ObserveR “คุณมึงครับ มาเลียกูซิ!”

by nooonaa

"GangsteR อันธพาลหลังห้อง" 11 : ห้าสนใจใครนอกจากอันธพาล

+น้องเจมส์+

ผมว่า...ผมต้องมีปัญหาด้านสุขภาพแน่ๆ

จริงๆนะ ก็ดูดิ หัวใจผมเต้นแรงเกินไปแล้ว

ผมว่า...ความดันผมอาจจะขึ้น หรือไม่ก็...ลิ้นหัวใจรั่ว

"...เจมส์ เจมส์ ไอ้เจมส์!"

หะ ห๊ะ!

"วะ ว่าอะไรนะ!" ผมสะดุ้งตัวตกใจเล็กน้อย เมื่อเสียงทุ้มที่เรียกชื่อผมเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ผมเลยเอี่ยวตัวกลับไปมองก็พบว่าตาคมมองผมอยู่ก่อน

"มึงเป็นไร กูถามไม่ตอบ" มันขมวดคิ้วเรียวเข้มใส่ผมใหญ่ก่อนจะพลิกตัวผมให้หันไปหาตัวเอง แต่ผมก็เอาแต่หลบตาจนอีกคนจิ๊ปากอย่างขัดใจ

"ป่าว กูไม่ได้เป็นไร"

จิ๊!

แค่จิ๊ปาก...หัวใจผมก็สั่นแล้วอะ

"ไอ้เจมส์...ถ้ามึงไม่เป็นอะไร แล้วทำไมมึงไม่ได้ยินที่กูเรียก"

เออ...ก็นะ

"แล้วมึงมีไร" เมื่อแก้ตัวไม่ได้ ผมเลยแสร้งทำเป็นไม่สนใจก่อนจะหันกลับไปดูเพื่อนๆมันเต้นแร้งเต้นกาอยู่ตรงหน้า แต่มือใหญ่ก็ดันจับคางผมให้หันกับมาหาเหมือนเดิม ก่อนจะถามเสียงเข้มกว่า

"ไอ้เจมส์ อย่ามากวนตีนกู ตอบมา มึงคิดไรอยู่"

มันขึ้นเสียงดุใส่ด้วยอะ แถมยังบีบคางผมซะเริ่มเจ็บ นี่มันคิดจะทะนุถนอมกันบ้างป่าววะ

"อย่ามาขึ้นเสียงใส่กูนะเว้ย กูแม่งยังไม่ได้ทำเหี้ยไรเลยเถอะ!"

สัด! กูแม่งก็บอบบางนะเว้ย! อย่ารุนแรงกับกูมากสิวะ

ผมปัดมือมันออกก่อนจะผลักอกมันซ้ำอีกที มันก็มองผมนิ่งไม่ว่าอะไร ผมเลยเริ่มหมั่นไส้มัน ก่อนจะลุกออกจากตักมันทันที แต่ร่างสูงกลับกอดเอวผมไว้ไม่ให้ลุกพร้อมกับใช้มืออีกข้างกดหน้าอกผมให้พิงอกตัวเอง ก่อนที่มันจะรัดกอดผมแน่นจนแทบจะจมรวมเข้ากับร่างมัน

"เออ รู้แล้วหน่า อย่าขี้งอนได้ป่าววะ"

เสียงมันดูอ่อนอย่างเห็นได้ชัดเลยครับ ผมเลยยอมนั่งนิ่งๆตามที่มันต้องการ โดยที่มันก็เอาจมูกโด่งๆมาคลอเคลียที่หลังหูพร้อมกับกดจูบหนักๆลงบนต้นคอ ก่อนที่ไอ้พี่ฟองจะด่าผมเข้าให้

"อย่าข่มมันต่อหน้าเด็กดิวะน้องเจมส์ เดี๋ยวเหี้ยแม่งเลิกเคารพมันหมด" เสียงพี่มันดูเคืองผมอย่างเห็นได้ชัด แถมคิ้วเรียวยังขมวดเข้าหากันจนผมเริ่มรู้สึกผิด

นี่ผมข่มมันอยู่หรอ เห้ย! ผมป่าวทำนะ แค่ไม่ชอบให้ใครมันขึ้นเสียงเท่านั้นเอง

ผมเลยแอบชำเรืองมองอีกคนที่นั่งตัก ก็เห็นว่าอีกคนยังคงปกติไม่มีท่าทีที่จะว่าอะไร ผมเลยยักไหล่เล็กน้อยใส่ไอ้พี่ฟองเหมือนไม่แคร์ที่พี่มันด่า แต่กลับรีบหันไปกระซิบขอโทษมันเสียงอ่อนที่ข้างหูอีกคนทันที

"กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะข่มมึงนะ"

ผมเข้าใจนะ เวลาเราขึ้นมาถึงจุดนี้ แล้วมีคนมาหยามเรา มันก็ต้องทำให้เสียหน้าเป็นเรื่องธรรมดา แต่ผมไม่ได้ตั้งใจนี่

"อืม"

มันรับคำขอโทษผมในลำคอเท่านั้น โดยไม่คิดจะว่าหรือดุอะไรผมเลยสักนิด ผมเลยตบหน้าอกมันเบาๆหลายๆที่ก่อนจะส่งยิ้มบางๆให้

ใบหน้าหล่อพอเห็นผมยิ้มก็เงียบกริบทันที มันไม่แสดงท่าทางอะไรเลย มันเลยทำให้ผมเริ่มไม่มั่นใจว่ามันโกรธรึป่าว ยิ่งเงียบผมยิ่งหลอน ผมเลยใช้ปลายมือตบแก้มใสนั้นเบาๆ

"มึงโกรธกูอ่อ ก็ขอโทษแล้วไงเล่า" อย่ามานิ่งใส่นะ บางทีกูก็ยังเด็กคิดอะไรก็ไม่ทันผู้ใหญ่ควายๆอย่างพวกมึงหรอก ก็เห็นใจกูบ้าง อย่าเงียบให้กุจิตตก

"ป่าว กูไม่ได้โกรธ"

แหนะ เสียงนี่นิ่งเชียว

"เอาเสียงกวนตีนแบบเดิมก็ได้มึง กูชอบกว่าแบบนิ่งๆอย่างงี้อะ" ผมจับคางมันให้หันมามองตากัน มันเลยถอนหายใจออกยาวพร้อมกับเป็นฝ่ายจับคางผมแทน ก่อนจะดึงหน้าผมให้เข้าไปรับจูบมัน

จุ๊บ

ริมฝีปากบางกดลงมาบนปากผมหนักๆก่อนจนหยุดแช่ไว้นาน ลิ้นร้อนเองก็เริ่มแตะที่ปากผมเมื่อผมยังคงปิดปากเพราะความไม่เคย ก่อนที่มือใหญ่จะบีบปากให้ผมยอมรับลิ้นช่ำเข้าไปหยอกเย้าลิ้นผมเล่น

"อืม..." เสียงครางเหมือนชอบอกชอบใจมากที่ผมไม่มีท่าทีต่อต้าน ก็ดูมันดิ...เล่นดูดดึงจะผมหมดเรี่ยวแรงแบบนี้ แล้วจะมีหน้าต่อต้านมั้ยล่ะ แถมมันไม่ยอมเลิกจูบก็ยิ่งทำให้ผมเผลอกดหัวมันให้แนบชิดยิ่งขึ้น ก่อนที่มือหนาจะค่อยๆล้วงหายเข้าไปในเสื้อพร้อมกับลูบผิวกายผมจนหมด

"อ่ะ อืม"

เหมือนร่างกายนี้...ไม่ใช่ของผมแล้วล่ะ

แต่แล้วสองคนก็ผละออกจากกันเมื่อก่อนมีคนวิ่งกระหืดกระหอบมาล้มพับแทบเท้าพวกเราด้วยสภาพสะบักสะบอม ผมเองก็ตกใจมากก่อนที่มันจะจับผมให้ออกห่างจากลูกน้องมัน

"พี่ถ่าน! พะ พี่ถ่าน ช่วยผมด้วยพี่!"

"สัด! นี่มึงเป็นเหี้ยไรวะ" นี่ไม่ใช่เสียงไอ้ถ่านครับ แต่เป็นเสียงไอ้พี่ฟองล้วนๆ ในขณะที่ไอ้ถ่านยังคงทำแค่มองก่อนที่คนอื่นๆจากช่วยกันพยุงมันให้ขึ้นนั่งบนเก้าอี้

"ไอ้ ไอ้ลูกน้องพลบค่ำ มัน มันดักซ้อมพวกผมพี่"

ดักซ้อม!

พอได้ยินแบบนั้นก็หน้าชาไปเลยครับ เพราะดูเหมือนที่ทุกคนโดนมันเป็นผลต่อเนื่องมาจากการแข่งรถเมื่อกี้

"เพราะกูใช่มั้ยวะ"

"ชู่!" มันชู่ใส่พร้อมกับเอามือมาปิดปากผมแน่นสนิท ก่อนที่ตาคมสวยจะตวัดไปมองไอ้นั่นพร้อมกับสายตามันเริ่มดุและโหดมากขึ้นกว่าเดิมหลายพันเท่า

"ใคร ใครที่ดักซ้อมพวกมึง" น้ำเสียงมันโคตรจะโหดเลยครับ โหดจนผมเองยังขนลุกและนั่งตัวแข็งไม่กล้าแม้แต้จะขยับ ก่อนที่ไอ้นั่นจะค่อยๆตอบเหมือนกับคนหมดแรง

"ไอ้ ไอ้ก่อนรุ่ง"

ก่อนรุ่ง?

ไอ้ห่า แค่ชื่อกูก็คิดได้และ ว่ามันเป็นใคร

บ้านพ่อบ้านแม่มึงตั้งชื่อได้แบบ...สุดยอด

พลบค่ำ ก่อนรุ่ง

"แล้วพวกมันเจ็บมากมั้ย" ไอ้ถ่านยังคงถามเสียงนิ่ง

ถามทำไมวะ มึงเป็นห่วงมันรึไง นั่นศัตรูมึงไม่ใช่เรอะ

ไอ้ถ่าน มึงท่าจะแย่ล่ะ

"มันขนพวกมากันนับสิบ พวกผมมีแค่สามเองพี่ ผมโดนมันรุมฝ่ายเดียว" ไอ้นั่นมันก็เล่าซะเห็นภาพว่าพวกมันโดนหนักขนาดไหน ไอ้บ้านั่นแม่งก็หมาหมู่ชัดๆงี้แม่งไม่แมนเลยว่ะ

หน้าตัวเมียโคตรๆ

แต่แล้วไอ้ควายที่ผมนั่งตักอยู่ก็ดันผมให้ลุกขึ้น ก่อนที่ตัวเองจะเดินเข้าไปใกล้ลูกน้องมันที่เล่าเรื่อง ทุกคนก็มองตามอย่างสงสัยไม่เว้นแม้แต่ผม แล้วอยู่ๆมันก็เค้นเสียงเย็นออกมาเพิ่มพลางเท้าแขนกับที่วางแขนของเก้าอี้ที่ลูกน้องมันนั่งอยู่

"มึงกำลังจะบอกกูว่า...มันเยอะกว่า มึงเลยต้องวิ่งกลับมาอย่างกับหมาแบบนี้เนี่ยนะ"

อึก!

"ไม่ใช่อย่างนั้นนะพี่!"

"เงียบ!!" ถึงมันจะพยายามแก้ตัวหรืออธิบายเท่าไหร่ ก็ถูกไอ้ถ่านตวาดใส่หน้าซะดังลั่น ก่อนที่มันจะค่อยๆกลับขึ้นมายืนตรงพลางล้วงกระเป๋าแบบกวนตีนอีกครั้ง

"มึงมีสาม พวกมันมีสิบ หึ สามต่อหนึ่ง...คงยากสำหรับมึงมากสินะ" เสียงมันเย็นและน่ากลัวมากๆเลยครับ ผมนี่หนาวสันหลังวาบเลยทีเดียว แต่สิ่งที่ผมได้ยินมันทำให้ผมรู้ว่าไอ้ถ่านมันเป็นคนจริงจังและหยิ่งในศักดิ์ศรีมาก ดังนั้น...ไอ้นี่ไม่น่ารอดแน่

"ผมขอโทษครับพี่ ผมจะไม่ทำให้เกิดเรื่องแบบนี้อีก" เสียงมันสั่นเหมือนอ่อนวอนมาก ถึงขนาดพนมมือขอ เหมือนตอนนี้มันมีแต่ความกลัวเข้าครอบงำจิต แต่ร่างสูงกลับหันหลังใส่เหมือนไม่ให้อภัยพร้อมกับสั่งอีกคนเสียงเข้มอีกครั้ง

"สั่งสอนมันให้รู้จักคำว่า 'สู้ไม่ได้' หน่อยสิ ไอ้ฟอง"

เพียงแค่สิ้นเสียงคำสั่ง คนที่ถูกมอบหมายงานก็ก้าวออกมายืนต่อหน้ามันด้วยสีหน้าบึ้งตึง พร้อมกับจิกหัวทุยดำนั่นและกระแทกเข่าเข้าที่หน้าฟกช้ำอย่างจังทันที

"อั้ก!"

เสียงหมัดและตีนกระแทกใส่ร่างหนาไม่ยั้งจนผมเริ่มกลัวพวกมันมากกว่าเดิม ผมมองภาพตรงหน้าด้วยหัวใจที่สั่นเพราะความกลัว ก่อนที่ร่างสูงจะกลับมานั่งที่เดิมและสั่งให้หยุดเมื่อตัวเองพอใจ

"พอ!"

หมัดไอ้พี่ฟองหยุดชะงักกลางอากาศในขณะที่อีกนิดเดียวก็จะถึงโหนกแก้มช้ำ ก่อนที่พี่มันจะยอมปล่อยเสื้อไอ้นั่นออกจากมือ ทำให้ร่างอ่อนแรงนั้นหล่นหวบลงสู่พื้นทันที

"กูให้เวลามึงสองวัน ถ้ากูยังไม่เห็นไอ้สิบคนของมึงมานอนกองแทบเท้ากู มึงได้ตายแน่ ไป!!" มันไล่ไอ้นั่นเสียงดังสนั่นจนมันต้องรีบวิ่งหนีตายทันที ผมนี่หายใจไม่ทั่วท้องเลยครับ ก่อนที่มันจะถูกอีกคนเรียกให้กลับไปนั่งที่เดิม

"น้องเจมส์ครับ มานั่งตักพี่ถ่านเร็วมา"

มันเปลี่ยนเสียงเร็วมาก เร็วจนผมหลอนเลยครับ จากที่เย็นดุเมื่อกี้ก็กลายเป็นทะเล้นแสนกวนตีนเหมือนเดิม ผมเลยรีบกลับไปหามันก่อนที่เจ้าตัวจะดึงผมให้มานั่งบนตักใหญ่

ตามตรงนะ...รู้สึกกลัวมันจริงๆ ให้ตายสิ

"มึงน่ากลัวว่ะ กูไม่ชอบเลยอะ"

ผมพูดเสียงเบามาก เหมือนกับกลัวมันจะบีบคอผมให้ตาย แต่ใจก็อยากจะบอกว่ามันโหดเกินไปแล้ว ถึงมันจะพยายามรักษาความแข็งแกร่งของแก๊งมันก็เถอะ

"ไม่เห็นจะน่ากลัวเลย พี่ถ่านออกจะใจดีจะตาย"

กล้าพูดเนอะ

"...." แต่ครั้งนี้ผมขอไม่เถียงนะ ผมกลัวจริงๆ มันไม่ไหวอะ

ผมเลยคว้าแก้วเหล้าบนโต๊ะมาดื่มจนหมด มันก็มองเฉยๆ แถมยังรับแก้วเหล้าที่หมดส่งให้ลูกน้องมันชงต่อทันที จนผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองมีอาการมึนๆ แต่จะว่าไป...มันก็ดูจะเอาใจผมเป็นพิเศษเลยนะวันนี้ เหมือนกับว่าผมสำคัญสำหรับมันมากอย่างนั้น

แต่จะว่าไป มันก็ไม่เคยว่าผมเลยนะ ไอ้เรื่องดื่มเหล้าซดเบียร์เนี่ย จะมีก็แต่บุหรี่ ที่มันไม่ยอมให้ผมสูบ มันบอกว่ามันสูบได้คนเดียว แต่สำหรับผม..ต้องชมพูๆจะได้น่าจุ๊บ

จะอ้วก

ขนลุกชิบหาย

พอเรื่องลูกน้องมันเมื่อกี้จบ เสียงเพลงก็เริ่มดังลั่นโกดังแหล่งซ่องสุมของพวกมันอีกครั้ง โดยที่ทุกคนก็มีสาวๆอยู่ข้างกายแทบทุกคน เว้นแต่ไอ้พี่ฟองเนี่ยแหละ ที่นั่งมองทุกคนที่กำลังสนุกอยู่คนเดียว

"ไอ้พี่ฟอง มึงไม่มีสาวอ่อ"

เออ...ตรงๆเลยนะ ก็กูอยากรู้นี่

"โห จี๊ดว่ะ" แต่พี่มันก็แกล้งทำสีหน้าเจ็บปวดใส่ ก่อนจะกุมหัวใจตัวเองอย่างปวดร้าว ผมเห็นก็เริ่มหมั่นไส้ เลยตอกอีกคำให้มันจุกกว่าเดิม

"หมดน้ำยาอ่อ มันไม่โด่แล้วใช่ปะ"

"หึๆ/ไอ้น้องเวร!" เสียงขำในลำคอดังขึ้นพร้อมกับเสียงด่าใส่ผม ก่อนที่ไอ้พี่ฟองจะลุกขึ้นมาหา หวังจะเอาหนังสือแต่งรถมาตีที่หัวผม แต่ผมก็หลบพี่มันก่อนจะหมุดเข้าหาร่างสูง พร้อมกับร้องบอกให้อีกคนช่วยปกป้องตัวเอง

"ไอ้ถ่าน อย่าให้มันตีกูได้นะเว้ย"

เหี้ยแม่ง! หนังสือเล่มยังกะช้าง ถ้าฟาดลงมานี่โง่เลยนะเว้ย

"สัด! ไอ้ถ่าน อย่ามาห้ามกู กูทนกับเด็กมึงมานานและเถอะ" พี่มันชี้หน้าด่าร่างสูงใหญ่ก่อนจะง้างหนังสือนั่นหมายจะตีใส่ ผมเลยรีบร้องหาอีกคนก่อนจะหมุดหน้าเข้าที่คอของอีกคนทันที

"ไอ้ถ่าน! กูเมียมึงนะเว้ย ปกป้องกูดิสัด"

สัด มึงซื่อหรือมึงบื้อ กูชักแยกไม่ออกแล้วนะเว้ย

"หึๆ ไอ้ฟอง...นี่มันเมียกู" แต่แล้วเจ้าตัวก็เข้าข้างผมจนได้ มันขำเล็กน้อยก่อนจะสั่งอีกคนเสียงเข้ม

"สัด! มันด่ากูไม่โด่นะเว้ย หยามกูชัดๆ"

"ไม่ได้ตั้งใจสักหน่อย กูแค่แซว ก็เห็นมึงเงียบอะ" มึงจะจริงจังอะไรนักหนาวะ กูก็ปากหมางี้อะ ไม่รู้รึไง แบบ...สีสันอะมึง

"เออ! เดี๋ยวก่อนๆ ฝากไว้ก่อนเถอะมึง" พี่มันชี้หน้าผมเหมือนขอคาดโทษไว้ซะอันใหญ่หลวง ก่อนที่เจ้าตัวจะเดินหนีออกจากที่นี่ทันที

จะอารมณ์เสียอะไรมากมายวะ แค่ถามนิดเดียวเอง เอ๊ะ...หรือว่ามึงไม่โด่จริง

"กูไปจี้จุดมันรึไงไอ้ถ่าน" ตอนแรกก็อยากจะแค่แซวเล่นนะ แต่ดูพี่มันจะโกรธแบบจริงจังสุดๆอะ

"สนใจมันรึไง"

ไอ้นี่ก็เหมือนกัน...มึงจะขึ้นเสียงเข้มใส่กูอีกนานเท่าไหร่ว่ะ

"ป่าว กูแค่ไม่สบายใจ"

พอผมตอบแบบนั้น...อีกคนก็ยกยิ้มใส่ก่อนจะลากผมไปที่เตียงของมันที่เคยปล้ำผมในตอนแรก

แปลกๆว่ะ เหมือนมันจะไม่ปลอดภัย

"ไอ้ถ่าน มึงจะทำไรวะ"

สัด! ทำกูหลอนอีกแล้วนะมึง

"ก็น้องเจมส์กำลังทำให้กู...อารมณ์ เสีย นี่ครับ"

อึก!

ไอ้บ้า!

"กูยังไม่ทำอะไรเลยนะเว้ย!"

เหี้ย! ใส่ร้ายกูชัดๆ

"กูไม่สน เพราะกูวัดจากอารมณ์ตัวพี่ถ่านเอง เข้าใจมั้ยครับน้องเจมส์"

ตายๆ ตายแน่กู

"เออ...อย่าทำงี้...อ๊ะ!" แต่ยังไม่ทันที่ผมจะห้าม มันก็จับผมขึงพรืดกับเตียงพร้อมกับขึ้นคร่อมทับผมทั้งตัวทันที

"กู ไม่ สน "

อ๊ะ!

"ไอ้เหี้ย! คนเต็มโกดัง! มึงยังคิดจะเอากูอีกรึไง!"

เลวชิบหาย ทำอย่างกับกูเป็นอีตัวที่คิดจะทำอะไรยังไงก็ได้ เหี้ย ยอมๆกูบ้างเถอะ

"หึ แสดงว่าถ้าไม่มีคน น้องเจมส์ก็จะให้กูเอาใช่ป่าวครับ" มันเอาทุกเม็ด นี่ขอพูดเลย ทุกเม็ดทุกคำทุกดอก นี่ผมสู้มันไม่ได้จริงๆ

"ไอ้บ้า!"

"ชมพี่ถ่านแบบนี้แสดงว่าใช่ งั้นก็..." เสียงทะเล้นลากซะยาวเฟื้อยก่อนจะแสยะยิ้มบางๆตามนิสัยเลวๆของมัน แต่นั่น...มันแค่ยิ้มได้เพียงแค่เสี้ยววินาทีเดียว ผมก็ถูกอุ้มออกมาจากตรงนั้นก่อนที่มันจะโยนผมเข้าไปในรถ จนผมนี่ไถลไปตามแรงบนเบาะ ส่วนมันก็ตามเข้ามาคร่อมทับบนตัวผมติดๆ

"สัด! นี่มึงคิดจะเอาจริงรึไง!"

ทันทีที่มันเข้าตามผมมาจนผมไร้ซึ่งทางหนี มือใหญ่ก็ตรงเข้าคว้าที่น้องชายผมทันที ก่อนที่มันจะค่อยๆลูบๆคลำๆเหมือนคิดจะจุดอารมณ์ ซึ่งมันก็เป็นไปตามที่มันต้องการทันที เนื่องด้วยฤทธิ์เหล้าที่ไหลทั่วตัว และลิ้นร้อนที่ลากผ่านหลังคอผมจนถึงกลางหลัง เลยทำให้สติที่จะคิดผิดชอบชั่วดีนั้นหายไป

"อ่า...ไอ้ถ่าน ยะ อย่าบีบแรง" เสียงผมอ่อนลงพลางซี๊ดยาวตามมือสากที่ลากไล้ลูบผิวของผมทั่วร่างกาย ก่อนที่มันจะมาหยุดอยู่ที่หน้าอก และจัดการขยี้หัวนมของผมอย่างสนุกมือ

ผมเลยทำได้แต่แอ่นหน้าอกตามมือนั่นและเริ่มรู้สึกสับสนในสิ่งที่มันกำลังเล่นกับร่างกายผม จนสุดท้ายแล้ว...มันส่งมือร้อนๆของมันเข้าไปจับแก่นกายที่เริ่มแข็งตัวของผม ภายใต้กางเกงในตัวจิ๋ว

"อ๊า ซี๊ด....ระ เร็ว อีก อ๊าาาา"

"หอม...อืม" เสียงทุ้มดูสุขสมอย่างมากที่ได้หอมไล่ทั่วแผ่นหลัง ซึ่งมันเล่นเอาผมเริ่มเสียวตรงท้องวาบ ก่อนที่นิ้วเรียวจะค่อยๆสะกิดเบาๆที่ช่องทางนุ่มที่อยู่ใกล้แก่นแข็ง

"อะอ๊า อ๊ะ!"

ผม ผมจะทำยังไงดี มันร้อนวูบวาบไปหมด ใจก็อยากจะทำต่อ แต่อีกใจก็กลัวเสียงเชิงหมด

"น้องเจมส์...แอ่นก้นหน่อยสิครับ" ถึงจะคิดสองอย่าง แต่ร่างกายกลับทำตามคำขอของอีกคนโดยไม่ต้องคิด ผมแอ่นตามที่มันจนนิ้วเรียวค่อยๆเคลื่อนตัวเข้าไปช้าๆ และนั่น...ผมถึงเริ่มไร้สติ

อ๊ะ!

เสียว

"ไอ้ถ่าน นะ แน่น" มันรู้สึกแน่นจนอึดอัด แบบที่แทบจะหยุดขมิบไล่มันไม่ได้ แต่ก็ถูกแกล้งไม่ยอมออก มันขืนที่จะดันเข้ามาก่อนที่จะชักระรัวถี่จนผมต้องจิกเบาะรถและแขนเพื่อพยายามให้มันถอนออกก่อนที่ผมจะทนไม่ไหว เลยต้องปล่อยขอแขนนั่นพร้อมกับนอนซบหน้าโก่งบั้นท้ายตามคนบนร่างทันที

อึก อ๊า...

"น่ารักจังน้า...เมียพี่ถ่านเนี่ย"

'น่ารักจังน้า'

อะ ไอ้ถ่าน!

มึงคิดบ้างมั้ยว่ากูจะเขินมึงอะ เอาแต่พูดแบบนั้นอยู่เลย จะว่าไป...มันก็ชอบชมผมอยู่ตลอด จนบางที....ผมก็เริ่มหงุดหงิดเวลามันรุนแรงกับผม

เหมือนกับชอบแต่สิ่งที่มันจะชื่นชอบในตัวผมเท่านั้น

"น้องเจมส์...ลุกขึ้นมานั่งบนตักพี่ถ่านหน่อยสิ" เสียงทะเล้นเอ่ยเรียก เลยทำให้ผมหยุดสิ่งที่คิดก่อนจะช่วยดึงเอวผมให้เข้ามาใกล้ตัวเอง ผมเลยได้เห็นว่ามือใหญ่นั้นกำลังลูบๆถูๆแกนยาวใหญ่และแข็งของตัวเอง ก่อนที่มันจะประคองสะโพกผมให้นั่งทับสิ่งนั้น และนั่น...ทำให้ผมเห็นสีหน้าสุขสมของอีกคนด้วย

"อืม...อย่างนั้น ดีๆน้องเจมส์ อ่า อย่างนั้น" ยิ่งอีกคนชมผมก็ยิ่งอ่อนแรงเท่านั้น ผมเลยทิ้งตัวลงซบอกกว้างมันพลางหอบหายใจถี่ ก่อนที่เจ้าตัวจะจับหน้าผมให้มาเผชิญหน้ากัน พร้อมกับเชยคางผมให้รับจูบที่แสนหวานนั้น ริมฝีปากสวยเล็มริมฝีปากผมจนทั่วก่อนจะเริ่มเปลี่ยนทิศไปที่ซอกคอ มือหนาเองก็เริ่มถอดเสื้อผ้าผมออกจนหมด แต่ตอนนี้ผมยอมรับเลยว่าผมใจเต้นแรงมาก มากกว่าที่เคยเป็น...เหมือนเรื่องที่จะเกิดขึ้นต่อไปนี้มันจะเกิดขึ้นจากการสมยอมของผมเพียงอย่างเดียว

ก็ มัน ไม่ ไหว แล้ว นี่ นา

"น้องเจมส์ของกูนี่หวานมากจริงๆเลยน้า" ริมฝีปากนุ่มกดจูบพร้อมกับกระซิบที่ข้างหูผมอย่างแผ่วเบา แต่เล่นเอาจนผมขนลุกหือไปทั้งตัวก่อนที่แขนล่ำจะเกี่ยวขาผมให้พาดแขนตัวเอง แล้วดึงกระชับจมูกโด่งคมสันไล่กดหอมตั้งแต่แก้มลงที่ต้นหอขาวก่อนมือหนาจะเริ่มนวดคลึงที่สะโพกของผม ริมฝีปากสวยเองก็กดจบผิวเนื้อขาวจนมันแดงไปทั่วก่อนก้มลงมาเล็มยอดอกผมใหม่ ลิ้นร้อนนั้นตวัดยอดอกเล็กจนมันเริ่มแข็งแล้วใช้ฟันขาวนั้นขบมันเบาๆ ยิ่งขบมันก็ยิ่งสยิวจนผมต้องดันหัวมันออก แต่เฮียก็ยังขืนตัวไว้ก่อนจะเริ่มสาวแท่งร้อนของผมเร็วระรัวจนผมต้องจิกเบาะที่แผ่นหลังกว้างผิงไว้แน่นอย่างเหลืออดพร้อมกับครางอย่างห้ามไม่อยู่

"ช้าๆ อ๊ะ สัด มันสะ อ๊ะ เสียว!!" ผมเชิดหน้าขึ้นแล้วกัดริมฝีปากไว้แน่น

พอแล้ว...จะขาดใจตายอยู่แล้วนะ

"อย่าเสียงดังสิครับ กูไม่ได้ปิดประตูรถนะ เดี๋ยวก็มีคนมาแบบดูเมียพี่ถ่านแก้ผ้าหรอก" อะไรนะ แล้วทำไมมึงไม่บอกกู!!! กูครางจนจะเรียกทั้งแก๊งมึงแล้วมั้ง

ไอ้บ้า!

ตอนนี้ผมเลยต้องเอามือปิดปากไว้แน่นอย่างอดกลั้น แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยอะไรเลยเมื่อร่างสูงเริ่มดันสะโพกที่เปลือยเปล่าของผมขึ้นก่อนจะแทรกแก่นร้อนขยายใหญ่เต็มที่นั่นที่ช่องทางเล็กของผม แถมยังกดสะโพกผมลงมาซะหมดด้ามแบบที่เรียกว่าไอ้พวกอดอยากปากแห้ง ผมนี่เจ็บซี๊ดจนเผลอกัดปากตัวเองจนเลือดออกซิบ

"เจ็บ!! สัด! ทำกูเจ็บอีกแล้วนะมึง!! เจ็บ!" ผมพยามดันตัวเองออกอย่างเร็วเมื่อผมรู้สึกว่าช่องทางมันเริ่มเจ็บ ก็ใช่ว่าไอ้นี่มันจะเล็กจุ๋มจิ๋มซะที่ไหน แต่เล่นเอาใหญ่เบ้อเริ้มขนาดนั้น

"มึงก็อยู่นิ่งๆสิวะ อย่าขยับ"

เอ้า! ก็กูอึดอัด มึงจะบังคับกูรึไง

ทุบ!

"ไอ้เหี้ย! เอากูแล้วยังจะมาด่ากูอีก!" ผมทุบลงไปบนไหล่กว้างๆของมันสองสามทีพลางกัดฟันหมั่นเขี้ยวไว้ ก่อนที่มือใหญ่จะกดหัวผมลงให้ซบอกพร้อมกับกดจูบหนักๆบนต้นตอผมหลายๆที

"มึงก็อย่ารัดแน่นสิวะ กูเสียว"

เสียว...

ฉ่า!

แค่ได้ยินคำๆเดียวก็ทำให้ผมหน้าร้อนอย่างเขินอาย แบบที่อยากจะมุดแผ่นดินหนีหายไปจากตรงนั้น ก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มครางเสียงนุ่มหูพร้อมกับจับเอวผมให้ส่ายไปมา

"อ๊ะ ไอ้ถ่าน....อย่าเพิ่ง อ๊าาา มันเจ็บ!" มือของผมรีบคว้ามือที่จับบั้นท้ายและเริ่มถอยออกช้าๆแล้วทำท่าจะกระเด้งเสยกลับเข้ามาใหม่ก่อนจะร้องห้ามเสียงหลง แต่ดูเหมือนมันจะเริ่มขัดใจนิดหน่อยเมื่อผมห้ามแต่ผมเองก็เจ็บไม่ไหวเหมือนกัน

"มึงก็อย่าเกร็งสิครับ พี่ถ่านจะไม่ไหวแล้วนะเว้ย" โอ๊ย!! กูก็แทบจะขาดใจตายแล้วเนี่ย แล้วมึงนี่อดอยากมาจากไหนวะ ให้กูทำความคุ้นเคยหน่อยไม่ได้รึไงกัน ไอ้อันธพาลหื่น!

"ก็เจ็บ...อ๊ะ นี่ ให้กูทำความคุ้นเคยกับมันก่อนสิวะ อืมมม เล่นกระแทกมาขนาดนี้" ผมขอพร้อมกับด่ามันเสียงเบาแต่ไอ้บ้านี่กลับให้ผมยันขาไว้พร้อมกับจัดท่าทางให้พอดีก่อนจะค่อยๆรัวสะโพกตัวเองกระแทกเข้าใส่จังๆ

"พี่ถ่านรอไม่ไหวแล้ว กูอยาก"

"อ๊ะๆๆๆ ถ่าน...อะ ไอ้ อ๊ะ ถ่าน อ๊าาา " คราวนี้มันดึงแท่งร้อนออกมาแล้วกระแทกกลับไม่ยั้งจนตัวผมสั่นคลอน ยิ่งกระแทกผมยิ่งเสียว ผมเลยดึงหน้าหล่อนั้นลงมาจูบเพื่อให้ลืมความเจ็บช่วงล่าง มันเองก็ทำงานต่อเนื่องดี บนนัวเนีย ล่างก็กระเด้าเสยเข้าไปแบบต่อเนื่อง

เออ! เก่งจริงเว้ย!

"อืมมมม จะ เจมส์..."

"อ๊ะ มึง จะ จูบกูอีก" ผมกับมันจูบกันซ้ำแล้วซ้ำเล่าอย่างไม่รู้เบื่อ แต่แล้วเราสองคนก็กลับชะงักกิจกรรมที่ทำอยู่กะทันหันเมื่อผมเริ่มจะไม่ไหว

"พะ พอแล้ว จะไป ละ แล้ว"

"เห้ย! อย่าเพิ่งนะเว้ย!" มันพยายามรั้งไม่ให้ผมไป แต่ยิ่งห้าม...มันก็ยิ่งสวนเข้ามาถี่ยิบ ก่อนที่มือใหญ่จะตรงเข้ามาปิดทางออกความสุขของผม แต่เพียงแค่มันจับแก่นร้อนที่สุกเต็มที่ มันก็พุ่งสวนออกมาเลอะหน้าอกแกร่งทันที

"อ๊ะ กูจะไม่ไหวแล้ว อ๊าๆๆ อ๊าาาาาา" ผมปล่อยออกมาก่อนจะกระตุกสองสามที โดยที่อีกคนก็ตัวแข็งทื่อไปเลยเหมือนกัน แต่พอผมลืมตาขึ้นมาก็เห็นกรามที่ขบกันแน่นจนเส้นเลือดปูดออกมา มันเลยคว้าแท่งของผมก่อนรีดน้ำออกให้แล้วเริ่มความบ้าระห่ำบทใหม่อีกครั้ง

"น้องเจมส์ทนพี่ถ่านก่อนนะ กูยังไม่เสร็จ"

แล้วมาพูดแบบนี้แล้วผมจะขัดได้มั้ยเนี่ย ผมเองก็ทำได้แค่คอยกลั้นเสียงตัวเองไม่ให้ดังตามจังหวะกระแทกนั้น

แต่กูถามจริง มึงอยากขนาดกูสองรอบแล้วมึงยังไม่เสร็จอีกหรอวะเนี่ย

แม่.ง! ก้นกูแหกไปหมดแล้วมั้ง

"อ๊าาาาาาา อืมมมม"

"เบาๆหน่อยดิ อ๊ะ..."

พอได้แล้ว สงสารกูเถอะ

กูง่วง

++++++++++++++++++++++++++++++++++

140331

ขอบคุนที่รอนะคะตัวเอง รักนะ จุบๆ