รักใสๆกับนายมาเฟีย

4ปีต่อมา
"เย้...เรียนจบสักที"เพื่อนเธอตะโกนลั่น
วันนี้เป็นวันรับปริญญาของพวกเรา หลังจากนั้นพวกเราก็แยกย้ายกันไปทำตามความฝัน
"ใสๆ"เสียงผู้หญิงดังขึ้นจากข้างหลัง
"อ้าว!!! แม่"เธอถึงกับอึ้งเมื่อเห็นเขามาด้วย
"ดี ฟ้า"เขาพูดอย่างดีใจ
              "ประกาศ ขอให้นักศึกษาทุกคนมารวมตัวกันในที่ประชุมด้วยค่ะ"
เสียงประกาศดังขึ้นทั่วมหาลัย
"ไปก่อนนะคะ"หลังจากนั้นเธอกับเขาก็เดินไปที่หอประชุม
'
'
'
'
'
5ปีต่อมา
ซ่า~ซ่า~ซ่า~ซ่า~ เสียงนํ้าตกที่สวยงามที่สุดในโลก คือ นํ้าตกวิตอเรีย
"ฟ้า...เธอยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหม"เขานั่งอยูริมนํ้าตกวิตอเรียกับเธอ
"จำได้สิ...วันนั้นนายหน่ะทำให้ใจฉันเต้นแรงมากเลยล่ะ"เธอตอบอย่างมั่นใจมาก
ตั้งแต่วันแรกจนถึงวันนี้เธอยังจดจำไม่มีวันลืมเลือนไม่ว่าวันที่เราเสียใจ มีความสุข โกรธ เธอยังจดจำได้และเธอสาบานว่า เธอจะไม่มีวันลืมเลย
"นี่..พฤกษ์นํ้าตกนี่สวยจังเลย"เธอนั่งมองพระอาทิตย์
"เธอก็สวยเหมือนกัน"เขาพูดอย่างเหม่อลอย
"บะ...บ้าน่า"เธอตีไหลเขา
หลังจากนั้นเธอและเขาก็ค่อยๆเขยิบตัวเข้ามาไกล้เรื่อยๆ และปากของเธอและเขาก็ค่อยประกบกันอย่างช้าๆ ตอนพระอาทิตย์อัสดงพอดี
'
'
'
'
'
'
                                                จบ
ดีค่ะ แพรเอง ที่จบก็เพราะว่า มันไม่ค่อยมีให้มันดำเนินเรื่องต่อแล้วค่ะ ไม่ใช่ว่าขี้เกียจทำนะคะ
แต่มันไม่รูจะเอาอะไรมาแต่งแล้วแหละค่ะ ก่อนจะไปก็ต้องขอขอบทุกคำติชมนะคะ