สาวน้อยเวทมนตร์ สุดรักที่รัก

                                             ~สิบปีผ่านไป~

     สิบปีที่ผ่านมานะฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากโยโกะ โยโกะนะเป็นคนสอนอะไรเข้าใจง่ายมาก สอนแปบเด๋วก็เข้าใจทุกอย่างเลย และก็สอนเวทมนตร์ต่างๆๆด้วย วันนี่นะโยโกะให้ไปพักเพราะเรียนมาหนักเเล้ว ฉันก็กะว่าจะไปเดินเล่นที่แม่นํ้าสะหน่อย พอเดินมาถึงก็เจอกับเด็กชายอายุน่าจะเท่ากันนะหล่อด้วยนะ อยากกินจัง เฮ้ย~~ฉันคิดบ้าอะไรเนีย เออใช่สิต้องรีบช่วยเเล้วนิ และฉันก็ใช่พยุงเค้าขึ้นเเละเดินไปทางบ้านฉันทันที และพอไปถึงโยโกะก็ถามว่า

"ไปเก็บมาจาไหนอะ" ดูพูดดิ ยิ่งอยู่ด้วยกันมากเท่าไรก็ยิ่งกวน.....มากขึ้นเรื่อยๆๆ

"ไปเก็บมาจากดาวอังคารนะ น่ากินปะ"(นางเอกเรายังกวน..... ด้วยอีกคน จากผู้เเต่ง)

"น่ากินเหมือนกันนะ เฮ้ย!!! ยังจะมาเล่นอีกนะ"ว่าแต่คนอื่น จะว่าไปเธอเริ่มไม่ใช่หรอ

"เออแล้วไปเจออยู่ไหน แล้วเป็นอะไร"

"เจออยู่ที่แม่นํ้า เห็นนอนสลบอยู่ที่แม่นํ็าเลยพามา"

"อองั้นหรอ ดูไปดูมาก็น่ากินอยู่นะ"(เอาอีกเเล้วหรอ จากคนเเต่ง)

"อย่าพึ่งพึงพูดได้ไหม มันหนักนะ"

"อ่าโทดที เอาเค้าไปข้างในก่อนเด๋วเอาผ้ากับนํ้าไปให้"

"อืม" และฉันก็เอาเค้ามานอนที่เตียงของฉัน และโยโกะก็เอานํ้ากับผ้ามาให้  ฉันก็เลยเช็ดตัวให้เเละเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ใหม่

                                               ~วันรุ่งขึ้น~

ฉันไปดูเค้าเพื่อจะดีขึ้นมาบ้าง เมื่อวานให้โยโกะใช้เวทมนตร์รักษาเเล้ว  พอฉันเปิดเข้าไปก็เห็นเค้าลุกนั้งบนเตียงแล้ว ฉันเลยถามเค้าว่า

"ดีขึ้นหรือยัง"

"เธอเป็นใครนะ เเล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ไง  แล้วเธอทำไรกับเสื้อผ้าฉัน ข้าวของของฉันละ"ตืนขึ้นมาก็ถามเลย

"ฉันชื่อ ฮารุกะ ฉันเห็นนายนอนสลบอยู่ที่แม่นํ้าเลยพามาทีบ้านฉัน ฉันเป็นคนเอาเสื้อนายไปซักเอง  มีไรจะถามอีกไหม"

"ถ้าไม่มีก็กินนี่สะ"และเค้าก็นั้นกินชุบจนหมด สงสัยจะหิวมาก

"อิ่มยัง"

"อืม"

"ฉันถามไรหน่อยนะ"

"อะไร"
"นายชื่อไร มาจากไหน และมาที่นี่ทำไม"

" ฉันชื่อ....."

(โปรดติดตอมตอนต่อไปเจ้าคะ จากผู้เเต่ง)

(ตอนนี่อาจจะมีคำหยาบอยู่บ้าง เเต่ก็ขอภัยนะที่นี่ด้วย)