คู่แค้นแสนรัก

                         ค่ำคืนแห่งความสุข ทุกคนที่รวมตัวกันอยู่ในงานแต่งที่มาเร็วไปเร็วแทบจะไม่เป็นการเป็นงานซะด้วยซ้ำ ยังคงปาร์ตี้กันอย่างไม่ลดละ  

 

   "  พี่ชาย ไหนบอกว่าจะไม่กินเหล้าแล้วไง " นันทณาเดินเข้าไปดุภาคินที่นั่งดื่มเหล้าร่วมวงกับโอนุชิตและอิฐทินนท์

  "  นิดนึงนะ นะนะ หลังจากนี้ไม่เมาแล้ว ขอฉลองวันได้เมียสักหน่อย " ภาคินที่พูดไม่ค่อยจะรู้เรื่องเพราะอาการเมา

   "  ปล่อยๆมันไปเถอะยัยซัน ให้มันเมาให้หัวทิ่มไปเลยยย 5555 " โอนุชิตก็อยู่ในอาการเดียวกัน

   "  พี่โอ คืนนี้ไปนอนที่อื่นนะค่ะ อิณไม่ให้เข้าห้อง " อิณทินีดุๆ

   "  เฮ้ย ได้ไง พี่จะไปนอนที่ไหนหละ "

   "  ก็ตอนตรงนี้ไง "

   "  พอๆๆ นี้ก็ตีสามแล้ว ไปนอนกันได้แล้ว พี่อิฐลุกขึ้นเดี๋ยวนี้เลยนะ " ปลายฟ้าออกคำสั่ง 

   "  เฮ้ย ใครกลัวเมียก็กลับไปก่อนเลยนะ ใครไม่กลัวก็นั่งต่อๆ" ภาคินเอ่ย 

   "  งั้นชั้ลไปก่อนนะ " อิฐทินนท์/  โอนุชิต

   "  คืนนี้ไปนอนกับพี่ อยู่กับไอภาคินคงจะไม่รอด " อิฐทินนท์เดินมาจับมือนันทณาไป

   "  พี่อิฐ จะพาซันไปไหน ผมยังไม่ได้เข้าหอเลยนะ พี่อิฐ " ภาคินเดินโซเซไปหา ตามอิฐทินนท์

   "  ไม่ๆ แต่งก็แต่ง แต่ห้ามมีอะไรกัน ไปๆ เข้าห้องไป ซัน " อิฐทินนท์ผลักปลายฟ้าและนันทณาเข้าไปในห้อง

   " พี่อิฐ ผมเป็นน้องเขยพี่แล้วนะ เอาซันคืนมา พี่อิฐ เปิดประตู พี่อิฐ เปิดดดด" ภาคินเคาะประตูใหญ่ อิณทินีและโอนุชิตหัวเราะ 

   " พี่ชายไปนอนกับอิณก็ได้ค่ะ " อิณทินีลากมือภาคินเข้าห้อง โอนุชิตเซงๆ

   "  เฮ้ยย ไม่ได้ๆ ให้มันไปนอนที่อื่น "

    "  อิณมานอนตรงกลางเร็วๆ ให้พี่กอดหน่อย นะนะ " โอนุชิตและภาคินนอนเต็มเตียง ทั้งคู่เมาจนไม่รู้เรื่อง ไม่นานก็หลับไป 

 

                   ช่วงสายของวันใหม่ ทุกคนเก็บข้าวของใส่รถ เพื่อรีบไปส่งอิฐทินนท์และปลายฟ้าที่สนามบิน

    "  เฮ้ย  รีบๆ เดี๋ยวไม่ทัน เร็วๆๆๆ " อิฐทินนท์เร่งให้ทุกคนขนของขึ้นรถ  

   " นมแจ่มค่ะ  ให้คนรถเอากระเป๋าออกมาหน้าบ้านเลยนะค่ะ ภูมินทร์เรียบร้อยแล้วยังค่ะ  โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะค่ะนม " ปลายฟ้าโทรคุยกับนมแจ่ม ในขณะนั่งรถ

 

           สนามบินสุวรรณภูมิ ทุกคนยืนส่ง อิฐทินนท์ ปฃายฟ้าและภูมินทร์ ภูมินทร์ร้องไห้ใหญ่เพราะไม่อย่างกลับ ภูมินทร์เดินมากอดนันทณาแน่น

   " น้าซันนน ไปหาผมบ้างนะครับ ฮือ ฮืออ ฮืออ"

   "  ไปหาอยู่แล้ว  อย่าร้องไห้ๆ คนดีของน้าซัน " นันทณาเช็คน้ำตาให้เด็กน้อย ก่อนจะหอมแก้มลา

   " นี่ไอชาย ดูแลน้องกูดีๆนะมึง ไม่งั้น กูจะกลับมาเอาคืน " อิฐทินนท์หันออกคำสั่งกับภาคินหน้าดุ

   " จะดูแลอย่างดีเลย "

   "  มีลูกหัวปีท้ายปีนะ ทั้งสองคู่เลย " ปลายฟ้าแซว

   "  ฟ้า อย่าขี้โพร่งให้ไอชายสิ หน้ามันยิ่งหื่นๆอยู่ " อิฐทินนท์ดุ 

   "  แหม พี่อิฐไม่หื่นเลยนะค่ะ " ปลายฟ้าแซว อิฐทินนท์อาย 

   "  เออๆ ไปก่อนแล้วเครื่องจะขึ้นแล้ว ไว้เจอกันใหม่ " อิฐทินนท์เดินไปกระซิบข้างหูนันทณาก่อนจะเดินจากไป

 

           ทั้งคู่แยกย้ายกันกลับบ้าน ในขณะที่ขับรถกลับบ้าน

   " เมื่อกี้พี่อิฐบอกอะไรซัน "

   " มันคือความลับ บอกไม่ได้ "

   "  เราแต่งงานกันแล้ว ต้องไม่มีความลับต่อกัน "

    " บอกไม่ได้จริงๆ "

   "  บอกมาเร็วๆสิ อยากรู้ๆ"

   "  บอกไม่ได้จริงๆ "  ภาคินเลี้ยวรถจอดข้างทาง

   "  ถ้าไม่บอกจะจูบแล้วนะ จะบอกมั้ย" นันทณาเงียบไม่ตอบคำถาม ภาคินบรรจงจูบอย่างแพ่วเบา

   " จะบอกมั้ย " 

   "บอกแล้วๆ  พี่อิฐบอกว่า ถ้าเกิด เอ่ออ  ถ้าเกิดพี่ชายมีอารมณ์ให้รีบวิ่งหนีทันที " นันทณาฝืนพูดและยิ้มแห้งๆ

   "  เอ้า อย่าหนีนะ ถ้าหนี มาเต็มแน่" ภาคินดุๆ

  
   "  พี่ชาย อะไรก็ไม่รู้ " นันทณาเขิลอาย ภาคินขับรถต่อ 

 

 

   " ไหนบอกจะพากลับบ้านไง ทำไมมาที่อำเภอ "

    "  จดทะเบียนสมรสก่อนสิ แล้วก็ไม่ต้องกลับบ้านแล้ว ไปฮันนิมูนเลย พี่เตรียมของเรียบร้อยแล้ว" 

    "จะรีบไปไหน   " 

   " เร็วๆลงมาได้แล้ว " ภาคินเดินไปเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับ ทั้งคู่จดทะเบียนสมรสกัน

 

   " แล้วนี่จะไปไหนต่อ " 

   " ไปที่ที่เราเคยไป "

   " ที่ไหน " 

   " ก็ ที่ที่เคยพาไปดำดูปะการังไง "

   " จริงหรอ ^^" นันทณาหันไปถามภาคินด้วยความดีใจ ภาคินยักคิ้วตอบ

 

   ท่าเรือ  ภาคินพานันทณาลงเรือไปเกาะที่เคยไปดำดูปะการังด้วยกัน ชายหนุ่มเอาของไปเก็บในบ้าน ก่อนจะพาหญิงสาวออกไปเดินเล่น พร้อมด้วยกีตาร์ตัวโปรดของเขา ทั้งคู่เดินมาถึงที่เดิม ที่ๆเขาและเธอเคยมาอยู่ด้วยกัน ที่ที่เธอเคยฟังเพลงเพราะๆจากเขา ภาคินจัดการปูเสื่อให้หญิงสาวนั่ง พร้อมกับว่างอาหารว่างที่เขาจัดเตรียมไว้ให้

   " พี่ชายซันหิว ขอกินหน่อยนะ" ภาคินยักคิ้ว ตอนนี้เขากำลังจัดตั้งสายกีตาร์เพื่อร้องเพลงให้หญิงที่รักฟัง

   " ทำไมพี่ไม่บอกซันว่าพี่ทำอาหารให้ซันกินทุกครั้งที่เราอยู่ด้วยกัน"

   " บอกไปก็เหมือนโม้ เดี๋ยวซันก็ไม่เชื่ออีก "

   " ซันชอบมากเลยนะ อร่อยมาก"

   " หอมแก้มทีนึงเร็วๆ " ภาคินยื่นแก้มมาให้หญิงสาว เธอหอมทำตามคำขอของเขาแต่โดยดี

   " ใครเป็นคนคิดเรื่องงานแต่งเมื่อวาน "

   " พี่เอง "

   " แล้วไม่กลัวซันปฏิเสธหรอ " นันทณาถามไปกินไป

   " ยังไงซันก็ต้องแต่งกับพี่ พี่ไม่มีทางปล่อยซันไปไหนเด็ดขาด "

   " พี่รักซันมั้ย " นันทณาหยุดกิน แล้วหันมาถามภาคินอย่างจริงจัง เขาเงยหน้าขึ้นมาจากกีตาร์ แล้วก็ตอบคำถามอย่างจริงจัง

   " รัก รักมาก หวงมาห ห่วงมาก แล้วก็นี้บอกไว้ก่อนเลยนะ ห้ามใส่ชุดว่ายน้ำปัญญาอ่อนเหมือนวันนั้นอีก ไม่ชอบ " 

   " ทำไม ซันใส่แล้วไม่สวยหรอ " นันทณาทำเป็นไม่เข้าใจ

  " สวย สวยมาก หุ่นดีมาก ผิวก็ขาว คนก็มองเยอะมาก พี่ไม่ชอบ อยากเห็นคนเดียว ถ้าอยากใส่ก็ค่อยใส่ให้พี่ดูคนเดียว " 

  " จะบ้าหรอ " นันทณาเขิลหน้าแดง ภาคินยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู 

  " แล้วรู้มั้ย เวลาซันใส่ชุดว่ายน้ำแบบนั้นนะ พี่มีอารมณ์มาก " พูดจบก็หอมแก้มหญิงสาวทันที เธอผลักเขาออกเพราะความเขิลอาย หน้าเธอแดงดั่งลูกตำลึงสุก

  
   " ไอหื่น ไอบ้ากาม " 

   " ป้อนหน่อยสิ หิว " นันทณาป้อนผลไม้ให้ภาคิน

   " ซันอิ่มยัง "

   " อิ่มแล้ว "

   " อิ่มแล้วก็มานอนนี้มา เดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง" ภาคินให้นันทณานอนที่ตักของตน เธอไม่ยอม แต่ก็ถูกเขาบังคับจนเธอต้องนอน และเริ่มบรรเลงเพลงให้หญิงสาวฟังจนจบ 

   " ทุกลมหายใจของชั้ลต่อจากนี้ ได้รู้สักทีจะใช้มันกับใคร ชีวิตมันมีจุดหมาย อยากหายใจอยู่ต่อไป รู้ไหมว่าเพื่อเธอ" ภาคินบรรเลงเพลงจนจบก็จูบหญิงสาวอย่างแผ่วเบาและปล่อยให้เธอนอนหลับบนตักเขา จนค่ำมืด

 

   " นี่ยัยขี้เซาตื่นได้แล้ว ตื่นๆ " 

   " มืดแล้วหรอเนี่ย  หลับยาวเลย " ความขี้เซาของเธอมันชั่งหน้ารักอะไรขนาดนี้ หญิงสาวลุกขึ้น ก่อนจะขยี้ผมตัวเอง ตาที่จะลืมตาก็ไม่ลืม จะนอนต่อก็ไม่ได้ ภาคินยิ้มให้กับความน่าเอ็นดูของเธอ 

   " เดินตามมาเร็วๆ " ภาคินเดินนำหน้ากลับบ้าน ในมือถือของเต็มไปหมด เขาเดินเข้าไปในบ้าน นันทณาทิ้งตัวลงตอนบนเตียงและหลับตาลง ภาคินมองเรือนร่างของหญิงสาวแล้วยิ้มออกมาก่อนจะเดินไปอาบน้ำ

   " ซัน ไปอาบน้ำได้แล้วไปเร็ว " ภาคินดึงมือหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมา

   " ทำไมพี่อาบเร็วจัง " หญิงสาวยังคงหลับๆตื่นๆแต่ยอมเดินไปอาบน้ำ ไม่นานเธอก็เดินออกมาโดยใส่เสื้อเชิ้ตสีขาวของภาคินและกางเกงขาสั้น 

   " อาบน้ำแล้วตื่นเลย นอนตอนค่ำซะแล้ว คืนนี้ได้ตาค้างแน่ๆเลย " นันทณาบ่นๆก่อนจะนั่งลงข้างๆเตียง ภาคินจ้องหน้านันทณา จนเธอผวาลุกขึ้นหนี

   "  พี่ชาย คิดอะไรอยู่ อย่ามองแบบนั้นสิ  พี่ชายๆ ตั้งสติก่อนนะ หายใจลึกๆ " นันทณาผวา เดินถอยหลังหนี ในขณะที่ชายหนุ่มเดินเข้ามาใหล้เธอเรื่อยๆ

   " พี่ชายๆ หายใจลึกๆนะ  ตั้งสติดีๆ พี่ชายๆ " นันทณาหน้าซีดเมื่อรู้ว่าตัวเองจนมุมแล้ว

   " ซันไม่รักพี่หรอ "

   "  รักสิ แต่ซัน เอ่ออ ซันไม่อยากมีเรื่องแบบนั้น "

   "  ทำไมหละ "

   " ก็มันไม่มีความสุข ถ้าเรามีอะไรกันแล้วพี่มาพูดแบบนั้นกับซัน ซันก็เสียใจอีกสิ "

   " ครั้งก่อนที่ทำไปเพราะแค้น แต่ครั้งนี่ที่จะทำเพราะรัก ตั้งแต่เวลาที่พี่สวมแหวนให้ซัน พี่สัญญากับตัวเองว่าพี่จพไม่ทำให้ซันเสียใจอีกต่อไป "

  " พี่ชาย "

 

   " เป็นของพี่นะค่ะ"  นันทณาไม่ตอบ แต่ไม่ขัดขืนใดๆ ภาคินจูบนันทณาอย่างอ่อนหวานก่อนจะอุ้มเธอมาวางไว้ที่เตียงนุ่ม หญิงสาวนอนนิ่งเพราะทำอะไรไม่ถูก ชายหนุ่มเลื่อนมือหนาไปสัมผัสกับคิ้วของเธอ ดวงตาของเธอจมูกของเธอและริมฝีปากของเธอ  ก่อนจะจุมพิตเธออย่างแผ่วเบา ชายหนุ่มพยามสอดแทรกลิ้นหนาเข้าไปในโพร่งปากหวานของเธอ โดยความยินยอมและเต็มใจของเธอ เขาตักตวงความหวานในโพร่งของหญิงสาว หญิงสาวพาลิ้นหนี แต่ชายหนุ่มยังคงใช้ลิ้นไล่ตาม จนเธอจำต้องยอมรับลิ้นของเขา เธอเริ่มเรียนรู้ในการใช้ลิ้นจนทำให้ชายหนุ่มเริ่มมีความสุข ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวที่จิกหมอนมากอดคอตัวเองไว้ เธอยอมแต่โดยดี ไม่นานชายหนุ่มก็ถอนจูบออก เขามองใบหน้าของหญิงสาวครู่หนึ่งก่อนจะจูบหน้าผากของเธอ และไล่มายังจมูก ดวงตา และแก้มนวลของหญิงสาว หัวใจของคนทั้งสองเต้นแรงผิดปกติ เขาเริ่มซุกไซร้ต้นคอหญิงสาวอย่างเร้าร้อน เธอขนลุกฟูทั้งตัว ชายหนุ่มเริ่มใช้ลิ้นหนาสัมผัสกับผิวขาวที่คอของหญิงสาว ความขาวและนุ่มนวมมันทำให้เขาเธอขมเธอไปหลายๆครั้ง หญิงสาวเริ่มมีเสียงออกมาเบาๆ มันทำให้เป็นที่พอใจของชายหนุ่มหญิงนัก ร่างกายของทั้งคู่มันร้อนดั่งไฟ เหมือนผ้าของหญิงสาวเหมือนเป็นอะไรที่เกะกะสำหรับชายหนุ่มอย่างหญิง เขาเริ่มปลดกระดุมอย่างช้าๆ จนเสื้อหลุดออกจากร่างกายของหญิงสาว เขามองมันอย่างพาใจและยิ้มออกมา

   " อย่ามองสิ ซันอายนะ " หญิงสาวเบือนหน้าหนีเพราะความอาย เธอเอามือทั้งสองข้างมาปกปิดอกอิ่มของเธอไว้

   " อย่าอายไปเลยคนดี " ชายหนุ่มจับมือหญิงสาวออก แล้วเริ่มซุกไซรซอกคอต่อ และเลื่อลงมาจนถึงอกอิ่มของเธอ เขาปลดบราของเธอออก แล้วจูบลงบนอกอิ่มทั้งสองข้าง หญิงสาวสะดุ้งเฮือก ชายหนุ่มใช้มือข้างหนึ่งของเขาสัมผัสกับอกอิ่มของเธอ และเริ่มดูดดื่มกับอกอิ่มของเธออย่างเร้าร้อน 

   " อื่ออ อื้อออ  พี่ชายย  อื้ออ "  เสียงหอบ กับเสียงระบายอารมณ์ของหญิงสาวเริ่มดังขึ้น มันทำให้ชายหนุ่มพใจเป็นอย่างยิ่ง เขาลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด และหันมาปลดกางเกงของหญิงสาว เขาเริ่มดูดดื่มกับเต้าคู่สวยต่อไป และฝากรอยตราความรักของเขาไว้ยังอกทั้งสองของเธอ แล้วเลื่อนลงมาเรื่อยๆ จนถึงสะดื้อของหญิงสาว ชายหนุ่มใช้ลิ้นสัมผัสกับหน้าท้องแบนราบของเธอ มือเล็กเริ่มจิกบนแผ่นหลังของชายหนุ่มอย่างไม่รู้ตัว เสียงระบายอารมณ์ของเธอก็ดังขึ้นเรื่อยๆ

 

   " อื้ออ  อื่ออออซ์  อื่ออออ" ขาทั้งสองขาของหญิงสาวถูกแยกออกจากกันอย่างช้าๆ เธอทั้งกลัวทั้งอายจนจนต้องเอามือมาผิด

 

   " อย่ากลัวไปเลยที่รัก " ภาคิน จับมือนันทณามาแตะตรงบ่าของเขาและเริ่มใช้ลิ้นสัมผัสกับกลีบกุหลาบของเธอ หญิงสาวสะดุ้งเฮือก เขาสัมผัสกลีลกุหลาบของเธอสักพักหนึ่ง แล้วเริ่มใช้นิ้วหนาของเขาเข้าไปตรวจสอบภายในกลีบกุหลาบของเธออย่างช้าๆ

 

   " โอ้ย " หญิงสาวสะดุ้ง และอายมาก เธอเอามือทั้งสองข้างมาปิดหน้า ชายหนุ่มยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของเธอ เขาเริ่มเร่งความถี่ขึ้นเรื่อยๆ จนหญิงสาวเริ่มเปล่งเสียงอย่างไม่เป็นภาษา

 

   " อื่ออ อื่ออ อ่าาาซ์   อ่าาาซ์  อืออออ  พี่ชายยย พี่ชายยยย " เธอหายใจหอบๆ และร้องไม่เป็นภาษา ชายหนุ่มเร่งความเร็วจนทำให้เธอไปถึงจุดหมาย 

 

  " มีความสุขมั้ย " ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างทะลึ่ง

 

   " ไอบ้า " หญิงสาวอายจนต้องเบือนหน้าหนี

   "  งั้นต่อเลยนะ " หญิงสาวยังไม่ตอบคำถาม เขาก็ใช้สวนกลางของเขาที่พร้อมจะเข้าไปสำรวจภายในกลีบกุหลาบของเธอ เข้าไปภายในกุหลาบ อย่างช้าๆ

   " เจ็บนะ เอาออกเถอะ ซันเจ็บ " หญิงสาวแทบจะน้ำตาไหลเพราะความเจ็บปวด 

   " ทนอีกนิดนะ " ชายหนุ่มหยุดการแทรกตัวเอาไว้แต่ไม่ยอมถอนมันออกมา เขาจูบปากและซุกไซร้ซอกคอของเธอ เพื่อปลุกอารมณ์ของเธอกลับมาอีกครั้ง และมันก็เป็นผม กุหลาบสวยค่อยๆคลายตัว เขาเลยแทรกมันเข้าไปในกุหลาบของเธอจนสุด และถอนมันออกมา หญิงสาวกระดุ้งเฮือกเพราะความเสียวซ่าน จำแอ่นพาสะโพกลอยตามตัวเขาไป ชายหนุ่มแทรกมันกลับเข้ามาอีกครั้งอย่างเร็ว 

   " พี่ชาย!!" หญิงสาวตีไปยังแขนของชายหนุ่ม เขายิ้มออกมา ค่อยจะเริ่มเข้าสู้ทางแห่งจุดมุ่งหมาย เขาเริ่มใช้สวนกลางของเขาเล่นงานกับกุหลาบของเธอ อย่างเร้าร้อนและเริ่มถี่ขึ้นเรื่อยๆ ทำให้หญิงสาวเปล่งเสียงออกมาไม่เป็นภาษา

   " อ่าซ์ อ่าซ์ อ่าซ์    อื่อ อื่ออ อ่าซ่่ พี่ ชะชายยย ซันน อื่อ อื่อ อื่อ " หญิงสาวกัดฟันแน่นเพราะแทบจะทนไม่ได้กับความรู้สึกเสียวซ่านแบบนี้อีกต่อไป สัญญาณของหญิงสาวมันทำให้ชายหนุ่มรู้ว่าเขาควรทำอะไรต่อไป ชายหนุ่มเริ่มเร่งเครื่องให้เร็วและแรงขึ้นเรื่อยๆ 

   "  อื่ออ อื่ออ อื่ออ   อพี่ชะชายยย  พี่ชะชายย  อ่าซ์ อ่าซ์ อ่าซ์   ซันนนน " 

   " พี่ชะชายยยย ซันน  อ่ะ อ๊าาาาซ์ " เข้าส่งเธอไปถึงจุดหมาย และไม่นานนักเขาก็ตามเธอไปด้วย ภาคินทอ้งตัวลงบนเรือนร่างของเธอ 

   " มีความสุขจังเลย  ซันมีความสุขมั้ย " 

   " พี่ชายยย  ถามอะไรก็ไม่รู้" 

 

   " อีกรอบนะ " ชายหนุ่มรีบพลิกตัว โดยให้หญิงสาวขึ้นไปนั่งบนร่างของตน 

   " พี่ชาย ไม่เอานะ ไม่เอา" หญิงสาวเขิลอายเอามือมาอกปิดหน้าอกของตน

   " เร็วๆ เดี๋ยวก็เป็นเอง " เขาสอนเธอโดยการจับเอวและยกสะโพกเธอขึ้นลงอย่างช้าๆ จนทำให้อารมณ์ของเธอพุ่งพร่าน และเริ่มทำมันต่อเอง 

 

   " อ่าซ์ อ่าซ์ อ่าซ์  อ่าซ์ " เสียงร้องของทั้งคู่สลับกันไปมา ชายหนุ่มหญิงร่างหญิงสาวให้นอนและอย่างอ่อนโยนและเริ่มจัดการต่อเอง โดยเพิ่มความเร็วและความถี่มากขึ้น

 

   " อื้อ อื้อ อื้ออ  พี่ชะชายย  อื้อ อื้ออ อื้อออ  พี่ะชะชายย ซัน ซะซันนน " เสียงที่เปล่งออกมาไม่เป็นภาษามันทำให้อารมณ์ชายหนุ่มพรุ่งพล่านอย่างมาก เขากรำทำต่อไปโดยเพิ่มความเร็วและความถี่ขึ้นเรื่อยๆ

 

   " ซะซันนน พี่ พะพี่่ "

 

   " พะพี่ชาย  ซะซัน อะอ๊าาาซ์ " 

   " ซัน พี่ พี่ อ๊าาาาซ์ " ทั้งคู่ถึงจุดมุ่งหมายพร้อมกันและหลับไปในทันที