เเปลงโฉลมรักเพื่อนายนะ
6.4
เขียนโดย Tellthemeet
วันที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.38 น.
20 chapter
3 วิจารณ์
23.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2556 13.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) จุดเริ่มต้น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ กริ้งๆๆๆ
โอ้ยตายเเล้วเเว่นฉันอยู่ไหนเเว่นจ๊าอยู่ไหน นี่ไงเจอเเล้ว โหยหาตั้งนาน ปาไป 7.00 น.ได้เวลา
จะเข้าเรียนเเล้วรีบดีกว่าไม่น่านอนเลยเป็นอย่างนี่ทุกที ฉันรีบวิ่งจนเกือบจะล่มเหมือนสะดุดอะไรบางอยาง หน้าทิ่มเเต่ไม่รู้สึกเจ็บเเฮ่
"นี่เธอจะลุกออกจากตัวฉันได้หรือยังหนักนะเนี่ย"อุ้ยใครหว่าหน้าคุ้นๆ"ตัวหนักมากกินอะไรเข้าไปฮ่ะ"
"โทษทีนะมองไม่เห็นอ่ะ ขอโทษด้วยนะ" ฉันขอโทษเเล้วเดินจากไป
"เดี๋ยวก่อนป้าเเว่นยังไปไหนไม่ได้"นี่นายว่าใครป้าเเว่นย่ะ ใจเย็นไว้ดาวมีสติ
"นี่นายฉันเพิ่ง 20 เองนะ นายว่าใครเป็นป้าย่ะ''ฉันพยายามใจเย็นเเต่ได้ยินว่าป้าเท่านั้นปรี๊ดเลย
"ก็เเว่นนั้นไงหนาอย่างกะปูนซีเมนคอนกรีดเเทมนี่มหาลัยนะครับที่สามารถเเต่งตัวได้ตามสบายดูป้าใส่สิ5555"ทนไม่ไว้เเล้วโว้ย
"เเล้วจะทำไมฉันเเต่งตัวเเบบนี้นายไม่ได้ชอบสักหน่อยเเล้วจะพูดทำไม"ฉันพูดใส่หน้าเข้าเต็ม
"ผมไม่มีทางชอบคุณอยู่เเล้ว ดูจากการเเต่งตัวหน้าตาเเล้วสู้เด็กขอผมก็ไม่ได้เเล้วก็ผมจะไม่มีวันชอบคุณเเน่นอนครับ"ฉันอึ่งไปนิดหน่อยเเล้วด่ากลับ
"ถ้าฉันสวยขึ้นมาอย่ามาง้อเป็นเเฟนเเล้วกันฉันจะจำคำของนายไว้นายขี้เก๊ก เเบร่"ฉันเเลบลิ้นใส่เค้าเเล้วรีบเดินไปห้องเรียนทุกคนต่างมองหน้าฉันเเถมยัง
โดนอาจารย์หักจิตพิสัยอีก30คะเเนนต้องส่งรายงานอาจารย์อีกโหวันนี้วันอะไรกันเนี่ย
พักเที่ยง
"แกเป็นไรย่ะยัยดาว"เพื่อนสนิทถามขึ้นเเล้วยิ้มเเบบกวนๆใส่ฉัน
"ฉันอยากให้เเกช่วยฉันหน่อย"ยัยเจนอึ่งไปซะพักหนึ่งจะไม่อึ่งได้ไงล่ะฉันเคยขอให้ช่วยทีไหน
"ฉันหูไม่ฝาดใช่ไหมที่เเกขอให้ฉันช่วย"ฉันพยักหน้าบอปว่า'ไม่ฝาดหรอ'เหมือนจะรู้เเล้ว"เเล้วจะให้ช่วยอะไรล่ะ"คงรู้ดีไปหน่อยนะเเกเนี่ย
"ช่วยเเปลงโฉลมให้ฉันหน่อยสิ"ฉันพูดเเบบเขินนิดๆ
"เเกจะให้ฉันเเปลงโฉลมให้เเก"ยัยเจนเเทบสรบฉันพยักหน้าเบา"เเกจะเอาไปอวดใครว่า"
"ไม่ต้องรู้หรอน่า นะเเกช่วยฉันหน่อย"พูดขึ้นเชิงอ้อน
"ได้ๆเห็นว่าเป็นเพื่อนนะ พรุ่งนี่เเล้วกันไม่มีเรียนนิ"หรือยากเจอพี่ชายฉันกันเเน่
''อืม พรุ่งนี้ให้พี่ชายไปด้วยดีกว่า"พูดประโยคสุดท้วยเบาๆเเล้วกลับบ้านเพราะตอนเที่ยงไม่มีเรียนกลับมานั่งทำรายงานเเล้วดูอีตาขี้เก๊กอ๋อเป็นเเบบนี่นี้เองคบผู้หญิงไม่ซ้ำสักคนอืม
"พี่เดือนอยู่นี่เอง''ฉันเรียกหาพี่ชายที่เเท้อยูในห้องทำงานนี้เอง
''ว่าไงยัยตัวเเสบ''ทักกันเเบบนี้เลยหรอ
''พี่เดือนพรุ่งนี้ไปห้างกับหนูหน่อยสิ''ฉันอ้อนพี่เดือนเเล้วไปนั่งโซฟาในห้องทำงานพี่
''ได้สิน้องสาวชวนทั้งทีเเล้วเพื่อนดาวไปป่าว''เเหม่เหตุนี้เอง
''ไปสิ หรือว่าพี่เดือนจะจีบเพื่อยดาวค่ะพี่ชาย''ฉันเเกล้งเเซวพี่ชาย
''ป่าวพี่เเค่ถามเฉย''เล่นเเบบนี่เลยหรอชั่งเหอะ
''พรุ่งนี้นะพี่อย่าลืมล่ะ ไปล่ะ''ฉันพูดเเล้วเดินไปเปิดประตู
"ครับคุณน้องสาว รีบไปเลย"เหมือนไล่ยังไงยังงั้น
โอ้ยตายเเล้วเเว่นฉันอยู่ไหนเเว่นจ๊าอยู่ไหน นี่ไงเจอเเล้ว โหยหาตั้งนาน ปาไป 7.00 น.ได้เวลา
จะเข้าเรียนเเล้วรีบดีกว่าไม่น่านอนเลยเป็นอย่างนี่ทุกที ฉันรีบวิ่งจนเกือบจะล่มเหมือนสะดุดอะไรบางอยาง หน้าทิ่มเเต่ไม่รู้สึกเจ็บเเฮ่
"นี่เธอจะลุกออกจากตัวฉันได้หรือยังหนักนะเนี่ย"อุ้ยใครหว่าหน้าคุ้นๆ"ตัวหนักมากกินอะไรเข้าไปฮ่ะ"
"โทษทีนะมองไม่เห็นอ่ะ ขอโทษด้วยนะ" ฉันขอโทษเเล้วเดินจากไป
"เดี๋ยวก่อนป้าเเว่นยังไปไหนไม่ได้"นี่นายว่าใครป้าเเว่นย่ะ ใจเย็นไว้ดาวมีสติ
"นี่นายฉันเพิ่ง 20 เองนะ นายว่าใครเป็นป้าย่ะ''ฉันพยายามใจเย็นเเต่ได้ยินว่าป้าเท่านั้นปรี๊ดเลย
"ก็เเว่นนั้นไงหนาอย่างกะปูนซีเมนคอนกรีดเเทมนี่มหาลัยนะครับที่สามารถเเต่งตัวได้ตามสบายดูป้าใส่สิ5555"ทนไม่ไว้เเล้วโว้ย
"เเล้วจะทำไมฉันเเต่งตัวเเบบนี้นายไม่ได้ชอบสักหน่อยเเล้วจะพูดทำไม"ฉันพูดใส่หน้าเข้าเต็ม
"ผมไม่มีทางชอบคุณอยู่เเล้ว ดูจากการเเต่งตัวหน้าตาเเล้วสู้เด็กขอผมก็ไม่ได้เเล้วก็ผมจะไม่มีวันชอบคุณเเน่นอนครับ"ฉันอึ่งไปนิดหน่อยเเล้วด่ากลับ
"ถ้าฉันสวยขึ้นมาอย่ามาง้อเป็นเเฟนเเล้วกันฉันจะจำคำของนายไว้นายขี้เก๊ก เเบร่"ฉันเเลบลิ้นใส่เค้าเเล้วรีบเดินไปห้องเรียนทุกคนต่างมองหน้าฉันเเถมยัง
โดนอาจารย์หักจิตพิสัยอีก30คะเเนนต้องส่งรายงานอาจารย์อีกโหวันนี้วันอะไรกันเนี่ย
พักเที่ยง
"แกเป็นไรย่ะยัยดาว"เพื่อนสนิทถามขึ้นเเล้วยิ้มเเบบกวนๆใส่ฉัน
"ฉันอยากให้เเกช่วยฉันหน่อย"ยัยเจนอึ่งไปซะพักหนึ่งจะไม่อึ่งได้ไงล่ะฉันเคยขอให้ช่วยทีไหน
"ฉันหูไม่ฝาดใช่ไหมที่เเกขอให้ฉันช่วย"ฉันพยักหน้าบอปว่า'ไม่ฝาดหรอ'เหมือนจะรู้เเล้ว"เเล้วจะให้ช่วยอะไรล่ะ"คงรู้ดีไปหน่อยนะเเกเนี่ย
"ช่วยเเปลงโฉลมให้ฉันหน่อยสิ"ฉันพูดเเบบเขินนิดๆ
"เเกจะให้ฉันเเปลงโฉลมให้เเก"ยัยเจนเเทบสรบฉันพยักหน้าเบา"เเกจะเอาไปอวดใครว่า"
"ไม่ต้องรู้หรอน่า นะเเกช่วยฉันหน่อย"พูดขึ้นเชิงอ้อน
"ได้ๆเห็นว่าเป็นเพื่อนนะ พรุ่งนี่เเล้วกันไม่มีเรียนนิ"หรือยากเจอพี่ชายฉันกันเเน่
''อืม พรุ่งนี้ให้พี่ชายไปด้วยดีกว่า"พูดประโยคสุดท้วยเบาๆเเล้วกลับบ้านเพราะตอนเที่ยงไม่มีเรียนกลับมานั่งทำรายงานเเล้วดูอีตาขี้เก๊กอ๋อเป็นเเบบนี่นี้เองคบผู้หญิงไม่ซ้ำสักคนอืม
"พี่เดือนอยู่นี่เอง''ฉันเรียกหาพี่ชายที่เเท้อยูในห้องทำงานนี้เอง
''ว่าไงยัยตัวเเสบ''ทักกันเเบบนี้เลยหรอ
''พี่เดือนพรุ่งนี้ไปห้างกับหนูหน่อยสิ''ฉันอ้อนพี่เดือนเเล้วไปนั่งโซฟาในห้องทำงานพี่
''ได้สิน้องสาวชวนทั้งทีเเล้วเพื่อนดาวไปป่าว''เเหม่เหตุนี้เอง
''ไปสิ หรือว่าพี่เดือนจะจีบเพื่อยดาวค่ะพี่ชาย''ฉันเเกล้งเเซวพี่ชาย
''ป่าวพี่เเค่ถามเฉย''เล่นเเบบนี่เลยหรอชั่งเหอะ
''พรุ่งนี้นะพี่อย่าลืมล่ะ ไปล่ะ''ฉันพูดเเล้วเดินไปเปิดประตู
"ครับคุณน้องสาว รีบไปเลย"เหมือนไล่ยังไงยังงั้น
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ