ยัยหน้าแบ๊วกับนายเพลย์บอย

ฉันจูงมือฮิคารุไปที่ชิงช้าสวรรค์   ฉัน :   ฉันอยากนี่งชิงช้าสวรรค์ นายนั่งเป็นเพื่อนฉันหน่อยน่ะ^^
ฮิคารุ :  อืม ไปกันเถอะ      ฮิคารุจับมือฉันวิ่งไปยังชิงช้าสวรรค์ที่กำลังหมุนอยู่
ฉัน :  นี่นายจะพาฉันวิ่งทำไมเนี่ย  รู้ไหมมันเหนื่อย     ฮิคารุ :  5555  :)
ตอนนี่ฉันกับฮิคารุกำลังอยู่บนชิงช้าสวรรค์  ชิงช้าสวรรค์กำลังหมุนอย่างช้าๆ
ฉัน :  วันนี้ฉันมีความสุขมากๆ  ฉันยิ้มจนเห็นฟันเกือบทุกซี่  ( เกินไปไม่ขนาดนั้นหรอกมั้ง!!!!  )
ตอนนี่ฉันลงจากชิงช้าสวรรค์แล้ว  ตอนนี่ฉันรู้สึกว่าหิวข้าว เพราะที่ปาร์ตี้ฉันยังไม่ได้กินอะไรมาเลย
นอกจากน้ำส้ม       ฉัน : ฮิคารุฉันหิวข้าวอ่ะ  ไปหาร้านอาหารทานกันดีกว่าฉันหิวจะแย่อยู่แล้ว
ฮิคารุ :  ฉันขอเลือร้านอาหารเองน่ะ  โอเคไหม ???   ฉัน : โอเค  ไปกันเถอะ
ขณะที่ฉันกำลังมองหารถแท๊กซี่อยู่นั่น  ฮิคารุก็เดินไปซื้อน้ำ ฉันก็เลยต้องยืนหารถแท๊กซี่อยู่คน
เดียว   มีวัยรุ่นกลุ่มใหญ่กำลังเดินมาทางนี้  แล้วตอนนี้ฉันยืนอยู่คนเดียวด้วย อยากจะร้องไห้
เมื่อไรฮิคารุจะมาซักทีเนี่ย     O_o !!!  ใครจับมือฉานนนนน  ฉันหันไปมอง เมื่อฉันเห็นอยากจะ
เป็นลม  (ไม่น่ะเป็นลมไม่ได้)     ว่าไงน้องสาวอยู่ตรงนี้คนเดียวให้พี่ไปส่งบ้านไหมจ๊ะ
เอามืออันสกปรกของแกออกไปจากมือของฉัน ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่าฉันไม่เตือน !!!
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงโมโห    นึกว่าพี่จะกลัวหรอ ผู้ชายคนนั้นกระชากฉัน
กริ๊ดดดดดดดดด    ปล่อยฉันน่ะ  ไอบ้า  ไอโรคจิต     ฮิคารุนายอยู่ที่ไหนน  น้ำตาใสๆของฉัน
เริ่มหลั่งไหล    พระเจ้าเข้าข้างฉันแล้ว     เอามือสกปรกของแกออกจากแหนฉันเดี๋ยวนี้  ถ้าไม่
นั่นแกไม่ตายดีแน่   พวกเราจัดการให้มันรู้ไปสิว่ากำลังเล่นอยู่กับใคร   ได้ครับลูกพี่
ตุบ ตุบ
ฉันหันไปมอง  สภาพไอเวรนั้นดูไม่ได้เลย  สมน้ำหน้า !!!  5555
ฮิคารุรีบมาดูฉัน   ฮิคารุ : เธอเป็นอะไรไหม  ไอเวรนั้นมันทำอะไรเธอรึเปล่า
ฉันวิ่งเข้าไปกอดเขา  ฉันไม่เปนอะไร ขอบคุณนายมากน่ะ
ฮิคารุ : ฉันขอโทษน่ะที่ทิ้งเธอไว้คนเดียวแบบนี้  เรากลับบ้านกันเถอะ