ยัยตัวร้าย แต่งงานกันนะ!

     หลังจากคอกเทลเดินออกไปจากห้องฉันก็รีบจัดการแต่งตัวแล้วรีบลงไปทานอาหาร แต่พอลงไปนายคอกเทลกลับทำเหมือนว่ามันไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นเลยนี่สิ พอนายนั่นขอตัวไปทำธุระฉันก็เลยเดินตามออกมา

          "นี่นาย แบบนี้มันหมายความว่าไงฮะ" 

          "อะไรของเธอ ฉันรีบนะ" คอกเทลพูดแล้วรีบเร่งฝีเท้า

          "นายต้องขอโทษฉันที่นายเอ่อ..."

          "อ๋อ จะให้ฉันขอโทษที่ฉันจูบเธอน่ะหรอ" คอกเทลหยุดเดินแล้วหมุนตัวมาหาฉัน

          "..." ถ้านายนั่นจะกล้าพูดขนาดนี้นะ==''

          "เธอนั่นแหละที่ต้องขอโทษฉันก่อน ไล่ตีฉันซะขนาดนั้นน่ะแล้วตอนนี้ฉันรีบมากเอาไว้คุยกันทีหลังไปล่ะ" คอกเทลพูดแล้วรีบเดินไปขึ้นรถทันที

     ฮึ่ย!หงุดหงิดจริงๆเลยนี่แม่คิดถูกแล้วหรอที่จะให้ฉันหมั้นกับนายนี่เนี่ยแต่ความจริงฉันก็หาทางที่จะไม่ต้องหมั้นก็ได้นี่นา แต่ถ้าทำแล้วย่าของนายนั่นเกิดอาการทรุดหนักแล้วช็อคตายขึ้นมาล่ะ! โอ๊ยฉันจะทำไงดีเนี่ย

     J List - PUB

     หลังจากที่ไม่รู้จะทำอะไรให้มันหายเครียดฉันก็เลยตัดปัญหาด้วยการโทรนัดเจลิสเพื่อนซี้สุดสวยมาปลดปล่อยที่ผับแแห่งนี้ แค่อ่านชื่อก็คงจะพอรู้ว่าทำไมต้องเป็นที่นี่ ที่นี่เป็นกิจการใหญ่ของบ้านยัยเจลิสที่สืบทอดกันมาตั้งแต่สมัยปู่ย่าตาทวดแล้วล่ะ อืมตอนนี้ฉันก็เดินเข้ามาในผับแล้วยัยเจลิสนัดไว้โซนไหนนะ เดินดูไปเรื่อยๆแล้วกัน 

          "อ้าว...ไงจ๊ะสาวน้อยมาคนเดียวหรอ" เดินมาได้สักพักก็มาเจอกับกลุ่มวัยรุ่นผู้ชายดูแล้วน่าจะอายุประมาณฉันนี่แหละ

          "น่ารักอย่างนี้ ดื่มกับพี่หน่อยมั้ย" พอคนแรกพูดเสร็จคนหัวแดงอีกคนก็เสริมทับมาทันที พอไอ้หัวแดงพูดจบฉันก็เตรียมตัวที่จะเดินหนีแต่ว่า 

     หมับ! คนผมทองอีกคนคว้าข้อมือฉันไว้

          "จะรีบไปไหนล่ะ อยู่กับพวกเราก่่อนสิ" แล้วคนผมสีชมพูก็พูดขึ้นมา

          "ปล่อยฉันนะ ไม่งั้นฉันจะเรียกให้คนช่วยจริงด้วย" ฉันพูดพร้อมกับพยายามสะบัดข้อมือออกแต่ก็ไม่เป็นผลยิ่งสะบัดมันยิ่งจับฉันแน่นขึ้นเรื่อยๆ

          "ขาวๆ หุ่นดีๆแบบนี้ใครจะปล่อยไปง่ายๆล่ะมาสนุกกับพวกเราดีกว่า" แล้วหนึ่งในนั้นก็พูดขึ้นมาเสริมอีก 

          "ไม่! ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วยค่ะช่วยด้วยยยย" ฉันพยายามตะโกนจนสุดเสียงแต่ไอ้บ้าพวกนั้นก็ยังยืนยิ้มเฉยกันอยู่

          "นี่ ตะโกนไปก็ไม่มีใครได้ยินหรอกน่าเพลงมันดังซะขนาดนี้" อือนายหัวแดงก็พูดถูกนะ แล้วอย่างนี้ฉันจะทำไงดี 

          "โอกิ!" แล้วก็เหมือนมีเสียงระฆังดังช่วยชีวิต เจลิสเดินมาแถวนี้พอดีT^T

          "เจลิส ช่วยฉันด้วยไอ้พวกนี้มันจะลวนลามฉัน" 

          "เพื่อนเธอหรอลิส" แล้วคนหัวสีเอิ่ม...น่าจะเป็นสีขาวเพราะมองจากตรงนี้แล้วผมของนายนั่นสะท้อนกับแสงไฟหลากหลายสีพอดี เอ่ยถามเจลิส

          "ใช่เพื่อนฉันเอง ปล่อยเธอได้แล้ว" เจลิสพูดก่อนจะเดินมาดึงตัวฉันออกจากการจับกุมของไอ้พวกหัวหลากสี(ไม่รู้จะเรียกว่าอะไร) 

          "เธอรู้จักพวกนี้หรอ" หลังจากที่เป็นอิสระแล้วฉันก็เปิดปากถามเจลิสทันที

          "รู้จักดีเลยล่ะ พวกนี้มันมากันทุกวันจนจำหน้าได้แถมยังชอบหาเรื่องให้วุ่นวายให้ที่นี่อีก"

     เจลิสบ่นอุบแล้วรีบพาฉันเดินเข้าไปด้านในสุดของพับซึ่งกว่าจะเดินมาถึงเล่นเอาขาแทบไม่มีแรงไม่รู้จะสร้างให้มันใหญ่ไปเพื่ออะไร

********************

อัพแล้วนะ ช่วยเม้นท์กันหน่อยนะ

ตืดตามกันต่อไปค่ะ เดี๋ยวจะอัพเรื่อยๆนะ