Love Vacillate รักหวั่นไหนนายสุดฮอต ><

                           กิจกรรมเค้าข่ายรับน้องดำเนินต่อไปอย่างน่าเบื่อมากกก สำหรับฉันมันอาจจะ

สนุกแต่ฉันเซ็งโลกเองมั้ง - - สามวันสองคืนผ่านไปอย่างรวดเร็ว และตอนนี้ฉันก็มานั่งจุมปุ๊กในโรง

อาหารมหาลัยเพื่อกินข้าวกลางวัน  ตั้งแต่กลับมาจากการเข้าค่ายฉันก็ยังไม่ได้เจอเขาเลย ทั้งในคอน

โดและในมหาลัย

โดดเรียนหรอฟะ -*- แต่ฉันไม่ได้คิดถึงเขานะ แค่สงสัยว่าทำไมไม่เจอแค่นั้นเอ้งงงงงง (หรอ? - -)

...

หลังเรียนเสร็จ ฉันกลับมาคอนโดด้วยจิตใจที่โคตรจะหดหู่ ==; ห้องเริ่มรกซะแล้ว ไอ้ฉันก็ไม่มี

อารมณ์จะมาเป็นแม่ศรีเรือนตอนนี้ด้วยสิ โทรเรียกเมดดีกว่า ฉันกำลังเดินไปหยิบโทรศัพท์ แต่ทว่า 

"ปึก.....โครมม!!" เย้ย == เสียงไรดังอยู่หน้าห้องวะ ว่าแล้ว ฉันก็รีบออกไปดู 

"นาย ทำไมเมาเละเทะกลับมางี้อะ" อีตาทรัฟเฟิลนอนแหง็กอยู่หน้าห้อง สภาพที่คล้ายๆกลับซอมบี้

ตกท่อระบายน้ำ ผมงี้ยุ่งเหยิง เสื้อผ้าหลุดรุ่ย ไม่ได้การณ์ละ ฉันรีบแบกอีตาทรัฟเฟิลเข้าไปในห้อง

"งืออออ" เสียงครางไม่ได้สติของเขาดังมา

"ทำไมนายเป็นอย่างนี้ ไปเมาที่ไหนมาเนี้ย"

"ฉัน...คิดถึงเธอ" ห้ะ เขาว่าไรนะ คิดถึงฉันหรอ =///= 

"..."

"ฉันกอดเธอได้มั้ย" และเขาก็ลุกมากอดฉัน ตัวอุ่นๆของเขากอดฉัน  เอ่อ..ฉัน ทำอะไรไม่ถูกเลย 

"นะ..นาย นาย =///=" ฉันได้สติเลยรีบผลักทรัฟเฟิลออกมา เขินโว้ยยย 

"ฉัน..ขอโทษ" ทรัฟเฟิลรีบขอโทษ

"ไม่เป็นไร" ตึกตัก..ตึกตัก "นาย ไปนอนพักเถอะ"

"อืม" เขาพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปในห้องนอน

 อบอุ่นจัง..อ้อมกอดของเขา