แม่มดสาวใส คว้าหัวใจนายตัวแสบ

7.0

เขียนโดย Plaly

วันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2556 เวลา 09.19 น.

2 บท

0 วิจารณ์

5,410 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2556 09.25 น. โดย เจ้าของนิยาย

1) เมื่อเรามาเจอกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เฮ่ออออออออ !!~ วันนี้สินะที่ฉันต้องตื่นแต่เช้าเพื่อไปตลาดน่ะ อันที่จริงก็ไปทุกวัน =0= แต่ว่านะ แม่นี่ก็ใช่ฉันจริง ๆ เลยยยยยย TOT ที่จริงนะคุณผู้อ่านก็คงรู้แล้วว่าฉันเป็นแม่มด แต่ว่านะ ไม่อยากใช้อ่ะ เวลาเสกมาแต่ละอย่าง ๆ มันก็จะแปลก ๆ ๆ ๆ โอ๊ยยย เซ็งแท้เล่าาาา ~

''วันนี้ให้หนูไปซื้ออะไรคะ''

''เอ วันนี้น่ะหรอ....ไปบ้านเพื่อนแม่หน่อยสิ่ แม่จะใช้ไปเอาหนังสือที่เพื่อนแม่ยืมไปน่ะ''

''ค่าาาา แล้ววันนี้หนูจะได้กินอ่ะไรน่ะ''

''เดี๋ยวรู้จ่ะ :)''

โอ๊ย สยิวกิ้วเลยอ่ะ แม่พูดแบบนี้ แหม่ เดี๋ยวรู้ :) แม่เคยได้ยินแม่พูดแบบนี้เลยนี่นา มันแปลก ๆ หรือว่าแม่มีลับลมคมในอะไรกับฉันรึเปล่า อยากรู้ !!!

ฉันต้องขึ้นไปบนบ้านล่ะสิ่ ขี้เกียจเดินต้องไปเอาไม้กวาดคู่ใจ >< เอาล่ะนะ ฟิ้วววววววว

ตุ่บบบบ !!!!!'

ณ บ้านเพื่อนคุณแม่

''โอ๊ยยยยย เจ็บชมัด'' เจ็บคัก ๆ ก้นจ้ำเบ้าเลยจ้าาาา เขียวเป็นสีมรกตแล้วมั้ง แหม่....เดี๋ยวเค้ารู้หมดว่าฉันบ่นอะไร 555

''เป็นอะไรรึเปล่า - -'' เสียงหมาตัวไหนเรียกเนี่ยยย เบื่อแท้

''เปล่าจ้า เปล่า ไม่เป็นอะไรมากหรอก'' มั้งนะ ดูขาฉันสิ่ แดงเถือกเป็นทางมะพร้าวแล้วน่ะ !!

''เข้าไปในบ้านก่อนสิ่ เดี๋ยวฉันทำแผลให้ ดูขาเธอสิ่ - - '' เห็นเรอะ (ไม่เห็นคงตาบอด- -)

''ก็ได้ ๆแต่ว่านะ นายจะหลอกฉันไปปล้ำรึเปล่าาาา -0-''

''คิดมาก ป่ะ เดียวฉันช่วยประคอง - -'' ว่าแล้วเขาก็พาฉันเดินเข้าไปในบ้าน เอ ๆ บ้านสวยดีนะ ดูเหมือนว่านายนี่จะเป็นคนรักสะอาดรึเปล่า ดูสิ่ พื้นมันแว๊บบบบบบ โต๊ะสะท้อนแสงเหมือนหัวลุงโก๊ะ (ลุงแถวบ้านฉันเองแหละ หัวเขามันเถิกกกกน่ะ ><) แตกต่างกับบ้านฉันสิ้นเชิง โว๊ะ พูดแล้วอายจริงงงง

''บ้านนายสวยดีนะ ว่าแต่นายชื่ออะไรอ่ะ''

''ฉันชื่อ ทีเจ เธอล่ะ -.-??'' ทำหน้าสงสัยทำไมยะ คิดว่าฉันจะชื่อ เขียด คางคก รึไง -*-

''ยินดีที่ได้รู้จัก ..'' เอ๊ ทำไมทำตัวเย็นชากับฉันล่ะ - - ทำหน้านิ่ง ๆ ดูนายแล้วฉันยังขนลุก แต่ตอนแรกเขายังทำตัวน่ารัก ๆ กับฉันอยู่เลยนะ เย็นชาเกินไปแล้ว -0-'''

''สวัสดีครับ คุณแม่'' ใครแม่ย๊ะ -.0

''อ้าว สวัสดีจ่ะทีเจ -0- !!!! ลูกโซล่า แม่ให้มาเอาหนังสือแล้วหรอจ๊ะ''

''อ้าว สวัสดีดีค่ะ นี่เพื่อนคุณแม่หรอคะ''

''จ้า ตามแม่ขึ้นมา เดี๋ยวฝากเอาขนมไปให้แม่เราด้วยนะ''

''ค่ะ ว่าแต่ ทีเจนี่เขาเป็นคนยังไงหรอคะ''

''เอจะว่าไปแล้ว เขาเป็นคนอ่อนโยนมากนะ แต่ว่า เวลาสาว ๆ มาหาเขาที่บ้านมักจะทำหน้านิ่ง ๆ น่ะ ถามทำไมหรอ''

''อ๋อ เปล่าค่ะ'' พอฉันพูดจบคุณแม่ของทีเจ ก็เดินดุ่ม ๆ เข้าไปในห้องเอาหนังสือออกมา โอ้ !!! ป๊าดทีโถ กะละมังซักผ้า ทำไมมันเยอะอย่างเง้ !!!! -0-

''เยอะหน่อยนะโซล่า พอดีแม่อยากทำอาหารเก่ง ๆ น่ะจ่ะ ก็เลยไปขอยืมหนังสือแม่หนูมาหัดทำน่ะ ไปไหวรึเปล่า เดี๋ยวแม่ให้ทีเจเอารถไปส่ง ^^''

''ค่ะ ๆ '' เสร็จปุ๊ป แม่ของทีเจก็เรียกทีเจขึ้นมาช่วยยกนหนังสือ - - ดูเหมือนว่าเขาจะมีพละกำลังเยอะนะ ขอบอก - - พอเขายกลงไปใส่ในรถเสร็จ แม่ของทีเจก็รีบวิ่งลงมา บรรไดแทบหัก เอาขนมทองหยอด มายัดใส่ในมือฉันแล้วทีเจ ก็ขับรถออกไป ~

''นี่ นาย ขอร้องล่ะ อย่าทำตัวกวนประสาทฉันได้ไหมอ่ะ ตอนแรกนายยังทำตัวดี ๆ อยู่เลย พอฉันบอกชื่อปุ๊ป นายก็ทำตัวเย็นชาใส่ฉัน ทำไมหรอ ชื่อฉันเหมือนย่านายรึไง''

''ไม่เหมือน.''

''แล้วทำไมต้องพูดเสียงแข็ง ๆ ใส่ฉันด้วยล่ะ''

''เปล่า'' ยังมีหน้ามาพูดว่าเปล่าเรอะ เสียงเย็นเป็นน้ำแข็งขนาดี้ โอเครรรรรรร ถ้านายอยากจะเย็นชากับฉัน ฉันก็จะเย็นชากับนายเหมือนกัน !!!!

ว่าแล้ว ฉันก็นั่งเงียบมาตลอดทาง จนถึงบ้าน @

ฉันลงรถพร้อมหยิบกองหนังสือลงมาโดยไม่พูดสักแอะ ไงล่ะ หึหึ จะว่าไปมันก็หนักเหมือนกันนะเนี่ย T^T แล้วรถนายทีเจก็ฌเคลื่อนตัวกลับไปส่วนฉันก็วางหนังสือลง แล้วกดออดดดดด

''มาแล้วจ้า มาแล้ว''

''แม่คะ ทำไมมันเยอะอย่างงี้''

''ก็นะ เข้ามาเร็ว ๆ''

ณ ในบ้าน @

''แม่ของทีเจ ฝากขนมทองหยอดมาให้แม่ด้วยนะ''

''ทำเก่งแล้วสิ่นะ ยัยโมลี ^^''

''แม่ของทีเจชื่อโมลีหรอคะ''

''จ่ะ อ้าวว แล้วรู้จักทีเจแล้วหรอ ไวจังนะ ไงล่ะรู้สึกเป็นมิตรขึ้นไหม''

''ไม่เลยค่ะ เขาทำตัวเย็นชากับหนูมาก ๆ เลยอ่ะ''

''งั้นขึ้นไปทำความสะอาดห้องให้เสร็จก่อน แล้วค่อยลงมากินทองหยอดนะ''

''ค่าาาาา - 3-''

ว่าแล้วฉันก็เดินขึ้นไปบนห้อง เห้ออออ ~! อันที่จริงแล้ว ห้องฉันมันหนักกว่าห้องแม่สะอีกนะ