Love you...ผมรักนะนายกวนโอ๊ย

สวัสดี...ฮะทุกคนรู้สึกว่าไม่ค่อยมีใครอ่านเลยอะ....อยากให้แต่งยังไงก็บอกได้น้าาาา..ขอความกรุณาด้วยนะฮะ.

ณ...บ้านของ..โซ...ตอนเช้า...วันเสาร์
   ''นี่...ไอ...ตื่นได้แล้วนะเช้าแล้ว...ไปกินข้าวกันป่ะ..''เสียงโซปลุกคนร่างบางที่นอนอยู่...แต่คนร่างบางก็ไม่ยอมตื่น...จึงเข้าไปงับหูของร่างบางทีนึง...ทำให้ร่างบางตื่นอย่างรวดเร็วและพูดว่า..
   ''มะ..มา..งับหูผมทำไมฮะ...''ผมพูดเสียงตะกุกตะกักเลย...โซตอบว่า
   ''..หึ..หึ...ก็ตรงนั้นเป็นจุดอ่อนนายใช่ไหมล่ะ...ก็ไม่ยอมตื่นเองช่วยไม่ได้นี่...''โซพูดเสียงน่ากลัวเลยอะ...และผมพูดว่า
   ''นะ..นะ..นาย..รู็ได้ไงอะ...หรือว่่านายทำไร..ผมอะ...เจ็บไปหมดเลย''ผมพูด
   ''..อีืมมม...ขอโทษด้วยนะ....แบบว่าก็นายน่ารักเองนี่...แล้วเราก็เป็นผู้ชายเหมือนกันด้วยนายไม่ท้องหรอกน่า..''โซพูดเสร็จ...ผมก็ร้องไห้ออกมาทันทีและผมก็พูดว่า
   ''ฮึก...ฮือ...คะ...ครั้ง..ระ...แรกของผม...ฮือๆๆๆ''ผมพูดได้แค่นั้น...แล้วนอนร้องไห้โดยมีผ้าห่มคลุมอยู่...โซเห็นก็เดินมาที่เตียงที่มีร่างบางนอนร้องไห้อยู่
   ''..อย่าร้องไห้นะ...ผมจะรับผิดชอบเอง...คบกับผมนะไอออกมาเถอะ''โซพูดและดึงผ้าห่มออกจากตัวร่างบางที่นอนร้องไห้อยู่...และโซพูดว่า
   ''..ถ้าไม่ลุกขึ้นมาไม่พาไปเลี้ยงไอติม...ช็อกโกแล็ตนะ...และอย่าลืมคำตอบที่โซถามนะ''โซพูดจบก็ทำให้ร่างบางที่นอนร้องไห้อยู่หยุดร้องไห้และลุกขึ้นทันทีแต่ก็ต้องนั่งลงที่เตียงเพราะอาการเจ็บทั้งตัวและร้องออกมาว่า
   ''ฮือๆ...โซผมเจ็บๆมากๆเลยฮือๆ...ลุกไม่ไหวแล้ว''ผมพูดปนร้องไห้ออกมาเพราะความเจ็บตามตัว