Love Vacillate รักหวั่นไหนนายสุดฮอต ><

                           กิจกรรมเค้าข่ายรับน้องดำเนินต่อไปอย่างน่าเบื่อมากกก สำหรับฉันมันอาจจะ
สนุกแต่ฉันเซ็งโลกเองมั้ง - - สามวันสองคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว และตอนนี้ฉันก็มานั่งจุมปุ๊กในโรง
อาหารมหาลัยเพื่อกินข้าวกลางวัน  ตั้งแต่กลับมาจากการเข้าค่ายฉันก็ยังไม่ได้เจอเขาเลย ทั้งในคอน
โดและในมหาลัย
โดดเรียนหรอฟะ -*- แต่ฉันไม่ได้คิดถึงเขานะ แค่สงสัยว่าทำไมไม่เจอแค่นั้นเอ้งงงงงง (หรอ? - -)
...
หลังเรียนเสร็จ ฉันกลับมาคอนโดด้วยจิตใจที่โคตรจะหดหู่ ==; ห้องเริ่มรกซะแล้ว ไอ้ฉันก็ไม่มี
อารมณ์จะมาเป็นแม่ศรีเรือนตอนนี้ด้วยสิ โทรเรียกเมดดีกว่า ฉันกำลังเดินไปหยิบโทรศัพท์ แต่ทว่า 
 
"ปึก.....โครมม!!" เย้ย == เสียงไรดังอยู่หน้าห้องวะ ว่าแล้ว ฉันก็รีบออกไปดู 
 
"นาย ทำไมเมาเละเทะกลับมางี้อะ" อีตาทรัฟเฟิลนอนแหง็กอยู่หน้าห้อง สภาพที่คล้ายๆกลับซอมบี้
ตกท่อระบายน้ำ ผมงี้ยุ่งเหยิง เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ไม่ได้การณ์ละ ฉันรีบแบกอีตาทรัฟเฟิลเข้าไปในห้อง
 
"งืออออ" เสียงครางไม่ได้สติของเขาดังมา
 
"ทำไมนายเป็นอย่างนี้ ไปเมาที่ไหนมาเนี้ย"
 
 
"ฉัน...คิดถึงเธอ" ห้ะ เขาว่าไรนะ คิดถึงฉันหรอ =///= 
 
"..."
 
"ฉันกอดเธอได้มั้ย" และเขาก็ลุกมากอดฉัน ตัวอุ่นๆของเขากอดฉัน  เอ่อ..ฉัน ทำอะไรไม่ถูกเลย 
                                        
"นะ..นาย นาย =///=" ฉันได้สติเลยรีบผลักทรัฟเฟิลออกมา เขินโว้ยยย 
 
"ฉัน..ขอโทษ" ทรัฟเฟิลรีบขอโทษ
 
"ไม่เป็นไร" ตึกตัก..ตึกตัก "นาย ไปนอนพักเถอะ"
 
"อืม" เขาพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน
 
 อบอุ่นจัง..อ้อมกอดของเขา