ง

 

"อ๊าาาาาาา อืมมมม"

 

"เบาๆสิเฮีย อ๊ะ..."

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

130521

 

ฝากแฟนเพจด้วยนะคะ

 

https://www.facebook.com/nooonaaovo

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา