เกมนี้มีรัก!!!

     "เมลอนT^Tเราคงจะไม่ได้เจอกันอีกเเล้ว ฮือๆ"
     "นั่นดิเเกฮือๆ ดูเเลตัวเองให้ดีๆน่ะเว้ยเเล้วอย่าลืมโทรมาหาฉันบ้างน่ะ"
     "อืมT^T"
     ฉันเหมือนจะขาดใจตาย ฉันจะต้องจากกับยัยเพื่อนรักคนนี้น่ะเหรอไม่น่ะไม่เอาหรอกฉันไม่อยากจากกับเมลอนไปเลยจริงๆT^Tเเต่มันจำเป็นนี่น่า เเต่!!ถ้าเลือกได้ฉันก็ไม่ไปหรอกน่ะ
     "เอาล่ะจ้ะลากันเสร็จเเล้วเเม่ก็ขอพาอลิซไปขึ้นเครื่องก่อนน่ะเดี๋ยวจะขึ้นเครื่องไม่ทันเอา^_^"
     เเม่ของฉันพูดขึ้น ฉันจึงรีบกอดยัยเมลอนให้เเน่นขึ้นเข้าไปอีกก่อนจะพูดกับยัยเมลอนต่อว่า
     "ยัยเมลอน....ต่อไปนี้เราจะไม่ได้เจอหน้ากันเเล้ว...ไม่ได้คุยด้วยกัน...ไม่ได้เม้าท์ด้วยกัน....ที่สำคัญไม่มีใครเลี้้ยงขนมฉันด้วยT^Tฮือๆ"
     "เเกซึ้งมว๊ากกกก-_-* โดยเฉพาะประโยคสุดท้ายเนี่ยซึ้งจนฉันอยากจะลงไปนอนที่พื้นเเล้ว"
     "เเหะๆ เอาล่ะยังไงๆก็คลายความเครียดของพวกเรา2คนได้นินา"
     "เพราะฉะนั้น.."
     "??"
     "เธอต้องห้ามลืมฉันน่ะต้องเข้าไปออนเฟส อินสตาเเกรม ไลน์ บ่อยๆน่ะไม่งั้นฉันคุยกับเธอไม่ได้อ่อเอากล้องไปด้วยไปอัดวิดีโอที่นู่่นที่สำคัญ..เเกถ้าเกิดเเกท้อเเกต้องห้ามลืมน่ะว่ายังมีฉันอยู่"
     "จ้าๆ"
     "เพื่อเเกลืมนี่ชื่อเฟสฉัน อินสตา......บลาๆๆๆ"
     "อืมขอบใจน่ะ..งั้นลาก่อนน่ะ^_^เมลอนสักวันพวกเราจะต้องได้เจอกันอีกเเน่นอน"
     "อืมT^Tขอบใจมากน่ะเว้ยที่เป็นเพ่ือนกับฉันมาถึงวันนี้"
     "ฉันเองก็ขอบใจน่ะ"
     ฉันกอดยัยเมลอนเเน่นๆเพื่อเป็นการอำลาครั้งสุดท้าย..ก่อนที่ฉันจะเดินจากไป
     ฉันบอกอำลาเเม่ก่อนจะขึ้นไปนั่งบนเครื่องบินที่สุดเเสนจะใหญ่เเห่งนี้มีเด็กอายุประมาณฉันอยู่เเค่2คนเอง ฉันมองทั่วๆบริเวณเครื่องบินเเล้วเลือกนั่งข้างหน้าต่างเพื่อที่ฉันจะได้ดูวิวประเทศไทยเป็นครั้งสุดท้ายT^T ยัยเมลอนเเม่ลาก่อนน่ะค่ะพอหนูเรียนจบจากสวิตเซอเเลนด์เมื่อไหร่หนูจะบินกลับมาหาทันทีเลยค่ะรอหนูก่อนน่ะค่ะเเม่เมลอน
     พอฉันนั่งลงบนที่นั่งฉันก็เห็นเด็กผ้หญิงคนนึงเดินลุกลี้ลกลนเข้ามาในเครื่องบิน หน้าตาของเธอสวยมากเป็นเรียวผมสีเหลืองยาวตรงใครเห็นก็ต้องหลงรัก อย่างเช่นนายผู้ชายที่นั่งหน้าฉัน2คนมองเธอไม่กะพริบตาเลย ชิ!!ทีฉันยังไม่มองเลยทั้งคู่นั่งที่ริมกระจกเเต่ล่ะด้านของเครื่องบิน เด็กผมสีน้ำตาลหน้าตาหล่อเหลาใส่เเว่นกำลังหยิบหนังสืออะะไรสักอย่างมานั่งอ่าน ส่วนเด็กผู้ชายผมเหลืองหน้าตาหลอหลาเเต่ท่าทางกวนประสาทใส่หูฟังรู้สึกว่ากำลังจะฟังเพลงอะไรสักอย่างอยู่
     "เอ่อ^_^ ฉันขอนั่งด้วยได้รึเปล่าค่ะคุณ..."
     "อลิซซ่าค่ะ เเล้วคุณล่ะค่ะ"
     มีเพื่อนเเล้วนึกว่าผู้หญิงสวยจะหยิ่งซะอีก ที่ไหนได้ใจดีจะตายไป
     "ซากุระค่ะ"
     พอเธอพูดจบเธอก็ล้มตัวลงบนที่นั่งข้างๆฉันอย่างเบาๆ ชายหนุ่มทั้ง2คนหันมามองกันเป็นตาเดียว หึ!!ฉันมันไม่น่าสนใจตรงนั้นฉันเเค่ใส่เสื้อสีชมพูลายหัวใจกางเกงขาสั้นสีน้ำเงินมัดผมใส่รองเท้าพละสีชมพูห้อยกระเป๋าคิตตี้เเล้วก็ถือกระเป๋าใส่เสื้อผ้าสีเงินใบโตเท่านั้นเอง(ของที่เหลือได้ถูกส่งไปสวิตเซอร์เเลนด์เเล้ว) 
     "มองอะไรงั้นเหรอ"
     ฉันพูดขึ้นพลางกอดอก น่าหมั่นไส้จริงๆ
     "(.. )( ..)"
     ชายหนุ่มทั้ง2ส่ายหน้าไปมาก่อนจะหันกลับไปเหมือนเดิม
     "คุณอลิซซ่าไม่กลัวเหรอค่ะ"
     "ไม่นิ"
     "อ่อค่ะ"
     พอซากุระพูดจบ พวกเราก็เงียบกันไปตามๆกันก็ดีฉันเองก็อยากจะชมวิวประเทศไทยเป็นครั้งสุดท้ายอย่างเงียบๆเช่นกัน ฉันหันไปทางหน้าต่างก็พบว่ายัยเมลอนมันวิ่งมาตามทางอ่ะรู้สึกว่า มันกำลังพูดอะไรบางอย่าง ฉันจะต้องอ่านถาษามือของมันให้ออก
     "โปรดทราบสายการบินจีเนียส...บลาๆๆ"
     หึ่ย!! อย่าเพิ่งมาประกาศตอนนี้สิฉันจะคุยกับยัยเมลอนให้ออกจะเเปลภาษาของมันให้ออก อย่าเพิ่งดิฉันอยากรู้ว่ายัยเมลอนมันพูดว่าอะไร
     พึ่บ พึ่บ
     เสียงเครื่องบินบินขึ้นไปบนฟ้าฉันได้เเต่เกาะหน้าต่างฟังยัยเมลอนพูด อยู่ๆฉันก็รู้สึกว่า ยัยเมลอนมันพูดว่า 'ฉันรักเเก!!!' เเละนั่นคือคำสุดท้ายที่ฉันได้ยินก่อนที่เครื่องบินจะบินออกไปไกลจากตัวสนามบินสุวรรณภูมิ..น้ำตาของฉันไหลรินอาบเเก้มฉันอยากจะพูดตอบมันว่า'ฉันก็รักเเกเหมือนกัน'เเต่มันคงไม่ทันเเล้วเครื่องบินมันบินไกลออกไปจากสุวรรณภูมิจนมองไม่เห็นสนามบินอีกเลย
     "เอานี่ค่ะ^_^"
     ซากุระยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้ฉัน ฉันจึงโผเข้ากอดซากุระทันที
     "ขอบใจน่ะ"
     "ค่ะ^_^"
     ฉันลุกขึ้นก่อนจะรับผ้าเช็ดหน้าของซากุระมาเช็ดน้ำตา ยัยเลมอนฉันนึกถึงวันวานที่พวกเราทั้ง2คนอยู่ด้วยกันจัง อยากจะย้อนเวลากลับไปเมื่อวันนั้นวันที่พวกเรา2คนเล่นน้ำด้วยกัน..วันนั้นฉันกับยัยเมลอนวิ่งหนีผึ้งด้วยก็ยัยเมลอนมันบอกอยากกินน้ำหวานสดๆชิมสักนิดก็ยังดี เป็นไงล่ะกลับบ้านไปถึงตัวบวมทั้งคู่เลยเเละหลังจากนั้นเป็นต้นมายัยเมลอนก็ไม่กล้าเเตะต้องน้ำหวานอีกเอาจริงๆยัยนั่นถึงขั้นเกลียดเลย
     นึกถึงก็อดขำไม่ได้ทุกทีเเหะ^_^
     "ซากุระจะว่าไป เธอชอบอะไรเหรอ"
     "เอ่อฉันชอบน้ำหอมกลิ่น สโนไวท์ ค่ะมันหอมสดชื่นดีนี่ฉันก็มีติดตัวไว้น่ะค่ะนี่ค่ะ"
     ซากุระยื่นน้ำหอมมาให้ฉัน..ฉันก็เลยลองเอามันมาทาดูก็หอมสดชื่นดีเเหะ
     "เเต่ฉันชอบกินมากกว่าน่ะ"
     หลังจากนั้นฉันเเละซากุระก็คุยด้วยกันจนหลับไป...สวิตเซอร์เเลนด์ขอให้ไปถึงเร็วๆทีเถอะ