FYC! ค่ายนี้มีแต่...

FYC 3
 
 
 
          “อินฮยอง”
 
          เฮือก!
 
          ฉันสองคนสะดุ้งสุดตัว เมื่อเสียงนุ่มอันคุ้นหูเรียกชื่อฉันจากทางด้านหลัง...ของฉัน...  
 
          อ๊ายยย ให้ตายเถอะ >_<lll นี่ครูเขามายืนอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันเนี่ย! ฮึก...ทำไมยัยยองแอถึงได้ไม่ดูให้ดีเลยนะ งานนี้เธอต้องตายแน่ๆ เลยอินฮย๊องงง ฮือออ~ (ดันเรียกชื่อฉันซะเฉพาะเจาะจงด้วยสิ ฮึก T^T)
 
          “อินฮยอง...ฉันว่าพวกเราต้องตายแน่ๆ เลยอ่ะ TOT”
         
          “อื่อฮึ T-T ตายแหงมๆ”
 
          “T_T”
 
          ฉันและยองแอต่างแอบสบตากันอย่างเห็นใจซึ่งกันและกัน ก็ไม่รู้ว่าคราวนี้จะตายกันแบบแพ็คคู่ หรือว่าตายเดียว? แต่...แต่เท่าที่ได้ยินมาเมื่อกี้ ยังไงฉันก็แน่ใจว่า...ครูเขาพูดชื่อฉันเพียงคนเดียวนะ? ง่ะ TOT  
 
          “อ่ะ นี่ของเธอ”
 
          หะ =O=?
 
          ฉันและยองแอหยุดรองไห้คร่ำครวญโดยฉับพลัน ก่อนจะหันควับไปที่ครูอึนชิงอีกครั้ง และนั่น...ก็ทำให้ฉันแทบผงะ เมื่อสิ่งที่ห้อยต่องแต่งอยู่ตรงหน้าคือป้ายอะไรสักอย่าง
 
          ฉันรับป้ายสีขาวนั้นมาสำรวจอย่างละเอียดถี่ถ้วน ซึ่งด้านหนึ่งของป้ายก็คือชื่อของฉันเอง และ...อะไรเนี่ย = =?
 
          119
 
          รหัสเหรอ?
 
          ฉันขมวดคิ้วขณะพลิกไปที่อีกด้านหนึ่ง...
 
               …………………………………..
                             159
                      Jesak   Allbet
               …………………………………..
 
          อ่าว =O=;; แล้วนี่มันชื่อใครกันอีกละเนี่ย? คือแบบว่าด้านหนึ่งก็มีฉัน...ทว่าอีกด้านกลับเป็นชื่อคนอื่น แถม...แถมชื้อนี้น่าจะไม่ใช่ชื่อคนเกาหลีซะด้วยสิ เอ๊า ก็แล้วมันชื่อใครกันง่า~/=O=\
 
        “เอ่อ ครูอึนชิงคะ”
 
          ฉันเรียกครูสาวไว้ก่อนที่หล่อนจะเดินแจกป้ายให้เพื่อนคนอื่นๆ ที่เหลือ ใบหน้าเรียวได้รูปหันมาพร้อมกับเลิกคิ้วเป็นเชิงถามว่า “มีอะไรเหรอ?”
       
          “คือครูคะ...” ฉันยื่นหันป้ายที่มีชื่อคนอื่นให้ครูอึนชิงดู “คือ...หนูสงสัยว่าชื่อของคนๆ นี้มาอยู่ที่ป้ายหนูได้ยังไงอ่ะคะ?”
 
          คำถามนั้นทำให้ยัยยองแอที่เพิ่งจะได้ป้ายมาต้องลองพลิกดูของตัวเองบ้างเหมือนกัน ซึ่งหลังจากนั้นมันก็ขมวดคิ้วมุ่นเชียวล่ะ
 
          “นั่นสิคะ นี่ของหนูก็มีชื่อคนอื่นด้วยอ่ะ”
 
          ครูอึนชิงมองป้ายของพวกเราสองคนแล้วก็ผ่อนลมหายใจแผ่วเบา ก่อนว่า
         
          “เดี๋ยวก่อนนะ เดี๋ยวรอให้ครูแจกป้ายให้เพื่อนเสร็จก่อน แล้วครูจะไปประกาศที่ด้านหน้าอีกที”
 
          หล่อนว่าหน้ายิ้มๆ แบบคุณครูใจดี ก่อนที่จะหันกลับไปแจกป้ายพวกนั้นให้เพื่อนพวกที่นั่งด้านหลังๆ ต่อไป
 
          จนกระทั่งครูเขาแจกให้จนครบหมดทุกคนนั่นแหละ ถึงได้เดินกลับมาที่ด้านหน้าอีกครั้งพร้อมกับหยิบไมค์ขึ้นมาจ่อที่ปาก
 
          “ทุกๆ คนจ๊ะ ฟังครูนะ”
 
          จากเสียงคุยจ้อกแจ้กเมื่อกี้ ตอนนี้กลับเงียบกริบเมื่อครูอึนชิงสั่งออกไมค์ หล่อนสูดหายใจเข้าลึกๆ เงียบไปพักหนึ่งก่อนที่จะเริ่มอธิบายเกี่ยวกับป้ายสีขาวนี่
 
          “คืองี้นะจ๊ะทุกคน ป้ายสีขาวที่ทุกคนได้ไปน่ะ ถ้าใครสังเกตนะจะรู้ว่าด้านหนึ่งเป็นชื่อของเรา และถ้าพลิกไปอีกด้านหนึ่ง ก็จะเป็นชื่อของอีกคน ซึ่งเราอาจจะไม่รู้จัก”
 
          มีเสียงงึมๆ ตามมาหลังจากที่ครูเขาพูดมาถึงตรงนี้ ทุกคนต่างพยักหน้าขณะที่มือก็เอาแต่พลิกป้ายไปมาไม่เลิก ซึ่งฉันเชื่อว่าทุกคนก็คงจะอยากรู้เหมือนกันหมดนั่นแหละ ว่าใครคือเจ้าของชื่อที่อยู่อีกด้านหนึ่งของป้ายกัน?
 
          “เอ่อ...ครูอึนชิงคะ”
 
          เป็นหัวหน้าที่ยกมือขึ้น และนี่ก็คงเป็นอีกครั้งที่ยัยแว่นนั่นคงอดเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวจริงๆ กระมัง
 
          “อ่ะ ว่าไงจ๊ะหัวหน้า”
         
          “เอ่อ...คือหนูสงสัยว่า พวกเจ้าของชื่อที่อยู่ในป้ายของแต่ละคนอ่ะค่ะ คือเขาเกี่ยวข้องอะไรกับพวกหนูอ่ะคะ?”
 
          ครูอึนชิงออกจะดูอึ้งๆ ไปสักพักกับคำถาม ซึ่งฉันก็ไม่เห็นว่ามันจะน่าอึ้งทึ่งอะไรตรงไหนเลยอ่ะ =0= (ว่าแล้วก็ลองพลิกป้ายของตัวเองดูชื่อคนๆ นั้นอีกครั้งด้วยความสงสัย - -?)
 
          “ทุกๆ คนจ๊ะ...ตั้งใจฟังครูดีๆ  นะ”
         
          ????????
 
          ค่ะ หนูกำลังตั้งใจฟังครูอยู่ค่ะ - -;; (เอ...แล้วตกลงไอ้นายเจแซคจีแซคอะไรนี่มันคือใครกันหว่า?)
 
          “คือครูอยากจะบอกว่า ชื่อพวกนั้นน่ะ...”
 
          ????????
         
          “เป็นชื่อของอาสาสมัคร ที่จะมาเป็นคู่ของพวกเธอกันจ้ะ ซึ่งพวกเขา...เป็นผู้ชายทั้งหมด”
 
          อ๋อ คู่ของพวกเรา...
 
          เป็นผู้ชายทั้งหมดด้วยหนิ...
 
          …..???
 
          เอ๋ -_-?
               .
               .
               .
               .
               .
          ผู้ชาย...???
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
               .
          “หา!!!!!!! O[]O!!!”
 
 
 
..................................
มีสิ่งเล็กๆ สิ่งหนึ่งที่เราอยากจะขอจากทุกคนนั่นก็คือ...
"ขอให้ทุกคนที่เข้ามาอ่าน ช่วยกันเม้น์ติชม ให้กำลังใจให้เรา...จะได้มั้ยคะ"
 
คือตอนนี้รู้สึกกำลังใจถดถอยมากอ่ะ จริงๆ T-T