Love you...ผมรักนะนายกวนโอ๊ย

ขอโทษที่ไม่ได้ต่อเรื่องนานฮะ...พอดีช่วงนี้มีงานเยอะฮะแต่ก็มาต่อให้แล้วนะฮะ

    ตอนนี้ผมกำลังเรียนวิชาประวัติศาสตร์อยู่ฮะ....และเป็นวิชาที่ผมไม่ชอบมากที่สุดเลย......ผมจึงเอาหน้าฟุปกับโต๊ะซะเลย....ผมไม่ฟังอาจารย์แต่ผมหันไปมอง...โซ...แทนเพราะว่าพอมองโซแล้วผมรู้สึกดียังไงไม่รู้...แบบว่าเพราะว่าโซก็เป็นคนหน้าตาดีอยู่แล้ว...และโซก็ตั้งใจเรียนผิดกับผมเลย...เฮ้ออออ....ผมล่ะเหนี่อยจริง...และแล้วผมก็เผลอ...มองโซตลอดจน...เลิกเรียน...
    ''นี่...ไอ..นายเป็นไรอะ...ผมเรียกตั้งนานแล้วนะ..กลับบ้านได้แล้วนะ''เสียงเรียกของโซทำให้ผมตื่นและพูดว่า
    ''เอ่อ...ไม่เป็นไรฮะ...ผมกลับก่อนนะฮะ''ผมพูดและลุกจากโต๊ะ...แต่โซก็พูดว่า...
    ''นี่นายไม่รู้เหรอ...ว่าฝนตกอะ...เอาร่มมาไหม''ผมตอบว่า
    ''เอ๋...ฝนตก...ผมไม่ได้เอาร่มมาด้วยสิ''ผมพูด...โซพูดว่า
    ''เอ่อ..งั้นไปบ้านผมก่อนไหม...ฝนก็ตกหนักด้วยสิ...''โซพูดขึ้นทำให้ผมตอบว่า
    ''อืม...แล้วแต่นายนะ...แม่ผมไม่อยู่ด้วยอีกหลายวันจะกลับมา''ผมพูด
    '''งั้นไปกันเล้ย..''โซพูดและทำท่าดีใจและหยิบร่มออกมาและจูงมือผมเดินตามลงไปชั้นแรก...........จนถึงบ้านของโซ