Overnight คืนนี้กับ 4 หัวใจของยัยวายร้าย

 
บ้านพัก Overnight หมายเลข 4
 
          
          
           "ขึ้นรถเลยจ้าา ^O^" พี่ทั้งสองคนผายมือเชื้อเชิญให้เราขึ้นรถตู้คันนั้น ข้าวของสัมภาระอยู่ในรถอีกคันหนึ่งเพราะของของแต่ละคนเยอะมาก ก็นะ เป็นผู้หญิงก็ต้องพกของติดตัวและอะไรอีกเยอะเเยะ ไหนจะเครื่องสำอาง ชั้นใน เสื้อผ้าสวยๆงามๆ รองเท้าใส่สบาย ใส่เดินเล่น ต้องดูดีตลอดเพราะทุกคนกำลังจับจ้องเราจากทุกมุม และเเต่ละนางใช่ว่าจะธรรมดา ระดับไฮโซทั้งนั้นเพราะฉะนั้น รถคันนี้ขนของไปไม่หมดหรอก
 
          "ฉันอยากนั่งริมหน้าต่างนะ.." โอ๊ะ ยัยนางแบบสาวสวยที่ชื่อบัทเทอร์ไม่น่าคิดเสียงดังเลย คำพูดของหล่อนทำให้ฉันฉุดคิดขึ้นได้ ที่นั่งริมหน้าต่างเป็นที่ที่สุดยอด! เพราะฉะนั้นฉันจะพลาดโอกาสจองที่นั่งครั้งนี้ไม่ได้!
 
          แซ่ด แซ่ด
 
          ฉันใช้ประโยชน์จากร่างกายที่ผอมเพรียวหุ่นบางของฉัน แทรกตัวฝ่าฝูงคนที่กำลังยืนเบียดเสียดกันหน้ารถ คนพวกนี้ชะล่าใจนักไม่ขึ้นรถไปสักที งั้นฉันขอเปิดขึ้นรถเป็นคนแรกเเล้วกันนะคะ โฮะๆ ^O^
 
          ฟุ่บ
 
          โอเค ตรงนี้เเหละกำลังดี ฉันนั่งตรงริมหน้าต่างทางฝั่งขวาของรถ เอ๊ะ ทำไมฉันนั่งปุ๊บพวกข้างนอกก็มองมาทางฉันปั๊บ มองประมาณว่าฉันทำอะไรผิดงั้นเเหละ แปลกมากเหรอที่ขึ้นรถมาเป็นคนแรก พวกที่เหลือก็รีบๆขึ้นมาสิ ชักช้าอยู่ได้ ไม่เกรงใจคุณคนขับรถบ้างเลยเหรอ ดูสิ เปิดเเอร์จนเบาะเย็นหมดเเล้ว
 
          ตึกตึก
   
          โอ๊ะ ยัยสาวผมทองที่หน้าตาเหมือนคุณหนูเดินขึ้นมาบนรถแล้ว ยัยนั่นชื่ออะไรนะ? กล่องคำเหรอ? ช่างเถอะ -_- ยัยนั่นเข้าไปนั่งริมหน้าต่างฝั่งซ้ายแถมยังเป็นที่นั่งเดี่ยวด้วย สงสัยยัยนี่โลกส่วนตัวสูงไม่ค่อยสุงสิงกับใครสินะ
 
          ชึ้บ!!
 
          -O- มีใครบางคนมานั่งข้างๆฉันอย่างรวดเร็ว แต่ฉันรู้ว่าเขาเป็นใคร ไม่มีใครกล้าเสียมารยาทมานั่งข้างๆคนอื่นโดยไม่ขออนุญาติหรอก มีเเต่หมอนั่นคนเดียว ตาบ้านั่นเท่านั้นที่ทำได้! อีตาไอโอดีนหัวแดง!
 
          "นายออกไปเดี๋ยวนี้เลยนะ ที่ตรงนี้เป็นของดินสอ!" ฉันเพิ่งจองที่แทนยัยนั่นเมื่อกี้นี้เลยนะ!
 
          "อะไร? ดินสอเค้าเขียนชื่อแปะที่นั่งไว้เหรอ? ไล่คนอื่นแบบนี้คิดว่าตัวเองเป็นเจ้าของรถรึไง?"
 
          "นายหาเรื่องฉันทำไม?" ฉันพยายามพูดดีๆกับตาบ้านั่นเพราะที่นี่คือที่สาธารณะ จะเเสดงตัวตนที่แท้จริงออกมาไม่ได้ ลำบากชะมัด =_=
 
          "เปล่าหาเรื่อง ฉันมาคุยด้วยดีๆนะเนี่ย" ดีแล้วเหรอ? =_=
 
          "ฉันไม่อยากนั่งกับนายนะ -_-" 
 
          "ฉันก็ไม่อยากนั่งกับเธอหรอก"
 
          "แล้วมานั่งทำไมเล่า!"
 
          "ฉันแค่จะมาแกล้งเธอให้อายกล้องเล่นน่ะ เธอแว้ดใส่ฉันแบบนี้ระวังไว้นะ พวกแฟนคลับฉันจะเกลียดเอา ^^" ไอโอดีนกระซิบเบาๆเข้างหูฉัน อ๋อ ที่พูดเบาๆเพราะไม่อยากให้คนทางบ้านได้ยินเรื่องเลวๆใช่มั้ย ที่แท้ก็มีประจุดประสงค์หวังทำลายฉันนี่เอง! อย่าคิดว่าจะทำลายฉันได้คนเดียว ฉันก็ทำลายนายกลับได้เหมือนกัน กรี๊ดด!! >O<
 
          "ฉันไปทำอะไรให้นายเคืองขุ่นมิทราบ?" 
 
          "ฉันแค้นที่เธอทำให้ปากฉันมีรอยแผล" คิดว่าเเค้นเป็นคนเดียวรึไง ฉันก็เเค้นที่นายทำอนาจารฉันเหมือนกัน!
 
          "นายไม่คิดเหรอว่าสิ่งที่นายทำอยู่ตอนนี้คนอื่นเค้าจะเห็น ไม่คิดจะเปลี่ยนคำพูดคำจาให้มันดูดีหรือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมแย่ๆให้มันดีขึ้นบ้างเลยเหรอ ทำตัวเเบบนี้ระวังแฟนคลับนายลดน้อยลงนะ" ฉันค่อยๆพูดค่อยๆจากับหมอนั่นดีๆ หวังว่าสิ่งที่ฉันพูดจะทำให้สมองน้อยๆของเขาประมวลผลและคิดได้นะ -_-
 
          "ไม่หรอก แฟนคลับชอบที่ฉันเป็นแบบนี้ ^^"
 
          "นี่ ฉันพูดตรงๆเลยนะ นายไปนั่งที่อื่นได้มั้ย =_=" เอือมกับพฤติกรรมสุดจะกวนประสาทของหมอนี่ ทำไมถึงไม่ยอมฟังที่ฉันพูดบ้่างเลย โมโหแล้วนะ TOT
 
           "เธอก็ลองมองไปรอบๆสิ มีที่นั่งว่างอยู่มั้ย" ฉันหันไปมองรอบๆตัวเองก็พบว่าทุกคนขึ้นมาบนรถกันหมดเเล้ว หันหน้าไปทะเลาะกับตาบ้านี่แป๊บเดียวเบาะร้างๆบนรถคันนี้ก็มีหนุ่มสาวหน้าตาดีนั่งกันอย่างพร้อมเพรียง เเละที่เเน่ๆรถคันนี้ยังมีที่ว่างอยู่ -_-
 
 
 
          "นายไปนั่งข้างๆประตูสิ นั่งคนเดียวไปเลยเป็นที่ๆดีเลยนะ" ฉันพยายามไล่ตานั่น ไปชิ่วๆ ฉันเหม็นขี้หน้าหมอนี่จะตายอยู่เเล้ว
 
          "ไม่เอาอ่ะ ฉันไม่อยากนั่งใกล้ประตู ทำไมเธอไม่ไปนั่งเองล่ะ -_-" ไม่เอาอ่ะ ฉันก็ไม่อยากนั่งข้างประตูเหมือนกัน มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นพนักงานเปิดประตู =_=
 
          "งั้นก็ไปนั่งข้างหลังสิ คนที่หน้าโหดๆคนนั้นนั่งคนเดียวท่าทางจะเหงานะ"
 
          "ร็อคน่ะเหรอ ไม่เอาอ่ะ ฉันกลัวจะติดเชื้อความโหดไปด้วย เดี๋ยวสาวๆไม่ชอบ" ตานั่นพูดพลางหันหลังไปมองคนที่นั่งหลังสุด ฉันก็ไม่อยากนั่งตรงนั้นเหมือนกัน ไม่รู้ว่าอีทีมงานเค้าคิดยังไงให้คนหน้าโหดคนนี้เข้าร่วมรายการ =_=   
 
          "งั้นนายก็แลกที่กับดินสอสิ" ใช! แบบนี้ล่ะดีเยี่ยมที่สุด ดินสอนั่งหน้าฉันส่วนข้างๆก็มีกัปตันอยู่ ถ้าแลกที่กันต้องเยี่ยมมากแน่ๆ ^O^
 
          "ไม่เอา ฉันไม่อยากนั่งข้างไอ้บ้าหน้าหวานนั่น -_-" โอ๊ย! เรื่องมากประสาทจะกิน หมอนี่ไม่ชอบขี้หน้าฉันเเล้วก็ยังจะทนนั่งข้างๆฉันเนี่ยนะ
 
          "ฉันก็ไม่อยากนั่งกับนายเหมือนกัน" กัปตันที่นั่งข้างหน้าฉันเสริมขึ้นมาอีก หมายความว่าเขาได้ยินบทสนทนาของพวกเราหมดเเล้วสิ ไม่ใช่เเค่กัปตันได้ยินนะ คนทางบ้านก็ได้ยินเหมือนกัน พี่ๆน้องๆที่นั่งเฝ้าจอทีวีคงรู้หมดเเล้วสินะว่าฉันไม่ชอบขี้หน้าตาบ้านี่อย่างหนัก เขาจะส่ง sms มาด่าฉันมั้ยเนี่ย -O-
 
          บรืนนน
 
          โอ๊ะ รถเริ่มเคลื่อนที่เเล้ว ของจริงคือต่อจากนี้สินะ ฉันจะต้องเจอกับอะไรบ้าง และที่แน่ๆ คืนนี้ฉันจะต้องนอนกับใคร ขออย่าให้เป็นตาบ้านี่ก็เเล้วกัน แล้วก็ไม่เอาไอ้โรคจิตที่ชอบใช้ภาษากายที่นั่งข้างหลังสุดนั่นด้วย จะเป็นใครก็ไม่เอาทั้งนั้นเเหละ! TOT
 
          "ตอนนี้้เราเริ่มออกเดินทางกันแล้วนะครับ เดินทางไปบ้านพัก Overnight หมายเลข 4  ^O^"
 
          "ทำความรู้จักกันให้มากๆนะคะ เพราะถึงที่นั่นเราจะต้องทำภารกิจ จะเป็นภารกิจแบบคู่หรือเดี่ยวก็ไม่รู้ ให้รู้จักกันตอนนี้ เวลาร่วมงานกันจะได้ไม่เก้อเขินกันค่ะ >_<" พี่เอเเละพี่อีฟตะโกนเสียงดังเพื่อประกาศข่าวให้รับรู้โดยทั่วถึง เเละเเน่นอนผู้ชมที่อยู่ทางบ้านก็ได้ยินเเล้วด้วย นี่ฉันเป็นอะไรกับคนทางบ้านนักหนานะ หรือระแวงว่าเเม่จะดู แน่นอนสิ เเม่ต้องดูฉันอยู่แน่ๆ เพราะชีเป็นคนไล่ให้ฉันมาออกรายการนี้เอง -_-
 
          "นี่ เค้าบอกว่าให้เรารู้จักกันไว้น่ะ เธอสร้างความสัมพันธ์ดีๆกับฉันไว้จะดีกว่านะ เผื่อเราอาจจะได้คู่กัน ^^" ตาบ้าไอโอดีนหันหน้ามายิ้มใส่ฉัน เเละรอยยิ้มนั่นเเฝงไปด้วยความชั่วร้าย ฉันจะไม่คู่กับตาบ้าหัวเเดงนี่เด็ดขาด!! -O-
 
          "ฉันรู้จักนายมามากพอแล้ว ให้ฉันรู้จักคนอื่นบ้างเถอะ -_-" ฉันพยายามไม่ใช้อารมณ์ฉุนๆคุยกับตาบ้านี่ นี่ฉันต้องฝืนใจเย็นพูดกับหมอนี่ตั้ง 4 วันเลยเหรอ อกฉันต้องแตกตายแน่ๆ 
 
          "เธอรู้ยังจักฉันไม่มากพอนะ"
 
          "ฉันรู้จักนายดียิ่งกว่าคนในครอบครัวตัวเองซะอีก นายเป็นคนที่ชอบเรื่องลามกเป็นชีวิตจิตใจ ขาดผู้หญิงไม่ได้เลยสักนิด ผู้หญิงเปรียบเสมือนปัจจัยที่ 5 ของนายเลยไม่ใช่เหรอ ไม่งั้นนายคงไม่เปิดผับให้ตัวเองไล่จับหน้าอกสาวๆได้ตามใจชอบหรอกเนอะ ^^" ฉันเเขวะตาบ้านี่เล็กน้อยถึงปานกลาง ถึงจะโดนแฟนคลับตาบ้านี่ด่าฉันก็จะทำ ต้องแฉนิสัยทรามๆแบบนี้ให้โลกรับรู้ สาวๆที่เป็นแฟนคลับจะได้ตาสว่างแล้วเลิกชอบซักที โฮะๆ ^O^
 
          "นี่เธอคิดจะทำอะไรน่ะ แฉฉันต่อหน้าทุกคนเหรอ? ฉันไม่รู้สึกกระทบกระทั่งจิตใจเลยสักนิด ทุกคนรู้ว่าฉันเป็นคนยังไง และพวกเขาก็ชอบในสิ่งที่ฉันเป็นด้วย เพราะงั้นเลิกคิดแผนที่จะแฉฉันด้วยวิธีปัญญาอ่อนแบบนั้นได้เลย" ไอโอดีนเอียงตัวมากระซิบเบาๆเพื่อไม่ให้คนอื่นได้ยิน หมอนี่ใช้โรลออนยี่ห้อไหนทำไมถึงได้มั่นใจนัก อยากจะบันทึกเสียงเก็บไว้ประจานเล่นจริงๆเลย -_-
 
          "อ้อ ที่นายเปิดผับเพราะอย่างนี้เองเหรอ นายเป็นคนแบบนี้นี่เอง ^^" ฉันได้เเนวร่วมแล้ว! กัปตันช่วยพูดเสริมให้หมอนั่นดูเเย่ลง ส่วนตาบ้าที่นั่งข้างๆฉันก็ทำหน้าไม่พอใจจนคิ้วจะชนกันอยู่เเล้ว
 
          "ก็นี่เป็นคาแรคเตอร์ของไอโอดีนนี่นา เพราะเป็นคนแบบนี้ไงถึงมีแฟนคลับเยอะแยะ ผู้ชายแบบนี้กำลังเป็นที่นิยมเลยนะ ^O^" ฉันสนับสนุนบ้าง
 
          "นี่เธอด่าฉันอยู่เหรอ =_="
 
          "ไม่ได้ด่าเลยนะ กำลังชื่นชมอยู่ต่างหาก" ฉันเเสร้งทำเป็นยิ้มหัวเราะคิกคักให้เหตุการณ์ดูเหมือนการสนทนาปกติ อันที่จริงฉันแอบกัดนายอยู่ต่างหากล่ะ กันจนหัวเเดงเลยดูสิ ^O^ (เกี่ยวมั้ย? -_-)
 
          "ฉันว่าผู้ชายอันตรายอย่างนายอยู่ห่างๆทิงเจอร์ผู้น่ารักและบริสุทธิ์ดีกว่านะ อยู่ใกล้เขามากๆเดี๋ยวเขาจะหมองเอา ใช่มั้ยทิงเจอร์ ^^" กัปตันช่วยแขวะอีกเเรง กัปตันช่างเป็นผู้ชายที่รู้หน้าที่และดีเลิศอะไรเช่นนี้ จบจากรายการนี้เเล้วฉันจะพานายไปเลี้ยงเค้กนะจ้ะ จุ้บ
 
          "อันที่จริงทิงเจอร์ก็ไม่ค่อยชอบผู้ชายน่ากลัวแบบนั้นหรอกนะคะ แต่ถ้าเป็นพี่ไอโอดีนเน็ตไอดอลสุดฮอตคนนี้ล่ะก็ จะยอมนั่งด้วยก็ได้ >_<" ฉันพูดจาประชดประชันอีตาหัวเเดงนั่น
 
          "เมื่อกี้เธอเพิ่งไล่ฉันอยู่เลยนะ -_-"
 
          "ก็คือ..ทิงกลัวแฟนคลับของพี่ไอโอดีนว่าก็เลยพูดเเบบนั้นไป เเต่ถ้าไม่พอใจก็ขอโทษด้วยนะคะ" ฉันตีหน้าตาแอ๊บเเบ๊วเหมือนสาวน้อยไร้เดียงสา 
 
          "นี่เห็นมั้ย ทิงเจอร์เค้าลำบากใจนะที่ได้นั่งกับหนุ่มฮอตอย่างนายน่ะ" ขอบคุณมากเลยค่ะคุณพี่กัปตัน เเบบนี้หมอนั่นไม่น่าจะหน้าด้านทนอยู่นะ
 
          "ถ้าลำบากใจวันหลังก็พูดตรงๆนะสาวน้อย คราวหน้าเราค่อยทำความรู้จักกันใหม่ วันนี้พอเเค่นี้ก่อนเเล้วกัน ^^" ไอโอดีนหยิกเเก้มฉันเบาๆก่อนจะส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ อี๊ เอามือที่ใช้ขยี้หน้าอกสาวๆนั่นออกไปจากแก้มนุ่มๆของฉันเดี๋ยวนี้นะ! >O<
 
          "นี่ ร็อปเป้ แลกที่นั่งกันหน่อยสิ ฉันอยากนั่งกับบัทเทอร์นางแบบสุดสวยอ่ะ -_-" ไอโอดีนยื่นหน้าไปขอแลกที่กับร็อปเป้ที่นั่งกับสาวหุ่นดีข้างหลัง เข้าใจเลือกคนเเลกที่มาก สมแล้วที่เป็นไอโอดีนจอมลามกแห่งปี
 
          "อ้อ ได้สิ" พูดจบทั้งสองคนก็ทำการเปลี่ยนที่นั่งกัน ก่อนจะจากไปหมอนั่นหรี่ตามองฉันเป็นเชิงว่า 'ฝากไว้ก่อนเถอะ' ฉันล่ะอยากจะตอบว่า 'จ้า รีบๆมาเอาคืนนะจ้ะเบบี๋ ^O^'
 
          "เอ่อ..สวัสดี เธอคงไม่ว่าอะไรใช่มั้ยถ้าฉันจะนั่งตรงนี้ ^^" ร็อปเป้พูดกับฉันอย่างสุภาพ นี่สิถึงจะเรียกว่าผู้ชายตัวจริง! เอ๊ะ แต่ยังเชื่อใจไม่ได้ แบบนี้ใครๆก็แกล้งทำได้ ต้องดูกันต่อไปว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นยังไง นี่ฉันเป็นนักสแกนผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย =_=
 
          "ไม่เป็นไรค่ะ ^^" ฉันยิ้มให้ผู้ชายตรงหน้าอย่างสุภาพ อย่างน้อยก็ดูไม่มีพิษมีภัยอะไร หวังว่าจะได้นั่งอย่างสงบและปลอดภัยจนถึงบ้านหมายเลข 4 อะไรนั่นนะ
 
          "โอ้โห นี่บัทเทอร์ตัวจริงสวยกว่าในโทรทัศน์อีกนะเนี่ย แถมยังขาววิ้งๆจนตาดำแทบบอดแหนะ ฉันเก็บรูปเธอไว้ในโทรศัพท์ตั้งเยอะเลยนะ เป็นแฟนคลับหมายเลขหนึ่งเลยนะเนี่ย ^O^" และเสียงที่ไม่พึงประสงค์นั่นก็ดังมาจากเบาะด้านหลัง เสียงหื่นๆแบบนี้เป็นใครไม่ได้นอกจากตาบ้าไอโอดีนคนเดียว ส่งเสียงน่ารำคาญจริง หงุดหงิดเเล้วนะ!
 
          "ไม่น่าเชื่อ! ฉันก็เก็บรูปของพี่ไว้ในโทรศัพท์เหมือนกัน พี่เป็นบุคคลที่น่าหลงใหลมากที่สุดในเมืองนี้เลยนะ >_<" นั่นไง ยัยบัทเทอร์นางแบบสุดสวยนั่นก็เป็นไปกับเขาด้วย หมอนี่มันมีอะไรน่าหลงใหลยะ!
 
          "เรียกว่าไอโอดีนเฉยๆก็ได้ เราห่างกันแค่ปีเดียวเอง ^^"
 
          "ไอโอดีน.. ดูสนิทกันดีจัง >O<" ตอแหล! เริ่มจะหมั่นไส้ยัยนี่นิดๆเเล้วนะ =_=
 
          "ทุกคนดูมีความสุขกับเพื่อนใหม่มากเลยนะครับ อ้อ น้องกล่องเเก้วนั่งคนเดียวด้วยนี่ ไม่ทักทายเขาบ้างเหรอครับ เดี๋ยวเขาจะเหงาเอานะ ^^" พี่เอโพล่งขึ้น ทำให้สายตาทุกคนบนรถหันไปมองหญิงสาวผมทองที่นั่งอย่างโดดเดี่ยวตรงนั้น
 
          "เอ้อนั่นสิ เธอมานั่งกับฉันเอามั้ย นั่งสามคนสนุกดีออก ^^" กัปตันหันหน้าไปชวนสาวผมทองที่นั่งตรงนั้น หมอนี่ก็หน้าหม้อเหมือนกันแฮะ 
 
          "เอ๊ะ จะดีเหรอคะ?"
 
          "ดีสิ จะได้มีเพื่อนคุยเยอะๆไง นั่งคนเดียวมันเหงานะ ^^" ดินสอเริ่มชวนยัยกล่องแก้วนั่นบ้าง เอ๊ะ หรือว่ากล่องคำนะ? คนเยอะจนเริ่มสับสนชื่อไปหมดเเล้ว! =_=
 
          "อื้ม" สิ้นเสียงนั้น ยัยกล่องเเก้วกรือกล่องคำอะไรนั่นก็ลุกจากที่นั่ง เเล้วย้ายก้นสวยๆของเธอไปหย่อนที่เบาะข้างๆกัปตัน นี่คือนาทีย้ายที่เรอะ ย้ายกันเป็นว่าเล่น แต่ดีเเล้วที่ฉันไม่มีปัญหาก็เลยไม่ย้าย  
 
          "แล้วคุณแบดบอยข้างหลังล่ะคะ ไม่ร่วมวงสนทนาด้วยเหรอ ^^" พี่อีฟโพล่งเสียงดังพลางชะโงกหน้ามองไปข้างหลังสุด นั่นทำให้ทุกคนที่อยู่รถต่างพากันชะโงกหน้ามองบ้าง นี่เป็นนาทีทำตามพิธีกรหรือไงฮะ! อันที่จริงฉันก็ไม่อยากหันไปมองเท่าไหร่หรอก เเต่กลัวโดนด่าหาว่าไม่ให้ความร่วมมือ ก็เลยต้องทำตามคนอื่นๆ ลำบากจริงๆอยู่ในสังคมบันเทิงเนี่ย -_-^
 
          "ร็อคเค้าหลับไปแล้วค่ะ" บัทเทอร์ที่นั่งหน้าร็อคหันหน้ามาตอบทุกคน พอจบประโยคทุกคนก็หันหน้ากลับเหมือนเดิม เพื่ออะไร? =_= หมอนี่เป็นคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลย อยู่สุขสบายสุดๆ จะว่าไปฉันก็อยากหลับอย่างสบายๆเหมือนกันนี่นา T^T
 
          "เธอจะหลับก็ได้นะ ^^" ร็อปเป้ผู้ชายผมสีม่วงแสบตาโพล่งขึ้นพลางเสียบหูฟังเขาไปในหู เอ่อ..ฉันก็อยากจะฟังเพลงเเล้วหลับไปเหมือนกันนะ แต่โทรศัพท์มันอยู่ในกระเป๋านี่สิ เอาออกยากด้วย T^T
 
          "อ..อื้ม ^^"
 
          "จะฟังด้วยกันมั้ย?" เขายื่นหูฟังอีกข้างให้ฉันด้วย! จะรับมาดีมั้ยนะ? คนอื่นๆจะหาว่าฉันอ่อยเขามั้ย? เอายังไงดี ฉันก็อยากฟังเพลงด้วยสิ >_<
 
          "ไม่ต้องทำหน้าตกใจขนาดนั้นก็ได้ ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ^^" โอ๊ะ เขายัดหูฟังใส่หูน้อยๆของฉันเเล้ว ว่าแต่ฉันต้องขอบคุณเขามั้ยนะ ก็ฉันอยากฟังเพลงพอดีนี่นา เอ่อ..ต้องเรียกเขาว่าไง เรียกชื่อห้วนๆหรือต้องเติมคำว่าพี่ลงไปด้วย อ้อใช่สิ เขาอายุมากกว่าฉันนี่นา
 
          "เอ่อ..ขอบคุณมากค่ะพี่ร็อปเป้ ทิงอยากฟังเพลงอยู่พอดี ^^'" 
 
          "งั้นก็ดีเเล้ว ^^" ฮู่วว รอยยิ้มนั้นดูใจดีจัง เขาอ่อนโยนและเป็นบุคคลที่ปลอดภัยจริงๆด้วย ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีเเล้ว จะได้กล้าหลับซักที หวังว่ากล้องจะไม่โฟกัสที่หน้าฉันเวลาหลับนะ ต้องหาผ้าอะไรมาปิดหน่อยเเล้ว -O- 
 
          
          
 
          "ถึงเเล้วครับ!! บ้านเเสนสุขของเรา ^O^"
 
          "ฮูเล่ฮูเล่! ฮ่าไฮ่! ^O^" ใครมาเอะอะเสียงดังอะไรเนี่ย บ้านแสนสุขอะไรกัน เสียงอย่างกับชนเผ่ามายาหิวข้าว เสียงบ้านั่นมันรบกวนเวลานอนของฉันนะ =_=
 
          "ทิงเจอร์ ทิงเจอร์ ตื่นได้เเล้ว เราถึงเเล้วนะ" =_= ถึงไหน ยังไง อะไร งง
 
          "ร็อปเป้ นายปล่อยยัยขี้เซาไว้บนรถเถอะ เดี๋ยวตื่นก็ลงไปเองแหละ" เอ๊ะ เสียงนี้มันเสียงของไอโอดีนจอมกวนประสาทไม่ใช่เหรอ อ๊ะ นี่ฉันกำลังออกรายการ Overnight อยู่นี่นา ตื่นๆ! ตื่นได้แล้ว! ฉันรีบเปิดเปลือกตาของตัวเองเเล้วขยี้ไปมา นี่ฉันหลับไปนานเท่าไหร่เนี่ย
 
          "ตื่นได้ซักทีนะยัยขี้เซา รีบลงไปได้เเล้ว คนอื่นเขาลงไปหมดเเล้วนะ"
 
          "นายรีบก็ลงไปก่อนสิ ยืนบ่นอยู่ทำไม -_-"
 
          "ฉันก็มาช่วยร็อปเป้ปลุกเธอน่ะสิ ปลุกยากเป็นบ้า นี่ขนาดร็อปเป้เขย่าเธอจนตับสั่นหมดเเล้วก็ยังไม่ตื่น ฉันก็เลยมาช่วยปลุกเธอ เห็นมั้ย พอเธอได้ยืนเสียงหล่อๆของฉันแค่นิดเดียว เธอก็ตื่นเลย ^O^" เสียงหล่อกับผีน่ะสิ เสียงกวางโดนกระทิงขวิดล่ะสิไม่ว่า =_=
 
          "ฉันตื่นเพราะเสียงนายมันกวนโอ๊ยฉันต่างหาก แบบนี้หลับไปม่ลงหรอก ไปกันเถอะพี่ร็อปเป้ ทุกคนกำลังรออยู่^^" ฉันหันไปสิ่งยิ้มให้พี่ร็อปเป้ที่ยืนอยู่ข้างๆตาบ้าหัวเเดงนั่น เเล้วรีบเดินลงจากรถอย่างไวไม่งั้นโดนตาบ้านั่นเเว้ดใส่เเน่ ผู้ชายอะไรชอบด่าผู้หญิงเป็นชีวิตจิตใจ -_-
 
          ฉันเดินลงมาจากรถเเล้วตามด้วยพี่ร็อปเป้เเละไอโอดีน ไม่อยากจะบอกว่าที่นี่มันกว้างใหญ่ไพศาลและสดชื่นสุดๆ ท้องฟ้าสีครามกับต้นไม้สีเขียว นี่พี่เค้ามาปล่อยพวกเราคืนสู่ธรรมชาติเหรอ =_= 
 
          "นี่คือบ้านที่เราจะพักกันนะครับ ^O^" พี่เอผายมือไปทางบ้านที่ตั้งอยู่ตรงหน้า นั่นมันเป็นบ้านสไตล์โมเดิร์นที่คนรุ่นใหม่ชอบนี่ ออกสีเทาๆน้ำตาลเข้ากับธรรมชาติดี เป็นบ้านที่ใหญ่โตไม่ต่างจากพื้นที่ที่นี่เลย ทุ่มทุนสร้างเพื่อรายการนี้เลยเหรอ เสียไปกี่ร้อยล้านเเล้วนั่น! เป็นบุญมากที่ได้มาออกรายการนี้ =_=
 
          "สวยมากเลย เราจะได้นอนที่นี่จริงๆเหรอ" ดินสอเขย่าแขนฉันอย่างตื่นเต้นเหมือนเด็กน้อยเพิ่งมาสวนสนุก ยัยนี่เริ้มทำให้ฉันรู้สึกตื่นเต้นแล้วนะ >O<
 
          "ใช่เเล้ว เราจะได้นอนที่นี่กัน เเต่หลังจากทำภารกิจเสร็จนะ ^^" พี่อีฟโพล่งขึ้นบ้าง "ตอนนี้สัมภาระของทุกคนถูกนำไปไว้ที่ห้องโถงใหญ่เเล้ว ตอนน้เราไปที่นั่นเพื่อรับภารกิจกันค่ะ ^^" มาถึงก็ต้องทำภารกิจเลยเหรอ ฉันขอพักดื่มน้ำก่อนได้มั้ย ไม่เห็นใจคนขี้เหนื่อยอย่างฉันเลยเรอะ =_=
 
          ทุกคนเดินตามพี่เอเเละพี่อีฟเข้าไปในบ้านหลังโตๆนั่น แอบรู้สึกตื่นเต้นนิดๆที่จะได้ทำภารกิจแฮะ ฉันเป็นพวกขี้เเพ้อยู่ด้วย บางทีอาจจะมีกฏว่า 'ใครที่ทำแต้มน้อยที่สุดต้องนอนนอกบ้าน' ก็ได้ แบบนั้นฉันก็ซวยสิ T^T
 
          "เธอรู้มั้ย ภารกิจบางภารกิจก็ให้ต่อสู้กันเอง บางทีเราอาจจะต้องสู้กันก็ได้" ไอโอดีนมาเดินอยู่ข้างๆฉันเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แถมยังพูดจาข่มขู่ฉันอีก คิดว่าฉันจะกลัวคนอย่างนายเรอะ
          
          "ก็ดีนี่ ฉันเองก็อยากจะอัดหน้านายให้เละเหมือนกัน ^^"
 
          "ดูมั่นใจเหลือเกินนะ"
 
          "แน่นอน เพราะฉันไม่คิดว่าฉันจะเเพ้นาย" ฉันจะหาทางชนะหมอนี่ให้ได้ ไม่ว่าจะทางไหนก็ตาม จะโกงก็ยอม! ก็เห็นหมอนี่เเพ้เเล้วมันสะใจดีนี่นา ^O^
 
          "แล้วเจอกัน!" เขาทิ้งท้ายไว้อย่างนั้นเเล้วเดินจากไป