MY HUSBAND ขอโทษครับ!! ผมมี ‘ผัว’ แล้ว!! [YAOI]

Chapter 6

 

Whiteborad

 

กริ๊ดดดดดดดดด (ขอเวลาแต๋วแปปป) วันนี้ วันนี้และวันนี้อ้ายยยยยยย///หม้อข้าวกับเกิบใครกรุณามาเอาคืนด้วยคร้าบบ -0- กระผมนามว่าไวท์บอร์ดสุดหล่อ ในที่สุด >__< ผมก็มีบทกับเค้าบ้าง(ปกติแย่งซีนคนอื่นตลอด) สุดท้าย..ฮึกๆ T T (เปลี่ยนอารมณ์ไวเนอะ -0-) ผมต้องแยกทางกับไอ้เพื่อนยากทั้งสองง แต่..!! ปล่อยมันไปเถอะ เพราะผมจะได้ความสุขกับพี่เนมสุดหล่อ กริ๊ดดด >__< เขินอ่า ตอนนี้ผมมานั่งดี้ด้าอยู่ที่ห้องของพี่เนมเอง อุ้ยเค้าป่าวแรดนะ แค่ใช้มารยานิดหน่อยกว่าจะมาได้  ตอนนี้พี่เนมกำลังอาบน้ำอยู่ -...,- เห้ย! ผมไม่ได้หื่นน้า ใสๆคิคุอาโนเนะอย่างนี้ -0-

 

 

"..." เอ๊ะ! เสียงน้ำหายไปแล้ว คงอาบเสร็จแล้วว >___< กล้ามเป็นมัดๆ หึ //อร้ายย อีนี่โรคจิต

 

 

นอนอ่อยรอก่อน >____<~

 

 

 

Brandname

 

 

อ่า เจอกันอีกสินะครับ วันนี้...อืม..เอ่อ.. ไม่มีไรหรอก ข้ามๆบทกูไป(ปล.คนแต่งคิดไม่ออก)

 

 

 "ไวท์บอร์ดคร้าบบ!! อยู่ข้างนอกมั้ย เอาผ้าเช็ดตัวมาให้พี่หน่อยสิ..อะ..อ้าวหลับ อยู่เหรอ" เป็นเวรเป็นกรรมของกูเองเสือกลืมเอาผ้าเช็ดตัวมาาา -*-

 

 

ผมค่อยๆแง้มประตูออกเล็กน้อยก่อนจะโผล่หัวออกมาแล้วก็เจอร่างบางนอนหันหลังอยู่

 

 

"จะทำไงดีวะ-__-" เอาก็เอาวะ!! ผมค่อยๆย้างก้าวขาออกมาหน้าห้องน้ำแล้วเอามีปิดไอ้เนมน้อยไว้แล้วเดินไปที่ผ้าเช็ดตัวที่พาดอยู่กับเก้าอี้อยู่

 

 

"ใกล้แล้ว...เฮ้ยย!!!!" ขณะที่ผมกำลังเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัว ร่างบางก็ดันพลิกตัวหันมาเสียก่อน ดวงตากลมเบิกกว้างก่อนจะร้องออกมา

 

 

"เชี่ย!!!"

 

 

"เหี้ยแล้ว! ปิดตาๆ" ผมบอกก่อนจะรีบดึงผ้าเช็ดตัวมาปิดไอ้เนมน้อยไว้

 

 

 "พี่แม่งโรคจิต!!!" แหม่แต่ตัวเองก็ยังจ้องอยู่ อุ๊บ! เขินนะ //แต๋วออก..

 

 

"ฟังพี่ก่อน พะ พี่ลืมผ้าเช็ดตัวน่ะ"

 

 

"ทำไมไม่บอกผมล่ะจะไดัหยิบให้ -//////-"

 

 

"ก็เห็นนอนอยู่เลยไม่อยากรบกวน"

 

 

 "เออๆ"

 

 

 "หวั่นไหวล่ะสิ หึ"

 

 

"ปะ ป่าวสักหน่อย แล้ว..พี่ก็ยืนโชว์อยู่นั้นแหละคิดว่าตัวหล่อนักรึไงฮะ!!"

 

 

"แล้วหล่อมั้ยล่ะ"

 

 

"ว้ากกๆ ไม่คุยด้วยแล้วเว้ยยย!! ><" แล้วไวท์บอร์ดก็ปิดตาพลางเดินบ่นออกไป ตกลง เอิ่ม..กูผิดสินะ

 

 

 

End brandname

 

อ้ากกกก!!!! ใหญ่!!! ใหญ่!!!! แม่งโครตใหญ่ (อะไรใหญ่ -...-) แหะๆ ผมล้อเล่นน่ะครับ ไอ้ที่จริงผมรู้ตั้งแต่แรกแล้วว ก่ะว่าจะแกล้งพี่แกให้ตกใจเล่นเฉยๆ แต่เขาดันเดินออกมาก่อนน่ะสิ!! แล้วไอ้ผมก็ค้าง หรือเรียกง่ายๆก็เงิบอ่ะนะ -0- แต่เวลาพี่เขาอยู่ในสภาพนั้น แม่งโครตหล่ออออ กริ๊ดด >__< หยดน้ำเกาะตามบริเวณกล้ามเนื้อ -..- น่าจับบีบขย้ำๆ แหม่ กูล่ะฟินครับบ ความหื่นเริ่มคอบงำ -...- ตอนนี้ผมเดินมานั้งสงบสติอารมณ์อยู่ที่โซฟาพลางเปิดทีวีดูรายการไปเรื่อยเปื่อย ในหัวก็คิดแต่เรื่อง...ใหญ่..เฮ้ย! นี่กรูคิดอารายยยเนี่ยยยย รู้งี้แอบตามไอ้เอสไปดีกว่า อยากลั้ลลาจะตายอยู่แล้วเนี่ยยย!! แต่ก็นะเพื่อที่จะได้จับของใหญ่ เห้ย ไม่ใช่และ

 

 

"คิดอะไรอยู่น่ะ" สัมผัสที่ไหล่ ทำให้ต้องเงยหน้าขึ้นไปมองทันที

 

 

"ป่าว.." จะให้กูคิดอะไรล่ะครัชแหม่..

 

 

"หิว.." พูดไปแล้วก็ลูบท้องตัวเองไป เห้อะ! ทำแบบนี้แลัวหล่อตายแหละ

(แหม่มันก็หล่ออ่ะนะ -..,-)

 

 

"ผมทำอาหารไม่เก่งหรอกนะ พี่สั่งมากินดีกว่าเถอะ"

 

 

 "แต่พี่อยากกินที่ไวท์ทำนี่คร้าบบ"

 

 

 "อย่ามาเรียกชื่อผมห้วนๆนะ ผมไม่ชอบ!" อร้ายยแอบเขิน เบาๆ -/////-

 

 

 "อ่าๆโอเคจะไม่พูดอีก ตกลงจะทำให้กินมั้ย" ตื้ออยู่ได้ ฮึ้ย "เรื่องมาก ไม่ทำเว้ย!"

 

 

"ถ้าไม่ทำให้.." พี่แบนด์เนมเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าผมแล้วก้มหน้าลงมาพร้อมกับกระซิกที่ข้างหูด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า //อร้ายย อิไวท์จะจับปล้ำแล้วนะตัวเอง -///-

 

 

 "ขอ'กิน'คนทำก่อนได้ป่ะ" ใบหน้าหล่อก้มหน้าลงจนหน้าผมกับพี่เนมห่างกันแค่ 2 เซน ดวงตาคม จมูกโด่งยิ่งกว่าเอ็ดเวิร์ด ทไวท์ไลท์ที่ผมปลื้มซะอีก ริมฝีปาก..ฮึ้ยมันน่า...(ใจเย็นๆ:อิไรท์)

 

 

 "ฮะ เฮ้ยย ไอ้พี่หื่นเอาหน้าออกไปนะเฟ้ยยยยย". ว่าจบผมก็ดันใบหน้าหล่อให้ห่างจากผมโดยไว ปล.ไม่อยากให้อยู่นานเดี๋ยวอดใจไม่ไหว -///-

 

 

"แน่ใจเหรอว่าอยากให้เอาออก หื้มมม"ไอ้พี่บ้าเอ้ย โดนผมจับทำผรั้ววว แล้วจะเสียจายยยยยยย

 

 

"เออดิๆๆ จะแดกมั้ยข้าวน่ะ"

 

 

 "ฮ่ะๆ ก็ได้ๆ". ฟู่วววว ลุกออกไปสักทีแล้วพี่เนมก็เดินไปนั่งนอที่โต๊ะอย่างสบายใจเชิบ แหม่ๆๆๆ พ่อคุณ

 

 

 "แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกันนะ -3-"

 

 

 "หึๆ ครับๆ" ณ ห้องครัว เอิ่ม...เริ่มจากทำอาหารแบบเบสิกๆ อย่างไข่เจียวก่อนแล้วกันนะ -0- ผมเดินไปหยิบไข่ในตู้อย่างคล่องแคล่ว เปิด เตา ตั้งกระทะ. เอาไข่ใส่ถ้วยแล้วใช้ส้อมตีๆๆๆ หยอดซอส เล็กน้อย เพื่อความกล่อมกล่อม. เอออ เสร็จ ผมหยิบน้ำมันเทใส่กระทะ เอ่อ มันใส่ประมาณเท่าไรวะ เฮ้อๆ ชั่งแม่งเอาให้แดกได้ก็พอและๆ

 

 

เปาะ แปะๆๆๆๆ อีเชรี้ยยยยยยย น้ำมันกระเด็นใส่กูอ้ากกกกก มืออันบอบบางของกูจะเป็นแผลพุพองมั้ยย ผมเอื้อมไปหยิบไข่ที่ตีไว้เสร็จสรรพแล้ว ค่อยๆบรรจงเทลงกระทะ อย่างช้าๆ

 

 

 "โอ้ยยย เชรี้ย แสรดดด" น้ำมันกระเด็นใส่มือครับ ใช้ตะหลิวพลิกไข่ไปมา กินหอมของไข่ลอยเตะจมูกของผม อ่าาาา รู้สึกฟินนน ไข่เจียวสีเหลืองอร่ามน่ากินกำลังฟูพอดี ถูกจัดใส่จานที่ตกแต่งด้วยผักนาๆชนิด (ปล.แทบจะยกสวนมาทั้งสวน) เสร็จแล้วไข่เจียว(อมน้ำมันเล็กน้อยถึงปานกลาง)

 

 

อ่าเสร็จแล้ว 1 เมนู ต่อไปอะไรดีน้าาาา ใช่ๆ ข้าวผัด แท่นๆแท้นนนน~

 

 

สวัสดีครับมาพบกับเชฟไวท์ วันนี้เราจะมาทำข้าวผัดไข่กันนะครับ ส่วนประกอบนะครับอย่างแรกเลย ไข่ไก่ 2 ฟอง กระเทียมสับ ข้าวสวยเย็น น้ำมันพืช แครอท ต้นหอยซอย (ปล.กูไปเจอในตู้เย็น มิได้หันเองแต่อย่างใด) เครื่องปรุง บลาๆ แล้วก็เอาทุกอย่างมาผัดรวมกัน จบบริบูรณ์ - -

 

 

 "เสร็จแล้วเว้ยยย"

 

เคร้ง!

 

 

ผมตั้งใจวางจานบนโต๊ะอย่างแรงทำให้พี่เนมผละจากไอโฟนของตัวเอง

 

 

 "หืมมม ที่รักทำเก่งจังเลยนะครับ ^__^" ยังมายิ้มหน้าระรื่นแบบนั้นอีกรู้มั้ยคนมันเขินนน ;/////;

 

 

 "คะ ใคร ที่รักของพี่กันฮะ!! แดกๆไป"

 

 

 "พูดไม่เพราะเลยนะครับ เอ อย่างนี้ต้องโดนทำโทษรึป่าวเอ่ยยย"

 

 

 "อะไรๆ คนอุสาทำกับข้าวให้กินนะ ชิ"

 

 

 "พี่พูดเล่นน่ะครับ :)) งั้นเปลี่ยนจากการลงโทษเป็นรางวัลแทนดีมั้ย~"

 

 

 "มะ ไม่ดีอย่างรุนแรงเลย แล้วก็ ก.."

 

 

จุ๊บ!!!

 

 

สัมผัสอุ่นที่ริมฝีปากของผม ก่อนที่จะผละออกไปอย่างรวดเร็ว "อะ.." ผมยกมือขึ้นสัมผัสริมฝีปากที่เพิ่งโดนขโมยจูบไปเมื่อกี้

 

 

 "ขอบคุณสำหรับอาหารมื้อนี้นะครับ ".

 

 

"อืม.."

 

 

ให้ทายฟินป่ะ >////////////////<

 

Talk

กราบสวัสดีค่ะ อิไรท์คนงามคัมแบคค หลังจากหายหน้าหายตาไปนาน เนื่องจากไปช่วยแม่เก็บหอยขายที่ชายทะเล ล้อเล่นค่ะ55555555555555 ช่วงสอบได้ผ่านพ้นไปแล้วจะพยายามมาอัพเต็มที่เบยนะ ><

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++