ยัยหน้าแบ๊วกับนายเพลย์บอย

ฮิคารุเดินมาพร้อมทั้งโอบไหล่ของฉัน  ฉันเลยตีเขาแก้เขิลลลลลลล ><
ฮิคารุ : ตีฉันทำไม เจ็บน่ะ ( สำออยสิไม่ว่า )
ฉัน : ก็นายชอบฉวยโอกาสนิ  -__-;
ฮิคารุ : เอาน่าาาา  อย่างอลเลยน่ะ เดี๊ยวไม่สวยน่ะสุดที่รักของผม
นิว : เลิกหวานได้แล้ว ฉันอิจฉาน่ะ
นุ๊ก : ฉันได้ข่าวว่ามีลูกครึ่งเกาหลีมาเรียนที่มหาวิทยาลัยของเราด้วยแหละ ท่าทางหล่อมากด้วย
พี่เบียร์ : เลิกทำท่าตื่นเต้นได้แล้วว :(  เขาหึงน่ะ
นุ๊ก : ก็ไม่ได้ตื่นเต้นอะไรสักหน่อย
พี่เบียร์ : หรอ !!!! 
นุ๊ก : เค้ามีเองคนเดียวน่ะ
อั้ม : อย่าหวานให้มากน่ะ  อิจฉารู้เปล่า
นิว : ฉันอยากจะเห็นว่าจะหล่อขนาดไหนกันน่ะ ???
ฉัน : แล้วถ้าหล่อล่ะแกจะทำยังไงงงง
นิว : ก็ไม่รู้สิ
ฮิคารุ : งั้นเดี๊ยวผมกลับก่อนน่ะ  แล้วเดี๊ยวจะมารับกลับบ้าน
ฉัน : โอเค ขับรถดีๆน่ะ
 
ตอนนี่พวกเราทั้ง 4 คน นุ๊ก นิว จิ๊บ อั้ม  กำลังจะไปหาร้านอร่อยๆใส่ท้องกัน  แต่ต้องชะงักเพราะ
ทางข้างหน้าที่เราจะเดินนั้น มีสาวหน้าตาดีๆกำลังกริ๊ดอยู่  หรือว่าแกงส้มกับฮั่นมาที่มหาวิทยาลัย
แต่คงจะไม่ใช่
นิว : พวกนั้นเขากริ๊ดอะไรกัน
ฉัน : ฉันจะไปรู้หรอ !!!!
อั้มกวักมือเรียกน้องคนผู้หญิงที่น่าตาน่ารักมาก  " น้องค่ะ เขากริ๊ดอะไรกันหรอ ???   พี่ไม่รู้หรือไง
ว่าเขากริ๊ดกันเพราะเด็กใหม่ที่เปนลูกครึ่งเกาหลี บอกตรงๆน่ะพี่หล่อม๊วกกกก ไปแล้วน่ะพี่
นุ๊ก : ฉันอยากเห็นว่ะว่าจะหล่อจริงไหม
ฉัน : เออ ใช่ ฉันก็เหมือน แต่จะทำยังไงในเมื่อคนเยอะมากกก
อั้ม : เออ นั่นสิ
ติดตามตอนต่อไปน่ะค่ะ  ว่าเด็กใหม่ลูกครึ่งเกาหลีจะหล่อขนาดไหน  แล้วอย่าลืมอ่านแล้วเม้นกันเยอะๆน่ะค่ะ