Sulfur Love (RE-Write)
เขียนโดย 
enzang2660
วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 14.57 น.
แก้ไขเมื่อ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2556 17.52 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) อุณหภูมิมีผลต่อสารเคมี
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่1
℃อุณหภูมิมีผลต่อสารเคมีⓈ
เรื่องเมื่อวานทำให้ผมไม่อยากจะไปโรงเรียนเลย ผมเคยวาดฝันไว้ว่าจะได้มอบจูบแรกกับสาวน้อยน่ารักซักคน แต่กลับกลายเป็นหนุ่มหล่อซะได้น่าเจ็บใจชะมัดเลย ผมเดินเตะใบไม้เล่นไปตามทาง ภาวนาว่าขอให้วันนี้คงไม่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นกับผมอีก สายตาผมเหลือบไปเห็นศาลเจ้าที่ประจำโรงเรียน ขอซักหน่อยแล้วกันนะ
“เจ้าที่ครับขอให้วันนี้ผมเจอแต่เรื่องดีๆอย่าได้เจอไอ้เซลเลยนะครับ สาธุๆ - / \ -”
“เรียกใคร ไอ้เซลไม่ทราบ!!”
ผมหันควับอย่างรวดเร็วมันยืนอยู่ข้างหลังผมครับ มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยยย แถมมันยังส่งสายตาแบบฆาตกรโรคจิตที่เตรียมจะสับผมเป็นเสี่ยงๆได้ เจ้าที่ไม่แรงหรือผมขอช้าไปเนี่ยTT ช่างแม่งละ เดินหนีลูกเดียว!!
หมับ!
“จะไปไหน!!”
มันไวกว่า คว้าคอเสื้อผมแล้วกระชากให้ผมกลับมาที่เดิม ผมได้ยินเสียงตะเข็บฉีกออกจากกันด้วยแหละ ทำลายทรัพย์สินชาวบ้านหว่ะ TOT!!
“ปล่อยผม!”
“ฉันไม่ได้จับผมแก”
แถวบ้านเรียกกวนตีนครับไอ้คำพูดแบบนี้ -_-**
“ปล่อยกู>O<”
“ไอ้เด็กเปรต พูดเพราะๆไม่เป็นหรือไง -_-++”
“พูดดีๆไปแล้วไง เสือกกวนตีนกลับ”
“พูดเพราะๆ”
มันเค้นเสียงต่ำลงจนดูน่ากลัว ปกติหน้ามันก็หน้ากลัวอยู่ละนะ แล้วผมผิดตรงไหนที่พูดแบบนั้น มันกวนตีนผมก่อนอ่ะ
“ปล่อย -o-!”
คราวนี้มันไม่โต้แต่บีบคางผมให้เงยหน้าขึ้นอีก ปวดคอนะเฟ้ยยย แค่คุยสองสามประโยคคอกูก็จะเคล็ดแล้ว
“อยากโดนแบบเมื่อวาน?”
ผมเบิกตากว้าง ไอ้บ้านี่!! ผมปัดมือมันออก แต่เหนียวหนึบไม่หลุดเลย ผมเผลอมองไปที่ริมฝีปากสีส้มๆของมัน แล้ว....แล้วผมจะมองมันทำไมเนี่ยยยย >O<~ เฮือก! หน้าร้อน ผมไม่สบายแน่ๆเลย >///<
“จ้องแบบนั้น อยากให้ฉันทำเหมือนเมื่อวานหรอ”
เสียงมันแหบพร่าลง ฟังแล้วจั๊กจี๋ยังไงไม่รู้แหะ มันโน้มหน้าหล่อๆของมันลงมาใกล้ผมจนเกือบจะชิดกันอยู่แล้ว ลมหายใจอุ่นๆรดอยู่ที่ข้างแก้มของผม ดวงตาเรียวสวยหรี่ลง เขามองมาเข้ามาในตาผม เหวอออ ผมหลับตาปี๋ไม่กล้าสบตามันเลย >///<
“โทษที ฉันไม่มีรสนิยมชอบตุ๊ด!”
มันพูดกรอกหูผม แล้วยิ้มเยาะก่อนเดินจากไป ผมได้แต่ยืนนิ่งๆก้มหน้าปล่อยให้น้ำอุ่นๆไหลลงมา ผมอยากจะกลั้นนะแต่กลั้นไม่อยู่ ไม่รู้ว่าผมร้องไห้ด้วยความรู้สึกแบบไหนกันแน่ แค่โกรธมันอย่างเดียวหรือป่าว ทั้งที่ตอนเด็กๆผมโดนล้อผมก็ยังไม่ร้องไห้ แต่ทำไมคำนั้นที่หลุดออกมาจากปากเขา ถึงทำให้ผมรู้สึกบีบคั้นหัวใจแบบนี้ ผมร้องไห้เพราะคำว่า “ตุ๊ด”หรือ “ไม่มีรสนิยมชอบ” กันแน่นะ ผมน่ะ...
“ไอ้เตี้ยญาติเสียหรอ เห็นยืนร้องไห้อยู่หน้าศาลเจ้าที่”
วิวเอ่ยทักผม ญาติไม่ได้เสียแต่วันนี้เพื่อนจะเสีย -_-++
“พอดีเพื่อนกำลังจะตายน่ะ”
“ใครวะ--?”
ไอ้วิวถาม ผมเลยชี้นิ้วไปทางมัน
“มึงไง”
“ไอ้เตี้ยยยยยย”
มันทำท่าจะเข้ามาขยุมคอเสื้อผม แต่ซอสโผล่มาจากซอสหลืบแล้วดึงตัววิวไว้ก่อน คนยิ่งอารมณ์ไม่ดีอยู่ -_-**
“แล้วซัลเป็นไรอ่ะ มีอะไรระบายได้นะ*o*”
ไอซ์เอ่ยถามผม พร้อมกับเอาท่องช็อกโกแลตทิ่มใส่ปากผม -o-
“กินหน่อยนะจะได้อารมณ์ดี^^”
“อาวอันออกไอ(เอามันออกไป) -)o(-”
“กินหน่อยน่าๆ”
ผมก็เลยแกล้งงับทั้งนิ้วมันทันช็อกโกแลตเลย ^^+
“จ๊ากกก เจ็บนะซัลลล เทมส์ดูสิเลือดออกเลยง่าTOT”
ไอซ์ยื่นนิ้วไปให้เทมส์ เทมส์ก็เอามือล้วงอะไรซักอย่างออกมาจากกระเป๋า มันเป็นขวดแก้วเล็ก แล้วเขาก็รีดเลือดของไอซ์ลงไปในขวด ไอ้นี่มันจิตหว่ะ-o-;
“ไอ้แว่นทำไรของแก ฉันให้แกเช็ดเลือดออก ไม่ใช่ให้รีดเลือดออก>O<!!”
“จะเอาไปดัดแปลงDNAดูน่ะ”
“-o-!”
“ซัลปากแผลมันเล็กไปนะ คราวหลังกัดฝังเขี้ยวหน่อยนะ”
ขณะที่ไอซ์นั่งเหวอโลกลืม เทมส์ก็หันมาพูดกับผมด้วยใบหน้าจริงจังอย่างสุดซึ้งถึงคนจะมีเขี้ยวก็เถอะ แต่กัดฝังเขี้ยวมันเหมือนคำที่ไว้ใช้กับหมาเลยนะ-*-
“แล้วเมื่อเช้าซัลร้องไห้ทำไมหรอ”
“อ่า ไม่มีไรหรอก ลองแอคติ้งดูน่ะ^^”
ผมตอบซอสไป
“อ่องั้นหรอ นึกว่าเป็นอะไรไปซะอีก”
ถึงเจ้าพวกนี้จะปากเสีย ติ๊งต๊อง ปัญญาอ่อนไปซักหน่อย แต่ก็ช่วยให้ผมลืมเรื่องไม่ดีเมื่อเช้านี้ไปได้ อยากก้มกราบงามๆซักทีจริงๆ
“ประกาศ! วันนี้เราต้องไปเรียนพละกับครูอดิเรกนะ>O<”
สาวโทรโข่งประกาศหน้าชั้น คนนี้เป็นผู้หญิงที่พลังเสียงดีสุดๆ ตะโกนทีดังทะลุห้องเลยทีเดียว
“วันนี้เราจะได้เข้าเรียนกับพี่ๆห้อง5/Aด้วย กรี๊ดดดด>///<”
เสียงโหยหวนดังขึ้นจากหนึ่งเป็นสองแล้วเรื่อยๆ ทำไมพวกสาวๆต้องกรี๊ดกันนักหนา หรือห้อง5/Aอะไรนั่นจะมีดาราอยู่ ถึงแม้จะได้ยินมาบ้างว่าโรงเรียนนี้มีดารามาเรียนแต่ผมก็ยังไม่รู้เลยว่าดาราคนนั้นคือใคร โรงเรียนนี้เด็กหน้าตาดีเยอะมากก เลยไม่รู้ใครเป็นดารา--;
พอดีโรงเรียนผมออกแนวอินเตอร์ เลยต้องเปลี่ยนเสื้อพละที่โรงเรียน ยุ่งยากชะมัดเลยเนอะ ผมว่าจะเสียเวลาเรียนก็เพราะเปลี่ยนชุดเนี่ยแหละ
“ซัลลลลล!! อย่า!!>O<”
ซอสตะโกนขึ้น ขณะที่ผมกำลังจะถอดเสื้อ
“มีอะไรหรือ-_-?”
“คือ แบบว่า ฉันว่าไปเปลี่ยนตรงโน่นดีกว่านะ^^;”
ซอสชี้ไปทางซอกตู้แคบๆ จะให้เปลี่ยนในที่แบบนั้นอ่ะนะ ไม่เอาอ่ะ--*
“ไม่เอาอ่ะ”
“เชื่อฉันเถอะ คือฉันรู้สึกเขินๆที่ต้องมองนายเปลี่ยนเสื้อน่ะ>///<”
“โรคจิต”
“มันเหมือนเปลี่ยนเสื้อพร้อมกับผู้หญิงอ๊ะ>O<”
เฮ้อ~ อีกละ ผมยอมเดินเข้าหลืบไปแต่โดยดี หน้าตาเหมือนผู้หญิงมันลำบากแบบนี้ล่ะนะ ผมมองไอ้พวกผู้ชายในห้องมันทำเขินๆก่อนเดินหลบผมไป อยากจะโชว์ของดีให้ดูจริงๆเลยว่า ผมเป็นผู้ชายยยยยยยยย!!!!
ผมเปลี่ยนชุดเสร็จออกมาเป็นคนแรก ไม่ยากทนฟังเสียงซุบซิบของไอ้พวกผู้ชายในห้องตอนเปลี่ยนเสื้อ แล้วไหนจะเรื่องหื่นๆที่มันพูดกันอีก ผมชอบฟอร์มพละของโรงเรียนจังเลย เสื้อสีฟ้าเข้มแขนเสื้อสีฟ้าอ่อน สีโปรดผมเลย ผมมองไปเรื่อยๆ ก็ไปชนเข้ากับสายตาที่เหมือนเสือชีต้า ไอ้บ้าเซล! มันมองมาทางผมพอดี แถมยังใสชุดพละด้วย อย่างบอกนะว่าห้อง5/A คือห้องที่มันอยู่ เวร!!
“ตุ๊ด!”
มันเดินเข้ามาพร้อมตะโกนใส่หน้าผม ผมเลยเดินหนีมัน ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงด้วย ว่ากันว่าหมาเห่าอย่าเห่าตอบ
“จะหนีไปไหนอีกละ ยอมรับความจริงได้แล้วมั้ง”
ผมหยุดแล้วหมุนตัวกลับไปมองหน้ามัน จ้องมันอยู่อย่างนั้น เอาเลยจะล้ออะไรจะพูดอะไร เชิญ!!
“เป็นไร ไม่เถียงแล้วหรือไง”
ผมอุส่าห์สงบปากแท้ๆ สงสัยไม่มีใครเถียงด้วยคงตายตาไม่หลับ
“หมาพูดครั้งเดียวมันยังจำ แต่บางคนเถียงไปกี่รอบก็ไม่เคยจำ!”
อยากให้พูดก็จัดไปตามคำขอ โดนใจมั้ยครับ^^
“ปาก! -_-+”
“เถียงแล้วไง จะเอาไรอีก --**”
“เมื่อเช้า... เพื่อนฉันบอกว่าเห็นนายร้องไห้อยู่หน้าศาล”
“แล้วไง?”
“หวังว่าคงไม่ใช่เพราะฉัน”
มันพูดพร้อมมองจ้องหน้าผม
“ไม่ใช่อยู่แล้ว แก่แล้วนะ ไม่น่าโง่นี่-_^”
ผมพูดแล้วยักคิ้วใส่มัน มันก็เลยเอามือมาตะปบเข้าที่คอผม(ไม่ได้บีบนะ) แถมส่งสายตาอำมหิตให้ผมด้วย
“แก!!”
มันเริ่มจะแปลงร่างเป็นซุปเปอร์ไซย่าแล้วครับ มันระเบิดพลังเสียงเกิน 180 เดซิเบล ทำให้คนที่เดินอยู่แถวนั้นกับพวกที่เพิ่งออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อมองมาทีเราเป็นตาเดียว ฮ่าๆ นึกอะไรดีๆออกละ^^
“อ่ะ แค่กๆ พะ..พะ..พี่เซล ผมหะ..หายใจ..มะ..ออก”
“อะไรของแก?”
มันพยายามดึงมือมันออกครับ แต่ผมเอามือผมกดทับมือมันไว้ แล้วทำหน้าเหมือนคนกำลังจะตาย เสริมเอฟเฟ็กด้วยหยดน้ำตาเล็กๆน้อย
“กูยังไม่ได้ทำไรเลย อย่ามา...”
“แค่กๆ พี่เซล..”
ผมพยายามเค้นน้ำตาออกมา ให้มากขึ้นตามจำนวนผู้ชม ผมเห็นพี่มันหน้าซีดกระชากมือออกจากคอผม ยิ่งทำท่าแบบนี้คนอื่นเขายิ่งมองว่ามันกำลังเขย่าตัวผมอยู่ แล้วรุ่นพี่คนนึงก็มาดึงมันออกไป
“ไอ้เซลทำอะไรของมึงเนี่ย น้องเขาเจ็บหมดแล้ว”
“กูยังไม่ได้ทำไรเลย”
มันเถียงเพื่อนมันครับ
“น้องเขาร้องไห้ขนาดนั้นยังบอกว่าไม่ได้ทำไรอีกหรอ”
“มันสำออยไง”
พูดเสร็จมันก็เอามือมาผลักหัวผม แต่ตอนนั้นผมยืนไม่ทิ้งน้ำหนักที่ขา ผมเลยล้มลงไปกองกับพื้น เพื่อนพี่มันรีบปี่เข้ามาดูผมทันที
“เป็นไรหรือป่าว พี่ขอโทษแทนเพื่อนพี่ด้วยนะ^^;”
พี่คนนั้นพูด เขาช่วยพยุงตัวผมขึ้นแถมยื่นผ้าเช็ดหน้ามาให้อีก พี่จะพระเอกไปไหนเนี่ย แต่ผมไม่เป็นนางเอกหรอกนะ--;
“อ่อนแอจังเลยนะ เลิกสำออยได้ละ”
ปากไอ้หมอนี่มัน! ขอโทษซักคำยังไม่มีเลย !
“ขอบคุณนะครับพี่...”
“พี่ชื่อชีต้านะ เรียกพี่ต้าเฉยๆก็ได้ น้องซัลเฟอร์ใช่มั้ย^^”
“อ่ะครับ^^?”
รู้จักชื่อผมได้ไงเนี่ย เป็นญาติกับเจน ญาณทิพย์หรอ
“ไม่ต้องทำหน้างงหรอก ใครๆก็รู้จักน้อง”
พี่ต้าพูด ผมของงต่อได้ป่ะ-.-?
“ผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโรงเรียน ใครจะไม่รู้จักล่ะ^^”
“-o-!”
“พี่เป็นแฟนคลับน้องด้วยนะ เจอตัวจริงแล้ว น่ารักเป็นบ้าเลย>.<”
เหออออ ขนาดนั้นเลย เปลี่ยนจากน่ารักเป็นหล่อได้มั้ยอ่ะTOT
“พวกมึง เลิกสร้างโลกส่วนตัวกันได้แล้ว คลื่นไส้!”
หมาเห่าๆ หม่าเห่าๆ โฮ่งๆ ผมว่าเขาน่าจะไปกำจัดหมาออกจากปากบ้างนะจะได้เลิกเห่า สร้างความรำคาญให้ชาวบ้านเขา
“เซล ไม่ขอโทษน้องเขาหน่อยหรอวะ”
พี่ต้าถาม ผมว่านะอยากไปเอาอะไรกับคนพรรค์นี้มากเลย เสียเวลาเปล่า!
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ถ้าเขาไม่สำนึกเอง พูดไปก็ไร้ค่า”
ผมพูดพลางก้มหน้าคอตกๆ เรียกร้องคะแนนความสงสารจากผู้ชม โฮะๆ
“เอารางวัลไรดีละ ออสก้ามะ”
หมอนนั่นประชดผม เหอะ เอามาสิรอรับอยู่^^
“เซล!”
พี่ต้าขึ้นเสียงใส่
“เออๆ โทษ จบมั้ย!”
พูดจบพี่มันก็เดินไปเข้าแถวข้างๆสนามบาส มันอมยิ้มเล็กน้อยๆ+กลั้นหัวเราะ แล้วพี่ต้าก็เดินตามหมอนั่นไป แล้วเมื่อไหร่ไอ้พวกที่มันเปลี่ยนเสื้อผ้าจะออกมา ตายคาห้องเปลี่ยนชุดไปแล้วมั้ง ผมว่าห้องเปลี่ยนชุดโรงเรียนต้องเคยเป็นห้องซาวน์น่ามาก่อนแน่ๆ โคตรร้อนเลยแหละ-_-;;
[Celsius]
เจ้าเด็กบ้านั่นทำให้ผมอับอายขายหน้าชะมัด ทั้งที่ผมยังไม่ได้บีบคอมันเลยด้วยซ้ำแต่มันกลับทำท่าเหมือนคนกำลังจะตาย ชาวบ้านเลยเข้าใจผมผิดว่าผมเป็นคนทำร้ายมันแถมผมแค่ผลักหัวมันเบาๆ(ละมั้งนะ) มันก็โอเวอร์ล้มลงไปนั่งพับเพียบเรียบร้อยอยู่บนพื้นเห็นแล้วหมั่นไส้สุดๆเลย ไอ้ต้าก็ดันไปหลงมารยามันเข้าอีก อ๊ากกกกก
“วันนี้เรามีน้องๆมาเรียนด้วย ดูแลน้องๆด้วยละ โดยเฉพาะเด็กใหม่”
ครูพูดพลางมองไปที่ไอ้เด็กเปรต ดูแลเหรอ? ถ้าเป็นไอ้เด็กนั่นคงไม่ต้องหรอกมั้ง แค่บีบน้ำตานิดหน่อยก็มีคนกรูกันเข้ามาเอาใจละ เป็นผู้ชายแท้ๆไม่สิ
ตุ๊ดต่างหาก มารยาเยอะจริง
“วันนี้เราจะมาแข่งบาสชายกันนะ จัดทีมมาห้องละ5คน สาวๆอย่าลืมเชียร์หนุ่มๆดังๆละ”
“ค่า>////<!!”
ผมเห็นมันนั่งอุดหูขณะที่เพื่อนสาวๆกรี๊ดกรอกหูมัน นึกว่าจะกรี๊ดตามซะอีก หรือมันแอบแมนอยู่นะ ม.4เข้าแถวเรียงหน้ากันอยู่อีกฝั่งของสนาม ผมก็เพิ่งสังเกตว่ามันนั่งตรงกับผมพอดีเลย มันหันมาเห็นผมแล้วด้วย แล้วมันก็ทำสะบัดหน้าหนีผม น่ารักตายละ--*
“ครูจะทบทวนกติกาการเล่นให้ฟังก่อนนะ (ภาคบรรยาย)”
ผมจ้องมันแล้วมันคงรู้สึกได้จากรังสีอำมหิตที่ผมแผ่ออกไปในชั้นบรรยากาศ มันก็เลยกระเขยิบไปนั่งตรงอื่น แต่ผมก็ขยับตามมันไป จะรังควานมันให้ถึงที่สุดเลย มันเลิกขยับหนีพราะเพื่อนมันล็อกแขนมันไว้ เป็นผมๆก็รำคาญจะนั่งไหนก็ซักที่(แต่ผมก็ทำตามมันอ่ะนะ--;) ระหว่างฟังบรรยายสงครามประสาทก็เริ่มขึ้น
(ไอ้ขี้แย-o-) ผม
(.......ไม่ตอบรับสัญญาณ........)
(ไอ้ตุ๊ด^^)
(บ้านมึงสิ-_-**) มัน
(ปากดี-_-++)
(ไม่ได้ใช้ปาก ใช้สายตา!! ประสาทป่ะ?แค่อวัยวะธรรมดาเด็กอนุบาลยังแยกเป็นเลย-_^)
(แก!)
(เลิกเห่าได้ละ)
(กูเป็นคน!! ประสาทป่ะ? แค่species เด็กอนุบาลยังแยกเป็นเลย-_^)
(พอดีเป็นเด็กมัธยม^^)
ดูมันดิ!! ไอ้เด็กนี่เถียงคำไม่ตกฝาก ผมอยากฆ่ามันจริงๆ>O<!!! ผมชี้นิ้วไปที่หน้ามันแล้วก็ทำท่าปาดคอตัวเอง มึงตายยยย!! แล้วมันก็ทำท่าเอามือประสานกันไว้ที่อกแล้วก็ส่ายตัวไปมาพร้อมทำหน้าเหมือนกลัวๆ (กลัวจังเลย: ซัลเฟอร์) อ๊ากกกกก ไอ้เด็กนี่ >O<!!
“ไอ้เซล!”
ไอ้ต้าเรียก
“ไร?”
ผมถาม
“ทำไรกันอ่ะ กูเห็นนะ-.-”
“กูนั่งเฉยๆ”
“สะ-ตอ มี้กี้เกือบจะทำเลาะกันละ คราวนี้อะไร ส่งสายตาวิ้งๆกันไปมาอยู่ได้ ”
วิ้งๆของมันนี่หมายความว่าไง กูจะลุกไปชกหน้ามันอยู่ละ
“วิ้งไร”
“กูรู้นะมึงคิดไรอยู่ ถึงน้องเขาจะน่ารักมากกก แต่ก็เป็นผู้ชายนะเว้ย>O<!”
“จิ้นเกินไปละมึงอ่ะ”
“กูมองตามึงก็รู้ละมึงใส่กางเกงในสีไร”
“สีไร?”
“สีขาว!”
“ไม่ใช่”
“ดำ”
“ไม่ใช่”
“อย่าบอกนะง่ามึงไม่ได้ใส่มา ฮ่าๆ ^O^”
“รู้ได้ไงวะ^^”
สิ้นเสียงผมเท่านั้นแหละ คนที่นั่งละแวกเดียวกับผมหันมามองกันให้พรึ่บ
สายตัวพวกผู้หญิงบ่งบอกถึงความหื่นขึ้นมาทันที บางคนก็ทำหน้าช็อกๆ เอ่อ จะจริงจังอะไรกับคำพูดกูนักหน้าเนี่ย เล่นมุกเว้ยยยย>O<!!
“เซลมะ...ไม่ใส่จริงดิ”
เพื่อนผู้หญิงที่นั่งใกล้ผมถาม เฮ้อ เพิ่งรู้ตัวว่าไม่น่าเล่นมุกนี้เลย
“ไม่รู้สิ จะดูมั้ยละ^^”
ผมยิ้มพลางเอามือรั้งขอบกางเกงให้กว้างขึ้นเล็กน้อย แต่เพื่อนคนนั้นชะโงกหน้าเข้ามาเต็มที่เลย แล้วเธอก็....บริจาคเลือดไว้อาลัยกับขอบกางเกงในผม -_-; ก่อนวิ่งหนีไปทางห้องน้ำ ยิ่งสร้างความฮือฮากับคนอื่นๆเข้าไปอีก ผู้หญิงสมัยนี้หื่นกันจริงนะ-_-;;
“อย่าเล่นนอกกติกากันละเอ้า ตัวแทนลุก”
ครูเรียก ผมคงต้องลงไปเล่นด้วยซินะผมเป็นนักกีฬาโรงเรียนแถมอยู่ชมรมบาสด้วยปฏิเสธคงไม่ได้ ผมลุกไปพร้อมกับต้า ผมมองไปยังเด็กนั่น มันจะวิ่งเข้าสนามครับ ตัวเล็กแบบนั้นชนนิดเดียวก็ล้มแถมยังเตี้ยอีกต่างหาก ให้ลงมาคงไม่ได้แตะลูกหรอก ตอนนี้มันโดนเพื่อนมันดันหัวไว้แล้วก็ผลักมันลงไปนั่งจุ้มปุ๊ก แล้วเพื่อนมันก็เข้าสนามแทน ผมแอบเห็นมันทำแก้มป่องๆด้วยแหละ น่ารักดีแหะ เอ๊ะ!! น่ารักหรอ ผมคิดบ้าไรอยู่เนี่ย><!!
“ดีครับพี่เซล พี่ต้า”
วิวรุ่นน้องในชมรมทักผมกันต้า
“อืม ไม่ต้องออมมือละ”
ผมตอบมัน
ปรี๊ด!
เสียงนกหวีดดังขึ้น ผมก็ปล่อยบาสต่อให้อีกฝั่งไปก่อน ค่อยไปแย่งที่หลังก็ได้ ผมวิ่งตามคนใส่แว่นไป แล้วก็ไปดักหน้ามันกั้นไม่ให้มันส่งลูกได้ มันกางแขนกั้นผมไม่ให้เขาใกล้มัน แล้วมันก็โยนบอลลอดหว่างขาผมไป ใช้ได้นี้ๆ ตอนนี้บอลไปอยู่ที่คนเตี้ยๆ มันทำหน้าเลิ่กลั่กมากที่เห็นผมวิ่งเข้าไปหามันแล้วก็ทำท่าคล้ายคิงคอง(จะแย่งลูกมันอ่ะ) มันกอดลูกไว้แน่ไม่ให้ผมแย่งได้ เฮ้ย ฟาวแล้ว มันโยนลูกจะให้ไอ้วิวที่อยู่ข้างหลังผม
ฟิ้ว~
แปะ!
ไม่รู้ว่าจงใจหรือยังไง มันโยนลูกไม่ข้ามหัวผมแต่เกือบจะเข้าหน้าผม ผมเลยต้องรีบปัดทิ้งก่อนที่มันจะเข้ามาทำลายใบหน้าใสๆของผม
“อะ!”
ลูกบาสลอยไปลงที่หัวเด็กนั่นพอดีเลย มันมีแรงดึงดูดลูกบาสจริงๆเลยนะไอ้เด็กนี่ มันลุกขึ้นยืนตัวโอนเอนไปมา พร้อมส่งสายตาจิกกัดมาที่ผม ปากมันพรึมพรำอะไรซักอย่าง(เล่นของใส่หรอวะ-o-!) มันชี้มาทางผมก่อนจะล่วงลงไปกองกับพื้น เฮ้ย! OoO!!!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
