รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง
8.9
เขียนโดย ปากกาสีคราม
วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.05 น.
24 ตอน
12 วิจารณ์
36.05K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 08.00 น. โดย เจ้าของนิยาย
16) สัญชาติที่จริงของผม...และเรื่องราวที่ไม่น่าจำ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ที่ห้องของซัน เชลและอารุมิ
"นี่มัน3ทุ่มแล้วนะ....ทำไมซันคุงยังไม่กลับมาอีกน้า............"
"อารุมิ......อย่าห่วงเลยน่า...พี่เขาน่ะ...ไม่กลับมาเกิน4ทุ่มหรอกน่า...."
"หรอ.......แต่ดึกแบบนี้น่ะน่าห่วงน้า....โทรไปตามดีมั้ยล่ะ" อารุมิพูดพลางเอามือไปหยิบโทรศัพท์ของผมขึ้นมา
"ไม่เอาหรอกน่า..............เราน่ะนอนกันก่อนดีกว่านะเดี๋ยวเขาก็โทรมาเองหละน่า......."
"ไม่เอาหรอก......อารุมิจะรอที่นี่นะ.......เชลคุงไปนอนก่อนเถอะ"
"เอ่อ.........ก็ได้แต่ถ้าเกิน4ทุ่มไปนอนนะ"
"จ้า....................ไปนอนสิเชลคุงง่วงไม่ใช่หรอ"
"อืมม..งั้นไปก่อนนะ" พอพูดจบผมก็เดินไปเตียงที่อยู่ในห้องข้างๆ
กรี้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.............................
"สวัสดีค่ะใครคะ..........................."
"ซันครับ....แล้วนี่อารุมิใช่มั้ย"
"ค่ะ....แล้วพี่ซันอยู่ไหนคะ"
"อยู่ที่ร้านกำลังจะกลับน่ะ.....แล้วเชลล่ะ"
"เอจิมะ........นอนแล้วล่ะค่ะ"
"ใครหรอเอจิมะ"
"เอ่อ......เชลคุงน่ะค่ะ....ชื่อญี่ปุ่นก็คือ.....เอจิมะ เรียวกะค่ะ"
"นามสกุลเรียวกะ...."
"เอ่อ.....เอาอย่างนี้แล้วกันค่ะ..น้องของพ่อหนู........แต่งงานกับแม่ของเชลคุงที่เป็นพี่สาวแม่หนูส่วนพ่อหนูแต่งงานกับน้องสาวของแม่เชลคุง"
"งั้นก็แสดงว่าเชลเชื้อญี่ปุ่นตั้งแต่เล็กเลยใช่มั้ย"
"ค่ะ...อีกอย่างเชลก็ไปเรียนที่ญี่ปุ่ณตอนป.1ถึงป.4ก่อนย้ายมาที่นี่แล้วเรียนที่ไทยมาตั้งแต่ป.5"
"งั้นเดี๋ยวพี่วางเลยนะ"
"ค่ะ...งั้นสวัสดีค่ะ...."
"จ้า....."
ติ๊ด...................
"เฮ้อ........ยังไงซะเชลคุง..คงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องแบบนั้นจริงๆ...แต่ว่า......ยังไงเขาก็เป็นคนรักของเธอนะเอจิมะ"
"มีอะไรกันหรอ..............อารุมิ"
"อืมม....พี่ซันโทรมาน่ะเขาบอกว่ากำลังจะกลับ"
"หรอ......แต่นี่มันก็3ทุ่มครึ่งแล้วนะ....อารุมิเราไปนอนกันเถอะ"
"อืมม....ก็ได้นะเอาสิ.....ไปเถอะ"
"นี่มัน3ทุ่มแล้วนะ....ทำไมซันคุงยังไม่กลับมาอีกน้า............"
"อารุมิ......อย่าห่วงเลยน่า...พี่เขาน่ะ...ไม่กลับมาเกิน4ทุ่มหรอกน่า...."
"หรอ.......แต่ดึกแบบนี้น่ะน่าห่วงน้า....โทรไปตามดีมั้ยล่ะ" อารุมิพูดพลางเอามือไปหยิบโทรศัพท์ของผมขึ้นมา
"ไม่เอาหรอกน่า..............เราน่ะนอนกันก่อนดีกว่านะเดี๋ยวเขาก็โทรมาเองหละน่า......."
"ไม่เอาหรอก......อารุมิจะรอที่นี่นะ.......เชลคุงไปนอนก่อนเถอะ"
"เอ่อ.........ก็ได้แต่ถ้าเกิน4ทุ่มไปนอนนะ"
"จ้า....................ไปนอนสิเชลคุงง่วงไม่ใช่หรอ"
"อืมม..งั้นไปก่อนนะ" พอพูดจบผมก็เดินไปเตียงที่อยู่ในห้องข้างๆ
กรี้งงงงงงงงงงงงงงงงงงงง.............................
"สวัสดีค่ะใครคะ..........................."
"ซันครับ....แล้วนี่อารุมิใช่มั้ย"
"ค่ะ....แล้วพี่ซันอยู่ไหนคะ"
"อยู่ที่ร้านกำลังจะกลับน่ะ.....แล้วเชลล่ะ"
"เอจิมะ........นอนแล้วล่ะค่ะ"
"ใครหรอเอจิมะ"
"เอ่อ......เชลคุงน่ะค่ะ....ชื่อญี่ปุ่นก็คือ.....เอจิมะ เรียวกะค่ะ"
"นามสกุลเรียวกะ...."
"เอ่อ.....เอาอย่างนี้แล้วกันค่ะ..น้องของพ่อหนู........แต่งงานกับแม่ของเชลคุงที่เป็นพี่สาวแม่หนูส่วนพ่อหนูแต่งงานกับน้องสาวของแม่เชลคุง"
"งั้นก็แสดงว่าเชลเชื้อญี่ปุ่นตั้งแต่เล็กเลยใช่มั้ย"
"ค่ะ...อีกอย่างเชลก็ไปเรียนที่ญี่ปุ่ณตอนป.1ถึงป.4ก่อนย้ายมาที่นี่แล้วเรียนที่ไทยมาตั้งแต่ป.5"
"งั้นเดี๋ยวพี่วางเลยนะ"
"ค่ะ...งั้นสวัสดีค่ะ...."
"จ้า....."
ติ๊ด...................
"เฮ้อ........ยังไงซะเชลคุง..คงไม่อยากให้ใครรู้เรื่องแบบนั้นจริงๆ...แต่ว่า......ยังไงเขาก็เป็นคนรักของเธอนะเอจิมะ"
"มีอะไรกันหรอ..............อารุมิ"
"อืมม....พี่ซันโทรมาน่ะเขาบอกว่ากำลังจะกลับ"
"หรอ......แต่นี่มันก็3ทุ่มครึ่งแล้วนะ....อารุมิเราไปนอนกันเถอะ"
"อืมม....ก็ได้นะเอาสิ.....ไปเถอะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ