รักใสๆกับนายมาเฟีย

         "ทำไม.........ทำไม!!!!!!!!"เสียงฟ้าใสตะโกนลั่นห้อง เธอลงมานั่งกอดเค่ากับพื้น "ฮึก...ฮึก...ฮึก"เธอสะอึกสะอื้นไม่หยุดเลย แต่เมื่อเธอตั้งสติได้ เธอเปิดเฟสบุ๊คของเธอขึ้นมา เธอไปโพสในสถานะว่า"คนเราเมื่อถูกบอกเลิกมักจะเป็นคนที่เสียใจมากที่สุด" แปะ....แปะ... นํ้าตาของเธอหยดลงมาบนแป้นพิมพ์ กริ๊งง กริ๊งง "ฮัลโล"เธอพูดด้วยนํ้าเสียงที่ดูสั่นๆ "เออ ฮัลโลฟ้า พรุ่งนี้ไปเที่ยวกัน"แพร เพื่อนของฟ้านั่นเอง "ก็ได้"

              ณ เช้าวันเสาร์  เอี๊ยด!!!!!!!!! "เบา เบา หน่อยสิพี่วิน"ฟ้าใสบอกวินมอไซด์เจ้าประจำ ในที่สุดเธอก็มาจนได้

เธอกับเพื่อนของเธอไปกินShuKiShi "งั่ม.....งั่ม"เสียงของเพื่อนเธอที่กินด้วยความเอร็ดอร่อย เมื่อกินข้าวกันเสร็จ เธอกับเพื่อนเธอก็ไปเดินดูเสื้อผ้ากัน เมื่อถึงตอนเย็น ต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน วันนี้เป็นวันที่สนุกสุดเหวี่งไปเลย

               ตอนเช้าของวันอาทิตย์ เธอต้องไปเรียนพิเศษคณิตศาสตร์ จนถึงตอน 6โมงเย็น เมื่อตกเย็น"เฮ้อ เหนื่อยจัง"เธอบิดขี้เกียจ เธอกางแขนออกแล้วล้มฝุบนอนลงนเตียงสีฟ้า หนังตาของเธอค่อยๆปิดลงอย่างช้าๆ เธอพูดในใจว่า"ไม่อยากให้ถึงพรุ่งนี้เลย"

          ToBeContinue