รักวุ่นๆสาวจอมจุ้นกับหนุ่มน่ารัก

9.2

เขียนโดย pu_mong

วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 18.02 น.

  19 chapter
  13 วิจารณ์
  23.09K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2556 01.45 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

6

อยู่ตามลำพัง 1

วันนี้เป็นวันปิดเทอมวันเเรก มันน่าเบื่อจริงๆ อีกอย่างแม่ก็ไม่อยู่เพราะงานที่ร้านยุ่งมาก ส่วนน้าโรสกับอาไพศาลไปฮันนีมูนกันที่ภูเก็ต ฟางไปเข้าค่าย 3 วัน ที่บ้านก็เหลือแค่ฉันกับฟรอยด์เท่านั้น ฉันนั่งดูซีรีย์เกาหลีอยู่ข้างล่าง ส่วนเขาก็นอนหลับอยู่ด้านบน ถึงแม้จะ 1 ทุ่มแล้วก็เหอะ

"ดูอะไรอยู่^^" เขาลงจากบันไดมานั่งข้างฉัน

"ตื่นแล้วเหรอ " ฉันพูดพร้อมเขยิบมาทางซ้ายอีก เพราะเขานั่งไกล้ฉันเกินไป แต่เค้าก็เขยิบเข้ามาใกล้ฉันอีก 

"- -++++" ฉันหันไปจิกตาใส่เขา เป็นเชิงว่าเข้าใกล้มากไปแล้ว เขาก็เขยิบออกไปโดยดี 

"หิว..." เขาพูด จริงด้วยตั้งแต่ตอนเย็นยังไม่กินอะไรเลย

"- -"ฉันไม่สนใจนั่งดูซีรีย์เกาหลีต่อไป และรู้สึกได้ว่าเขาเขยิบมาใกล้ฉันอีกรอบ

"ถ้านายเขยิบเข้ามาใกล้ฉันอีกนิดล่ะก็ นายไม่ตายดีแน่ - -" ฉันพูดขณะที่ตายังจ่อซีรีย์เกาหลีไป

"ไปทำอะไรให้กินหน่อยสิ หิวว..."

"ทำเองสิ ฉันไม่ใช่คนรับใช้ของนายนะ - -"

"ถ้าฉันทำเองนะ ครัวเละไม่่เป็นท่าแน่ "

"ไม่สน " ฉันพูดพร้อมลุกขึ้นไปอาบน้ำด้านบน

 

5 นาทีต่อมา

ฉันเดินออกจากห้องน้ำและลงมาดูซีรีย์เกาหลีต่อ

 

ฟุดฟิดๆ -..-

 

กลิ่นไหม้ที่ไหน -..- อย่าบอกนะว่าหมอนั่นไปทำอาหารในครัว! ฉันรีบไปที่ครัวโดยด่วน พบว่าเขากำลังทอดไข่แล้วมันไหม้ควันขึ้นเยอะแยะ

"นี่ รู้อยู่แล้วว่าทำไม่เป็นยังมาทำอีก แคกๆ " ฉันพูดกับเขาพร้อมจัดการปิดแก็สให้เรียบร้อย

"ก็เธอไม่ยอมทำให้ฉันกินนี่ -3-"

"แล้วใครจะนึกว่านายทำอาหารไม่เป็น 18 แล้วนะ!แล้วทอดไข่ ไม่ต้องเปิดไฟแรงก็ได้ แคกๆ"ฉันพูดพร้อมเอาไข่ที่เขาทอดออกไม่รู้ว่าเป็นไข่เจียวหรือไข่ดาว เพราะว่ามันไหม้จนมองไม่เห็น ฉันตักทิ้งทันที

"เห้ย! นั่นไข่ของฉันนะ ทิ้งทำไม TT"

"นายยังจะกินอีกเหรอ ไข่ไหม้สะขนาดนั้น " ตอนนี้ห้องครัวดูดีขึ้น ควันเริ่มออกไปทางหน้าต่าง เริ่มเบาลงและเห็นหน้ากันได้ ตอนนี้หน้าของฉันมีแต่สีดำๆที่หน้าเช่นเดียวกับเขา ฉันไปล้างหน้าที่อ่างล้างจาก และเอาผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้เขา ตาเรามองกันแปปนึง 

"เอาไป เช็ดเอง " ฉันพูดพร้อมยื่นผ้าให้เขา และไปดูกับข้าวในตู้เย็น ตอนนี้ไม่เหลืออะไรในตู้เย็นแล้ว คงจะมีแต่มาม่าในตู้ ฉันเขย่งตัวไปเปิดตู้และเอามาม่ามา 2 ซอง

"อิ่มไหม 1 ซอง " ฉันหันไปถามเขาที่จ้องฉันอยู่

"ไม่ ฉันหิวไส้จะขาดแล้ว -3-" ฉันเขย่งอีกครั้งและไปหยิบอีกหนึ่งซองมา ตั้งหม้อใส่น้ำและเปิดแก๊สให้เรียบร้อย และเมื่อน้ำเริ่มเดือดก็ใส่มาม่าลงไปทั้ง 3 ซอง ฉันเอากรรไกรตัดผงต้มยำและพริกเผาใส่ลงในหม้อและปิดฝาตั้งทิ้งไว้ เมื่อเดือนแล้วจึงปิดแก๊สและยกมาไว้ที่โต๊ะ ฉันเปิดฝาออกและเห็นมาม่าสุกได้ที่แล้ว เขารีบตักมาไว้ในถ้วยของเขาประมาณ 3 ส่วน 4 ของมาม่าที่ทำ

"- -++++" ฉันจิกตาใส่เขา แต่เขาไม่สนใจกินต่ออย่างอร่อย 

"^3^ ซูดดด~" เสียงเขากินมัน... ฉันกินมาม่าที่เหลือต่อ

"เธอทำอร่อยจริงๆ " เขาพูดหลังจากกินมันหมดแล้ว

"- - " ฉันไม่พูดอะไร และลุกขึ้นเก็บจานของฉันและหม้อไปล้าง 

"เห้! นี่เธอโกรธฉันเหรอ" เขาเดินตามฉันมา

"เห็นแก่ตัว กินเกือบหมดแล้วให้คนอื่นกินที่เหลือ น่าจะทำให้ - -" ฉันประชดใส่เขาและล้างจานไปด้วย

"ขอโทดดด TT" 

" - -" ฉันไม่พูดอะไร ฉันเดินไปดูซีรีย์เกาหลีหลังจากล้างจานเสร็จ เขาตามมานั่งข้างฉัน 

"ขอโทดน้าาา ^^"

"อืม..- - " ไม่รู้โกรธไปเพื่ออะไร -3-

"หน้าเธอเหมือนยังโกรธอยู่นะ " เขาพูดพร้อมเขยิบเข้ามาใกล้ คราวนี้เขาจับฉันให้หันไปประจัญหน้ากับเขา

"บอกว่าไม่โกรธแล้วไง ปล่อย" ฉันพูด

"ไม่เชื่อ " เขาเอาหน้าเข้ามาใกล้ฉัน จนฉันต้องเบือนหน้าหนี

"ก็บอกว่าหายโกรธแล้วไง "

"ยิ้มสิ ^^"

"^____^" 

"เอาดีๆ"

"^^" เขาเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ฉันจนจมูกชนกัน

"นาย! หยุดเดี๋ยวนี้นะ !" ฉันพยายามผลักเขาออกไป แต่เขาก็เลื่อนหน้ามาใกล้มากขึ้น ฉันเลยเตะไปที่...

"โอ๊ยยย!!!! " แน่นอน เขาลุกขึ้นโดยอัตโนมัต และเอามือกุมส่วนนั้น ฉันรีบวิ่งขึ้นบนห้องทันที เกือบแล้วเรา...ฮู้ววว~

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.1 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา