รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

8.9

เขียนโดย ปากกาสีคราม

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.05 น.

  24 ตอน
  12 วิจารณ์
  35.95K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2556 08.00 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

13) ยัยน้ามาทำไม.....

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

    ที่บ้านซัน

 ซัน

  "โอ๊ย!...แม่ครับนี่แม่เห็นสร้อยคอผมบ้างหรือเปล่า" ผมร้องถามแม่

  "ก็อยู่ในกล่องไงลูก"

  "ขอบคุณครับ......................."

 ที่หน้าบ้านซัน

  เชล

  ติ๊งหน่องๆ................ติ้งหน่องๆ.................

 "ค่ามาแล้วค่า..........สวัสดีค่าไม่ทราบมาหาใครคะ" แม่บ้านกล่าวถาม

  "มาหาพี่ซันครับ...ไม่ทราบว่าอยู่มั้ย" เชลถาม

  "อยู่ค่าไม่ทราบว่าคุณเป็นใครคะ" 

  "เชลครับ....."

  "คุณเชล.....เชิญค่ะ...ทางนี้ค่ะคุณท่านรออยู่" แม่บ้านทำท่างทางแปลกเหมือนว่าเราเป็นคนที่สูงศักดิ์ยังไงไม่รู้แฮะ.....

  "ครับ....................."

 ในบ้าน

  "ใครมาหรอ.........อ้าวเชลมาแล้วหรอลูก..มานี่มาแม่กำลัง จะทำขนมนะจ้ะ"

  "ครับ...เอ่อ...ผมพอจะทำขนมเค้กเป็นนะครับ"

  "หรอ..ดีเลยจะได้มาทำให้ซันกินนะลูก"

  "เอ่อ.....ครับๆ"

  "แม่ใครมาหรอครับ"

  นั่น...ว่าแล้วเชียวลืมนัดเราแหงเลยวันนี้วันเสาร์นะที่พี่ซันนัดไว้ไงจำได้ป่าวเนี่ย...อีต้าพี่บ้า....นัดเราไว้แถมเมื่อคืนยังหนีมานอนนี่ทิ้งไว้แต่จดหมาย..ต้าบ้า...แฟนกันภาษาไรวะ!!!!

  "เชล...มาบ้านพี่มีไรหรอ...."

  "นี่พี่ลืมใช่มั้ยเนี่ย"

  "ลืมไรหรอ........"

  "ก็วันนี้พี่นัดผมไว้...ดูสิขนาดแม่พี่ยังจำได้เลย"

  "โทษที...พี่ลืมอ่ะ......ขอโทษนะ....."

  "พอเลยพอไม่ต้องใช้ลูกอ้อนเลย......."

  "ขอโทษคร้าบบบ....พี่ขอโทษนะ....ต่อไปสัญญาเลยว่าจะไม่ลืมเลย"

  "ใครว่าจะมีครั้งหน้าล่ะ........................"

  "อ้าว....ทำไมล่ะ"

  "ก็ทีหลังนะจะไม่รับนัดแล้ว......."

  "อ้าว...อย่างงี้พี่ก็หาเรื่องมีคนใหม่ก็ได้สิ.....ก็มีเหตุผลว่า...เชลไม่มีเวลาให้พี่"

  "ลองเลิกดูสิ....จะอาละวาทให้หอแตกเลยคอยดู"

  "อุ้ย...พี่ล้อเล่นใครจะเลิกกับคนน่ารักๆแล้วก็ใจดีอย่างเชลล่ะ...แบบนี้นะหายากจะตาย"

  "♥รักแล้วทำไมลืม...หรือว่าเชลไม่สำคัญ"

  "ก็พี่ขี้ลืมนี่........"

  "วันหลังก็คงลืมว่าเชลเป็นแฟนพี่แน่เลย............."

  "ไม่ลืมหรอกน่า....แฟนทั้งคนนะ"

  "หรอ..........."

  "เออ..เชลไปบนห้องกับพี่หน่อยสิ........."

  "ไปเพื่อ......"

  "น่านะ...ไปกับพี่หน่อย"

  "เออไปก็ไป....."

  บนห้องซัน

 "โอ้โห.....ใหญ่จุงเบย....นี่ห้องหรือบ้านเนี่ย"

  "ห้อง........เชลหลับตาก่อนสิ"

  "ทำไม..พี่จะทำอะไร......"

  "เอาน่า...หลับตา"

  "ก็ได้"

 ตึก.....กัก.....กุกกัก...........คืดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

  "ลืมตาได้แล้ว.............."

  "อืมมม........................โห....สวยจัง"

  "ชอบมั้ย" พอพูดจบพี่เขาก็เข้ามากอดผมจากด้านหลัง

  "ชอบ" ก็จะไม่ให้ชอบได้อย่างไรก็มันเป็นภาพตัวอักษรที่เขียนว่า LOVE ฉายอยู่บนผนังกำแพงสีขาวแล้วเท่านั้นยังไม่พอก็ยังมีคำสัญญาที่เขียนเอาไว้ว่า 'ไม่ว่ากี่วัน กี่เดือน กี่ปี พี่ก็จะรักเชลตลอดไป พี่สัญญา.......'

   "ชะ...ชะ....ชอบครับชอบมากเลยครับ"

   "อ่ะนี่.........พี่ให้แล้วไม่ต้องเกรงใจพี่นะพี่เต็มใจ" ว่าแล้วพี่เขาก็ยื่นกล่องโทรศัพท์มาให้เรา..แหมยี่ห้อดีซะด้วย ไอโฟนครับไอโฟน..........

   "พี่ให้ผม.....หรอ.....มันแพงนะ"

   "ไม่แพงหรอก......นี่เอาซิมมาใส่สิ"

   "ครับ" ว่าแล้วผมก็หยิบโทรศัพท์เกาขึ้นมาถอดซิมออกแล้วก็เปลี่ยนไปใส่ในเครื่องใหม่

   "เอ่อ.......พี่ให้ผมมาก็เยอะแล้วเดี๋ยวผมทำขนมให้พี่เป็นการตอบแทนนะครับ"

   "อืมม.................พี่ไม่อยากกินขนมอ่ะ..พี่อยากกินอย่างอื่นมากกว่า"

  "ไอ้อย่างอื่นที่พี่ว่าเนี่ยผมรู้นะ...แต่ว่ามันยังไม่ถึงเวลานะครับ"

  "โห...เซ็งอ่ะ......"

  "รอให้พวกเราโตแล้วก็มั่นคงและมันใจกว่านี้ก่อนนะครับ....."

  "อืมม....ก็ได้...แฟนใครหว่าค้มคม"

  "ลงไปเหอะครับ........"

  "อืมม...ก็ได้"

 ในครัวบ้านซัน

  "อ้าวไม่ได้ใส่อันนี้หรอเชล"

  "ไม่ใช่ครับพี่อย่ายุ่งสิ...เดี๋ยวไม่ให้กินซะเลย"

  "โห.......ก็อยากช่วยอ่ะ...งอนแล้วนะ"

  "งอนไปเลยไม่ง้อด้วยนะ"

  "อ้าว....:["

  "หึ....สมแล้ว...ซันเจอแบบนี้บ้างแม่ว่าดีนะ"

  "แม่ครับ....แหม..พอได้ลูกสะไภ้ก็ลืมลูกตัวเองเลยนะครับ...."

  "นั่น...งอนเข้าไปเดี๋ยวก็ไม่ได้กินพอดี"

  "...แม่อ่ะ.........."

  "แหม....เข้ากันดีจริงๆนะคะ...คุณพี่"

  "อ้าว...คุณน้องอริยา.....ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ...ว่าแต่สบายดีมั้ยคะ"

  "ก็ดีนะคะ.....แต่ลูกสาวดิฉันไม่ค่อยดีเท่าไหร่นะ"

  "หนูน้ำหวาน....เป็นอะไรหรือคะ"

  "ก็ตรอมใจที่ตาซันเขาทิ้งไปไงคะ"

  "พูดให้ดีๆหน่อยนะน้า......ลูกน้าต่างหากที่ทิ้งผม" พี่ซันแกเถียงกึ่งตวาดกลับไปทหาน้าที่ยืนใส่ร้ายพี่แกกับผมอยู่

  "สงสัยว่า..ตั้งแต่เลิกกับยัยหวานมาก็คงจะไม่ได้สั่งได้สอนอะไรเลยใช่มั้ยล่ะคะคุณพี่"

  "พอกันทียัยน้าบ้า...เธอสั่งสอนลูกสาวเธอไม่ให้มายุ่งกับแฟนคนอื่นเขาจะได้มั้ย...เพราะว่าหวานเกือบทำแฟนผมแขนหัก....ผมว่านะน้าควรจะเอาเวลาที่น้าไปฉีดนู่นเสริมนี่มาสั่งสอนลูกตัวเองซะบ้างนะ" ผมคิดในใจ

  "นี่ซัน.....แฟนใหม่ของซันน่ะใครหรอ......"

  "ก็นี่ไง....แฟนใหม่ผม"

  "อุ๊ยตาย!....ซันๆเป็น...เกย์หรอ"

  "ใช่ครับ....ผมเป็น...แล้วทำไม.."

  "พี่ซันพอแล้ว....."

  "ก็ได้....แต่ก็ขอบอกไว้ก่อนแล้วกัน..ว่าถ้ามายุ่งกับเชล...."

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา