Love Vacillate รักหวั่นไหนนายสุดฮอต ><

                "นี่เธอ ฉันแค่ไม่ถนัดทำงานบ้านเธอจะอะไรนักหนาละห้ะ วันหลังฉันทำแทนเธอก็ได้
นะ แต่ตอนนี้ขอกินข้าวหน่อยได้มั้ย หิวจนไส้จะประท้วงแล้ว T^T"
 
เลียงโอดครวญของนายทรัฟเฟิลดังขึ้นเป็นระยะ ฮิๆช่วยไม่ได้ นายอยากเอาเปรียบเอง ข้าวเย็นก้ไม่
ต้องกินยะ "นี่ยังมะฝิ่นนนนนนนน ฉันหิวข้าววววว"
 
ใครชื่อมะฝิ่นวะ =[]= งี้ไม่ต้องกินเลย ชิชะ!
"เรียน คุณทรัฟเฟิลสุดหล่อนะคะ ฉันชื่อมัฝฝิน ไม่ใช่มะฝิ่นนะไอ้บ้า == ไม่ต้องกินข้้าวหนึ่งวัน
 
เป็นการทำโทด จบปะ โอเคเริด ฮิฮิๆ"
 
"หนอยยัยบ้า ฉันจะแย่งเธอกินให้ได้
 
"เอาซี้ คิดว่าแย่งได้ก็แย่ง :P" ว่าแล้วฉันก็ยกจานข้าวผัดหมูหอยฉุยที่ฉันอุตส่าทำเองมาล่อเจา
จ้างให้ก็ไม่ได้กินหรอก แบร่ๆ 
 
"ท้าหรอ ได้เลยยัยฝิ่นผิดกฎหมาย -0-" กรี๊ดดดด เขาเข้ามาแล้ว ฉันวิ่งหนีแต่กลับไปสะดุดขาตัว
 
เองล้ม.....ล้มทับเขาด้วย และ ปากเขามาโดนแก้มฉันอะ =//////= กรี๊ดดดดดดดด
                                     
 
"ออกไปนะไอ้บ้า!!" เหมือนเขาเองก็ตกใจเหมือนกันแฮะ T^T
 
"เธอล้มทับฉันเองนะ แถมข้าวก็หกเลอะฉันด้วย ฉัยควรจะดกรธเธอมากกว่า"
 
"ชิ อยากกินนักก็ไปกินเองเลยไป๊ ฮึ้ยยยย =*=" ไม่กงไม่กินเล่า อาบน้ำนอนดีกว่าเรา นี่ก็สามทุ่มกว่าแล้ว
 
ฉันอาบน้ำและมานอนฝั่งตัวเอง เฮ้อ เอาจริงๆ ตอนล้มฉันก็ใจเต้นอยู่นะ -///- ไม่เอาไม่คิดสิมัฟฟิน
นอนดีกว่า......