รุ่นน้องคนนี้พี่ขอจอง

   ซัน
  ผมรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูกเลยครับ ที่ว่าที่พ่อตาเอ้ย! พ่อของแฟน..เอ้ย! พ่อของเชล...เอ้ย! ถูกแล้วเขายอมรับผม.....ทีนี้ก็เหลือแต่เจ้าตัวแล้วล่ะที่ว่าจะยอมรับผมมั้ย....
  ผมออกจากโรงบาลมาได้ 2-3 วันแล้วครับพี่หมอเขาบอกว่าอีกไม่นานก็สามารถใช้มือเล่นบาสได้ตามปกติเหมือนเมื่อก่อนและทันแข่งแน่นอน....แหม..ก็ได้กำลังใจดีๆจากน้องนี่ครับผมก็เลยหายเร็ว.....แต่ยังไงผมก็ยังไม่ได้ขอน้องมันเป็นแฟนจริงๆอยู่ดี แต่ผมว่าหลังแข่งขันเสร็จคราวนี้ ผมจะบอกเชลถึงความรู้สึกที่แท้จริง..............................
  "เชล...แขนเป็นไงบ้าง" ผมถามด้วยความเป็นห่วง
   "ก็ดีขึ้นแล้วฮะ......."
   "เป็นอะไรไปหรอ....ทำไมหน้าเศร้าแบบนั้น"
   "ไม่มีอะไรหรอกครับพี่ไปเถอะ"
   "เชลมีอะไรก็บอกพี่ได้นะเพราะ....."
   "ไม่มีอะไรจริงๆครับพี่ไปซ้อมเถอะ............"
   "เชลพี่ไม่เชื่อ...บอกพี่มา....หน้าเชลมันฟ้องนะว่ามีเรื่อง"
   "ก็.......คือว่า.....พี่ซันครับพี่เคยมีแฟนมั้ย"
   "เคย.....ทำไมล่ะ"
   "คือ.....แฟนเก่าพี่เขาให้คนโทรมาบอกว่าให้ผมเลิกยุ่งกับพี่ไม่งั้นเขาก็จะพาคนมารุมทำร้ายผม"
   "น้ำหวาน.......นี่เธอกล้าทำถึงขนาดนี้เลยหรอ...เป็นคนบอกเลิกเราแท้ๆ" ผมพูดเบาๆไม่ให้เชลได้ยินแต่ว่ามันก็....
   "แต่พี่ไม่ต้องห่วงหรอกพี่เขาคงไม่กล้ามาทำไรผมหรอกพี่เซนให้คนที่ไม่ได้ลงแข่งมาอยู่เป็นเพื่อนผม 2 คนน่ะครับ พี่เขาให้มาเฝ้าเพื่อมีไรเกิดขึ้นในวันแข่งเพราะพี่เขากลัวพี่ไม่มีสมาธิ"
   "อืมม...................แค่นี้พี่ก็หายห่วงแล้วล่ะ"
  "งั้นเดี๋ยวพี่ไปก่อนนะจะไปหาซื้อไรมากินเพิ่ม...ของในตู้หมดแล้ว"
  "ครับ"
  แอ๊ดดดดด...................................
  "น้ำหวาน....มาทำไม"
  "ก็เห็นว่าซันมีคนใหม่...ก็เลยอยากรู้ว่าใคร"
  "ใช่...ซันมีคนใหม่.....แล้วเขาก็ดีกว่าเธอหลายเท่าด้วย!!!!!"
  "หรอ...สงสัยลีลาเด็ดสิท่า...ซันถึงหลงมันมากขนาดนี้"
  "บอกไว้เลยนะว่าซันรักคนๆนี้ด้วยใจจริงไม่ใช่หน้าตาหรือลีลาแบบที่เธอคิดหรอก......"
  "พี่ซัน...มีอะไรหรอ.....แล้วนี่ใครครับ"
  "นังนี่หรอ.....ผู้ชายนี่นา...ซันเดี๋ยวนี่นายเป็นเกย์หรอ......."
  "ใช่....ผมรักเชล แล้วก็รักมากด้วยเพื่อนคนอื่นก็รู้แล้วเขาก็ไม่เห็นตีตัวออกห่างผมเหมือนตอนที่ผมคบกับคุณ!!"
  "หรอ.......................สงสัยไม่จริงล่ะมั้ง"
  "ไม่จริงอะไรยัยน้ำพิษ........"
  "นี่ไอ้เซนแกเอาพวกมารุมฉันหรอ"
  "เปล่าแค่เอามาเฝ้าน้องเท่านั้นเอง"
  "ใครๆ น้องแก"
  "ก็นี่ไง....เชล..น้องเราเอง"
  "น้อง....หรือว่าเด็กใหม่กันแน่"
  "ถ้าคนนี้เด็กเรา..ไอ้ซันไม่ได้แอ้มหรอกขอบอก...เธออย่ามาหาเรื่องนะไอ้ซันมันชกไปไอ้พัทไปเพราะเรื่องนี้นะ...ไม่แน่เธออาจเป็นรายต่อไป"
  "ไอ้บ้า......กรี๊ดดดดดดดดดด"
  "โอ๊ย......นี่หยุดโหยหวนได้มั้ย......"
  "ไอ้เด็กบ้าแก.....แก"
  "หยุดนะเว้ย.....เฮ้ยไอ้น้อง ...ไปจับตัวผู้หญิงคนนี้ไว้แล้วเอาลงไปจากตึกด่วน!!!!............" ไอ้เซนบอก..รุ่นน้องผู้ชายในทีมบาสที่ส่งมาอยู่เป็นเพื่อนผม
  "อืมม.....เอาแบบไหนดีล่ะ"
  "สุดแรงเกิด.......เร็วดิเดี๋ยวน้องกูแขนหัก"
  "เออ...........หวานมานี่"
  "ไม่ไปไอ้บ้าไม่ไป...ชั้นไม่ไป..ปล่อย....."  แล้วร่างน้ำหวานก็ถูกหิ้วออกไปอย่างง่ายดายโดยบอดี้การ์ด
  "นี่พี่ซันพี่คบมันไปได้ไงเนี่ยเสียงอย่างกับเปรด..........."
  "ก็แรกๆ พี่เขาก็ดีแต่หลังๆ...."
  "พอเลยพอพี่จะไปซื้อของไม่ใช่หรอก็ไปสิ............................."
   "เออ......ลืมเลย งั้นพี่ไปก่อนนะ"
  ฟอด................ผมหอมแก้มนิ่มๆแล้วชิ่งวิ่งออกมาอย่างรวดเร็วก่อนที่เชล จะโวยใส่ผม
   เชล
  อีต้าพี่บ้าแฟนก็ไม่ใช่...มาหอมเราได้ไง......โอ๊ย!แต่เสียงกรี๊ดยัยนั่นมันสุดยอดจริงๆ...เสียงเนี่ยทำแก้วแตกได้เลยนะเนี่ย.........
  เฮ้อ....เมื่อใหร่จะเปลี่ยนตารางสอนซักทีจะได้หยุด......น่าเบื่อ......
   สองเดือนต่อมา
   ไม่นานวันแข่งก็มาถึง....ผมไปเชียร์พี่เขาติดที่พักเลยพอดีอาจาร์ให้สิทธิพิเศษ..........พอพี่เขามาพักผมก็เรื่มทำหน้าที่เป็น 'ผู้จัดการ(ชีวิต)' บริการอย่างเต็มที่...........สุดท้ายโรงเรียนเราก็ได้ชัยชนะมาครอง..........เพราะลูกสุดท้ายก่อนหมดเวลาของพี่ซัน......เฮ้
   ซัน
  วันนี้แหละที่ผมจะขอน้องมันเป็นแฟนและต่อหน้าคนทั้งทีมเลย.....................................
  และแล้วเวลานั้นก็มาถึงตอนที่ถ่ายรูปรวมทั้งหมดมีห้อง 4/A 5/A 6/A มาถ่ายรูปด้วยกัน พอถ่ายเสร็จผมก็บอกให้ทุกคยอยู่ก่อนแล้วเรียกเชลมาข้างหน้าแล้วก็คุกเข่าลงต่อหน้ามันแล้วพูดว่า
  "เชล.....เป็นแฟนกับพี่นะ"    
  "เอ่อ......คือว่า"
  "รับเลยๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" ทุกคนเชียร์และลุ้นให้ผม
  "เอ่อ......คือ.....ก็ได้ฮะ"
  "เย้........." ผมกระโดดเด้งดีใจใหญ่เลยครับทุกคนก็น่าจะยินดีกับผมนะ....ไชโย